장음표시 사용
581쪽
textum. Theophylactus in cap. xv. Marci pag. 282. ait: Razellavit Dominum. hoe est eaeidit eum loris . Nonnus in cap. I9. Ioannis:
Horribili Chrsi eorpus flagello rubefeeit. Prudent. in Enchiridio
Vinctus in his Dominus stetit aedibus, atque eolum L nexus tergum dedit, ut servile, flagellis. Videatur S S. Brigittae liber quartus Revelat. cap. 7 . pag. IO9. Illatum istiusmodi flagellis supplicium , futurum utique horrendissimum praenuntiatum suerat Ps. xXI. I 8. XXXIV. I s. LxxIL I4. Isaiae MII. a. s. atque haec vaticinia suisse completa etiam ex notis sacrae
Taurinensis Sindonis Chiseetius, ct Mallonius demonstraverunt. VI. NonIudaico more, sed Romano flagellatus est Dominus , ideoque ex lege Deuteronomii colligi nequit numerus verberum. Lege enim MO-stica verberandus debebat prosterni. At Iesus ad columnam alligatus fuit; quae etiamnum visitur Romae in TempIo S. Praxedis, huc transsata, sedente Honorio III. anno reta I. a Ioanne Cardinali Columna , ut narrant Pan vinius noster in libro de septem Urbis Eccle- sis, Raphael Volaterranus lib. a. Anthropologiae, Sc citato loco Iacobus Bosius. Quare columna, de qua Hieronymus in Epitaphio Paulae Tom. t v. pag. 6 4. inendebatur illi relumna Delesiae portisum sustinens infecta eruore Domini, ad quam vinctus dieitur flagellatus, non cst quae Romae asservatur, neque haec illius pars, ut complures scripserunt; sed columna altera, ad quam Salvator vinctus est post Carnificum verbera cruore perfusus , quod etiam innuit, si probe intelligatur, Hieronymus. Nam quae Romae colitur, integra est, ct trium duntaxat altitudine palmorum atque dodrantis, flagellationi quidem accomodatior, cum totum corpus ad eam revinctis manibus alligatum. verberibus plagisque patuerit . Hunc morem servos flagellandi fuisse apud Romanos tradit Iosephus Laurentius Lucensis de Tormentis cap. 7. Τom. v I. Thes. Antiq. Graec. idque
ostendunt citato loco Lipsius, ct Vossius ex Plauto in Bacchide Ach I. scena 7. bdueite hane Intro , atque adstringite ad eolumnam fortiter . Apparet ex dictis quam infirma sint argumenta initio huius pa xagraphi collocata . Gratis enim dato, quod aliquando lictorum unus plagas infligeret, cum fustuarium pars erat extremi supplicii; sustigatio tamen ex Polybio lib. 6. & Sigonio de Antiq. Iure Rom.
lib. I. cap. I 6. ac pariter castigatio, idest, verberatio serνorum. Peragebatur ad nutum tribuni, vel praesidis, quandoque ah universis militibus , ita, ut complures verberum immanitate interierint, id asserente Ulpiano. Quod sequitur redolet grammaticalem inscitiam ἰώ monitio enim, d eastigatio, ubi de supplicita agitur . non signifi
582쪽
Liber Vicesimus nonus. Cap. Ult.
eant correctionem , sed plagas sustibus, flagrisique illatas p ut ostendimus ex lege Callistrati: & quod est in Luca παπέ-M , emendatum . respondet Latino , castigatum . Quare dum ait Pilatus, Emendatam ergo ilium dimittam, innuit dimissurum se Christum flagellis caesuin rquamquam varia tum animo versaret consilia , ac postea praeter fas jusque pronuntiarit sententiam . Petitam ex lege Deuteronomii ob-jesitationem id retundit, quod Iesus flagris fuerit subjectus iuxta Romanorum consuetudinem : unde recte Hieronymus in cap. 27. Matthaei: Selendum es Romanis eum legibus ministras. Postremam is facile diluimus, quoniam flagrorum di Uersa fuerunt genera, nec ea funiculis tantummodo texebantur, sed servisia, atque atrociora verbera iunibus , virgis, loris, stimulis, ct catenis quoque infere-hantur , ut Levinus Torrentius commonstrat ad ea verba Horatii lib. i. sal. 3. horribili sectere flagello. Saevitum praeterea in servos nequam , hominesque viliores atrocissime , dum ad columis nam Meniam verberabantur: de qua Cicero Divinat. in Verrem , & Asconius Pedianus, Carolus de Merou ville , aliique in Ciceronem IV.Flagellis addidere milites coronam spineam , coccineam chlamydem , ct pro regali steptro arundinem ad ludibrium augendum .& risum concitandum , sive haec Pilatus jusserit , sue permiseris;
inquit Augustinus Traα cxv I. in Dan. num. 2. Invaluit opinio coinronam illam h marinis iuncis suisse contextam: quod asserunt Auctor Dialogi de Passione Domini inter opera Anselmi, Suareg Tom. a.
in iri. Partem disput. xxxv.3. DuranduS in Ration. lib. VI. cap. 77. Serrius Exercit.LI I. num.7. Gravesonius differt.XX. q. a. nec repugnat
Sandinus de Christo Domino cap. is. Fulcitur haec sententia duplici argumento; quorum unum petitur ex ipsis marinis juncis , habentibus aculeos oblongos , multoque spinis rubi, aut rhamni duriores: alterum promitur ex eadem corona Domini, quae a sanctissimo Gallorum Rege Ludovico IX. ingenti redempta aere, summa nunc religione Parisiis colitur . Hinc Serrius pronuntiat ex tripode, spinas omnes, quae variis in Iocis ad fidelium cultum asservantur, si ex rhamnis sint, aut dumis , vel sentibus , omnino habendas tanquam suppositas. Censeo nihilo tamen minus plexam coronam illam ex illo spinarum genere , quod appellant rubum , aut rhamnum , ut con tendunt Baronius ad annum Christi xxxiv. num. 86. Daniel Mallonius cap. I a. Bosius lib. i. cap. 34. Iacobus Gretserus lib. i. de Cruce cap. ia. Lorinus in Psal. s7. Vossius quoque in Harmonia lib. a. c. s. necnon Natalis A exander in Evangelium Matth. pag. Ia. Movet autem me primum , quod Evangelistae expresse ajunt textam coronamiliam ex Diuir, ἰξ- , Matth. xxv D. 29. Marci XV. l . IO n. κι . R. Α nullo autem scriptore, inquit Vossius, nomine intelligi
583쪽
telligitur , ceatur juπeus . Nullam deinde Versionem reperi habentem aliud vocabulum , quam spinarum: imh in Syriaca legimus rarouam rbamnorum, in PolygIotis Waltonianis Tom. v r. pag. 46. Omnes pariter antiqui Patres coronam Diueam appellant , Tertuli. de Corona cap. I 4. Chrysostomus hom. LxxxνI I I. in Matth. Hieronymus Tom. 4. pag. II 6. Augustinus citato loco, S alii. AD ferunt praeterea Patres coronae spineae symbolum: ac Tertullianus ibidem ait Domini tempora spinis lanciuata, in figuram desierorum quae nobis protulit terra earnis . Similia habet Isidorus Ith. t. epist. 9s. Tom. v I r. Bibl. PP. pag. sqq. S. Pater Augustinus serm. iv. ex additis a Sirmondo, nune XIX. num. I. ait Dominum figuratum in ariete haerente vepribus, quem Abraham mactavit pro Isaac. Hieronymus verb in rhamno, quem dicit sentium geuus asperrimumaeuleis, ct flore eratissimam, figuratam agnoscit duplam Christi virtutem : nam justis floret ad ornatum , peceatoribus praehetspinat
ad confrintendum . Videsis in Ps s . Tom. a. pag. 268. Praeterea Clem. Alcκ. lib. 2. Pedag. cap. 8. pag. l8g. diserte docet universorum Dominum olim Mosi in rubo apparuisse, postea spinis coronatum instaurasse veteris descensus principium et ibique contendit ru-hum fuisse δευθωδες νυπν, dumosam pluviam, ac Dominum Cor natum ἐξ - , ex dumis. Argumenta denique in contrarium producta nullam vim habente juncus enim marinus caret in susteaculeis, ac tantum in oblongam spinam desinit illius acumen. Exhibet omnigenas iunci acuti species Rembertus Dodonaeus Pompiadis iv. Ith. s. num. I9. S alii, qui pertractarunt de plantis. Nec in Hier solymorum distrimi germinant οξι, ubi tamen herberunia, rhamnorum , ac sentium copiosius proventus . Sacra ergo Corona
Parisiis seruata asperrimis rhamni sentibus plexa est , aculeis tamen marini iunci parum absimilibus; nullus enim spinosius frutex frequentior eo rhamni genere, quod Arabes vocant inmanserum , nascietur in Hierosolymitano agro; ut libro a. Obserrationum pag. 344. etestatur ocularis inspector Petrus Bellonius Cenomanus . Quare vir eruditissimus Parisiensis, P. Hyacinthi Serry olim praeceptor , Squem latere non poterat sacer Parisiorum thesaurus, Natalis Ale- Nander in cap. xxv I r. Matth. num. I a. scribite rapinis ὸ rhamno ae-eeptis , qui Deis illis frequens, eoronam ex illis plectentes imposuerant eam super eaput ejus , diadematis instar regii , in Iudibrium simulaesupplietum . Atque talis viri auctoritate Serrio, Sc Grave sonio abunde satisfactum esse arbitramur.
Dimisso Barabba humani generis typum gerente c Bari abba enim idem sonat, ac filius Patris 'a Christus ad crucem damnatus suppliciumque gestans suum , ad montem urbi Ieroselymae proximum,
584쪽
Liber Vicesimus nomIs. Cap. Ult. 1 77
ximum, cui nomen Calvariae, trahitur crucifigendus . In occursum ejus venisse sertur pia mulier, lineoque, aut hombycino velo manantem e Iessi vultu sanguinem , sudoremque abstersiM, expressa divinitus in panniculo sacrati vultus imagine. Quod, ut alia plura pietatis, ac traditionis monumenta , post audacem haereticorum hominum conatum, alii quoque critici tentarunt evertere. Scripsi autem pag. II 8. a me absque ulla haesitatione communem sententiam teneri, ubi praesertim agitur de opinione, quae fidelium insedit animis , neque inconcussis monimentis obruitur; idque, dum pertractatur de Veronica, cita piam appellant mulierem J omnino servandum existimo. Neque idonea sunt, quae virum cordatum nonnihil moveant , criticorum illorum objectamenta . Inquiunt neminem veterum Sudarii Veronicae meminisse r altissimum hujus rei esse silentium non m h in Evangelio, verum etiam apud omnes Ecclosiae Patres , S medii etiam aevi Scriptores: cadente duntaxat saeculo unde. cimo Marianum Scotum, auctorem lubricae fidei , & eruditionis exiguae, hanc primum omnium cudisse fabulam i ab illo quidem laudari Methodium quemdam, sed hunc non esse magnum Tyriorum Antistitem , in cujus scriptis minime ista narrantur; fuisse deuiisque Verontea nomen tota retro antiquitate prorsus ignotum ς nes aliud Graece hoc vocabulum Verontea sonare, quain vera Mago . Haec Exercit. Li I r. num. 4. Hyacinthus Serry .
Ista tamen non Midentur ad labefactandam piam traditionem donea. Servatur enim in Bibliotheca Vaticana Sudarii Veronicae Historia antiquissimis literis exarata. Ait quidem Serrius non eo titulo libellum auctoritatem obtinere, quod in Bibliotheca Vaticana servetur, quae alibi ab ipsomet Baronio assimilatur sagenae ex omni genere pissium eongreganti: at de antiquitate & auctoritate Vaticani Codicis legendus erat Pamelius ad cap. x M. Apologetici Tertuli. num. i 84. ubi ait: fur imaginis Romam sub Tiberio adsectae bisο-riam graviter eonscriptam, er antiquissimo ebaractere m. totam
per legisse se mihi relusit elarissimas Theologus Thomas Stapti tonus
Langius. Perperam in Marianum Scotum scriptorem sui aevi praeclarum inscitiae fraudisque notae ingeruntur . Methodii Martyris extant nunc tantiu a Convivium virginum editum a Combefisio, SPousisino , ct fragmenta quaedam ex Epiphanio S Photio collecta icetera , ut inquit Dupinius Volum. r. novae Biblioth. , perierunt. Frustra ergo conjicitur de Sudario nil scripsisse Methodium, qui in persecutione Diocletiani Martyr occubuit. Nec movemur nos -lius Mariani Scoti testimonio, sed Romanorum Pontificum erga Ueronicae velum antiqua ac singulari pietate. Ad illud enim cust diendum Ioannes v m. construxit tessellati operis ἰερ τίω , quod dictum est S. Maria in Berontes. Meminere Imaginis Salvatoris
585쪽
eodem in velo expressae Innocentius III. Serm. in m. i. post Epiph- pag. i9. Honorius III. Alex IV. S alii apud Chissietium de Lindis Sepulch. cap. 34. Greiserum de Imaginthus non manufactis cap. l . Mallonium cap. I. Augustinum Calcagninum de Imag. Edessena Obs. et . Sandinum in Historia Familiae sacrae , de Christo Domino cap. i9. Is ramen post Gret serum, ni fallor, labitur dum ait meminisse Suda-νIi Verouisae Anastasium Bibliothecarium in vita Stephani l I. qui Pontifex renuntiatus anno 7sa. ad opem divinam implorandam adversus nequisii num Longobardorum regem Ais ulphum , indixit supplicationem , in qua nudis pedibus incedens gestavit sanctissimari L. Christi imaginem non mauufactam . Scripsi pag. ii 6. confundi a vim doctissimo cum Sudario Veronicae Imaginem SS Salvatoris chiro-pitam ad sancta Sanctorum e quam gestasse Stephanum liquet ex eodem Anastasio pag. i 98. novae edit. ubi ait sanctissimum Papam gestasse sacram Imaginem proprio humero ad Fcclesiam S. Mariae ad Prinsem, E Lateranensi scilicet Basilica, ubi ante laetaniam ad populum
essus)lacrymantem peroraverat. Attondendus est cum locus, tum gestandi modus t sacra enim ad Sancta Sanctorum Imago in tabula
picta est altitudinis palmorum vi tr. Iatitudinis iii. At de Stephani supplicatione , S gestata ab eodem Imagine Salvatoris Panvinius de vi i. Urhis Eccl. pag. 19 I. Carolus Sigonius lib. iii. de Regno Italiae ad annum s3. Caesar Rasponi de Basilica Lateranensi lib. i v. cap. 19. & victorius in Explicat. Nummi aerei Musti sui p. l. cap. ra. Sudarium autem Veronicae comprobant monumenta alia quam plura , ac
vetusta Martyrologia , de quibus eo loci Gretserus, ct ad i v. diem . Februarii Bollandus. Commemoratur ibidem etiam Missa S. Verciniis
eae in Missali Ambrosiano typis impresso anno is . S in Augustano
edito an. Isss. ubi extat Sequentia:
Salve funera Farier Nostri Redemptorii, In qua nite peries Disini 'eudoris ,
Laudantur & monumenta Ecclesiae Giennensis in Hispania, quae pariter de Sudario Verontea gloriatur, fertur enim sanctae mulicris Velum fuisse duplum , aut etiam triplum . Veronicam distam ipsam imaginem putat quoque Natalis Alexander in Synopsi I. Saeculi art. s. num. s. Accedit vir Cl. Ioan. Mabillonius in Itinere Italico Litterario ad an. 368 s. num. 9. ubi ipse in imaginem dici Veronteam demonstrat Petri Mallii, Romani, Petri Diaconi, Augustini Patricii, aliorumque testimoniis . versim ait postmodum Mabillonius : Si tamen Vero iere nomen primam musieri, ct ab hae imagini tributum praefra Ie
586쪽
Liber Vicesimus nonus. Cap. Ulti s s
frane velint alii , per ποῖ liret. Sanh Hierosolymis diu permanississe S. Veronicae domum scribit Adrichom ius a. p. deseripi. Ierusalcmn.44. pag. Is . At , inquiunt, nomen Veromea tota antiquitate ignotum fuit. Derivatum dicimus a Berenice et quod negare non audet Vossius scribens in Harmonia lib. II. cap. 6. num. 8. Veronicae uomen eorruptum ex νιμνία, flve potius ex μονία. Ac Tillemontius Not. xxx iii. in Iesum Christum : Mais re ροαrrois bisu Dre se m e nom, que eelui de Berenire, assee commvn en ce tems-u par mi h suis . RectE Baronius Berenicem appellat ad annum xxx I v. num. 38. Simulacro tamen sanctae mulieris in Vaticana Basilica sub Conditorium magnificentitis extructum ab Urbano VIII. anno Iu hilari i6as.
inscriptum legimus : S. VERONICA HIEROSOLYMITAN A. Ha.ctenus de Sudario Veronicae. VI. Sequitur , ut quambrevissime agamus de Domini crucifixione , de qua cum omnes Interpretes diligentissime pertractent , sat erit, si
perpauca ex accuratioribus delibemus. In disquisitionem veniunt locus, tempus, crux, S modus affixionis. Ad locum quod attinet, Golgotha Syriaco nomine appellatur, eIisa litera ex Golgoliba , Hebraico baba GistaI, caput, Cranium , calvaria r unde Matth. xxv I i. 33. Et venerunt in locum , qui dieitur Golgotha , quod es Calvariae sietit. Quaeritur, an Cumaria nomen derivatumst ex eo, quod illic facinorosis detruncaretur caput, vel quod ibidem sepultum esset Adae eranium t at quoniam hac de re disseruimus disputantes de resipiscentia primi hominis lib.x II. cap. I . eadem non ducimus repetenda . Est Golgotha adfeρtentrionalem plagam montis Sios, ex Hieronymo de Locis Hebraicis Tom. II. pag. 4s. proXimuScivitati, extra portam Pebur, sive Iudiciariam , petrosus, S mediocriter altus, ex Adrichomio in descriptione Ierusalem num. I 66.
in anno , ac die crucifixionis Dominicae plura cap. praecedenti. Nonnihil difficultatis ingerit c rca definiendam horam, quod ait MarcuS XU. 2s. Erat hora tertia, ct eruet erunt eum e nam Ioannes
X X. I 4. id factum narrat Parasceves hora quasi sexta. Sunt qui putant in textum Marci mendum irrepsisse incuria Amanuensium permutata numerali litora D in o. quam sententiam tradit Hieronymus Breviario in Psalt Tom. iii .pag.3 6. his verbis: Error scriptorum fuit.
in Mareo bora sexta seriptum fuit: sed multi episemum Grgeum σε putaverunt esse M. Hat se ibi error fait seriptorum, ut pro LADO,
Isaiam seriberent. At de Commentariis Hieronymianis in Psalmos, legenda admonitio Ioannis Martianaei eodem volumine pag. I S. Quidam h contra censent falsatum textum Ioannis: S quidem Peta-Vius lib.XI 1. de doctrina temp. cap. I9. pag. s4. testatur Petrum Ale-
587쪽
38a . De Τheologicis Disciplinis
Messiae man. & pedum transs. S haereticorum alii. vindicarunt egre agie hunc locum Lorinus in Psal.pag.38o Huetius in Demonstrat. Eva gelica Prop. I x. cap. Ia . GaIatinus de Arcanis Cath. veritatis, VI II. i . aliique bene multi: quorum haec sunt argumenta . I. Hieronymus Hebraicae linguae peritissimus, aliique veteres reddidere, Foderunt. II. Similiter LXX. verterunt, ἄρεω κῶρος μου, --, Foderusrmauus meas, edi pedes. III. Idem habent Uersiones Aethiopica, Syriaca , S Arabica , Tom. Ii I. Polygi. pag. Ii 6. IV. Testantur Isaac
Levita apud Huetium , S R. Iacob Beci Chalim in Masora magna , in quibusdam Exemplaribus correctis scriptum in textu , Charis. V. Μanisestum est literain de aliquando esseservilem, & in dictione locari per epeurbesin ἔ si autem radicalis non sit, nequaquam suhsistit lectio , Ilaut leo . Duo hic addimus singularia et ac priinum, quod Felix Pra- tensis nostri ordinis in suo Psalterio pag. i 3. g. iurejurando testatur vid ille se quemdam librum magnae apud Judaeos aurioritatis hahentem 'I , foderunt, & Cabhalistas altiora speculantes fateri, ubi Io-gitur , NI , C ari, literam re esseIervilem , ac positam , ut idem in
hac voce resultet numerus , ac est in literis nominis tetragramma ton, mn . Alterum est, quod Felicis Pratensis testimonium coafirmat. Doctissimus Martia naeus in notis ad Tom. I. Hieronymi pag. 8so. laudat Hebraicum Codicem Coibertinum, qui antiquam & propheticam vocem Garis retinet; S nullo puncto apposito literae de ,
ipsaque litera obelo confixa , apertissime commonstrat eamdem esse fervilem . Atque his praecitatum Psalmi textum extra omnem controversiam , S perspicuum esse contendimus. Nam quod Judaei objiciunt a suis moribus abhorrere suffxionem noxiorum, id miserrimum subterfugium est; cum ipsi tradiderint Iesum extremo supplicio plectendum Romano Praesidi, tunc in Palautina capitalia judici
Romano itaque more, & quidem clavis , Dominus suflixus est cruci. Ex quo ligno crucem fabricatam existimamus Non desunt qui scribant ex quatuor lignorum generibus ς & est in Glossa ad primam Clementinam de summa Trinitate expressa haec sententia versu: Ligua erueis sunt Palma, Cedrus, Curesus, Oliva. At unius gcneris lignum suisse, Si quidem ex quercu, arbore apud Palaestinos crebradi frequenti, contendunt Iustus Lipsius lib. Di. de Cruce cap. II. Noster Angelus Rocca in disserint. de SS. Crucis particula , SerryExercit. sq. num. I. Ioseph Laurentius Lucensis in disquisitione ad Lasium Allogradium cap. 7. Gravesonius disieri. xx. S alii complures , Ducuntur verb his argumentis . I. In crucifigendo roboris,
vel quercus usum esse, colligitur ex Silio lib. i. ubi ait, leuem postquam diro suspensum robore vidit. II. Crux facta est de ligno aliquo obvio ac prompto, qualis proladio est quercus, ob duritiem quoque Diuitiam by Cooste
588쪽
Liber Vicesimus nonus. Cap. Ult. s 83
que fixioni aptissima. III. In typum huius transfixionis Deus sub quercu foedus iniit cum Abraham, Gen. κνι i. i8. sub quercu Iacob idola defodit, Gen. xxxv. q. sub quercu etiam Iosue foedus percussit.
Ios xxi ν. 26. Demum sacratissimi Ligni frusta, quae etiamnum extant, speciem ligni quercus praeseserunt. Haec tamen a me nequeunt extorquere assensum , firmum saltim , ac certum . Non primum arguis mentum et nam Silius dirum robur appellat crucem , ut Ennius , Catullus , Maro navim selent appellare aluum , stivam , abietem, usurpata specie lignorum progenere . Non secundum ἰ nam deceptum
Lipsum , ct quercum in Iudaea rarissimam esse liquet ex libro I. Observationum Potri Bellon i i pag. II i. & 344. Non tertium ἰ etenim in typis non requiritur omnimoda similitudo : ac praeterea non subter quercum, sed subter terebinthum Iaeob infodit idoIa; defixioni etiam, S cruci, quae de Abraham , Iacob, ct Iosue diθha sunt, non
undequaque conveniunt. Non quartum denique; nam lignorum frusta , praesertim Palaestinae ar ris, a tot annorum intervallo immutata colore, atque attrita , non adeo facile dignoscuntur. Me itaque fugit, cujus generis si sacratissinium Lignum: aliorumque nec probo, nec resello sententiam . In eadem sum hassitatione circa lignum ύτανο - , suppedaneu π.Legi quae de hoc ligno stribunt Feuardentius , & Ernestus Grabe in Irenaeum lih. a. cap. 42. nunc a4. Gretserus lib. I. cap. 24. Raynaudus in Metamorphosi Latronis cap. I. num. 2. Honoratu& lib. V. Animadvers. dissert. q. nec non Salmasius de Cruce pag. 362. Uossus lihro Ir. Harm. cap. 7. num. 2. Nicolaus Ful Ierus lih. i . Miscellaneorum sacrorum cap. ia. Qui iuvedaneum adstruunt, his in mentis ducuntur. I. Irenaeus citato loco num. 4. scribit: Et ipse babitus ciueis fines habet quinque, duor in simi dine, er duos in latia tudine , ct usum in medio , is quo requiescit, qui elavis a itur. II. Antiquior irenaeo Iustinus in Dialogo cum Tryphone pag. 3 i 8. agnoscit in cruce lienum in medio impactum , in quo erueiarii vehuπ-tur , ae insident. Innocent. III. serna. l. de uno Martyre pag. 17 l. inquit: Fuerant in eruce Domini ligna quatuor , stipes erectus, signumrransversum , traneus suppositus , ct titulus fuerpositur. Gregorius Turonensis de Gloria Martyrum cap.6. ait: In stipite erecto foramen factum mavissum est. Per quoque parvae tabulae in Me foramine inferitur : super hane ver3 tabuiam, tanquam flantis bomisis saera amae sunt plantae. III. Laudari solet pro hac sententia Tertulis Iianus lib. I ii. contra Marcionem cap. ι8. & adversus Iudaeos cap. Io. IV. Traditionem hanc confirmant vetustae imagines, cinquit Id noratus) de quibus Lipsus in Trad . de Cruce, S Cornelius Curtius. in libro de Clavis Dominicis . Vertim , ut fatear, ambigua haec sunt, excepto solius Gregorii Disiligod by Corale
589쪽
84 . De Theologicis Disciplinis
rit Turonensis testimonio. At Gregorius cum obierit paullo anteia annum sexcentesimum , nequit solus certissimam traditionem constituere . Iustinus enim , Irenaeus , Tertullianus , an de suppedaneo intelligendi sint, an de mediano ligno prominenti, cui suifixus quo dammodo insideret, est vaIde incertum . Sanὶ lignum in medio imis pactum, lignum in quo cruciarii insident, atque, ut loquitur Tertullianus , sedilis exeefas, sive, uni ruis in medio stipite palus, denotare potius videntur medianum stipitis arrectarii lignum, quam Θ-popodion . Non tamen Salmasio , ac Vosso tantum desero , ut ipsis omnino assentiar. Nam Iustini verba, .. ἀ- eat insident, reddere possumus cum viro docto, eui insisunt; Τertullianum verbde ipso palo arrectario, cui accesserit suppedaneum , commode posissimus interpretari . Innocentii III. verba vel de traneo basi crucis apposito, Vel de trunco, cui rectus crucis stipes linmissus fuerit, possunt facilias exponi: nam truueus proprie non est suppedanea tabella , sed pars arboris major, unde rami enastuntur . Imagines erucis apud Lipsium omnes, una excepta , carent suppedaneo ἰ Sidem Lipsius lib. a. c. io. suppedaneum potius rejicit, quam adstruat, scribens non suisse fabricam crucis tam delicatam 9 aceurais tam , ac truncum , de quo Innocentius , fuisse obliquum crucis sustentaculum, non minutam tabellam, cui pedes insisterent. Nec suppedaneam habent antiquae imagines apud nostrum Curtium delitaneatae , si unam , vel alteram excipias et & falsus est Honoratus. Argumenta itaque ab hoc auctore, & a Gret sero primum, pro suppedaneo crucis producta , nullius sunt roboris. Ouare in dubiistationem magis trahor, sed tamen Gregorii Turonensis sententiam temere non oppugno.
Ex vetustis Crucifixi imaginibus , de quibus erudite pertractat Curtius , potius infertur, non tribus , sed quatuor clavis Dominum 'Iesum suisse suffxum , quam sententiam video probatam Boso lib. I. cap. is. Iusto Fontanini de Corona Ferrea cap. I. S praeclarissimis Scriptoribus ab eo laudatis, & quibus addendus noster Angelus Rocca in praecit. differt. cap.4. Serry Exercit.s num. 3. Gravesonius dissere. 2o. g. 2. S Sandiuus cap. rs. Prima itaque ratio pro hac sententia petitur ex praelaudatis Crucifixi leonibus: reserunt enim Iesum quatuor suffixum clavis, ac pedibus disjunctis, cruribusque divaricatis Imago sanctissimi Crucifixi Lucae asserWata; quae colitur Siroli in Picenor Donymus Romae in Sacrario Apostolico servatus , S quem anno Aso. misit Leoni Magno Iuvenesis Ierosolymitanus Episcopus : altera Crucifixi imago, quam Carolo Magno fertur attulisse caelestis Angelus e S argentea , quam idem CaroIus dono dedit Basilicae S. Petri: item quae colitur in Conventu nostro Burgensis aliaeque complures . II. Eumdem clavorum numerum exhibet aureus
590쪽
Liber Vicesimus nonus. Cap. Ult. s 8 s
nummus, de quo Curtius pag. II9. asservatus in Hannonia in m. nasterio Lartiensi. III. Quatuor clavos connumerant Innocentius IlI. serm. i. de uno Mart. Gregorius Turonensis lib. I. de Gloria Martyrum cap. 6. Lucas Τudensis lib. 2. adVersus Albigenses cap. I i. Tom. xx.. Bibliothecae Patrum. IV. Idem clavorum numerus eruitur ex Revelationibus S. Brigittae lib. r. cap. 1 o. in quem locum legendus Consalvus Durantus . V. Serrius & Vossus eumdem Clavorum numerum stabiliunt ex quo Rufinus lib. I. H. Ec. cap. 8. de Helena Constantini matre scripserit, Gavor quoque, quibus corpus Dominicum fuerat in m , portat solium et ex quibar ille fraenos eοα- posuit, quibus uteretur ad bellum : ct ex aliis galeam fertur armasse. I heodoretus pariter lib. I. cap. I 8. pag.48. edit. Valesi ait: Gavorum partem galex imperatoris inseruit 'partem vero fraeno equi illitii admiserit. At Ambrosius in orat. de obitu Theodosii num. 47. inquit: De uno clavo fraenos fieri praecepit, de altero diadema intexuit . VI. Producuntur verba Plauti in Mostellaria Act. ii. scena ta gantur his pedes, bis brachia : sed videtur sensus esse , ut servulus ad maiorem cautionem bis assigeretur, idest, binis clavis in utraque manu, & pedibus: quod vidit Lipsius lib. a. cap. 9. S in
Plautum Τaubmannus. Adde pro libito a Uxos reos clavis tribus. aut quatuor, iure Romano, ut legimus Tom. VI. Thes. Antiq. Graecarum pag.369 I. Nil ergo ex Plauto concludas . Clavi Dominici as. variis in locis servantur et quidam tamen veris consimiles , horumque contactu, aut scobe aliqua consecrati, quidam forte ex iis . quibus confixi sunt Martyres mystica Christi membra , ut ait Baronius ad annum 326. n. sq. Sussixum cruci Redemptorem spectasse occidentem, tradune Germanus in Theoria rerum Ecclesiastic. Damascenus lib. IV. cap. II. S alii apud Greiserum lib. i. de Cruce cap. a . & Vossium lib. II. Earm. cap. 7. num. 36. Hinc mos veterum orandi Orientem versus, ut legimus lib. 2. Const. Apost. pag. 264. quam consuetudinem propter haeresim Manichaeorum corpus inflectentes Wersus nascentem olem ab ipsis adoratum, carpit S.P. Augustinus disp. i. contra Fortunatum, num. 3. S lib. X lv. contra Faustum cap. I l. nec non ,
Magnus Leo Serm.νι i. de Christi nat. cap. 4. De Crucifixo spectante Occidentem inquit Sedulius lib. I v. aliis v. Oeeiduo Dera lambustur sidere manta , reson Dextra tenet, medium Lava erigit axem. v II. Cetera, quae spectant ad redemptionem peractam , speciali disquisitione non indigent . Scimus quae de crucifixoribus Domini aetate nostra disputata sunt, aut potius recocta, nec deesse qui immane illud munus adtribuerim Bruttiis , incolis stilicet extremi tra ToM. Eeee dius Diuiligod by Corale