De titulorum Africae Latinorum sermone quaestiones morphologicae

21쪽

Mauretaniae rientalis vel umidiae euidentalis, Xcepta paenultima, quae cum Sit in lucerna insculpta, rigo statui n0np0test imitationem esse serm0nis vel potius scripturae Graecae ab un lapicida adhibitam sumere malemus.

I Serm0nis antiqui0ris reliquias invenimus genetivum pater fumilius 869 - 536 , qui in hac f0rmula semper servatus est δ); sed Graeca terminati0ne utuntur Neaspoleos 8934 II. Saec. et 0mina Latina

Qu0 in his v0dibus, quamquam ni Si 0Si , , ρ XitHS ας locum 110n esse c0nstat, tamen semper as adhibetur, dubitationem 110n habet, cum et lingua Graeca ccidentalis ad illas f0rmas valere p0tuerit et h0dierna lingua Graeca in femininis in adesinentibus ubique a substituerit terminati0ni r ς ε). Nomina autem barbara Stetimus 17542. Selsumus 17563 utrum ipsa qu0que eXi0ne Graeca tantur an id quod vult Helii p. 8, secundum inguam barbaram f0rmata sint, in medio

ε Faustini 3422 casus dativus duas habet 0Xplicati0nes; aut per ita gismum quendam e et i 0 cales permutatae sunt β)aut, cum Faustini dissimilati0n syllabica ex Faust in intrarium sit, declinati0num illam permutati0nem habemus, qua feminina declinati0nis . stirpe per in amplificata traducuntur in tertiam

d Inveniuntur 110 nulli genetivi et dativi casus in re est nentes genetivi autem innes 110n serm0nis pr0prietates, sed alio m0d explicari p0ssun ')

22쪽

iudieiti 1978. I /lia ita pupra l08 verb0rum c0n-f0rmati0ne plane c0rrupta effecta esse apparet; et corp/ιυ clarissima femina 8192 - 199 14 0n genetivum, sed n0minativum ess Loffled p. 326 demonstravit. Codra Alurus 13309. ειbu 21086. 108 ut nomina barbara videntur esse indeclinabilia. Senee 1912 potest secundum genetivum Graecum εν- a vel ενεκα formatum SSe. Aliter res se habet in casibus dativis qu0rum quamquam n0nnulli explicati0nem habere p0ssunt in c0nstructione corruptavd in tituli spati exigum ), tamen mai0r numerus interpretatione satis id0ne eget, nisi cum K. et stero ' terminationem casus dativi a proprietatem sermonis vulgaris fuisse volemus. Exempla autem in Africa reperta sunt haec Priscui 3676. Ingenua 148. Flunia Sura 268. Aiduruia

21553 - 434 . Lorida 1682 475 . i.

c d ablati v singulari. a De m fals adiecta et in hac declinati0ne et in ceteris vid Dietilium p. 2954qq.

y Semel n0men R0manum in e terminatur ad analogiam casus n0minativi m0re Graec0 in e transformati ) Mureiune 2640.

d de n0 minativo plurali. a Ad hunc casum in e pro a terminatum quadrat, qu0dde genetivo et dativo singulari supra dixi. β Unam autem hic invenimus Drmam t0ta latinitate adhuc unicam: Fortulues 9052 iuxta portulae ibidem), quam culpt0ris cael tribuendam esse ut pueris 164 1 4, 6 161li , praesertim cum V0stabulum insequens universis in s Xeat attr. f0rm. γ) veri similium est quam analogiam caSuum 110m.

namen). S. V.

23쪽

pthir. III. IV. V. de elinat. gen sing. in aes pro a deSin sentis, nominat plur decl. I. in a tantum valuisse ad illam formam,

id qu0 C. Proskauer et Heli Statuerunt. γ Hic n0minativus pluralis in us desinens de maioris m0menti est, qu0 lingua R0manenses exceptis Italiana et R0- manica eum assumpserunt ). Ortus esse videtur ad anal0giam accusativi pluralis, cuius analogiae causa fuit aequalitas n0minativi t accusativi pluralis declinationum III. IV. V. et ranali detracta etiam 110minativi et accusativi singularis declinati0nis I. Neque igitur permutati0nem tantum casuum agnoseemus, id quod v0luit K0nielgia p. 320, sed lexi0nis f0rmati0nem plane novam et magna ad linguam transformandam vi ). Sequuntur formae in titulis Africanis repertae bis senas titi res crescebant in ordine totas 5352 539 c. . santus 14902 - - . mirus 2604. lius 3783. Sethus 156.

a Semel n0bis ccurrit genetivus pluralis in um pro arum cadens, qualis vel nomina Latina declinati0nis tertia vel 40mina Graeca genetivum pluralis in cui terminantia secutus Sae

pius in n0minibus gentium reperiturq) Num id i/m 1359, 12 260 C. .

si ecclesiarum 23 11 add. - mendum est assimilati0ne fortuita ortum eiusdem generis atque eundum eorundum in titulis Hispaniae ).

y Hanc rem tractaverunt M0h g l sqq. Scheisse p. 42sqq. Meister, Idg. 0rseh. XXVI 1910 p. 82sqq. et multarum in Scriptionum auctorumque l0cos laudaverunt, quibus quando hic nominativus vigore coeperit et quam late diffusus fuerit illustratur. Alios loc0s asserunt Pirson p. 18 sqq. Carn0 V p. 3b1 sq. 0nielgia p. 320. Huli p. 32 sqq. P0uliens p. 259.' Bueeheler g 214 p. 82). Bonne p. 332. eueri p. 34 sqq. Heli p. 41. Eisteri . T. st Carno II p. 23.

24쪽

10. f d dati v et ablativo plurali.

Cum hic casus inde ab aetate vetusta in rabus exiret ad genus masculinum et femininum distinguendum, quorumcunque duo genera intern0sci intererat, hac terminati0ne utebantur

siabus 9052. pupulsibus 9052. libertubus 9998. caelestabus

Ad hanc anal igiam alia qu0que substantiva ri-ubus desinunt') feminubus 108. orabus in horis 2794. II. De declinatione secunda.

quamquam terminatio titul0rum aetate semper per ει pr0nuntiabatur; sed ii, qui tituli 0rthographiam statuerunt, ut 0llemnitatem quandam antiqua 1 0rma appetebant aut auctoritate grammaticorum 110nnullorum c0mm0ti, qui u consonantem et uv0calem etiam Scriptura distingui 0lebant, u geminas in- Sculpere 110lebant ).2. Graecam servaverunt terminati0nem nominativi in os eXeuntes )Pirs0n p. 115 sq. Carno V p. 339 sq. Heli p. 41 sqq. Rongch p. 265. Bonne p. 331. ' Brambach p. 82-101. Pirson p. 46. Carn0y I p. 138. 0nietκnyp. 322 sq. Neve Ι p. 105 sqq. Grammatic0rum testimonia collegerunt Brambach p. 97 sqq. t 0lmsen p. 408qq. ε Pirson p. 47. ister p. 8 sqq.

25쪽

3. 0nnulli inveniuntur nominatiVi casus, quorum 40ealis eliditur. Nu in numero esse et Seo

Vernaee 10891, cum s snalis littera i assimilata sit. Sed de his vocibus non satis constat neque enim absona sunt a nominibus barbaris velut Maeea 9890. Maseu 9806. 9813. Nuvel 9255. Nubel reuulus Maurorum apud Amm. Marc. 29, 5, 2 et mascelli ma- seello, quamvis bscur Sensu leguntur inter daemonum 110mina in d0fixi0nis tabella Aud0ll. 251J II. Saec. amestubal exteme

illud quidem nomen sermonis plebei pr0prium fuisse X 00 appareat, qu0 a grammaticis masces pr masculus vituperatur' atque alia invenimus exempla et Vocalis per syn00pam elisae et sualis assimilatae velut famul, debit apud Ennium ). Itaque id mihi videtur verisimile esse, 000 Vere Latinns mas ei vernaee vi linguae barbarae in Africa a Xime viguisse. Huc accedunt n0minativi in is desinentes, de quibus E H01f- manni ε sententiam plane sequ0r. Manifestum est has f0rmas asitatis p0steri0ris nihil pertinere ad ill0s nominativ0s prisc0s, qu0s tractavit r. Rits hi in commentatione quae inseribitur de declinati0ne quadam Latina rec0nditi0re ); imm referendae sunt ad 110minativ0 Graec0s nominum Latin0rum in ις cadentes velut foυλις-Iulis Corp. Inser. Graec. IV 119 894T. Aoi κις- Lucius CIGr. III 4340 etc. Graeci enim n0mina Latina in ius

App. r0b. 33 masculus non maScel. Prob. Inst. art. 102, 13 hic mascuti s et non hic mascel. Prob. de nom. Xc. 211, 12 masculus dicitur Non ascet.

Ρieske, o titulorum Africae Latinoruni sermone. 2

26쪽

desinentia, qtiae a SH VocatiV 00dem exitu essent atque Graeca in ις, ipsa qu0que in t terminabant ad anal0giam v0cativi ;e hac c0nsuetudine Graeca lapicidae in tituli 00dsim exitu utebantur'

Valeris 20430 244 . Cladis o Claudius 22 430 275l6 . IIum 13784 φ . 13 285. Cidonis 148 19. Creperei 3556.

Helis 249 T. Helsis an Helvi s ernus 8 22644. Ianuaris T i51. Iaxoυαρε 21900 Martis 1158 Nasidis 6541. Nudinaris 12006. Superi 9639. Etiam alia n0mina ti vocalem per sync0pam e terminatione elidunt ) Petronians 1496 - . Februr 12588. Florentians 16153. Maminis 386 - 2l042. Peregrins 11680. Pluee n)tins 9101. Stephans 1 3li. Sueeessians 19960. Sullieiun 14687. Vibians 11568.4. Nomina in i desinentia ut puta Culsuri 637 - 5279 .

Ianuari T2 cum per compendium Scripta Sse putarem, n0n omnia n0tavi aliud autem nos docere videntur hae f0rmaeq) C. Fus Mum 'me imit . . 2110. L. Leli Silvane sacerdos Saturni otum solvit Ubi cum n0mina in i exeuntia iuxta V0cativos inveniantur, non dubium est quin ipsi qu0que v0cativi sint nominativorum loco usurpati. Aliter igitur fortasse de omnibus n0minibus exitui terminatis iudicabimus. Etiam c0gn0mina reperiuntur exitu vocativi formata iuxta gentilia casu nominativ terminata velut Salsidentus Maiime imit 9820.

m emoria Iulius Germane u. sum ill 9870 - .

Itaque mihi quidem satis certum videtur nomina terminati0ne v0cativi posse exire etiam subiectorum vice gerentia. Quae res non abhorret a c0nsuetudine linguarum ind0germanicarum quae dicuntur ' maximeque in usu est dialecti B000ticae ).

27쪽

5. 0minativius et accusativus singularis neutrius generis et accusativus singularis generis masculini o litteram scriptura antiqua SerVRVerunt p0st aevom 212, 58 ea. 150 . . novom 174 18 furnom 9508 c .p0st alias litteras eison ' 1168T natos Cugnat 3, 10 Aud0ll. 26i in tabella Graecis litteris Latine e0nscripta, cf. βρol Gaτου abrumpatur ibid.).

12.b de genetivo singulari.

l. Genetivorum declinationis II in is desinentium, quos ad analogiam tertiae declinationis a n0minibus in /s pro ius exeuntibus ortos, tum in alia quoque n0mina translatos esse Cen Se0, Unlim reperitur exemplum ) Perestrinis 159 12.2. Graec more videntur 1 0rmati esse genetivi )Esugatim 22632, 58. Hidiu 1048. - Dubium est utatu 963i genetivus ad 0minativum Cittat 9816 pertinens γ). 13.c de dativ0, accusativo ablati v singulari. 1. Qui casus miles simul tractandi sunt, quia eorum 1 0rmae plane confunduntur. Omnes enim, cum o littera in exitu 0bscurum s0naret et in v vergeret, finalis autem detraliere

28쪽

20 liti nostru Iovinu 3899. tauru 2268; et m parag0gica adiecta frimipilum 20996, 9 III 8aec , sed etiam o pr u m Τ) voto 12286 138l61 . agnat 4, 57.

situlo 15012 II. lIII saec. l. Coseonio Aud0ll. 220 a se pulcro 21209. solaei 19 606. titum in titulum meo 13134, 2. titulo 2088. tumulo meum 15216. Accedit magnus numerus casuum permutati0num, quae c0nfusione c0nstructi0num praep0siti0num effectae in syntaxi tractatae sunt a Dietili p. 12 sqq. et Friesi p. 5 sqq. Si in titulo agnat 09, 52 198l217 legimus libente animo volvo aesolvit, lapicida tantopere labasse videtur, ut a recta 1 0rma vi vocis praecedentis, quam eodem Xitu pr0nuntiabat, seductus in falsam terminati0nem aberraret. De formulis se vino, se vivum aliis v. Ritschi opusc. IV p. 7sq. Schuchard III 0 196, 0nscii p. 418 qui perperam de hac re iudicavit), M. H0si mann Diss Argent. 1878 p. 133, Dieli p. 205 sq. K0nietzii p. 323 Sq. 2. Accusativos inis exeuntes inveni du0s Maurussun Audoli. 250 a iuxta Maurussum) sun suum)

2557, 36 203 .

Haec forma, quae, pri0re detracta e suum i ta est cf. 30, 2), ideo maioris momenti est, quod uinium v0cabulorum m0110- syllab0rum m natis in linguis R0manensibus inis transiit δ). 14.d de v0cativo singulari. 1. Nomina in ius cadentia casu vocativo in i terminantur Constanti '4764 303 - ' 8698. Aread 10928. Aufili 21541. Dalmati 2998. Idm,ne)it 10946 - 149T. Ianuari

2. deus casu v0cativo dicitur ut 110minativo domine deus 8621 - . 11269 - . domine deus meus 8622 - . deus omnipotens udoli. 250 a. N0minativus v0cativi fungitur munere etiam in titul0

29쪽

Iulius, hoc peto nunc a te metro n011Ῥ0Scente cid qu0 nonnumquam Xcusati0nem habet cum nihil obstaret quin inciperet Hoc , illi, et nunc a te . . . Id 0 qu0que exemplo patet, ut ceterarum declinati0num 110minativus et v0cativus casus similiter exierint, ita ad eam analogiam etiam alterius nominativum pro v0cativ0USurpatum Sse ).

0 de n0 minati v plurali. 1. 0minativi plurales inveniuntur in os formati eadem anal0gia qua n0minativi declinationis . in res, tamen mult0 illis rarius ) stio et nepotes salvos 467. cui filios et nepotes obitum

supra de sportulaes dixi p. 14 sq.), veri esse simillimum per errorem lapicidae verbis proximis in s exeuntibus inducti s additam esse ) istieris, tribus anniS.

16. de genetivo plurali.

1. Aetatis superioris Xitus om 0st u servatus est' induomnis i099 ante 6 p. Chr. . fmm 21345. 2. Genetivi pluralis in um desinentis satis multa ccurrunt eXempla ) a in nominibus mensurarum Sim

nummum 6944 193l210 . agnat 08, 245 230J. 2764. 5147. 18298. nummorum 76 186 sestertium agnat

Prisc. I p. 305 Est quando nominativo quoque in us terminante provocativo sive metri sive euphoniae causa utantur. Cf. C. F. . Mulier, SyntaX d. Nomin. u. kkuSat. im Latein. pZ. 1908 p. 2 sqq.

30쪽

γ ut saepe in n0minibus gentium, ita in 110mine pr0prio Hortensium 924 φ .d in f0rmulis vel v0cabulis X 0rmulis sumptis deum 2230 193l210 . 4635 III. saec. c. . 6955. 9401. 15848. 19125. eleetum 17414 nisi per c0mpendium Scriptum, cf. ). liberum 1069. liberti 4573 liberorum 267).3. eoum Aud0ll. 230 bi mendum videtur esse dubitantis, utrum deorum scribat an deum, nisi rati0ne Graeca ou significare v0lebat. 17. g de dati v et ablati v plurali. In titulis vetustioribus dativi et ablativi pluralis in eis exeuntis tria reperiuntur exempla ) bene eleis ' 10 525 a. u. 693lT09 . postereis sueis 68 a. d. 742 quamquam fostereis err0re dictum S pro posteros ibidsim etiam posteriS).

Accedit qu0d omnia n0mina sequentia litteram, continent; itaque litterae caninae evitandae causa genetivus in uni deSinen Semper praefertur, cf. E. 00lfflin Die Dissimilatio de littera canina. I. I p. 1 sqq. y Pirson p. 21. - f. E. 0mmatgsch, et fur aus latein Inschr. d. Κaisereteit. L XV 1908 p. 29 sqq.