장음표시 사용
11쪽
inus cimnem stam esse virtutem et quoniam in Christi Dea notione demonstratum est homini, quem ipse locum teneat in rebus a Deo conditis, dum ita Deo conjungi potuit humana natura, ut ex duabus Restantiis fieret una persona: commonstratumque quomodo deceptores spiritus nequeant eo titulo , quod carent corpore , se nobis praeponere , atque suadere, ut ipsis , tanquam immortalibus diis cultum exhiheamus , dum in carne mortali nasci dignatus est ipse Deus. Deinde gratia virtutum effectrix, ct quae nullis praecedentibus meritis rependitur , in ipso homine Christo summopere commendatur ἰ quia nec ipse, ut tanta unitate Deo vero coniunctus una cum illo persona, ct naturalis Dei filius fieret, ullis est praecedentibus meritis assecutus , recte propterea ab Augustino appellatus praeclarissimuin lumen praedestinationis S gratiae. Praeterea superbia hominis, quae maximo impedimento est, ne rationalis animus Deo inhaereat, ct ne sceleribus inquinatus atque dcpressus surgat ad poenitentiam, per Incarnati Verbi humilitatem redarguitur , S sanatur, animadvertens quam longe recesserit a Deo, S quam assici debeat medicinali dolore, quando tali Mediatore indiguit, atque is ad peccatorum nostrorum expiationem subiit teterrimum iidelissimula que supplicium. In hoc autem perferendo factus ohediens Patri usque ad mortem, etiam magnum obedientiae pmbuit nobis exemplum : ejusdemque obedientiae praemium ubinam , quaeso, melius ostendi potest, quam in tanti Mediatoris carne , quae ad vitam resurrexit aeternam, S in augustissimo, sanctissimoque Ipsus nomine , in quo omne flectitur genu, caelestium, terrestrium, & insernorum valde itaque assinis est praecedentis voluminis lucubrationibus haec de Verbo facto homine pertractatio, qua edocemur praeceptiones, adiumenta, exemplum, Se reinbutionem virtutis . Atque his accedit tanta argumenti hujus dignitas Ac praestanM Curam prae ceteria trahat contemplantium mentes in omnes divitias plenitudiuis intellectus,
scribente ad Colossenses Apostolo, latere in Μysterio Christi Iesu
thesauros omnessapientiae eientiae. Enimvero scientiam in iis, quae Verbum caro factum temporaliter & localiter egit ac pertulit, sapientiam in iis, quae sine tempore ipsi Verbo immortali, aeterno, S ubi isque toti conveniunt, bene sapienterque Augustinus in tertiodecimo libro de Trinitate distinguit. Revera neque in rebus, quae temporali ter fiunt, potest aliquid mirabilius excogitari, quam partus Virginis,
Conditoris universorum nativitas temporalis, mors qua in pertulit Auctor vitae, ac tanto pretio seluta filiorum Adae captivitas: neque
in sempiternis divinisque aliquid dissicilius inquiri, quam persistens in
humilitate Uirginei partus gloria antiquae nativitatis , in corporis circumscriptione divinitatis immensitas, in carnis infirmitate potestas omnipotentiae: ita nimirum ditarentes de Christo acquirunt scientiae ct sapientiae thesauros, dum versantur in humanarum divinarumque
12쪽
Liber Vicesimus quintus. Cap. I. s
rerum sublimiori contemplatione. Id vero ut nos maiori cum voluptate assequamur , extra Scholarum fines per spatia scripturarum saniactaruin , per loca Patrum, historicor m , nec non impie dogmatietantium haereticorum eAcurrentes curabimus divina intueri mysteria , fidem Orthodoxam cXponere, haereses profligare, & magnum opus recolere persectae Reparationis. At cum Iudaeis adhuc ducem suun praestolantibus videamur annuntiare scandatam , Gentibus auten ignorantibus mysteria Crucis praedicare stultitiam; cumque in qualibet disputatione primum in quaestionem veniat rei de qua agitur, veritas ct extantia : institui priori hoc libro ipsorum Iudaeorum pervicaciam retundere , S gentium refutare perfidiam, demonstrans invictis argumentationibus advenisse iuxta Prophetarum oracula praenunti tum humani generis Redemptorem , & hunc esse eumdem Dominum
essem Christum: in cuius Nomine, ut minimus filius Isai adversius Goliath, minimus & ego Auguilini discipulus contra veritatis hostes
senisse AMessiam in lege promissum .
AR D U A M principio huius libri provinciam suscipio, Propheticum
de Christo vaticinium omnium celeberrimum explicandi, & ad veram planissimairique reducendi intelligontiam. Illud namque primum pervicaces Hebraei interpretamentis Compluribus tentarunt excutere,
postmodum Christiani ipsi implexas instituendo disputationes ohsturis. simum reddiderunt. Animadvertentes enim seeptrum a domo Iudet per longa temporum intervalla defecisse, praesertim tempore BabyIonicae captivitatis, & imperium tenentibus Hasmonaeis, mirum est in quot opinationes deflexerint, ut probe tuerentur facto prophetiam cohaerere . Quidam ideo de Iuda seeptrum non desecisse propugnant, quod licet Hasinonaei patorno genere pertinerent ad tribum Levi, materno tamen essent ex Tribu Iuda prognati: quas duas tribus Sacerdotalem, S regiam , idest, Tribum Lewi, & Tribum Iuda fuisse coniunctas liqueteκ matrimonio Aaron, qui uxorem duxit filiam Aminadab , & ex JHada , qui in matrimonium sibi copulavit filiam regis Ioram. Hanc sententiam post Origenem tenuere complures, etiam Lyranus, natus , & Dionysius Carthusianus. Ut facilius nodum hune selverent Genebrardus S Baronius affirmarunt Machabaeos ex Iuda etiam Paterno genere ortos, nonnullis Scripturae verbis proculdubio decepti.
At alii opinantes faciliori negocio dissicultatem omnem posse expediri, si I
13쪽
si Iudae nomen ob fingillarem praerogativam ad universam Hebraeorum gentem eXtendatur, conati sunt propugnare nunquam nisi Herodis tempore ablatum steptrum de Iuda; quod tenuerunt Iustinus, Euse-hius, Diodorus Tarsensis, Casa ubonus , Pererius , & alii; qui diversam tamen rationem explicandi propheticum vaticinium ad inveneae . Alii quippe causam proserunt, quod Tribus Iuda ceteris fuerit gloria , ct dignitate praestantior: alii quod ceteris tribubus nomen dederit: alii quod in Tribu Iuda selium , Eeptrumque perstiterit ,
etsi persona regia non semper ex eadem Tribu duxerit genus suum .
Denique permulti Tribum Iuda singulari praerogativa distinctam agno scunt, sed non ita , ut Rector ac Princeps Iudaici populi ex semore Iudae prodierit; sed , vel quia Tribus illa semper jus habuit ad regnum
eum temporale, tum aeternum instaurandum a Christo, ut docuerunt
Caietanus, ct Daniel Huetius: vel quia ipsa Tribus Iuda sponte is Nachabaeis, quasi loco depositi Imperium contulit, ut inquit Mel-εhior Canus: vel quia Principes regnaturi, etsi externo sanguine procreati , prius litam regni insignia capesserent, in tribum Iuda adlecti erant, ct jure haereditatis , honore germinis , atque civitate donati , ut arbitratur Petavius: vel demum , quia sola tribus Iuda fuit regno destinata, sola post captivitatem integra perseveravit, & de hac tribu erat major pars populi Regi Iudaeorum obtemperantis, in eadem, tribu sedes Regni, Thronus, Magistratus , ac forma civilis regiminis, ita ut necessarium non sit ad demonstrandam steptri Iudaici in una Tribu Iuda persistentiam, quod semper Moderator ac Princeps fuerint ex
semine Iudae, sed sussiciat si una ex his conditionibus ad Messiam usque in ipsa Tribu perstiterit.
Quam am vero haec omnia a suis Auctoribus masna cum eruditione defendi videntur, unum est obvium, ac planissimum quod polia sint Iudaei pugnaciter contendere, promitti a Iacobo Legislatorem ac Ducem ex femore Iuda r quibus verbis & ego certissimum puto designari, non regionem , non thronum , non adlectum ex aliis tribubus
Magistratum , sed virum aliquem Principem , & Iusdicentem vera Spropria generatione ex lumbis Iudae progenitum. Quod verissimum esse paullo insta commonstrabo. Si ergo longe ante Jesum Nazarenum Persona hac principatum tenens desecerit, poterunt Hebraei affrmare , etiam longe ante Christum Iacobi vaticinium fuisse completum ς quandoquidem Machabaei, etiamsi dicantur de Tribu Iuda ob genus maternum , si non sint quoque ob paternum , nequeunt appellari de femore ; S multo minus id competere potest aut Civitati, aut Throno, aut Hrmae Regiminis, aut Magistratibus ex omni Tribu conflatis: cum arietissima linguae sanctae expressione Dux de femore aliquam individuam personam principantem, &jus dicentem prosemimcarnati generaticine ex lumbis Iudae, ' nihil aliud designet. Hanc
14쪽
Libet Vieesimus quintus Cap. I. I
vero personam eum in serie plurimorum Regum viri Eruditi minime invenerint, varias opiniones superius expositas promulgarunt: quibus singulis eum non assentiantur Catholici, Bustra conabimur , ut subscribant Iudaei. Postquam ergo literalem Prophetiae sensum tradidero, demonstrabo ex ipsis Hebraicis monumentis, nunquam a Davide ad Christum defuisse Principem aliquem ex semore Iudae prognatum , qui judicia exerceret, leges serret, & 2eptri teneret auctoritatem . Diluam postea innumeras Hebraeorum cavillationes, & illorum quoque Catholicorum, a quibus recedo, argumentationibus satisfaciam .
Vaticinium itaque his verbis continetur: Non auferetursceptrum de Tuda, ct Dux de femore ejus, donee veniat qui mittendus es , O se erit expectatio gentium. Ita Uulgata . Hebraica autem lectio hahet : re, V ae γ' v ra nin r vos tradi ny rarip Non reeedet virga de Iuda ,-Legislator de inter pedes ejus, suquequo veniat Silo , ct illi murexatio populorum . Particula uno Seevet vel significat sceptrum , & regiam auctoritatem, ut Ps. XLIV. Infinis mes Vima regni tui. Item Num. xx IV. 17. S Ezech. xx I. i 3. Uel significat Tribum , ut Iudicum πνω. I9.S Esaiae x x. II. Ea enim vox uno proprie fgnificat taculum, ide que Vel accipitur per metonymiam sign i pro indicio regiae potestatis , S idem est ae steptrum , vel per metaphoram pro stirpe a Primo PQ
Tente derivata, ut baculus germinat e radice, Sc idem est ac progenies vel tribua. Castigatiotiem , Ex virgam eri Iationis hoc loco significare contendunt Rabbinorum nonnulli. Verum apertissime revincuntur . I. Ipsbrum Hebraeorum testimonior omnes enim veteres Rah-hini, ipsiunque Talmud Semet pro Virga Dominationis aecepere. II. Chaldaeus pro lini legit, ridi ita 'nu faciens potestatem. III. Nul- tibi particula illa Mevet si solitaria sit, ct absque adjuncto epitheto afflictionem, imperiumque tyrannicum sonat; sed tantum ubi ponitur cum adjuncto exprimente furorem , ct indignationem , ut Psal. it. s. ct Isaiae x. s. IV. Cum illa particula coniungitur in cap. X I X. Gen. altera demonstrans, ut mox dicam , Legi satorem , & quidem natum ex semore, ut nequeat intestigi Dominator exterus, ct Tyrannus . V. Quaecunque Iudae promittuntur faustissima sunt, laus fratrum, victoria inimieorum , agrorum sertilitas , vindemiarum ubertas z perperam ergo fingitur infaustum aliquid praenuntiari. VI. A Davide ad Sedeciam , atque post solutam captivitatem usque ad Herodem non fuerunt Iudaei sub virga tyrannici dominatus : ideoque non praedixerat Iacob perseveraturam usque ad Christum illorum servitutem S uexationem .
15쪽
tionein . Non ergo virgam tyrannici imperii, sed sceptrum atque proprii Principis regimen particula illa tradi demonstrat . Quod si eamdem particulam accipias pro ipsi Trihu , ita ut sensus sit tri-hum Iudam usque ad adventum Messiae nunquam ablatum iri, quemadmodum contigit ceteris in longinquas regiones asportatis; insertur apertissime Messiam vcnisse , cum jam ipsa tribus Iuda patria , penatibusque relictis dispersa, ct necta experiatur miserabile ac diuturnum exilium. Sequitur in Prophetico oraculo Hehraica vox Latine Dux S Graxe 4-ωω . Auctore R. Κimchi significat Dominatorem , qui Dis gem saneis, er exercet judicis. Iuxta Rab. Salom. Magnum Prineipem istes praescribentem. Per Onchelon Subram , idest , Scribarum Μ gistrum , vel me7orem . Nequit haec interpretatio in duhium verti. I. Ob communem Sapientum consensionem . II. Ob radicalem pyn, unde partiet pium illud fluit, quae idem est, ac determinare, ct praescribere , unde a GraeciS Uertitur, , διαγρώ-- , διατί πτειν, δε-
seribere , or ordinare. III. Ex apertissii 3 Scripturae contextu , vi delicet Iudicum V. I s. ubi Σ7 2 Mechokehim , Dueer, appellantur Seribae Issachar. Ouare apertissimus Prophetiae sensus est, permansurum semper in familia , ac progenie Iudae Legistatorem ac principem , sive amplissima pratalitum autioritate, qualem habent absoluti Monarchae, ac Reges, sed quam minime haec Prophetia in Trinia Iuda diuturnam fore promittit; sive Dominatorem virgam tenentem S civilem potestatem judicia etiam capitalia exercenda , atque Scri barum Praesidem; sive fungentem Legislatoris ossicio . Quem virum si praesuisse Iudaiis usque ad Christum adinvenerimus, ct de illo νaticinatum Iacobum , non de Principe, qui semper Rex fuerit, & arma tractaverit, id enim neque prophetica verba, neque ipsi Hebraeoruire Magistri ullatenus exigunt, obstructae erunt omnes cavillandi rimae,
neque aliquod erit perfugium perfidis obcaecatisque Iudaeis . At proxima verba an aran De inter pedes ejus commonstrane hunc virum principem, judicem, ac legissatorem , suturum ex stirpe, germine, ac semine Iudae: ideoque nunquam revinci poterunt Iudaei, si contendas salvari sensum propheticum vel per Thronum , vel per Urbem , vel per Iura Magistratuum, vel per Principes Tribui Iadae ad Iectos e quod probatur I. Ouoniam illa circumlocutio, De inter pedes
ejus lauificat posteritatem , ct honesta phrasi genitalia ipsa destribit.
ut liquet ex Deut. xxv i II. s . ubi de secundinis legitur et egre diuntur de luter pedes ejus. it. Ex Latina , ct Graeca versione , quaru illa habet de femore , haec vero ἐκ τ μερῶν AH. , ex femoribus ejus. III. Ex communi Doctorum interpretatione . Vertit enim Thargum , trifilii Aliorum ejus: Ionathan , De semine ejus: R. Κ inachi, De me dio pedum ejus: Talmud Ieroselymitanum, De filiis Aliorum ortis ex
16쪽
Liber VIcesimus quintus . cap. I. s
semine eius. Habeo consentientes fere omnes Hebraeos . Latinosque. Observandum hoc loco quinam suerit iste Princeps ex Iudae semoribus ortus virgam tenens , atque Iegem perscribens , ct quomodo auctoritatem exercuerit ad Christum usque. Praecepit Dominus ad Moysen Num. XI. l6. ut congregaret septuaginta viros de senibus Urael,
quibus judicandi potestas , S regimen populi commissum est. Posteriores Iudaei Graeco vocabulo synedrion appellaUerunt. Cum autem Deuter. xv I l .9. fiat mentio Sacerdotis, S Iudicis, duos Magistratus institutos esse colligitur, Ecclesiasticum unum , politicum alterum e quorum primum Synagogam dixerunt, secundum, ut dixi, Synedrion . Praefuisse Synagogae Principem Sacerdotum ex Tribu Levi nequit in dubium revocari. Synedrio praesidem fuisse ex Tribu Iuda, S maximam ad Christum usque auctoritatem habuisse etiam tempore Machabaeorum demonstro.
Ac primo de auctoritate hujus principis dicturus suin , S de ipsius genere, postmodum de duratione. Itaque in Chronico, quod inscribitur Sepher olam , ct extat ad calcem Genebrardi legitur : Dumplo secundo hae fuit conquetudo , ut Rex ex familia Ha ouaorum , di servis eorum filiis Herodis edueeret oe re ceret exercitum, curaretque omuia , qua ad regnum pertinerent. Verum quae ad legem spe-Habant saluta ae Dieia ad os, seu mandatum Priseipis de domo David fuere facta . R. Zemach sol. 33. Nam mos erat Hierosoldimis,
suandiu esset re num ex familia Ha onorum. Ο ps eos ex familia Herodis , eeee Iemper fuit Prineeps de domo David. Nam Rex eurabat exercitam, ct rer beliaeas; sed qua ad Iehem pertinebant, saturaque, ae judicia ad utitum Ponti eis . O niueipis ex familia Davia dis admini trahantur. In Berescith Rabba ita explicatur Prophetia r
on reeedet, Sc. IPHIuntsedentes Iabbet, docentes sententias in Sanbedrim magna ... Et quides , Non recedet sceptrum de Iuda me plane sibi vendieat, quod non es eoneessum Sanhedrim potesas judieandi iudieis , ni se omni tempore , quo sedebant in camera dolata .
Gm enim migraverunt inde ad Ioeum alium , eessaverunt judicia annmarum , secutscriptum es Deut. XUl l. v. lo. Atque ne omnia eX scribam , quae legi poterunt apud Galatinum, Martinuin Helvicum, Bartholaccium, Imhonatum, Raymundum Martini , aliosque ζ in Τalmud Cod. Sanhedrim ita Prophetia explicatur , UIO n D
t Σ'ana m n n,nei b, 'U Pan P, in Non rere et Virga ex Juaa : Hi Iuni Capsa captivitatis, idest, qui Iunt in Sabisse, O reis gunt braeum virga. Et legislator de inter pedes ejus: Hi Iuni filii fili rum Hillei, qui mustos docent legem. De Principe ergo Synedrii judicia exercente accipiendum est oraculum Iacobaeum e quem principem
semper fuisse ex progenie Davidis liquet ex dictis, ct manifeste faten- n. V. B tur
17쪽
dio De Τheologicis Disciplinis
tur Hebraeorum Chronologiae, nec non Rabbini complures apud ΠΟΙ- vicum , & Imbonatum . Illustrissimus Daniel Huetius Demonst. Evanges. Prop. IX. resipondet hanc sententiam ceteris inu infirmiorem , utpote ex Rabbinorum commentationibus derivatam . Sed primum quis facile sibi persuadeat concorditer Rabbinos omnes in sui perniciem tam splendide fuisse mentitos ξ Deinde apud Ioseph Ben-Gorion lib. v. cap. 4. S Iosephum Antiq. xlv. cap. 9. habetur oratio R. Sameas Principis Synedrii, qui compulit Herodem caedis accusatum ad dicendam causam coram Hircano . Ex qua Oratione apparet Synedrium in judiciis etiam Capitalibus majorem habuisse auctoritatem , quam Regem . Vide Orationem illam Tom. r. Operum Iosephi cum notis Hudsoni pag. 7o I. Praeterea etiam Patres communiter docent usque ad Christum permansisse Sceptrum apud posteros David, quod nisi de Principe Synhedrii accipiatur, falsum erit omnino . Davidica Sedes cinquit Epiphanius Η. Xxix. , quae cst Nazaraeorum perpetua successione odori tum usque ρermausit, cum nullo unquam rempore de Iudae tribu 'ineipes desiissent, δε-
nee iue venit, eui reposita erant. Tandem quem ex semore Iudae Principem at dominatorem regnantibus Hasnonaeis & Herode adinvenies,
nisi sit ille Dux , Aechmalotarcha , ct Caput Synhedrii ZDemonstrandum est iam hunc Ducem non defecisse nisi sub adventum Messiae, idest, Christi. In Codice Iotta pag. s . habetur sceptrum S honorem legis cessasse sub Gamaliele , quem Iulius Bartholac-
eius Tom. i. Biblioth. Rabbinicae pag. 729. demonstrat obiisse ante I ro lymitanum excidium an . l8. Hujus autem Gamalielis Epistolae , ScDecreta plenissimae auctoritatis extant in Codire Synhedrim cap. I. p. ii. & in eadem Bibliotheca Rabbinica Ioco nuper citato. Ire Berescith Rabba , ut vidimus , habetur permansisse usque ad migrationem synhedrii in alium locum, quod contigit juxta Talmud Ierosolymitanum. anno ante Templi excidium quadragesimo. Ouod Petrus Galatinus
lib. IV. cap. 6. ex communi Rabbinorum traditione confirmat. Et ne
haec quoque ad fabulas amandentur; certum est ex Iosepho Ioco superius citato, atque ex Historicis aliis fide dignissimis , quod Herodes rexnum adeptas, omnes qui tum fuerant in Θnhedrio , atque is adeo Hireanum ipsum iuremeeit, exeepto Samea : Usum euim propter
bur iustitiam magno habebat tu bonore: quod postea obsessa urbe ab
Herode , ct Sosio , populum monuisset , ut Herodem admittereι di- cevaeo ipsor eum propter pereata effugere ποπροέθ. ita Iosephus lib. αι V. Antiq. cap. 9. Recte ergo Galatinus ibidem: Tunc proprie ct ve-τe de Tribu yuda regni Reptrum ablatum fuit, eum nemo de re is ge mere remassisse eraderetur: tune etiam judietaria potestas ab eis amota es, eum omnes Sanhedris Herodes ipse interiai fecit. Sed revertendum ad textua expositionem.
18쪽
Liber Vicesimus quintus. Cap. I.
Proxima verha sunt ri MO Ea γ tu, Douee veniat Silo . Ἀ-dam Hebraeorum sic vertunt, In deternum posteaquam venerit Multas, iit sensus sit, nunquam sceptrum post Messiae adventum de Tribu Iuda defuturum . Hoc probat Rab. Bachai, ex quo sub particula 'ν timas
si accentus Iethibb , illam disiungens a sequenti vocula )I Gὸ . Sed
revincitur apertissime . I. Ex cap. xv I. Genes. V. II. ubi non alium sensum habet utraque particula, nisi latinae donec, usquequo, aut con similis. II. Ex communi aliorum interpretatione: Onhelos enim, Ionathan, Ierosolymitanus, Abenegra , aliique verterunt, Donec. III. Ex probata ab Omnibus regula Davidis Levitae circa accentus . Nam Hebraica scriptura sex dillinctionis accentus connumerat , Siliae,
periodum: thuaeb, & Segolua periodi membra ς reliqui accentus signa sunt minimae distinctionis . Est autem in hoc textu ante partic lati v accentus e bnare; ideoque particaea illa pertinet ad me
Restat postrema particula n U SIA . Aliqui hane derivant a VII& affixo seminini generis n , ita ut significet Filiam ejus, ex femina tantum progenitum ς idem est cnim Mia ac operimentum , vel secundi-πa muli cris: unde vertit Jonathan , Donee veniat Messas. parvulur
filiorum ejus. Deducunt alii ab ribo , quod significat felicem, vel fospita rem esse, ita ut idem sit ri,ei, ac Salvator , ct Mucior felicitatis . Propterea vertit Sammaritanus , Donec veniat Pacifico . Permulti a relativo is , ac pronomine i, ut sensus sit, Donec venior jur es remum, ut habet Onhelos: si ve , Donee veniar eui remfrum es aut musto vaώ--δ quis Feposita sent eι , quomodo legerunt xxx. nec non antiquiores Ecclesiae Patres , ut Clemens Alexandrinus ,
Cyprianus, Eusebius , Cyrillus, ct Augustinus . Arbitrantur permulti alii legendum esse n ici ab ribo quod est mittere, ut sensus sit, Donee veniat qui mittendus est, quemadmodum habet Latina Vulgata et atque hinc inferunt mendum irrepsisse in Codices Hebraeorum . Nuntiaeus, Salmeron, S Morinus . Sed Hebraicum Codicem facile est hoc Ioco defendere. Primo quoniam laudatae Paraphrases antiquissimae , S Graeci, Latinique Interpretes videntur potius attigisse significationem ri V quam Deinde quia non videtur Hebraicum Codicem habuisse haec Omnia verba n, II aeui mi tendus es. Tertio quia etiam participium Missus , non ri ei scribendum videtur , sed nabas . Nec proinde detrahitur Uulgatae versi nis auctoritati; quin maxime est commendanda , quod inter varias illius vocis di significationes elegerit propriissimum characterem Messiae, qui Isaiae xv r. l. appellatur Mittendus: maxime, quod cum Uulgata consentiat etiam praeclarissimus Doctor Hieronymus . Si tamen mavis scriptum olim R,U, probabo maxime, & Haereticis R B a manOS
19쪽
manos arguentibus opponam Grotium in hunc locum , Sc in eap. tri Ioannis , & quod caput est, ipsa Evangelii verba , Vade, lava in natatoria Siloe, quod interpretatur Missus. Verum quaecunque sit origo illius vocabuli Silo, certissimum est significare promissum in lege Messiam . I. Quia Onhelos reddidit misnee Oeniat nneso Messar ς & Ierosolimitanus , Donec veniat is Ibo 'mon Rex Messas. II. Quia Silo esse nomen Messiae fatentur R. Io in hanan, & R. Schela cum ceteris innumeris, nec non ipsum Talmud Codice Sanhedrin cap. I i. l. 98. III. Quoniam omnis allata Interpretatio Messiae quadrat, cum ipse sit parvulus, ac filius Virginis, Isaiae vii. I 4. & lx. 6. Ipse Dominator , ct throni Davidiei res, Psalm. cxxx I. II. ae Daniel. VII. 34. se princeps paeis, Scsalvator populi, Isaiae I X. 7. & Micheae v. s. Ipse venturus olim , mittendus, ac desis-νatus, Habacuc M. I. & Aggaei ii. 8. De Messia emo explicanda est particula ri et Milo, undelibet derivata dicatur. Atque pro eXPlicatione prophetici oraculi haec dixisse sussciat . PROPOSITIO: Ex Iaudato vaticinio invicto demonstratur jam advenisse promissum in lege Messam
Iacobus enim praenuntiavit non recessurum Principem ac legissatorem, si ve regia majestate fulgentem, nationemque Iudaicam pleno regimine moderantem , sive Synhedrii Rectorem ac Praesdem ex successone ac germine Davidis, quoadusque veniret Silo, idest, desideratus cunctis gentibus , Princeps pacis, cujus potestas aeterna , S regnum quod non auferetur. Hunc quippe sensum exhiberi praemissis vaticinio liquet ex positis notationibus , Scripturarum divinarum contextu , linguae sanctae proprietate , traditione Rahhinorum, cohaerentia Versioniim, aliorumque documentorum praesidio firmatis . Atqui jam ab annis plurimis , atque a Regno Herodis Ascalonitae cessavit in Tribu Iuda Dominator, Scriharum princeps, Synedrii Nasci, nec remansit aliquis ex Davidico genere , qui in posterum polleret auctoritate, S cXerceret judicia : ut pariter demonstratum eu . Ergo in eo tempore Messias in lege promissas advenit.
SUNT quidem praecedenti capite interpretamenta quaelibet Rabbinorum dispunctae sed ut penitus refutentur, ipsos adversum nos
argutantes aequo animo patiamur. Primum ergo eorum objectamen
tum est: Particula data Seevet Virgam significat, atque Virgam res didere Pagninus, ct alii, ideoque hunc sensum exhibet, Non recedeo a Iu Diqiliroes by GOrale
20쪽
Liber Vicesimus quintus. Cap. II. 2 3
a Iudaeis assilitatio, Tyrannorum potestas , & calamitosa vicissitudo , quoadusque veniat Messias Sospitator, ae Dominator pacificus. At fucre Iudaei ad haec usque tempora captivi, dispersi , Gentiumque ludibrium sub virga illa gementes . Non ergo venit Auctor illorum felicitatis , atque repromissiis Dominator .
Resp. falsam esse hanc illius particulae interpretationem ς ut super argumentis pluribus demonstravi, I. ex paraphrastis . a. eX s litaria huius particulae positione. 3. ex adjuncta voce Umecboleh.
4. eX prophetiae contextu. s. ex rerum eventu. Significat ergo ea
VOX vel Dominatorem , ut vertit Hierosolymitanus , Non defietet exerrans dominium, vel ducem scribarum, Synhedrii Magistrum , ut habet Berescith Rabba, Non recedet Θnbedrim , S R. Rambam, o defieient e eehmaoιarctae. Deinde opponunt: Sensus prophetici oraculi est perpetuum suturum esse Sceptrum in Tribu Iuda postquam Messias adveniet, cum par ticula 'v a sequenti accentu divulsa. sit, praesertim cum Messiae r gnum Esaias, ct Daniel sempiternum fore praenuntient. At Perenne illud ac faustissimum regnum nondum consecuta est Tribus Iuda . Iure ergo praestolatur gloriosissimum illum Dominatorem. Resp. a vero sensu particulam 'V. detorqueri: quod pariter demonstratum est, I. quod nul libi particula 'ν &yn reperiuntur ita divulsae,
ut una ad praecedens membrum, altera ad sequens sit reserenda . a. ex reguliS accentuum . 3. ex veterum omnium interpretamentis. Explo
denda est itaque illa Rah. Bachai commentatio , & somnium aliorum Iudaeorum expectantium perpetuum quoddam Imperium a Messia instaurandum, cum huic resnum spiritale, & alterius generis, ut post dicemus , suerit repromistum. Praeterea objiciunt: Ad compleXam illam particulam 'a I sequitur verbum Na', quod non significat veniat, ut communiter redditur, sed destruatur, ut liquet ex Psalmo LXXVI II. 6 i. Et repulis tabernaeulum Silo M.t ideoque sensius est, Non auferetur Meptrum
de juda, usque dum destruatur urbs Silo , aut, Transferetur RUtrum in Iuda, postquam Silo vastabitur . Non spectat igitur ad Messiam
haec Iacobi vaticinatio . Resp. commentum istud ceteris esse deterius. I. quia nusquam reperies verbum .rta pro devastari, aut everti. a. quia Silo quando urbem significat, ac praesertim Psalmo ac versu citato , scribitur iso non , : Υgi. 3. quia urbs Silo permansi etiam post Babylonicam capti Vitatem , ut liquet ex Ierem. cap. XLI. s. Tandem quia , ut probatum est, nec Iudaei inficiantur, ante dirutam urbem Silo regnarunt
David; eiusque posteri, & post solutam quoque captivitatem ad Herodem usque imperarunt Aechmalotarchae.
Quarto loco objicium: Particula 'ν donee non significat ubique