De titulorum Africae Latinorum sermone quaestiones morphologicae

1쪽

quam consensu et auct0ritate amplissimi phil0--- s0ph0rum ordinis ad summ0s in phil0s0phia h0n0res in Universitate Frideri a Gulielma Silesiae rite impetrand08dio III mensis etobris almi MCMXII liora 11. una cum sententiis c0ntroversis in Aula Leop0ldina

publice defendet

2쪽

De dissertati0n probanda ad ordinem rettulit Ricardus FoerSter. Examen rigorosum habitum est a. d. VII Kal. Quint. MUM XIII.

5쪽

Aud0ll. - Augustus Aud0llent, Defixionum tabellae Paris 1904. C. G. Bruns Fontes iuris Romani antiqui. Tubing 1909. Jagna 'aunee pigraphique par R. agunt, M. Besnier. 1903 - 1909. CIL - 0rpus inscripti0num Latinarum ad cuius volumen clavum omnes numeri numero v0luminis non app0sit pertinent).

Iudex libr0rum, qui neptu asseruntur.

6쪽

XXV. Suppl. 1899 p. 1-327.

9쪽

Fl0rere videntur temp0ribus 110stris studia pigraphica ad latinitatem vulgarem pertinentia. Dum his titulis, ut 0rp0ris Inscripti0num Latinarum v0lumine octav et quibusdam aliis inscripti0num Africanarum Collecti0nibus in fontium indice supra enumeratis c0ntinentur, deditus quaestiones instituo m0rph0l0gicas, ut, qualis sit sermo Africanus, c0gn0seam, Simul prodeunt dissertati0nsis Alb0rti Helilii in et Arminii indelii' partiunculamm0rph0l0giae eandem tractantes. Alia autem erat 0rum virorum via, alia erit n0stra illi enim paucas e multis serm0nis plebei pr0prietatibus X omnium imperii R0mani pr0vinciarum titulis amplexi singulis f0rmis n0tatis cum nihil nisi id unum agere deberent, ut, quom0d00rtae Sse p0SSent, c0nsiderarent, eg quidem ali 0 l000 satis mult0s asseram, quibus essetne serin Africae provinciae pr0prius

necne demonStretur.

Itaque ad singulas f0rmas locos simillimos adn0tare semper studebam; 0n ver me ubique fontes ips0 adire p0tuisse consentaneum est. Maiore enim sunt amplitudine quam qu0s miles perlegere p0tuerim. Et supervaeaneus tantus labor erat. Nam studia serm0nis vulgaris, quibus et viri linguarum classicarum quae dicuntur peritissimi et h0mines recenti0ribus linguis d0cti pariter studi0se incumbunt, satis magnum tulerunt libr0rum numerum, quibus inscriptiones et libri manu scripti sagacissime

excutiuntur.

recenti0ribus libris praecipue Pirs0nis et Carn0yi de Galliae et Hispania latinitate quaestionibus cum magii fructu me Sum esse pr0ste0r; nec 110n Francisci eumanni tabellae

Pie Sile, o titulorum Africae Latinorum sermone. 1

10쪽

0rth0graphiam provinciae Galliae onuiuerantes mihi usui fuerunt. H0rum igitur maxime libros, cum Africanas inscripti0nes cum aliis o0ntendere opus erat, Sub linea adn0tavi neque vero ccasi0n data C0rp0ris v0luminum indices eadem de causa perserutari neglexi. Accedunt f0ntes sermonis vulgaris, qui libris scriptis continentur vir0rum vel propter eruditionem vernaculam et plebeiam vel pr0pter sequiorem aetatem Serm0ne 0rruptiore utentium. Itaque in adn0tationibus saepius e magii numer libr0rum, quid script0rum latinitate agunt 110nnull0s eligere placebat velut Maximiliani B innetii de Greg0rii Turonensis serm0ne librum, Her- manni R0ens hii de Italae et Vulgata latinitate, Gulielmi Heraei de Petr0nii serm0ne, ali 0s. Simul hic notandae Sunt vastae l0 0rumc0llecti0nes, quae Corssenii et Schueharditi peribus c0ntinentur. Quibus exemplis cum satis copi0se dem0nstretur f0rmas enumeratas in usu fuisse sermonis vulgaris, interdum tamen difficultas quaedam exsistet. Saepissime enim in titulorum scriptura haesitantes dubitabimus, utrum 1 0rma, in quam incidimus, vere sit serm0nis pr0prietas an c0mpendium a lapicida ins0lenter adhibitum vel nihil nisi scripturae mendum. Etiamsi 0rma similis in ali titul0 0bis deurret, cert diiudicare non Semper poterimus. Tum unum 110bis restat auxilium qu usi ad finem perveniamus linguae R0 manenses, quid de Latinae f0rmae natura d0ceant, c0nsulendae erunt. Itaque quoad seri p0tuit, quae formae secundum 80110rum leges quae dicuntur fundamentum eXistimari p0ssunt ossum Romanensium, ad eas h0diernam larmam adn0tavi, cum hac illae fulcirentur. Sed haec hactenus de via ac ratione dissertati0nis c0m-p0nendae. Iam de titulis Africanis quaesti0nem instituturi meminimus vir0rum doct0rum, qui hucusque iisdem studiis peram naVaVerunt. A primus quidem Car0lus Gulielmus M0elle inscriptionum fricae pr0vinciae rih0graphiam Renieri editi0ne nisus tractavit ). Successit Maximilianus H01 ann ), qui indicem