장음표시 사용
591쪽
18s De Τheologicis Disciplinis
Eius Italiae , quem Geographi appellant Calabriam: Bruttiorum
enim fines ad Tyrrhenum mare Laiis amnis , ad mare Siculum , si We Tarentinum sinum, Sybaris fluvius. Deri Uata haec sinistra opinio ex fragmento Catonis apud Gellium lib. x. cap. 3. Deremviros Brutiani verberavere: in quem locum scribit idem Gellius , Bruttios ex ruo desciverant ad Annibalem, ignominiae causa e militum alboispunctos, ac Magistratibus in provincias euntibus deinceps vice servorum ministrasse, quos erant jussi, vincientes ac verberantes . At arenoso fundamento innititur illata Bruttiis calumnia. Primo enim gratis concessis quae scribit Gellius , non sequitur Bruttios dun taxat o isse lictorum , ac lorariorum munera , ut ad annum Christi
di xx lv. num. 84. animad Uertit eximius Annalium Auctor. Acc
dit post praelium ad Cannas commissium desecisse ad Annibalem non
solum Bruttios , verum etiam Atellanos, Calatinos , Samnites ,
Lucanos , Locros, Cisalpinos , aliosque Italiae populos fama ingentis victoriae permotos, ut liquet ex Tito Livio in fine libri xx i r. Ee adnotatum est in Scholiis Ascensianis ad Gellium pag. i. Rediisse
postea Bruttios in pristinum apud Romanos honorem , ct in eos deductam Latinam coloniam , scribit idem Livius lib. xxx IV. num. sa. Praeterea Brutianos, de quibus Catonianum fragmentum , alios esse a Bruttiis demonstrat in erudita de hoc argumento dissertationenum. I 2. & II. vir Q. Petrus Polidorus . Nunquam Brutianos aureo florente saeculo dictos Calabros, evincit vir doctissimus Tullii, Livii, Plinii, aliorumque testimoniis . Adde Gradi ros , Dionysium Afrum, Stephanum, Diodorum, Strabonem et de quibus Cluve rius lib. iv. Italiae Antiquae cap. Is . Ad hara non lictores tantlim , sed S legionarios milites , necnon Tribunos noxiis extremum supplicium intulisse , ante ipsum Polidorum demonstraverat luculenter lib. l. de Cruce cap. as. Iacobus Gretierus . Ex Evangelio insuper perspicuum est, crucifixum Dominum a militibus, Ioannis xl x. a. 23. 2 . 3 2. 34. Eadem est sententia Patrum . Tertullianum de Corona Milit. cap. II. produxerat loco citato Barcinius. Alios Patres laudat Polidorus num 47. praecit. dissertationis , ct in Prolegomenis ad Barrium Thomas Aceti. Tandem ex quo milites diviserint Christi vestimenta in quatuor partes , & uuieuique militi obtigerit pars una , Joan. XIX. 23. sequitur quatuor milites fuisse Domini crucifixores:
Unde apparer quatuor fuisse militer, qui in eo eruerigendo Praesidi
paruerset, inquit S. P. Augustinus Tract. cxvi I t. in Ioan . num. 2. Iudaei quatuor palliorum angulis assuebant vittas hyacinthinas, Num. v. 38. & Deut. XXII. I a. Hinc sortasse discissae Christi vestes supernae . Nam interior inconsutilis, utrimque conclusa uni militum torte obvenit. De hac Euthymius in cap. a7. Matthaei pag. ii . scribit rhiaue vero tunieam ὸ traditione Patrum occepimus opus fuisse Dei
592쪽
Liber Vicesimus nonus. Cap. Ult. 3 8
Matris, a superlaribus partibus eontextam , veluti sunt apud nos evitis, aut pedum Demalia operimenta . Ex his constat perperam. in Bruttios unius Auli Gellii auctoritate conflari calumniam . Adeat, qui plura desiderat, Perrimeretium, Polisichium , Sandinum , Acetium , Polidorum . De tenebris moriente Christo factis super a versam terram, satis superiori capite ς ubi ostendimus de his locutum Phlegontem . uti etiam lib. a. de Mundi creatione testatur Philoponus . Alucinaniatur ergo, qui rutant a Phlegonte notari aliam eclipsim ab ca, quae destribitur in Evangeliis r errant etiam , qui per universam terram putant signari Iudaeam , ducti Origenis expositione , ut Erasmus in
cap. 27. Matthaei, Vossius in Harmonia lib. 2. cap. Io. ac nuper Ser xy Exerc. s . Sed resutantur a Melchiore Cano lib. X r. cap. 2. Huello Demonstrat. Evang. prop. a II. num. 8. Schel stratio dissert. r. cap. q. num. Io. Tillemontio Not. xxxv. in Iesum Christum, Natati
Alex. in Evang., ab aliis. Et quidem oppositum argumentum de silentio Scriptorum eliditur Phlegontis auctoritate. Adde harum te- nehrarum meminisse Thallum Gentilem apud Iulium Africanum , ut vidit etiam Grotius in Matthaeum e relatas in Ethnicorum Archivis, asserunt Tertullianus cap. ai. A Iogetici, & Lucianus Martyr Antiochenus apud Rus. lib. ix. Hist. Eusebii, cap. 6. Hieronymus in Matth. cap. et . ait eos, qui scripserunt contra Evangelia, suspicari Evangelistas ob imperitiam mali interpretatos deliquium ib-lis, quod eertis statutisque temporibus solet accideret id vero Sanctus Doctor refellit, ex quo nunquam naturalis solis desectus contingat in plenilunio , nec breves ac serrugineae fuerint illae tenebrae, sed ad trium horarum spatium protractae. Eadem tradit S. P. Augustinus epist. 8o. ad Hesychium, nunc l99. num 34. Concludendum itaque cum Theophylacto in E Vangelia pag. I 6. Erant autem tenebraea in toto mundo , non in parte mundi : ut monstretur quod L-geao in passione Conditoris creatura , udaei quoque petentes signum
de eato nunc videant solem obtenebrari.
Vesta christi δ cruce pendentis, ct clamantis ad Patrem, Deus meus, Deus meus, ut quid dereliqusi me vindicata fuerunt pag. i47. hujus voluminis adversus blasphemiam haereticorum, asserentium Dominum lassim cum desperatione luctatum . Adscripsi ibidem sententiam a deo absurdam Ioanni Fero: cujus tamen Commentaria majori otio pervolutans adinveni orthodoxa; in editione tamen Romana recognita , atque expurgata r an antiquior editio conspurcata sit foedo Calvini errore, me Iatet. Certe Ferum acriter reprehendit Franciscus Lucas Brugens s in Matthaeum pag. sῖς. nec non Vosius Tom. VI. pag. 2G2. Forsitan Commentarios do Sti, facundique viri quidam hau eticorum depravaverat. Oua lingua ea E e e e a verba
593쪽
s 88 De Theologicis Disciplinis
verba Christus protulerit, non satis compertum est. Prolata He-hraice, Ac quemadmodum ea scripserat Psalmo xxx. regius Uates . , tenent Erasmus in Matthaeum , Bellarminus lih. a. de Verbo Dei c. NS. Estius in loca difficiliora . Pronuntiata Syriace censent haeresi 69. Epiphanius , Brugensis loco citato, ct Lorinus in Psalmos pag. 36s. His subscribo, quoniam priores voces, Hi, Si, lamma, sunt He-hraeis, Syris lue communes ἰ i inmo priorem Marcus effert , Eloi, Thi, quod propitis accedit ad dialectum Syriacam . At Sabasibani vox Syrorum est , non Hebraeorum, qui dicunt, Urraru bbaa authani. Ait Bellarminus scriptum priori modo caussa pronuntiatio nis : at cum uterque Evangelista, Hatthaeus , S Marcus in hac voce conveniant, qui tamen distrepant in priori ἰ quod Bellarminus ait, omnibus non probatur. Sunt qui obser Marunt, nunquam G cos reddidisse, in pro P, nequea pro m. Cum ergo in Evangelio ha beatur otitii Hati, Sabacthani, no i videtur Iesum pronuntiasse Hebraice, umin Dbaeauibani, sed usum fuisse lingua Syriaca , sive potius permixta, aut Hebraea corrupta, qualis p r id temporis obtinebat. Postquam ergo haec, aliaque nonnuIIa verba Redemptor noster protulerat, commendata piissima Μatre disicipulo, reproinisso caelorum regno latroni, &confiammatis omnibus, quae de eo scripta erant, inelinato capite tradidit spiritum . Hoc habet omnium rein demptio complementum , hanc arrham fidelium expectatio , hune scopum amantium pemitus, hanc lucubratiuncula nostra coronidem optabat Paulinus in Epist. XLI. ad Severum pag. Is r. ut sanctissimi Crucifixi Imagini, in templis collocatae, & aureo diademate redimi tae hi versus instriberentur: Cerne eoronatam Domini super atris Christi Stare Craeem , duro spondentem eelsa labori 'amia: toue erucem, qui vir auferre cororam α
594쪽
I. A Dvenisse praenuntiatum in lege Messam liquet ex varietuis ρο-
II. Prustra illud excutitur eontortis , perversisque eommentationibus Rabbinorum. I m. Non javant Hebraeos variae de ipsemet vaticinio Catholieorum sententia. Is xv. Refeuitur quoque pervisaeis Hebraeorum oraculo Danielis eap. xx.
v. Artaxe es, euius Epocha ad pereipiendas Danielis hebdomadet plurimum deservit, regno potitus es σππο - . ante Meram Dion sanam. gavI. Haud recte eonsignatur annus ejusem Artaxersis visesimus anno ante memoratam cieram 4y3. vii. Neque ab anno Elo vicesimo, sed a eptimo praede uitae a Daniele hebdomades initium ducunt.
nologia. 4 ax. Aeeedit ad eorum eonfutationem promissio Prophetasmisis Moli, Deuteron i xviii. 44x. Item Romulum Nabuebdonosoris a Danieli explicatum: 46xI. Nec non qua de Bethlehem inquit eap. v. Mebaeas, q
saxiv. De ipso Vesu Nazareno perbibuit testimonium lib. xviii. EAntiis quitatum Iosephus, salographum stique , ac genuinum . s xv. Huius testimonii pius undequaque phrasi navianae eonformiress. firxvi. Etiam Ponant ad eredendum iu Christum , nisi sponte elauderent oeulos , iuvictis argumentis pertraherentur. 63 xvir. De tuitis Apothes egit apud Senatum Tiberius, quamvis manis ejatur idolorum Iuperstitioni. 68 xviri. Dania prorsusDut, qua Gentiiss objecZant adversus Dominia
595쪽
parae Vir nitatem audacter , ct sacrilegὸ proferebar misi
xxii. Disinum Verbum veram, ct eorpoream assumpsit earnem, saxxIII. Eamque non aliunde traxit, quam ex ilAbato Mariae Virgitiis utero. 9s xxiv. In Christi Genealogia a Matthaeo , t Luea Evangelysiis deseripta nulla invenstur oppositio . Ioaxxv. Neque iude eruitur parentes Virginis non fuisse proprio nomine appellatos Ioachimum ct Annam. Ios xxvr. Hebraei non abraserunt ex libro Geuesis generationem Caia
xxvIi. Et tamen Hem Cainan is Evangelis Laeae non es mendose iustus , nec per errorem intrusus . io9xxviii. O sumpta ex Vimine Christi earo nou fuit ante passionem em, pers naturaIium corporum assectionum. 1 4NAIx. In eam sententiam propendemus, quae asserit Misi faelem inque fuisse insigniter venustam , neque de firmem . illa xxx. Nulla staspio aeeidit Salvatori reluctasti, ct invito. Iao xxI. Sed non earuit tomen ea passione, qσα vero dolore affecerit ipsius
xxxii. Santius Hilariss Pictaviensis, ut Christo tribuit verum tam pus ex Mariae Virginis carne formatum , asNxxIIr. Ita non deueeavis Redemptori nostro veri mi doloris sensum .
XXXIV. Non eo us tantummodo , sed θ' animam humanam diminum aliumpsit, i Iaxxxv. Et quidem mente, Pue intelligendi facultate nos desituram II xxxvi. orsi intellissus non tantism divIua scientia, verum etiam infusa , cr creard fuit eumulate exornatus . I ῖ5xxxvII. Habuit drmentiam experimentalem, O aequisitam. Ibidis xxxviii. Fuit in eodem Christo adbue etiarere scientia Reatorum , vi ditque perspieuὸ in hac mortali vita divinitatem . I 37 xxxx. At non habuit, in quantum Mino, fetentiam infinitam ct eom- prebensivam. I 8α1. Duae quoque admittenda sunt in Chrso Domino votantates: i 46xxI. divae adversus Macarium, orrbum, ceterosque Monotbeluas appellari deBent cva woluntates naturales . I 49 xvii. Non debet in tabriso prost nari una duntaxat operatio . Iso Liri. Honorius I. Romanus Pontifex ἰnsuis ad Sergἰum Epi sis nequaquam Monothelitis ad sit; issditav. Nee ullatenus attendendum est quiequid adversus eumdem Honorium vel ex Actis Sexta Duodi, vel oliunde depromitur . IS9
596쪽
bet stenere sanctitatis. Nauam babsit, nee potuit Fabere peceati maculam ἔ
vit. Tames perfectissim arbitrii libertate polleret. i sκLuria. υπionem utriusque natura subsantiatem, atque hypostaticam resera negavit impii us haeresiarcha Nemrius . . IS INMκ. Ruiequid is temerὸ satierit; admittenda es in Christo una tantaxat Persona: . - 391. Et Eloriosi ma Virgo verὸ , ac proprie --σ , idest, Deipara est appella-a. I9s M. Divus ortuus invicti simus infectator NUDrΤi Θω νΤIὸ ἰ simRυ- rus fuit haeresis e Ouinarii , aoa Bir. Singuli enim ematbematismi eiusdem Grim domisam eo ID M
LIN. Ioannes eastisebenus, ct ceter; Orientales, qui praelaudatos nathematismos aliquando repudiaruπι, παπquam probaverrent Nestorii, aut Pelagii nefaria dogmata . . a sLIv. De Neodoreto tamen certum proferri nequit judicium, nis tempora . ejusque scripta sedulo distinguantur . at 9w. Tria Capitula a V. Sanodo jure meritoque fuerunt proseripta . 227 Lur. Refellitur eum Nestoriana haeresis Eu Getis: aeva enim in Christo pin adunationem natura , disincta invicem, atque impermixta, eadem licet δ' ossas absissentes. 24bLVII. Eunaeum habuis pro eerebro Avitas cicademicus, dum in bomia
Ita quadam Clementis xl. Ponti is Maximi Olfus sibi es Dbo
rare Eu ebiani dogmatis pravitatem . assLum. Πν staticam unionem non esse entitatem quamdam ab extre- tuis, ut iugulant, istius an recte Vorant Scbolasticorum rem plures . as SLIX. Consentiant autem omnes eamdem unionem substantialam esse, omnium maximam, ct indissolubilem . 26o xx. IIIum nee fancti Patres, nee beatissima Viseo, imo nec ipse Redemptor, potuerunt c quantum ad substantiam attineto promereri. 26χMa. Leuaestionem stholasticam, an eamdem naturam, quam Filius assumpsit, potuissent etiam assumere Spiritus Dntius , ae Pater, a66 LXII. Ae alteram, nam una Persona afumere queat naturas duas, 267 LXIII. Menon quae a nonnuliis initatur de natura irratiouali, utpote parvi momenti, brevi iuxta communiorem sententiam resolvimur. 26g
597쪽
xxIv. eis passio acearatius pertrammas da sis, qua arionem ιπο- statisam eonsequuntur , ae primam in oristi Domino propugna-mas eommunicationem idiomarum; a rhxv. Misimὸ tamen admittenda es permutatio meabatiram isto unam , ct alteram Christi naturam et a xxvr. Restitantur propterea Ubiquistis . catumaster in hamanam
orisi naturam fuisse transfusam omnipraesentiam. a 7 xxvii. Deinde refellitur error PeIicis Eripandi, qui Uirmaverun Christum esse Filium Dei adoptivum issensu Nestoriano; 28s xxviii. Nequit enim ori ius appellari Filias a seisitius, aua adoptiavns, etiam secundum humanitatem. 239.
Lxix. Et nihilominus ori ius Pejus reuissime dieitur ab opostola praedestinatus Dei Filius. Ioaxxx. Cur vero appeVari nequeaι Fπιι Spiritas sand 1 , raris pr dueitur manifesta. 'Lxxr. Eisi eontraditIionem non impliret orisum diei Miquo pacto miservum. 3Lxxii. Me repugnet ipsum appellari , ratione assumpta humanitatis,
xxxIN. Congruum tamen magis es ab iis, edi eonsimilibus enuntiationibus abstinere. . 3 16 xxxiv. Uti possumas pertractantes de unione hypostatica, compositiois nis voeabusi , dummodo a nobis Nestorn, ct m eberis phrastr
Lxxv. Hae enuntiatio, Unus E Trinitate passus est carne, es C tholiea ct orthodoxa 3 axxxvI. Monaehi Sedit, hujus propositionis affertores, quamvis tumultuost , ae turbulenter Je gesserinI, uo pars Iamen Lia eθΤΙ-πa fuerunt immunes.
lxxvIr. Dispurantes praeterea, qudnrum Desperiar, de Christi Sορον- dotis, asserimus Melchisedech non esse Angelum, neque Virtatem quamdam eaelestem, neque Spiritum sanctum, neque ἐν summet Finum Dei. 33 Lxxviii. An fuerit autem Sem filius Noe, an Chananaeus genere , suiseertam: videtur nobis boe postremum esse probabilius. 333LxxIx. Christus itaque est Saeerdos seeundum ordinem Melchisedech , quoniam in hujus Saeerritis obntiose praesigur Ium fu/r Iia ratismum meharisiae Derisset m. Io Lxxx. Rex etiam fuit Dominus Pesus cir DI, habeπI regni rim Diritualis, quam temporalis plenissimam poreputem : Π Lxxxr. Caput item omnium Praedesinasorum, univerDrumque fure mus Iudex . . . . . S s S xxxit. Insuper de satisfastione Σ' merito Christi disperentes, praemittimus
598쪽
timus potuisse Deum absoluth reparare perditos bomiues absque Chrim morte , dr liberali condonaMone; .L xxiii. Facta tamen opothesi, quod Deus decreverΤς DIuam hominum redemptionem reparata iniuria sibi per culpam 3πMI, fotuto pretio eaptivitatis, neee sariam fuisse Gripi Iuli, monem. DoLXXXIv. Ossendimus unde Θae in parte profluxerit perniciosissimus er-
'esum revera esse human Generis Redemptorem: LxxxvI. Hauc redemptionem peralia otato pretio , non pravieationesola , aut exemplor 366 xxxxvir. Idcirco Chrsum mortem pertulisse , at nos erueret a peeeato, daemoni se captivitate r 368 LxxXVIII. Perferendo mortem Ieceatorum nostrorum luisse poenas: 3 ivxxxix. Fuipe a um erueι pro peceatis nostris is iam 9 Iaera
NCv. Doema hiud Catholicum , nod tantra Soeinianos defendimus,Grνoboratar Patrum traditioste perpetua . 9 xcvr. Nιllivssunt momenti ad ipsum dogma labefasiandum quaelibet ' a Mennianorum sophi ata . . . I . . , . 398 acvrr. Exomita a C sorbatisfactio Mom aequivalem fusi, verum
t. Pertinet ad uiset Uos hominθr Christi redemptio SCH. Veruli ab Me uumryali beneficio alienas esse malieres, δε- Drus sciit, ae insanus 43 Pem. Errovit ex opposito Orstener autumans Chrissum esse redemptο- rein daemonum etiam is damnatorum a 4 7
civ. Apostolorum Princeps non ait Dominum deflendIlle ad Iuferos, u/
599쪽
ἰnde implas ct ἰ-redulos Meraret. cv. Merita Chrisi in trisant pretii stratio abGIt
I. Rualibet ipsius oratio absoluta exaarita fuit a Patreii. Cc inpetit ei prauliari modo titutas Mediatoris .
mpetit ei pretiuari modo Drusus Mesalom . 472 ediator, ut Deus, S homo ; in quantum opera redemptionis prodierunt ex humana natura, ct habuersint a peris LM Verbi pretium, valorem , ae dignitatem. ψ 3cix. Etiamnum sedens a dextris Dei piissimus Pesus orat, ct Arem pellat pro nobis, atque incium Meuiatoris exercet. 4 scx. Ut nonnulla denique proferamus ad bisoriam peractae reparationis Deerantia , certum es Herodem, quo in Palapina regnauis
in uotus es Iesar, nonfuisse Pudaeam genere , sed allophy
exI. Probabilior nobis videtur eorum sententἰa, qui illum exi maσt Idumaeam, quam eorum, qui faciunt Ascalonitam. 48 rex11. Duplex Herodiana Docta dissinguenda est , quarum prima feenda es in anno V.C. i4. Cus Domitio Camino II. ct minis Pollione. 434 CXIID uera in anno, quo evorata fuit Ferosoldima, ab U. C., ut arbitramur probabilius, i . Cogue e rina ct Gado. 4bs cx iv. Ubiit autem Herodes ante IOIemnitatem em morum, aseo aeondita D. si . G s. Lentulo , ae Mesta no . 48 cxv. aluod Reeentiores definiunt , Herodem Mees se anno inhu so. Iabente m. mbri, nobis penitur non probatur . 489 exvr. Cum itaque Christus natus fit in diebus Herodis regis , contigit Distifera. Nativitas ante praestatum Prbis annum s I. aesesistentia quisem nosra , anno 749. Clis eAugusto XII. ct dulis. 496 exvir. Natale tamen Christi Diovsianum solido quadriennio post me
rais Natilitatem lorandum est; ct initium Aera vulgaris com siparandum anno P. C. 7s4. C. Cas. Q. R. L. inem. Paulo
Consulibus. 497 cxum. Sa ator Mundi , ut Romana tenet Ecerem, natus es vra . Kalendas 'anuarias . so earx. Perperam Iubmorosi Critiei νssu exe 3unt, quae de by rix aspraesepe Domini aecabantibus plibs Cyri una AbimeI persuader.
cxx. Immiudieium ferendum es de Magis CFrisi Dominῖ adorat ribus : quos riparebas, edi reges fulse probab/nζare non Piaret.
cxxx. Ararunt Mati puerum Iesum latriae eultu , aeon eiurii dantaxat, qualem Orientis ρopuli Regibas praebentsuis. si 8Cxxv. DOmas Nazaretana Chrisi Iucarsatione atque habitatione
600쪽
pereelebris , asso I 294. sedeote , ut refert Avelita, Eoui minusve potius paueis diebus antequam Gelestinus V prseia fleretur in solitudinem , ὸ Tarsalisa in Lauretanam agrum di. vinitur transvecta est. sao cxxIII. Cum Dominus sit haptieatas ct erueifixus imperante riberio, atque ad tempus peract e Redemtiouir Ue tensum figenda pitDocta Tiberiana ς disimus ipsum Tiberiue inseptum fuisse imperium Proconsulare anno V. C. 76s. Coss. Caesare , Capitone.
Iussitatio. socxxxII. Epiuola, quam ad Chrsum Ierist se fertur Abgarus L V-
seuorum ripareba , ct altera, qua ad eumdem Abgaruis dieitar Dominus dedisse responsum , quamvis non sint exploratissima autioritatis, tanquam gensina possunt magna probabintate dein Rudi, ss cxxxvi. Subiit Dominus oueis patibulum anno Vussor.Aera XXIX. . Consulibus duobus Gemiuis , fgs CXXXIV. Die autem mensis Martii quinta ae vicesima. S6o CXXXV. em hae sententia , Patrum testimoniis, ct annorum cirj- si nutationibus eorroborata, nequaquam debemus recedere ob si phases , aut calculos Uronomorum . s 63 CXXXVI. Prima aeerbistimae orisei passionis atrio evenit in Horto Getasse mavis, ubi fac tim in uouia sudasse grumos Iamuiuis, Perissima historia est, nos assuta Eva elio Luea Narratio . s67 CXXxvri. Ibidem a Romasa coborte, missisque a Iudaeorum Senatu opparitoribus eo rebensus es, duetore , sc proditore Pu , qui Deum, ae Maesertim suum vendidit triginta siciis argenteis, idest, i et O. araremis . . .. s 9
CXXXuHI. Tam vili veni tus Dominat, post quaedam judietalia aeta mmanissime flagellis caesus es, non quadraginta tautam ad correctio.