Comoediae;

441쪽

296, 4. διασμηχθείς oῖ, σμηχόμενοι tiis , Legebatur οἱ Suidas in αλσὶ διασμηχθεὶς habetes τινες. In e Pariter ut hic, quae Praecesserant, interierunt HERM.

296, 4. εμβάλλονται Legebatur βάλλονται. Apud Suidam σοι αλε βάλλονται. ERΜ. 296, 25. μεθη Aςπερ Sic e Suida dedimus. Legebatur μέθης καὶ ς HER M. 296, 7. ς Suidas rectius habet p. Usae. Sui-dR υς, quod non est reponendum, Ut Laidam Voluerunt. Verba haec de Strepsiade debitum recusantei1itelligenda. HER I.

296 3o. ἴλσίν Quae apud Suidam sequuntiar, ως επι ἀσκου λόγον ποιούμενος, non ad hoc, sed ad aliud scholion pertinent. Eadem, et ii quaedain, quae hic leguntur, ridem habet in παχεῖς. III RM.us36, 32. πρὸς τυ ανωτέρω Lege προς τὰ νωτέρω. Usae. ReCepit uerni annus. τέλε0νJ πλέον ter

mann US.

296 34. πλέον χωsε των εμπεφρακυT00 αποβεβυσμένων Locus est procul dubio vel corruptus vel inutilias de quo proinde m plius cogitandum erit Edit. Ald et Flor pro ἀποβεβυσμένων habent ποβεβλημέ- των sed quae lectio sensum magis obSCUrat. USΤ.των εμπες ρυγότων ἀποπεπλημένων Primae edd. των εμπετρακότων ἀποβεβλημένων, recentiores ἀποσεβυσμένων. Suidas in o sic scribit: καὶ παροιμία, ε χ0ῶς χωρqσεται, ἐπὶ ταν παραληρ0ύττων τουτέσιιν . ὁ εγκέφα-

442쪽

λος αἰπου ἄμα δε επὶ κεθαμου Ἀσκου μεινε μεTατ00ας, o ἐαν σμηχθῆ, πλεον χωνεῖ ων εμπεφρύκτων ἀπ0βεβλη- μόνων. usterus ad Suid' Prorsus inepte corrigit, τῶν εμφράκτων, r0υν ἀπ0βεβυσμενων Ἐμπεφθυγό1ας, media verbi sorma, dicit tres arefactos et qui propter ea minus extendi Possunt. In V. σκος ἐν πύχνη de eadem re utitur Verbis σκληρύνεσθαι καὶ et γνυσθαι.

strandis vel emendandi alius ne Cutior Se Xerceat. Certe hae tanquam Corriapta praeteriNisisse vides tur

443쪽

tus articulus. ER M.

I99, 9. Suidas in απ - καταπεσων habet απυτινος νου. Edd. Platonis recto urio τινος roυ. Vide notam ad textum Aristophanis. ΗΕΗΜ.

Soo , 5. παιωνων Aldina hic ut alibi saepe

ZOO, 34. Φερεκρατείου Legebatur πεντεκαιδεκύ- του, quod re ipsa iubente mutavimus. Nam qui e sus scholiastae decimus quintus St,

444쪽

eamdem plane mensuram, quam praecedens et sequens,liabet. HERM. Soo, 34. ταυτ0π0δίας Non satis accurate loquutus est, lactndoquidem αυ Tori0δία Plane eodem pedes iterat , constat vide Atilium Fortunatianum P. 2688. Atqui lii epitritus Secundus est. HERM.

3oI, 3 o. δύναται Sic scripsi e Suida in διδ ξύμ legebat Ur λέγονται HERM.3o 1 38. Reietius verbum διπλῆ delendum puta

445쪽

ἐτεον γαρ αυδις παῖς γηρώσκων ἀνηρ. Conser schol asten infra ad quit. V. Io 96. UsΤ. P. O 6 I. πάλιν aberat. Affert hunc locum Sophoclis etiam Clemens Alex. Strom. VI p. 748. HERII. Jo6, 7. Vid. Ruhnken in Reis kii orator vol. VII. p. 829.

446쪽

haec verba esse: τουθ Ἀερον υ μεῖζον κακόν. τί δ' ην ἔχων ο ηTTω. antistropham autem haec:

ἐπίδειξις, vel simile quid 1IERM.

447쪽

XIV. Brunck qui versus non recte descripsit, δια τουτο τοὐπ0ς. οὐ δύναμαι σκευη φερειν.

tariis P. II.

311, 36. Μανίας J Immo μαλίας - ακρας in Xenophont Hellenic. I. 446. Straboni est μαλία, quod

rectius. BENTLEIUS.

P. I 2, 3. επὶ σφοδρας ατιμίας Suidas V. πανουργος habet επὶ σφοδρας βλασφημίας, quod non displicet. Usae.

448쪽

hoc loco tum prava interpulictione, tam transpositio ne verborum a libi Artis peccatii est. Quare integi uni locum sic scribendum et in ordinem redigendunt esse

confirmat sensus huius loci, sed etiam Suidas, qui oἀππαπαὶ, sic enim illum pro ἀττατα lii legisse, diximus iam in nota ad vers. 7. συγκαταθετικ0ν ἐπίρρη-

P. I 5, 8. μωνυμως Leg. μωνυμον Filium memorant etiam Suidas . Ευsιπίδης, articulo tertio, Moscho pulus et Thom M. qui eum dicit is λόγους δεα- τρίβοντα sed ibidem nidas de filio ex fratre narrat quae scholiastes do silio unde haud dubito errare scholiastam, quum milium vocat nisi forte a Patruo

449쪽

chida , Νίκας δε, inquit, εἴλετο ε τὰς ἐν τεσσαρας πεοιων, την ὁ μίαν μετὰ τελευτην, ἐπιδειξαμένου τοδυαυ του ἀδελφιδου αὐτο Εὐριπίδου. Cf. it. Eurip. Moscho put Mani se si igitur errarunt Val Ckenarius Diatrip. 4 et Beckius iatr de Rhes O . 6. qui ex ea dona porsona diversos duos fecerunt. OECKH. de Tragicis

Graecis P. 26.315, . 'Aλκμαίωνα Fortasso Alcmaeonem pro Alemona hic posuit, Cum Alcmaeon in quitibus Aristophanis citetur, actis Olympiad LXXXV li I. 4. Mus GnAvius in chron olog scenica ad Olymp. 93, 4. Valdo infirmo conte Cturae auctore titur Musgravius Aristophanis in quitibus Verba sunt V. 299. οὐδε πυνθάνεσθε ταυτ A παρθενοι τἀν τῆ πόλει, ad quae scho- .liastes p. 29, 3. nnot Ruit o στίχος δε παρὰ τυ ξ'Aλκμαίωνος υριπίδου. Quibus grammatici verbis, si quid veri inest, tum de inum recte uti licebit, si quis ostenderit Aristophanis Equites Euripidis Alcmona suisse priorem qua sola ratione CaVetur ne quis contra atque Musgravius voluit in Ranarum scholio Alcmae onem serVet, Alcmenam vero quitibus restituat. Ac

cedit ad lac illud quod in Banis ad Alcmenam respicitur aliquoties V. 3. 4. 37. ad qua loca vidEscholiastarum annotationes ut, si Musgravi opinionem sequare, in scholio ad versum 67. Alcmena non magis potuerit Commeta lorari quam Alcmaeon. Quamobreni Boeckli ius in libro clo tragicis r. p. 222. Alcmaeonem ante Eqnites actam, sed post mortem Euri pidis repetito commissam esse coniecit.

leio ad argument uiri fabulae P. I 4.

το γοφωντα φθονουντα Perinepta narratio eis dena ferme verbis in Vita Sophoclis tradita P. XI. ed. Brunck. εχων ε με Νικοστρώιης 'Iοφωντα, ε δε Θεωρίδος Σικυωνίας ' ἱστωνα , o εκ τούτου γενόμενον παῖδα Σοφοκλεα το ομα, πλεον στεργε, καί ποτε ε δράματι εἰςηγαγε τον 'Ioφῶντα αττω φθονοῖντα, καὶ πρ0ς τους τρατορος εγκαλουντα τῶ πατρὶ, ως a γήρως πα-

450쪽

ραφρ0vom τι οἱ δε τί 'I0φωiet ἐπετ*ησαν. De quibus nuperrime disputatum est ab alii in Biblioth. critica nova vol. . . . et ab oech lato in indice lectionum Bero lini per hiemem a. I 8θὲ habitarum. 3I5, 2I. 0 Οἰδίποδα παραγ ν ῖναι Intelligi hic debet rama, quod edipus Coloneus inscribitur ut

discimus ex Cicerone in Catone Maiore, sive de Se nectute qui rem eandem luculenter his verbis narrat: SVhocles ad Onmam ctnesciti ictu trugosinas scit 'nuod rutes studium iam Em familliarEna ctgligeres Didorestur, α iis in iudicimn Ocatus St Ut quctm-GEmodum noStro mores males res m Erctntibra Putrifus sonis interdici solest, Sic iliun qu agi dess*ictutem a s familiari semovctrctra iudicess. ιιm snes dicitur amyiabulum, quiam in manibus habesbat, Et Proximes acri SErat, OEDIPUM COLONEUM rescitiasses iudicibus, quaeSisseqrtes, num illud Carmes a dessipisntis Ni res-tur: Duo rescitato Sotesntiis iudicron Est liberiatus. Haec pulchre clioliasten illustrant. Pro παραγνω ia Bl tem legendum potius est i arris ναι, i. e. Dyctrct, Vel rescitares qua significatione τό a0aγνωνα etiam accipi

nec memini, ne mihi persu deo. Us r. Aliorum scriptorum eandem rem narranti uni loca exhibuit Herniannus praefatione ad Oedipum Coloneum P. X. 315, ura. ἀναγνωναι J Aldina παραγνωναι. Recto Vita Sophoclis Wrgαναγνῶ Nι. 315, 22. 0toa In suspicionem erroris VenI-iant qui cum Choerilo optio Clem Certasse tradiant, scholiastes Aristophanis et auctor vitae Sophoclis. Qiais enirn est qui sibi orsuadeat Choerili Octogenarium cum Sophocle certasse Choeriluni praesertim, Cui Ustum gloria, quae olim fuisset, prae es Claylea arte dudum evanuisset Exscripsit autem scholiastes Vitam Scholiastes o μόνον - ἱω. Vita paullo ple

λον, καὶ Αριστία, καὶ λ .οιοῦ κ 'foφιοῦντι τω fm AP- Paret quae auctor vitae pro suo Consilio in Iani versum

scripsisset, ab scholiasta Aristophanis ita deflexa esse, at suo illa consilio accommodaret, qui de Iophonte ut axi in dicturus esset Caeterum nolim asseverem

라틴어 텍스트