De titulorum Africae Latinorum sermone quaestiones morphologicae

발행: 1913년

분량: 93페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

41쪽

33 indulgetissimo 22 361 270l5 . fletes 19 606. meret 2278.

9660. Neque tamen noni t evanuisse his exemplis putabimus, sed illae f0rma secundum nominatiV0S, quorum 1 ante s recte excidit, formatae Sunt.

2 T. IV Do deelinatione quarta. 1. 0minativus magistratis 12286 138l61 in titul non

s0lum lapicidae err0ribus verum etiam rustic serm0ne comp0sito mihi videtur mendum SSe. 2. Casus genetivus pluralis et in )rum et in um terminatur

Gensitivi et dativi pluralis syllabarum numerum sessutus accusativus qu0que pluralis ad ill0rum analogiam exitum usstirpi videtur addidisse arcuus saec. l. '587 198l217 . fruetuus saec. l. Lex Manc. III 16 a fruetus e Manc. I 29; voltus 434, ). Secundum genetivum pluralem etiam accusativus singularis falso per uti scribitur usuum 8369 128 . 3. domus substantivum secundum declinationem quartam ablativum numeri singularis semel exitu u terminat') domu

Contra accusativus singularis v et o permutatis in odesinens legitur domo Romula istituerunt 9982 416 . domu Romula ist. 9984 429 ). domo et sec. 21793. 4. lacubus 51, 4 III saec. iuxta domibus etiam in litterarum Serm0ne inVenitur, cf. Nevium I p. 553. 5. Nominativus pluralis unos ud0ll. 250 ad 1 et permutata pertinet.

Ρieske, De titulorum Africa Latinorum sermone. 3

42쪽

34 28.

V. De doelinatione quinta nihil fere habeo qu0 dicam, nisi quae sequentur sub heter0elitis. Id tantum dic0, de libi, , quem genetivum M. Host mann l. c. p. 100 Statuere voluit, me haud scire an per c impendium

pr0 delis scriptum sit coniuga liysde ministru8 IL VIII p. 111 9 sub N0tabilia varia μ), quamquam genetivus de ab

usu non abh0rret ). Unus autem casus dativus in e desinit ') die 323, quae forma, cum quinquies apud Plautum, bis aliis locis ccurrat '), serm0nis vulgaris propria videtur fuisse. Ν0tari possunt etiam accusativi numeri pluralis aetatis p0sterioris, qui e cum i permutaverunt diis 20 392, quin etiam

I. De 1 ronoininium declinatione.

a de pr0n0minibus personalibu S. 1. Pr0nomina perS0nalia, quaeiptimis temp0ribus rarius adhibebantur, aetate equi0re, cum verborum terminationes 11011 iam ad persona significandas sufficerent, magis magisque cum verbis coniuncta corp0ris sui subierunt varias c0mmutati0nes. Ita pro 69o Surpabatur eo, quae forma fundamentum est linguarum R0manensium g et 110bis occurrit in titul 13134, 21. 2. tu 9729, si est idem qu0 tui, effectum est c0rrepta ut i et e permutatiS. 3. miehi 18T42 H- ita fortasse explicandum est, ut S, qui titulum scripsit, cum illa aetatera littera nullum fere sonum redderet, aspirati0nem illam, quae inter duas i semper audiri 90test, Scriptura exprimere vellet; ita mi hi et iehil aetate

43쪽

sequi0r et tot medio nev in Si fuerunt φ); neque tamen, id qu0 Biri sedit ), e sonum litterae n0stra e vel k reddidisse concludere possumus, qu0 linguae Italianae et Hispaniqnsis verba nichilar et anniquitur illum S0num Servaverint. Nam v0stem nihil in linguas R0 manenses non transisse satis constat et illae 1 0rmationes n0n e sermone populari pr0diisse, sed a viris doctis medii aevi in libris primum adhibitae videntur esse ). Recte lotur Grandgent ε illas f0rmas medi aevo Sch0larum tantum usu per L pronuntiatas esse dixit.

vetusti0rem aetatem lentq).5. bos agnat 3, 209, ud0ll. 273. Audoli. 274. et ovis Aud0ll. 268 III saec. permutationem b et v 0nsonarum in Africa usitatissimam praebent.

b de pr0 nominibus poSSeSSi Vi S. 1. io 12130 accusativus pluralis cum plurali Hispaniensi mi os et singulari Hispaniensi et Italian mi de i litt0rae0nsentire videtur.

44쪽

3. nostrum 9081 c ad anal0giam nostrum pron0minis larmatum est, quae f0rma mnium linguarum R0manensium est fundamentum velut vostru Romanie ), vostro Ital.), votre, votre Franc0gall.), uestro Hi8pan.)φ); neque . Η011 manno assentiri p0ssum, qui p. 59 vostrum 1 0rmam archai eam hic servatam esse censet, cum mihi quidem titulus ab homine innin nihil serm0nis antiqui appetente Scriptus esse, sed certa vestigia aetatis labentis habere videatur.

a Pr0110men hi in innibus casibus sine aspiratione usurpari potest, ad quam detracti0nem maxime analogia pronominisi videtur valuisse cum enim n0minativi et dativi-ablativi pluralis ambae 10rmae similiter s0narent hi-ii, his-iis, hinc primum permutari coeptae ceteros casus eadem detracti0neas ecerunt ) oe neutr. 0m. 4370. 192 12938. Oee 12938. Aud0ll.

Aud0ll. 229 28 a. 290 b. 291 a. 292 b. 29, 4. o Aud0ll. 231. ae Aud0ll. 292 b. a Aud0ll. 231. 286 b. e 16396 - - aevi insuit . ud0ll. 251 a 2 II. Saec . . t N0minativus masculinus he 14 439 52il65 mutata secundum n0tissimam illam legem ortus est ). N0minativus singularis generis neutrius h oei 11520, 20 ad 440 pr hoe in syllaba t0na et accusativus maS- culinus une 14451 180l92 particulam illam deicticam quae

45쪽

praebet, cum echod ce prodierit' chim si non audiretur, e finalis autem, si ante v0calem p0nebatur, in enuntiand Semper tam distincte geminaretur, ut Vel L0ng. VII 54, 6 sqq. hoc erat per duas e scribendum esse cenSeret, is, qui tabulam pinxit, qu0niam in inni parte v0cabula se litterarum elegerat, e finalem pro-n0minis hoc geminaVit. J Duae n0bis occurrunt 0rmae pr0nomini his, quae ceparticulam in in amiserunt he 204i8 324 . ui 1541 ad 9729 VII 540. D antiquis f0rmis c0gitare 110 vetat aetas tituli. lia autem nobis praest est Xplicati0; nam cum 110n 0d hi casu dati v dicatur h)ui, sed etiam illui, istui, uitrui dativi in usum venerint et in linguas R0manenses transierint'), has formas omnes ad unam anal0giam exstitisse patet; qui tantum valuit casus dativus, 110n potest alius esse nisi cui. Similiterrae anal0giam 110minativi quae videtur Secutum SSe. 2. ille. α Huius pr0110minis una n0bis f0rma magni m0menti estium 1952, s ει factu lum mortu ), quae cum enclisi cum verb0 praecedente c0niuncta ultimam pronuntiando acueret, priore syllaba minuta est eadem etiam in lingua Romanenses tranSiit, ubi articuli vel pr0110minis pers0nalis c0niuncti munere fun

si illae Aud0ll. 230, 2 s aufer illae somnum ex n0minativ0 illa ad anal0giam stirpium in re desinentium formatus est casus dativus n0n genetivus, quem esse vult editor).

variis scripturae proprietatibus unius menti0nem faciam heius 3520. 14 281, qui casus genetivus c0ntaminati0ne X huius - - eius videtur effectus esse ε).

46쪽

4. idem.

Accusativi singulari neutrius generis f0rmam si legimus eundem monimentum qu0d 19174, anal0giam subesse patet stirpium in o exeuntium ), nisi monimentum in genus masculinum transiit, cuius permutati0nis n0n desunt Xempla pr0110men utique Sequens relativum ito genu neutrum nihil pr0bare potest, cum etiam ad 110mina masculina referatur r).

d de pr0n0mine relati Vo. Pr0110minis relativi variae XStant formarum Xaequati0110S, quae e Spectant, ut genera tria ad unam f0rmam redigantur, quae s0la in linguis B0manensibus relicta est. Itaque invenimus1. 110m. Sing. RSc. quae 21 337 a. que 18 382. quam Drmam scriptura inversa ecfeminin0, cuius l000 saepissime forma masculina usurpatur, pr0diisse patet').2. 0m. Sing. em.

1679. 29 22 4384. 4406. 721. 7093 8609, 20 392 9321. 9972. 9980. 9983 10901. 11551. 16090 16919b. 18366.

cuius alia scriptura est ui 1553 434 , maxime in titulis christianis vel aetatis christianae ). Quae formae utrum e et ι permutatis ex arte ph0netica

47쪽

explicari debeant an ad anal0giam caSuum, qui genera terminati0nibus n0n distinguunt, an pr0110minum Substanti v0rum velut quis aliquis, quibus i 0rma a Sculina et feminina c0mmunis est, 0rtae sint, dubitari p0test, vel p0tius uines hae causae ad illam deformati0nem adiuVerunt. qua 'l8328 379 83 0minativus femininus aut Secundum pr0110men indefinitum e stirpis forma in o desinente sumptus aut e accusativo in finali abiecta rius est. Sem si etiam quot 1475 ad femininum mesa refertur'); neque igitur iam qui scripsit generum differentiam Xitu X-

3. Neutrum numeri Singularis finalibus permutatis Comparet )

vum ab indesinit vel interr0gati v sumptum est q).4. Accusativus singularis masculini generis ι et, ut in V0ce mon0syllaba permutatis legiturquen 20222 a. Dessau i55 bis). Aud0ll. 24i bis). Aud0u. 253, 12. 17. 40 II. Saec. quae f0rma transiit in lingua R0manenses chen Sardin.), quin Pr0vine ), qttin Catalan.), qttien Hispan. y).5. Feminini quoque generis accusativus singularis e0dem usurpatur exitu ') quem Aud0ll. 265 a III saec. . 26M III saec. . 266 5. 18.

48쪽

Ut quen, ita quan ante dentalem legimus in quan die 803T. 6. Semel quem 2 1806 389 pr dativ feminin usurpatur;

neque autem casuum permutati0nis hic est l0cus, sed est res m0rph0l0giae. Optime enim hac f0rma illustratur unus ille casus 0bliquus, quem plurimae linguae R0manenSes ServaVerunt et ' quem restalent our insi ire sevis en presense, au Singulier comm auisti triet ii 'est done simplement fasse our e pronomrelatis, e qui est arrive presque partout dans tu declinuison nominale c 'est accusatis qu est devenu cus unique ). T. Dativus singularis quoi 9505 vetusti0rem aetatem letin titul aetatis recenti0riS.

e de pr0n0minibus interrogativo, indefinito, aliis. 1. Qu0rum pron0minum Variae reperiuntur scripturae plus minusve ab optima aetate discrepantes

cuiqvn que Aud0d. 291 b. 2. quisque qu0d in serm0ne antiqv idem qu0 0ptima aetate quisquis significabat ), in titulis Africanis, cum aevo labente

49쪽

quisquis et quisq/ι Similiter efferrenitur, n0lini linquam pr0 quisquis dictum invenitur 102 se 12468 - CLE 484 2729. 37 27 41 20 4373 14 352 c CL 528. Item euilusque 21531 339 . 3. Ablativus pluralis legitur aliquis 2728, 2 ea. 152 '). 34.

VII. De inmoralibus appeIldix. Ν0mina numeralia ut cetera et pronuntiati0ne et analogiis in Varios m0dos mutata sunt; ptime autem ad ea tractanda ita pr0grediemur, ut singul0 deinceps numer0 perlustremuS. unus eandem s0rtem patitur ac n0mina declinationis II. ita casu bliqu0 dicitur unu 128. 70. 260 3820. 8550 et saepius, de quo utrum sit accusativus casus m finali detracta an ablativus et u permutatis, n0 Semper Q0nSint. unus 3741 s infirma adiecta ablativi 000 scribitur. duo casum accusativum aeque a nominativum terminare

p0test' et terminat duo 1479 318 . 201 T. 4523. 5370 17497 21 145. tres iam exi0ne videtur carere; 0niungitur enim eum casu ablativ0 unis tres 863 - 20553 - 278 . annis viginti

tres 8590. Tamen an contaminati duarum c0nstruotionum subsit nesci0; nam et accusativus et ablativus temp0ris iuxta viaeit invenitur ' et saepissime annus casu ablativo p0nitur, mensiS autem aceusativ vel vice versa, id qu0d 0rtasse quadrat in annis XX. m. tres 21138. quattuor saepissime Serm0ne vulgari quattor pr0nuntiatum esse docent exempla satis multaq); ita in titulis Africanis legimus

manenSeS, quamquam Omne u vocalem eiecerunt Κ0rtin n. 765 col. 92), de f0rma Latina nihil probare, cum et quattuor et itutior eandem larmam in lingui P0manensibus effecturas fuisse veri simile sit. Appel pr0fessor illustrissimus, me m0nuit.

50쪽

42 quattor 843. 573 bis) cluadtor 14125 - IV .lV. Saec . .

qutor 8789. Priorem quidem sonum labialem servatum esse et gutor nillil nisi i r qu scriptam pr0bare e consensu plurimarum linguarum Romanensium conici 0test' u autem p 0st it c0ns0nas semiv0ealem factam dissimilati0ne excidisse f0rsitan dixerit quis. Sed cum saepius in aliis qu0que v0 cibus ' u 0dalis p0stc0mplures e01180na ante v00alem elisa illam explicationem n0n permittat, hic quoque concedemus mutatam pr0pter difficultatem pr0 nuntiandi compluribus c0ns inis praecedentibus elisam vel illis assimilatam esse ). quinque dissimilati0ne prioris v nihil servavit nisi s0num gutturalem

cuique ud0ll. 253, 1 l. 51 II saec. . eqe 12200 - . Quam dissimilati0nem pervulgatissimam fuisse in serm0ne plebeio non m0do X empla satis crebra ipsius latinitatis ) sed etiam linguarum Romanensium c0nSenSuist teStatur; eqe autem ex quinque ita mihi videtur rium 8Se, ut n gutturalis scriptura ex iderit velut in ligua Aud0ll. 303 I 2. II 2. 5. i. aliisque eXemplisq) autem v00alis, quam l0ngam Sse pr0bant linguae R0manenses ' et I longae scripturae ), cum e locum permutavit, cuius rei exempla c0llegit E. Η0st mann p. 564 1. et 40Steri0r, nisi V idem qu0 qu pr0nuntiando valuit, p0st dissimilati0nem pri0ris v effectam pri0ri 0n gutturali assimilata est.

' E. Host mann p. 28. Schuchard I p. 102. 0r88en I p. 261. Seel- mann p. 285.

p. 45 Sq.

SEARCH

MENU NAVIGATION