장음표시 사용
11쪽
grammaticium instituere coepit, sed infectum reliquit. Tum Bern-hardus Ku0bter esse aliquam Africitatem ratus pinionem praeiudicatam ex Africa titulis illustrare studuit Interea cum aliarum provinciarum inscripti0ne expl0rari coeptae SSent, Ernestus H0st mann diligentius de titulis Africae Latinis quaesti0nes phoneticas scripsit; et nuperrime . . Potitiens ' et I 0tharus Fries ε de titul0rum syntaxi quaestiones instituerunt. 0dem fere temp0re Franciscus itZmann β adn0tationibus ph0neticis et perpaucis m0rph0l0gicis ad II VIII supplementum I. Voluminum priorum indices c0ntinuare studuit. Restat ut 10rph0J0giae pr0prietates diligentius inspiciamus. Sed iterum haerebimus in dubitati0ne, quidnam sit morph0l0gia. Neque enim facile erus fines subtiliter discernere poterimus aph0netica neque a syntaxi, quibusquin e0nfinio qu0dam cohaeret. Ut ph0netica maximi m0menti si ad linguam def0rmandam, ita Syntaxi 0rrupta vocum f0rmae n0n iam usum antiquum reddunt. Quae omnia si morph0l0giae 110mine tractare VellemuS, 1110X00geremur incepto desistere victi. Neque enim m0d E. Hos manni fines ingrederemur, sed etiam ipsi iisdem rebus usque repetitis, quae sub alio c0nspectu rectius et facilius tractantur, legentium patientia nimis abuteremur. Itaque satis habeb in unaquaque para graph eos ad ea pera, quae de honetica Sunt, breviter delegasse et explicati0nibus l0ngi 0ribus sep0sitis f0rmas
insueta tantum enumerasse. Neque inne en0taVimus Ormas,
quae prim0 btutu ad 0s videntur pertinere, re autem Xpl0rata syntaxi corrupti 0ri tribuendae Sunt. Iam priusquam ad argumentum ipsum aggrediamur, de quibusdam rebus ph0neticis, ne postea saepius ccurrentes diutius
n08 0rentur, verba facienda videntur. Die latein. praeli aus afritianissilien Inschristen. LL VIII 1893)p. 161. ' De titulis Africae latinis quaesti0nus ph0neticae Diss. ratisi. 1902. SyntaXe des inscription latines d'Afrique L Mussi Bulge XVI 19l2)p. 135 sqq. et p. 241 sqq. De praep0sitionum et pr0n0minum usu qui est in titulis Africanis Latinis. Diss Vrat. 1913.' Grammatische emerkungen gum ei sten Supplementhan de acliten Bande de Corpus Inscripti0num Latinarum. Progr. Karisbad 1907. PrachalitZ1909, 1910 1911.
12쪽
1. Dein finali, quae quare creberrime in omnibus omnium declinationum coniugationumque 1 0rmis decidisset, E. Dieli in commentati0ne quae inscribitur de M inali epigraphica accuratissime quaesivit, non pluribus menti0nem faciemus. Neque finalis s0rs, cum Carolae Pr0skauerae liber nuper pr0dierit, diutius n0 detinebit.
2. De ae dipth0ngo passim in e mutata in gen dat. Sing et om plur deelinati0nis . verba facere Supersedeo rarius e finalis terminationum v00. Sing. deel. II., abi. Sing. III. et V., imper perS. II. Sing et plur. adverbii in ue scriptura inversa quae dicitur transiit ea exempla E. H0il mann p. 55c0llegit, quibus hae addas
in paeae 121 20 - . 16806 - . iniustae chi Maius 162 - . uerae 14769. Hae adv. 12186.12656.17294 fue se piae 11238. 3.
3. Iam de ii 0 calibus in i 0ntractis verba facienda sunt neque enim in 110minibus propriis vel appellativis et in casibus omnibus usus idem erat. Facilius autem quam multis verbis quae rati intercesserit inter singul0 casus 110minaVesingula, hac tabula dem0nstrabitur
13쪽
Videmus igitur, id rio Nerie I p. 34 de c0ntractionibus in libris sipertis dixit, n0minum pr0pri 0rum diutissime servatum esse genetivum Singularem contractum, etiam in inscripti0num c0nsuetudine valere φ); sed 110minativi pluralis 1 0rma praefertur non c0ntracta, et n0mina pr0pria ita distinguuntur ab appellativis velut fit, Aemilii 12 I 10 vel 110minativus pluralis discernitur ita a genetiv singulari velut Iunii plur. Iuni sing.)11673 quin etiam n0mina n0n in ius cadentia duas ii sumunt, ut pluralitatem significent velut Servaei 23 T. Fortunati Dessau
Ν0mina autem appellativa in innibus casibus 1 0rmam contractam p0tius exhibent adiectiv0rum, quae Semper fere praebere1 0rmam 11011 0ntractam S0mmer 204, 2 p. 369 affirmat, pauci0ra occurrere Xempla i geminatae inde Xplicatur, qu0d brevis est serui lapidarius et exceptis certis 1 0rmulis adiecti-
4. Restat ut de attracti0110 0r mali quam dic pauca disputemus. Nusquam enim adhuc haec res l0ngi 0re exp0sitione digna videtur putata esse. Sunt sane viri d0cti'), qui recte intellexerunt v00is 1 0rmam interdum verbo insequenti affici quanti autem res sit m0menti ad inscripti0num et c0dicum)lecti0nes recensendas, 110n ita liquet. Itaque h00 000 0nnulla exempla e titulis sumpta asseramus, ne p0stea forma Vocum explicantes err0ribus implicemur. Meringer et Mayer in libr0 qui inscribitur VerSprechenuia Vertesen Stutigari 1895 p. 51 asserunt exempla e n0stra lingua petita terminati0num insequenti exitu assectarum. Sed haec Xempla, quae in re h0minum erudit ,rum nihil sunt nisi lapsu linguae, in serm0ne vulgari tum maxime apparent, Si
14쪽
aev labente lingua deformatur et corrumpitur. Tum terminati0nibus inter se aequatis vel assimilatis Xitus v0cum propinquarum facile permutantur. Cuius rei testis est Augustinus, qui tum maxime, cum adiungat verba Similia, incerti0rem se
seri dicit ). Ita factum est ut lapicidae illi ind0ctissimi, qui neque
0rthographiae Satis periti erant neque Synta Xi leges sciebant, Saepe inducerentur ut praestedentium vel insequentium V icum eXitu mediam quoque terminarent, praesertim cum similiter caderent. tu autem sunt attraeti0nis genera a Duarum V0cum, qua caSu 0ngruere p0rtet, altera alterius terminati0nem, quamvis sit falsa, assumit otini sorori 66 sorore amantissime ii cf. p. 92 et n.
12 385 coniugi nisi per c0mpendium Scriptum estpr pilossimu6 1923 ion omino utri domini dei ities sermoni 2309 -- f. 17 79b); in temporibus Constantini imperatori 2389 - 17822 - ante 642 coniugi sit si iissime
rarissime incomparabilo 166, 23i lector meis arminis 5370 - 12 49 - CL 112,T; boni uleissimi admirabili puer 8559 eo Casthe suntimonialo 10 689 uxor eurissimi 16420 coniugi sue rurissime et incomparabilo 8812. Etiam ali m0d explicari p0ssunt hae formae a Ad metaplasmum videntur Speetare
coniuge sue rarissime 22 10 digne o o u ire 9 2458 Cussiue
15쪽
omnem flucterium, omnem tutamenimn omnen oleum libutorium Aridoli. 250 a in omnem proelium bis Atid0ll. 250 b. γ Syntaxi 0rrupti 0ri tribui 08Sunt et tribuuntur a Car0la Prost auer p. 132 pro salute . . Septimi Severi . . adnepoti 2437 199 - 17940:
Maii ni fortissimus e princis iuventutis 2706 198l210 : M. Antoni ni pii Gorm unici armati ei sit. Divi Commodi fratri 5699 19i M. Aurelii . . Divi Severi . . fili, divi M. Antonini Pii Germanie Sarmatici nepoti, divi Antonini . . . 6303 213 Septimi . . . Pertinaei pr0pter Xiguum spatium 3 ' 10 868 Brittunnie Malim putri patriae Seberi 1 0894 - 20 1 53 204l5 divi Hudriunt pronepoti dii ira, reiani 45 383 180 92 Aureli Antonini . . fortissimi felicissimiq. r. putri putriu6 19693, 24 205 pro salute . . A utonitor ii iuni . . sonti iei uaei 21559 III saec. .
Quibus in enuntiatis duae c0nstructiones c0ntaminatae esse 90SSunt, cum perS0na, cui titulus p0Situs est, aut casu dativ0n0minetur aut Casu genetiv a pro salute et incolumitate' pendeat. I N0n dubii serm0nis esse, sed mendo lapicidae tribuendas put0 0rmaSputri pisimi merent 4540 Cressenti Siloani militi 385: Severo Pio Pertinae Arabio Arabente Purtieo 22566 193l211J Sesero Pio Pertinuo Ariel Ambens Partico
Omnin0 01 videtur, qui titul0 22566 et 2256i insculpsit,
linguam Latinam intelleXisSe.b Duarum v0cum inter se disiunctarum, URS RSU Ongruere p0rtet, altera casu equitur V0cabula pr0pinqua, quae
attracti plus valet ad syntaxis pr0prietates C. Vettio . filio Vetti . . quaestoris leundid uti nepotis C. Vetti Subini 23 2429 fueris a tribus annis 1641 bi 161li C. filius . . donis donatis torquibus et armillis 5209 Hisee loeis Flori req)ιiesese ossa sepidi Aetatis primae miserando funere rufio 8870 c Primosa bonus memoriae feminae 9065 post septuagesimo numero tempus )1159i in aere inciso pro ineisum 1446 ad 10570, 3, 14 180l3J P. Septimio . . patri in . Senori Aug. piissimi fili Mawimi Princisis vi imp. sanetissimi. .. 19493 p08 198 .
16쪽
Quibiis praemissis iam ad res m0rpli0l0gicus ipsas progrediamur et proxim capite agamus de declination in pr0prietatibus.
a de n0 minativo Singulari. a Ν0mina Graeca invenimus permulta in e desinentio
Pir801 p. 128. Carn0 V p. 360. Heli p. 5 sqq. inde p. 8 sq. Eisterip. 25 Sq.
17쪽
Alia n0mina Graeca Xitum Latinum assumunt velut
Anthina 8314 Antigonu 102T II saec. ulu 16078. 169T9. Gul 159 15. Callist 17541. Chresimc 3929. Uermion 1483 5422. Lut 1906. Melitana 16196. γ Neque mirum est in illa terra bilingui ' Latina qu0quen0mina m0re Graec in e terminari prima autem 110mina in -una exeuntia hac terminatione usa esse verisimile est, cum similis suffixi pe formarentur atque Graeca in axi cadentiaq) Clodiane 59. Datiane 615. Iuniane 5260. Primiane 2819. Qu0 exemplum alia 110mina secuta Sunt
sinne 5392. Rogatent 484. Secure 371. Ceciliae Paulinae 2038. N0mina autem appellativa et adiectiva an 00dem exitu terminari p0tuerint, mihi dubium est, cum Xempla adhue prodierint parum certa Semel legimus coniuge 20551 in titul000rrupti 0re; rurissime 8854 vocativi 000 usurpatum coniunt rurissime quae vel exitum duXit masculinum vel attracti0nelarinali 0rtum est vel id qu0 Heli p. 6 prop0nit, adverbium est. Odiectivum uiditune 2728, 2 ea. 152 110mina pr0pria in -ane cadentia secutum esse patet. Sittie 788 mend quadrata-
Heli p. 5. Carno II p. 165. V p. 62. η Binde p. 10 sqq. Ei8tert p. 26. ' Cf. IL VIII 8500 229 M. Dumatius Urbanus . . . utriu8que linguae per fecte eruditus. - Quantum valuerit lingua Graeca in Africa, breviter exponit udollent, Carthage Romaine Pari 1901 p. 20 sqq. et uberius disserit . Thieling, De Hellenismus in letnafritia. Lips. 1911. Heli p. 6. - Pir80 p. 131. Carno V p. 36l. Heli p. 5 sq. indelp. 8 Sq. Neve Ι p. 25.
18쪽
rii tribuendum esse verisimile est, cum ceteri omnes eiusdem asitatis tituli rectam f0rmam Sutic praebeant item sobriu 202TT
299 si nihil nisi mendum est. Sed tr/buniciae potestas 1000T-22058. 22066. 22081. 22089 250lli 0ntaminati0ne effectum
est ex trib/mietae potestatis tribrinicia potestas, quarum f01 marum utraque Saepe reperitur ).d Accedunt n0nnulla n0mina Punica in e Xeuntia
17299. Nun an e 1529. 5169. 8232. 10563. Nupume 16943. ε N0mina pr0pria Graeca generis masculini declinati0nis primae aut terminati0nem servare d0cent grammatici Latini aut exitu Latin0 u uti, ut ratione inversa lingua Graeca n0mina Latina in a Xeuntia Saepe in a terminavit ). Haec autem inveni Xempla
Anibus 9227. rus 11994. Chereus 21 185. Cinnas 2703. Hermius 2763. 2782. 2823 3014. Hyas 482. Philocomus 9507. Thous 12901.
Aleae 12893. Intu 9430. Anthina 8314. Asoli 4580. Arpocru 2792. Artem 12934. Asel 2554, b, 12. Damu 3567. Esuphratisi Eutyeha 5236 13015. erueta 13571.2l025. Maelida 396 209i8. Herma 1028. 539. 628. 12TT0. Prusia 18084. Pythagora 1 64. 168. 12655. Zenu 9345. 6.b de geneti v et dati v singulari. a Genetivi et dativi casus n0minum pr0priorum, appellati-v0rum, adiectivorum in si Xeunte vel sermonem antiquum imitantur vel cum serm0ne Graec aetatis sequi0ris dipth0ngum
Exempla attulit C. Prost aue p. 146. Neve Ι p. 57 sqq. grammatic0rum testim0nia c0llegit.' Cf. essely, Die lateinischen Elemente in de Gragitat de agyptischen Papyrusuri unden II Wien Stud XXV 1903 p. 22. - Εisterii. 22sqq.
19쪽
sodalui 3762. Victoris ut 6 235. Victorinui eoniugi mea 21526. eurissimul 21 9. Iulliui uetui 819 in 00dem titul cum etiam liue duleissime legatur, innis aetatis gradus simul apparent). Domitia Honeratui, D. Rustieat 9462. Eliui Soesui υ 818 nuritat 9842. duleissima 9882. 21526. tuna 10545. pia 1 1488. provineiu 15878. Royatui Aletiui 16638. liti 16 645. fili mi 20612 23i . liui . . IIu rei anui 1670. . . . tui landui 19539. suu 19635. 21714 Crementiu 19643 piissimul 20384 3 cf. 8518). Meviui Rostatu 20593. Tubitu O suu 21102. i Neque autem iam titul0rum frican0rum temp0ribus genetivi et dativi singularis terminati dipth0ngi 0num se vel -ae habebat, sed in e transibat, ut 0mpr ibatur exemplis pluribus quam quae hic numerari p0SSint. γ Genetivi casus exitu Graec 1 0rmati in c0mpluribus titulis leguntur' Asieiunes 1495 195 261 Elioes 3597. iures 16 375. Missunes 15 279. Philumenes 1160. Saturnines 15791. Datis/ες Audoli. 270 13 II saec. . Sissontes 15779.
Huius terminati in is alia videtur esse scriptura is
Ne aes quidem exitus primo btutu mai0ris m0menti videtur eSSe, cum, ut Saepe ae dipth0ngia simplici 0 ali e reddatur, Scriptura inVersa pro es appareat aes Scriptum esse itaque hunc eXitum a lingua Graeca riginem ducere Xistimaverunt
numerum Xempl0rum B 0mae repert0rum et Itali 0rum cum
20쪽
pr0vincii e imparam lS, faeere n0n 0Ssumus quin cum A. Helilio p. 23 et A. indeli p. 18 0nsentiamus hanc terminationem vere esse Italicam quomodo autem orta sit, n0ndum mihi s0luta videtur quaestio Helit aes terminati0nem c0ntaminati0ne exitus Latini ae et Osci as, indet 0ntaminati in exitus Latini ue et Graeci effectam esse putat neque autem facile, quamquam tituli sunt h0minum 1 dinis inferi0ris, linguam scam tum temp0ris tantum valuisse concedimus, priusquam certiora argumenta pr0 ferantur, neque, si terminati Graeca est, cur in
ipsa Italia t0 pr0dierint exempla, tam pauca in frica pr0- vincia a Graecis n0n minus habitata, perspicimus. Quae cum ita sint, magis mihi arridet sententia, quam Elias Lattes pr0tulit in libr0 qui inscribitur L iserigi 0ni pale0latine Milan 1892.
Is vir doctus p. 4 genetivos in aes -es, ais, as deSinenteS110n e genetivis Graecis sumptos, sed, cum iam antiquissima aetate in usu fuerint, vi linguae Graecae Servat0s SSe cenSet idem genetiv0s Etruscos affert in aes Xeuntes, ut iam Buecheler
164 p. 65 sq. -ae terminati0nem creberrimam esse in titulis Etruscis amori editis vidit. Videtur igitur exitus, undecunqueeS Ortus, Vere SSe Italissus. Hae autem aes terminati0nis
Pro aes terminati0110 0re Graeces' - ais qu0que scribi p0tuisse non sine veritatis specie mihi est
Sed cum hae terminati perpaucis titulis exceptis ε nisi in Africa pr0vincia 401 deurrat, melil et minde alia explicati0ne pus esse rati hic neglegentiae lapidariorum, ille linguae cuidam barbaricae has formas tribuit. Tamen, si omnes inscripti0nes supra citatas eiusdem regi0nis esse viderimus,
' Pirson p. 131. Carn0 V p. 360. Heli p. 19 sqq. inde p. 12sqq.' alae . . . naria mihi plane ingerium est. Quingenarias, qu0d 0men in indice VII E p. 1076 suppletum est, spatium egreditur. De res exitu V infra.)Bla88, u88prache p. 62 sqq. M Heli p. 8 sq. inde p. 30.