De titulorum Africae Latinorum sermone quaestiones morphologicae

31쪽

23 18.

h de accusativo plurali. l. Accusativus pluralis, cum o in syllabis at0nis hebetata in S0num litterae t Vergeret, in us pro os X ibat in) tinnus 19683 ad 396. agnat 4, 18 19. anu 16309.2. Accusativus Graecus v0cabuli Graeci reperitur in des Xi-0nis tabella litteris Graecis Latine c0nscripta: δυχους Aud0ll. 270, 21 ΙΙ. Saec. .

i d stirpis c0mmutati0nibu S. Stirpium in ro desinentium v0calis e in casibus bliquis vel retinetur vel syn00pa deletur vel ambae f0rmae Simul ccurrunt. Ἐ0ntra regulam aetatis optimae inveni

a de n0 minati v singulari. 1. De 0minibus casum 110minativum in X terminantibus. Saepissime nominativi formas et principalem contui eo tu et i littera e verb0 sumpta auctam ε coniunae coluno invenimus li' et 56jρ' Paulatim autem, cum Hs0ni bipartiti pars p0steri0 pri0rem 80n obrueret ), id quod pr0batur Scriptura

in Pirs0n p. 42. Carno I p. 134. Dieli p. 241 sq. 0nscii p. 520. B0nne p. 128 sq. 337. y R. v. lania, Gramm. d. 08k.-umbr. Dialelite StrasSburg 1892 1897. n. 254. 0nway, The Itali dialecis Cambri dg 189 n. 2I6. Formam syncopa minutam pr0bant voce Romanen Se Sogru, Ocrit, stare, uestre aliae Gr0eber L V 422. 0rtin n. 8835 0l. 897); eamque in Serm0ne plebei viguisse ex eo c0lligitur, quod reicitur a Consenti 392 9 socerum volens dicere dicat socrum meum, in quo erit et oloecismus. - Sliuisci p. 21.' Schuchard I p. 132. 0rssen I p. 296 sqq. uecheler g 20 p. 10). Seelman p. 352. - Tamen hanc scripturam m0nuit liuisci mansisse p0SSe litteratura Graeca occidentali, quae sonum ae Latinum per Xa Xprimebat.

32쪽

eoni uis 5565 effectis 11 294. Foliae Til. 234. 10791 18732. Veloae 191 35, qua re factum S ut qui 80num gutturalem significari v0lebat, coniuem 2092, 1759 scriberet, et 'nales confundebantur. Itaque n011 1110 doeonius Mol φ . 36li. 21697 . coius 3672. onus frat860. inno 14125 - . solis 54. subornutris 428 in s exibant δ), sed etiam scriptura inversa 110mina in s desinentia per ae scribebantur ut puta si delim 142bi milei 5229 - . 2894. 16551, ad quae etiam alia n0mina velut folii,

iude valuisse verisimile est ). Ille n0minativus etiam alibi multum videtur viguisse et vituperatur ab App. Pr0b. 30 et a Pr0b. Inst. 126, 36. 2. De 110minibus casum n0minativum in 'erminantibus.

Iuxta 110minativum honor 212, 78 ca. 150 c. et saepius)bis f0rma antiquior nos in litteris usitatissima' invenitur 590 591, ubi l0cus Vergilianus Aen. I 253 affertur hie

p. 25 0llegit, quibus haec add0 fur 21562 c . mute 2926. speeulato 2998. Vieto 3328

3858. Quae omnes r litterae quamquam pr0pter exiguum tituli spatium detractae esse p0SSunt, tamen ranalem etiam e Serm0ne evanuisse Suspicari licet, cum lingua Italiana et R0manica inv0cibus plurium syllabarum hanc s0rtem Subierint β).3. 0 110minibus casum 110minativum in s terminantibus.

De 110minativi in as, es pro ans, en deSinentibuS, qui

maxime in participiis temp0ris praesentis 0ccurrunt, satis habeo ad E. H0st mannum p. 26 delegasse. Scriptura inversa ad ann-

33쪽

l0giam castium obliqu0rum effecta n ante s irrepsit in n0mi nativum Giguus 11 465 alterum Scripturae inversae Xemplum reperitur hereus 20753 II. Saec . N0mina in is exeuntia s nati detracta i litteram in debilitaverunt Arnies 7082. Arnes 18461. antimoniale 10689. 4. Iam ver agendum est de n0minativ Iovis 698 l. 2062 T. Cagnat 9, 23. 225. 226 φ), quem ad analogiam substantivorum pari syllab0rum e casibus obliquis rium esse apparet. Itom 0minativi Felieis Tl. mi fi 7082, quorum nondum alterum repperi Xemplum, e casibus bliqui pr0dierunt nepotis 4050 autem, cum inde ab aetate antiqua et nepos et neptis liber0rum filiam significarent, de casibus bliquis nepos 110minativi ad anal0giam neptis feminini 0rmatum est nepoti 819 nepti aut ad nesos aut ad nepotis 110minativum referri p0test. 5. 0minativ0rum, qu0rum syllaba ultima e vel i litteram c0ntinebat, aetate sequiore e et i in syllaba Mona permutabantur');

itaque legimuS sodales 178. - Deeembir 21225. fruti, 21 168. Eulyeias 129 15. 21. b de geneti v singulari.

1. Ut 110minativi singularis is et es Xitus permutabantur, ita etiam genetivus in es pro is finitur )

Cuereres 16 693 161 l80 . Frontones 170 19.2. Sis ali detracta in e terminantur genetivi h)Felice fit 170 14. miserabile mortis 121 20. Tamen etiam de heter ielitis c0gitare licet cf. 35).3. Genetivi in i desinentes occurrunt, qui explicati0nem habent in spatii exiguitate vel pr0pter attracti0nem f0rmalem velut Silio Martiali 244. Gurgili Vietori 673.

Huius n0minativi formae multa testim0nia ex libris titulisque c0degerunt eue I p. 213 sq. et . H. 08cher, Auffiiliri. 0Xik0 d. griech. u. r0m Myth0l0gie s. v. Iuppiter II 1 0l. 22 sq.). - 0nnei p. 360. Heraeus p. 43. Scheisse p. 46.

34쪽

vel cum nominativus casu in us desinens e0nici 0ssit ut puta

et satis magnus numerus Xemplorum aliarum provinciarum, quae C. Pr0skaue p. 91 sq. et 119 sqq. 0llegit ). Itaque declinati0nem serm0ni vulgari pr0priam p0nere c0gimur, quae orta est ad anal0giam 11011 0d 110minum Graec0rum in is et icasum genetivum terminantium velut Hermogenes, id qu0 vult C. 1 0skauer p. 19, sed etiam n0minum declinati0nis alterius, quae casu 110minativ in is pr0 i/ι cadente genetivum in isniunt. 4. Graecam terminati0nem servaverunt 110mina Graeca )

c de dativ0, ablativ0, accusati V Sing Ulari. 1. IJt declinati0nis alterius casus dativus, accusativus ublativus numeri singularis n0n satis distinguebantur, ita idem casus tertiae declinati0nis confundebantur, cum inalis Serm0ne plebei latinitatis p0steri0ris c0rrepta et in e ut ita dicam hebetata esset ). a Dativ0s in e desinentes inveni 0s ) coniuge suae rarissimae 2210. dione e o utit. 9 2458. coniugisue s lissime rarissime incomparabile 3166, 23 T. coniugisve rarissime et neomparabile 18812. bene . . meritae item Sacerdote publieae 10 580. Sed haec exempla nesci an milia ad attractionem Drmalem vel ad heteroclita speetent. Quae Xplicati non quadrat in vivent 12788 Aelius . . putri eurissimo fecit et Diostentae Pieri

35쪽

vivente), ubi vivente ablativi abs illiti loco per anac0luthum p0situm videtur esse. Item c0nstructioni 0rruptae tribuendi sunt multi casus dativi

in titulis publicis, velut miliaribus sim. Neque enim hic est

verus casus datiVus perS0nae, cui m0numentum dedicatum est, sed ablativus temp0ris, ad qu0d definiendum 110mine imperatoris auct0 utitur. i Ablativ0s autem in i pro e Xeuntes c0ngessi hos'

febre 241. Omne 4333. Illa autem semper fere videtur Servata esse regula, Secundum quam adiectiva substantivi munere fungentia ablativum casum eXitu e terminant, alias in i Xeunt a Adiectiva substanti v0rum vicem btinentia

36쪽

289022 320 . sacerdotale 2014 364li J. 034. Celere agnat'06, 34. consulare agitat 08, 23i cubile Aud0ll. 230 10. Felice Saepissime, praecipue in miliaribus. Martiale 4524. 6276. 063. Terminal 12601. st Adiectiva su loco usurpata

C0ntra hanc regulam f0rmata sunt haec exempla

Subst. ad descenti 28 ΙΠ saec. . Pudenti 'T14 232 .Partici dissonenti '4764 364li . Adi. inlustre agnat 07, 237 364l75 uumtiale uitiati)21 241.

2. Eadem e et i 0calium permutati0ne orti Sunt casus necusativi aetatim 13134, 3 ἡ in titul rusticitate insigni et a lapicidanenegenti corrupto μ). Eutunim 234 v0cabulum dubium). Martialim Aud0ll. 220 a. 3. 0cativus antiquus noctu semel ut apud Plautum Ennium ali0sque script0res archaic0 pr ver ablativ adhibitus cum 110mine numerali 0niungitur ) noctu una 2794. Ablativus cum basei agnat 08, 16 ad 0rinam Graecam βὰσει videtur pertinere.

23.d de genetiv plurali.

1. Substantiva in tu desinentia inter um et tum terminati0nes genetivi pluralis nutant q) einitutum 'lli 324 . 030. eisitutium 68 a. u. 42 . hereditatium 822. 1439. 9363. 12020. 18909 20996 III saec. Lavinatium 1439. Misenutium 1322 bis). tempestatum 180 temfestatium 2609. 2610. voluptatum ' 14.2 Etiam aliarum stirpium in i exeuntium genetivus pluralis in um fals0 0rmatur Rugiensum 9249. memsum 1345M).

37쪽

3. Hrentes, p/tyli, ist/l, quae Π0mina genetivum casum numeri pluralis et um et D exitu in librorum serm0ne terminant ), praebent genetivos parentum 735 b. 15880, 3. 10 parentium 152, - 15539 a. 12159. iustition 895 239 . 'l323 - 14855. 11998. i-gulum 822.4. Memorabilis est genetivus soporantion 229T VI saec. in titulo ex Cassi0d0r. Var. , T descript o et u vocalibus X- tremae syllabae et, a n finalibus permutatis.

24. 6 d dati v set ablativo plurali. Genetivi soportition simile legitur laboribo 435 - 18540

f de accusativo pluruli. 1 Archaismo quaesito, ut ait index grammaticus CIL VIII p. 1110 accusativus pluralis in titulo aetatis sequi0ris in eis exit ineis 2391.2. Accusativus pluralis in is sesinens raro occurrit in n0minibus genetivum pluralem in imu terminantibus )

adn0tavit uecheler). In accusati v antistitis 165 27 e littera Xtremae syllabae f0rtasse i litteris praecedentibus assimilata est. 3. solaminia 6 19 4 saec. II. exeuntis , qui est c0ntra regulam accusativus, M. Η0ssmann p. 98 ad adiectivum sola-

38쪽

minins a solani in ductum pertinere suspicatur' sed nescio an nihil sit nisi mendum lapicida i praecedenti inducti. 4. 0re Graec formati sunt accusativi fel tus agnat 5,

g de stirpium commutationibus. Omnibus tertiae declinati inis casibus obliquis communes sunt quaedam stirpium e immutati0nos hoc sane loco seiungenda sunt ea substantiva, quae commutati0ne subita in aliam declinationem traducuntur, substantiva dic heter0clita. 1. Saepissime nominum Graec0rum in linguam Latinam translat0rum stirps mutatur a N0mina Graeca in is desinentia, quae in casibus obliquis syllaba crescere debent, Latine ad nat0giam nominum pari- syllab0rum declinari p0ssunt ε)

Sed Graecam rationem secuta sunt nomina

284, 15;

et ad eam analogiam 1 0rmatur busidem 1104l ), qu0 n0men alias parisyllab0rum declinati0nem sequitur

' Idem p. 98 Recte emaratum est solaminu in C I IIS9, II. Bonne p. 327 sq. Eister p. 62 sqq. y Buecheler, hein Mus. LIX I904 p. 322. ThLLHII 58, 44. Cf. Charis. 1, 15 p. 68. - Pirson p. 142. Neve I p. 223. Sieversp. 79 sq. ister p. 45. β Cf. Venant. Fort. arm. VIII 124, 2 sed. 00 et locos in hLL II 12 4 3 citatos, inter qu0s hic titulus deest

39쪽

β N0men Graecium in latinitate p0steriore erim de linatur Latine, in casibus obliquis stirpem n littera pr0 t efferres0let ), cuius rei unum inveni Xemplum Eponis 171 40 ad 4850. Stirpem Graecam praebent

Erotis 15482. 22644, 3 ter). Eroti 21025. Anthrotis 213li Paederotis 2652, 1. Philerotis 270, 29 - 11451, 29 138 . Siserotis ill8.

γ N0minum qu0que Graecorum in v desinentium stirps ad anal0giam e0rum, quae velut Θαλῆς si V ω λης ensum genetivum et aλου et . D lo f0rmabant, i littera inserta in elis, -eti declinatur

d Plutois 186i non tam genetivum e nominativo terminati0ne is auct0 0rmatum quam lapicidae mendum ut esse. 2. 0n modo peregrin0rum, sed etiam Latin0rum nominum stirps Secundum leges s0110rum quae dicuntur vel anal0giam quandam permutatur a si e lisa videtur ex stirpe in nominibus Clemniis 16990. Cresens 9729. mero fi 18325 18475, haec 110n vera est Syne0pa, imm ver illa vocabula secundum c0nsuetudinem a Terenti an Scauro p. 4sq. commemoratam scripta Sunt, Hasingulae litterae, tamquam satis ips040mine syllabam eXplerent, Suum 110men Scriptura retinebant ). i nes 10 ii 2 18694 sync0pa e nepos rium est, fortasSea anal0giam feminini neptis, ii id o littera caret mendo autem lapicidae illam f0rmam tribuere nos vetant 0rmae linguae Pr0vincialis neps, nebs ).γ Dignus est qui pr0 feratur v0cativus frine. 176l ad 10713 - , qui plane iam praebet 0rmam linguarum Romanensium β) casus enim c0mmunis in lingua vulgari usitatissimus hic pr0 00ati v usurpatu 2St.

40쪽

δ Dativi satiri 2086 stirps per anapi yXin quae dicitur auota est, quae forma de magni m0menti est, quia eam linguis Romanensibus postulari affirmat Meyer-Lubli 313 p. 251)

ε Dissimilati0ne litterae caninae pr0dierunt rati 9950

quas, sive ecfratrem sive ex frater ria sunt, dissimilati haud dubie valuit. Nosembes 21799 425 mend lapicida esse tribuendum videtur.

sorres 156 et fores 1554 ), qui accusativi numeri

plurali pro sorores usurpantur, dissimilatione syllabica - 0n Syne0pa, cum Syllaba eli Salaecentu acuatur s or ore pr0diisse patet. Quae f0rmae facile nos ad linguas R0 manenses traducunt, quarum 110minativus adhuc explicati0ne caret; neque enim casus recti suor vet. tal.), sor Pr0Vinci), 0er uer Sor Vet Franc0gall.), sor Hispan Lusitan Catalan. η ita facile ex soror derivari possunt simul autem fomae Romanenses intellegentur, ubi 'sor 0minatiVum p0Suerimus, quem, quamquam n0ndum in lingua Latinae finibus repertus est, tamen e casibus 0bliquis velut fores ref0rmatum esse manifestum est.

ν 9 Gen0tivi antistis 536Pa pr antistitis causa est et anal0gia substantivorum parisyllab0rum et apt0J0gia illa sive dissimilati syllabica, quae unde in animis l0quentium riatur, optime disserunt Meringer et Mayer, Versprechen und et lesen. Wien 189 p. 18 sqq. t R. Meringer, Aus dein Leben derSprache. Berlin 1908 β).θ Littera n e stirpe elisa ccurrunt 0rmae

Κgl. aclis Ges. d. Wiss. LVII. Phil.-IIist. l. XXVII. pZ. 1909 p. 139 sqq. , qui reliqua de hac re scripta asserunt.