장음표시 사용
11쪽
Si videbitur Reverendissimo Patri Sacri Palatii. Apostolici Magistro. N. Baecarius Episcopus Boyanen. Vicesgerens.
Fr. Joannes Benedictus Zuanelli ordinis Praedicatorum , Sacri Palatii Apostolici Magister.
12쪽
De Christ, ejusque Virginis Matris Genere , ortu, Vita , Morte
De Miraculis 1 Christo patratis .
I. I. De Misaeulis Grisi in genere. Ο T tantaque Miracula suae praedicati
nis tempore Christus operabatur, ut eorum fama non solum universam Iudaeam occuparet, sed etiam ad finitimas regiones transiret: circuibat linquit Matthaeus cap. . V.23. Pefur totam Galilaeam, docensis Sruagogis eorum , π praeduans Evangelium Regni r ρο sanans omnem languorem , θ' omnem infirmitatem in populo . Et abiit opinio ejus in totam 'riam , ct obtuIerunt ei omnes maιὸ habentes, viariis languoribus er tormentis eomprehensos, or qui daemonia habebant, o lavaticos, re parablicos, euraoit eos. Quibus commoti, & maxime excitatione LaZari qtia triduani h sepulchro , Pharisaei, Pontifices ,& Sacerdotes ei insensi , coago Concilio Joan. II. v.47. dix runt et Ruid facimus, quia hie θοαο multa signa facit 8 De his agit S. Thmas 3. p. q. 43. in generali consideratis. II. Et primo qiiaerit art. i. An Christus debuerit facere Mi Tom. Pars IL A ra-Disiligod by Corale
13쪽
racu Ia. Cui respondet assirmative. ia divivitus eoxcedituνδomini miracula facere propter duo. Primo quidem σ principat
ter, ad eoinrmaudam veritatem, quam aliquis docet. evim ea ,
quae sunt Mei, humanam rationem excedunt, uou possu ut per rati ues humanas probari , sed oportet, quisu probeutar per argumentum Diuiuae Oirtutis 3 ut dum aliquis Deit opera , quae Iolus 'Deus facere potest, credantur ea , quae dicuntur esse 2 Deo: sicut eum aliquis deinfert litteras annulo Regis signatas, ereditur ex voluntate Regis processisse, quod in illis continetur. Meundis ad ostendendam praefessiam vel in homiue per gratiam Spiritus Sancti s ut dum scilice rhomo facit opera Dei, credatur Deus babitare in eo per gratiam, unde dicitur Galat. 3. Qui tribuit vobis Spiritum Sanctum , operatur virtutes in vobis : Utrumque autem circa Chrsum erat homiuibus manifestandum, scilieὰt, quod Deus esset tu eo per grariam, nou adoptionis, sed usiouis, O quod ejus superuaturalis do- Liriua esset a Deo. Et ideὸ eonvenientisssimum fuit, ut miracula faceret : unde ipse dieit Ioau. Io. Si mihi non vultis credere, operibus credite : Et yoan. s. opera, quae dedit mihi Pater , ut faciam , ipsa sunt, quae testimonium perhibent de me. III. Quotiestumque ergo Deus aliquem mittit ad manifestandam hominibus suam 1pecialem voluntatem , ut credant homines, eum a Deo esse missiim, & Dei nomine ac auctoritate ipsis loqui, consuevit illum virtute miraculorum tanquam litteris patentibus suae missionis munire. Sic Exodi . Moysi se excusanti, ne mitteretur ad Pharaonem & AEgyptios, & di
centi : Non eradent mihi, seque audient vocem meam, dedit Deus
Virgam illam mirabilem, qua tot miracula omnibus nota opera tus fuit. Multo ergo magis mittens Filium in mundum , decuit ut in suae missionis testimonium miracula non credentibus exhi- heret , ut vel per miracula crederent, & ad ejus fidem converterentur , quia teste Paulo I. Cor. 14. Signa data sunt infidelibus,
ut scilicet convertantur ad Fidem s & proinde signa in gratiam
eorum, & coram eis faciebat, quos praescierat credituros. Qua re e contra Pharisaeis dicentibus ei Matth. . v.38. Magister το lumus is te Ilvum Oidere, sciens, eos id non petere ad credendum paratos, acriter respondit: Geveratio mala , O adultera siguum
quaerit, ' signum uou dabitur ei. Super quae Clirysostomus i r latus a S. Thoma ad primum homi l. s. in Matth. ait: Non acceperunc laia Aguam , quale petebaut, scilicet de curio , non quisu nullum Aguum eis dederit, sed quia signa faciebat, νον propter eos, quos sciebat lapideos esse, sed M alios emesdaret: ct ideo non eis ,ses aliis Asa dabantur. IV. S Diuitiam by Co γι le
14쪽
vina virtute facta , non daemoniaca , ut impie calumniabantur. Lucae II. v. x s. In Beelzebub principe momoram ejicit daemonia, constat: quod enim vera miracula Lerint, eorum qualitas aperte demonstrat. Caecum enim natum lumine donare, mortuos, dc maxime quatriduo sepultum ac stetentem, ad vitam revocare , aegros ac debiles quocumque morbo laborantes, sola voce ac
imperio statim, & in momento perseeth sanos reddere, adeo ut lectulum, & grabatum, in quo ante jacebant, alacres suis humeris tollerent, aliaque, quorum plena sint Evangelia , & quorum fama non solum ex rota Iudaea , sed ex Syria omni morbo
laborantes advocabat, qui sanabantur, opera certh erant, omnem naturalem potestatem excedentia, & proinde vera miracula, &
virtute Divina laeta. Quia, ut docet S. Thomas dicta q. 3. ar. a. Vera Miraeuia sola ονιute Dioina feri possunt: quia Isim Neus
potes mutare naturae ordinem, quod pertinet ad rationem miraculi.
Unde Leo Fapa dieii Epis. ad Hamiasum squae est ro. quod iu riso fusi duae naturae, una, fetheeι Divina , quae fulget miraculis et altera , fritieὸt humana, quae succumbit injuriis: Et tamen usa earum agit eum eommunicatioso alterius: inquantum scilicet humana natura agiι, ut instrumentum divinae actionis, edictis humana virtutem aecipit is natura Diviva.
V. Christum vera patrasse miracula,Judaeis adeo compertum fuit, ut Iosephus inter eos magni nominis Scriptor lib. I 8. Antiquit. cap.6. smihi 4. veritate coactus dixerit: Eadem tempora sui3 7 us vir sapiens, s tamen virum eum fas es dicere ι erat enim
mirabilium operum patνaιον π doctor eorum , qai tibenter vera fuse piaην, plurimo se pam de udaeis quom de Gentibus sectatores h huiν. Christus hie erat, quem, acessatum a nostrae geutis Principibus, Pilatus eam addixisset eνuei , nihilominus nou destiterant eum diιμgere , q&i ob initio eaeperunt. A paruit enim eis tertia die vivus, ta ut disiniιks de eo .ates hoe ct alia malia miranda praedixerant, er usque in Bodiernum Chrisianorum genus ab hoe denominatum uoude it. Numquid autem Iosephus homo Judaeus haec de Christo
asseruisset, nisi mirabilium ab eo factorum evidentia convictus Non latet, aliquos intemperantioris criticae amatores hoc
Iosephi testimonium in dubium vocare, quasi ab antiquis Chri-1hianis historiae Josephi pio dolo astutum. Sed quaeso dicant
mihi hujus dubii inventores, quo sui amento moti hunc dolum antiquis Christianis imponant ρ quis huius doli auctor quo sabiem tempore praefata verba Iosephi historiae fuerint assuta ὶ Ego enim antiquos invenio praefati testimonii mentionem honorim Α a cam Disiligod by Corale
15쪽
cam facientes , Eusebiuna tum lib. I. hist. Eccles. cap. II., tum lib.s. Demonstr. Evang. illud per extensum referentem. At inquiunt , hujus staudis architectum fuisse Eusebium ipsum, licet suspicari. Sed cui bene notat Valesius in lib. r. cap. i. hist. ,
Eusebit cui bono id Eusebius confingere voluisset An ex is testimonio Iosephi pendebat Divinitas Christi An non Eu- sebii aetate libri Antiquitatum Josephi in omnibus Bibliotheis is cis habebantur, quibus prolatis facillimum fuisset Eusebii,, fraudem detegere is r Verum unde haec de Eusebio suspicio eQuia, dicunt , Justinus in Dialogo cum Tryphone Iudaeo nullam hujus rei mentionem facit. ia Origenes in Libris contra Celsum negat, Josephum agnovisse Jesum Christum. Haec tamen futiliarunt. Primum quidem et nam quid opus erat Iustino, ut Josephi testimonio uteretur meri Historici, & apud Tryphonem nullius ponderi&, & quem ex sacris Prophetarum Libris de Christi Divinitate convincere Iustinus intendebat Silentium ergo Justini non est ad rem. Neque secundum: nam Origenes dicit, Josephum non agnovisse Christum, idest in eum non credisse, seu Christianum non fuisse. Neque oppositum eX Josepho Eusebius refert cum enim ait Hie erat Cliri itis idem est, ac si dicat: me erat, qui ieebatur Chrisus, seu hie eraι apud suos δε-
Omnem tamen de hoc Josephi testimonio scrupulum duie mini Patres Eusebio posteriores, qui illud tanquam genuinum Josephi laetum laudant, ut Hieronymus lib. de Script. Eccles. verbo Posephus , Isidorus Pelusiota lib. . Epist. aas. , SoZOme nus lib. i. hist. cap. r. , Nicephorus Callixtus lib. s. hist. cap. 39., M alii Antiqui, illudque ex recentioribus erudite defendit Hu tius in Demonstr. Evang. proposit. 3. , ex quibuS apparet, non sine ingenti temeritatis nota potuisse a quibusdam novitatis amatoribus negari, quod nemo Veterum vertit in dubium . EO vel maxime, quia ordo historiae hoc petit. Nam cum Josephus in sua historia mentionem faciatJoannis Baptistae, &Jacobi sese tris Domini, min est verisimile praeteri iste gesta bc Miracula Iesu Christi, quae tu tota Judaea adeo sama percrebuerant, ut delis vel ipsi Gentiles Scriptores, Suetonius in vita Claudii, Cornelius Tacitus lib. I s. Hist. , Plinius Scalii mentionem secerint. Neque dicant: cur Josephus, qui haec de Christo adeo honorifice scripsit, ad ejus fidem Mon accessit Z Nam ego reponam. Cur tot alii, qui Christum audierunt , qui ejus gesta viderunt, inter quos Scribae, Pontifices, Pharisaei, &alii, ejus fidei ac doctrinae repugnarunt, imo eum cruci afui curarum ἰ Sicut ergo Philes
16쪽
losophi Gentiles, ut ait Paulus Rom. r. v. II. Gi m eunsvis ne Deum, nou sicut Deum gloriflcaveru ut, aut gratias egeravi, fed auaerant in cogisationibus suis, ct obscuratum es insipiens eor eο-rum: ita Josephus, quamvis cognoverit eX Prophetarum oraculis, Christum esse Messiam, evanuit tamen in cogitationibus sitis, & stulta adulatione, ea quae de Menia praedicta erant, Vespasiatio studuit accommodare lib. . de Bello Judaico. VI. Haec pro veritate dicta sint s non quia ad probandam veritatem Miraculorum & Divinitatis Christi Josepho teste indigeamus f pro ea enim habemus testes- vel ipsos Ethnicos Imp ratores , qui lichi ferro ac flammis in Christianos saevirent, Christi tamen potentiam in veris edendis Miraculis, ac Divinitatem cognoverunt s ac paulo post ejus obitum divinis illum ho- .noribi assicere voluerunt. Tiberius enim , ut refert Tertullianus in Apologet. cap. s. Annuntiatum Hi ex Θria Psaesina, qtibd illie ceritatem illius Christi in Divinitatis revelaverat, det ιit ad Senatum eum praerogativa suffragii fui: tot enim & tanta erant miracula , quae ad illum ex Judaea deserebantur de Christo, ut eum vellet Divinitate a Senatu donaris cujus etiam testes sunt Eusebius lib. a. hist. cap.I., &Orosius lib. 7. cap. . Hadrianus etiam Imperator, teste AElio Lampridio de condendis Christo Templis cogitavit. Alexander Severus Christum inter Deos recipere , ac Templis donare voluit, habuitque in larario suo Christi emgiem , quam matutinis horis venerabatur. Marcus Aurelius ad Senatum scripsit, quod cum Romanorum exercitus in Quados praeliaturus in tantas dissicultates incidisset, ut vehementissima siti milites vexarentur, quapropter pugnare non pONsent, ad preces Christianorum, quorum magna pars in exercituerat, confestim in Romanos frigidissima aqua, in hostes vero
imminentes grando ignea cecidit, & ad perpetuam tanti prodisgii memoriam voluit Imperator, ut legio illa Christianorum imposteram Fulminatrix appellaretur. Sed quid plurae Julianus se apostata, quamvis Christi hostis insensissimus Miracula
a Christo edita , quamvis socci ea ruiendo, negare ausus non est, ait enim apud S.Cyrillum lib. s. contra dulianum: Hiet Christus , tοιο vitiae tempore nihil admodum memoratu diguum egit et nisi quiretauris ae emeos eurare, S' Daemonio correptos adj rare in pagis Bethsaida ex Bethaxia , magni Hic arfacinoriι num m habeat, contra quae S. Cyrillus e Si ergo , inquit, miraculo porrore medica peritia opus erat, nihil divinum exipimet, ac impunὸ
despicere ipsi liceat. Erum vero virtutis opus esse nemini non sit ma- mssum , quit veritatem eo inm, quae dixi, infitiabitur e nempe sie Disiligod by Corale
17쪽
ilie s Julianus 3 eomparatus es, ut qua summa ad ratiosi esse deis
benι , ea despicatui habeat, ae nihili pater.
VII. Pejores tamen Apostata Iuliano Iudaei sunt. Nam ille Miracula Christi parvi quidem faciebat, sed lion negabat: isti
vero ad tot tantaque etiam ex inimicis Christi depromta testimonia. pertinaciter negant, Volentes, fuisse meras praestigias magica Daemonis arte videntiam oculis illudentes . Sed infelices quantum obstinatio excaecavit Ergo ne caecum natum visu donare, mortuum quatriduo in sepulchro positum & iam faetentem vivis restituere, triginta & octo annos in lecto jacentem statim erigere adeo Brtem , ut lectum suum humeris poditaret, & alia hujusmodi, praestigiae illiisiones videntium sunt daemoniacae, ac magicae artis, non autem Divinae virtutis , quae sola supra naturam agere potest, opera sunt e Haec fecti Iesus non in angulo, sed in publico, 8c coram maiorum suorum multitudine . Ea inficiari, aut saltem obscurare conabantur Pharisaei, sed evidentia facti admirari &fateri cogebantur. Caecus, qui etiam testimonio parentum caecus natus erat, latebatur se
videre Ioan.9. v. as. Suam scio, quod caecus cum essem , modo videordi v. 3 a. seculo non est auditum, quia quis aperuit oculos eaci namti . Lazarus a mortuis excitatus conversabatur ut prius, man ducabat , cit. Joan. 1 a. v. a. in coena erat unus ex discumbentibus,
ac diu superstes fuit. Triginta & octo annorum Ianguens statimae audivit a Christi , Joan. s. v. . Surge , tolle grabatum tuum,s ambula: videntibus omnibus surrexit, grabatum sustulit, ambulavit. Joan.ε. quinque panibus ac duobus piscibus qui que millia hominum in monte satiavit. Potuit igitur ars magica, quae nil aliud facere potest, quam oculis exhibere, quod revera
non est, persuadere caeco se videre . cum revera non videret, mortuo vivere, cum non viveret, languenti ambulare, cum
non ambularet, quinque millibus hominum se manducasse quantum Volebant, cum solum apparenter manducassent Si hoc dicitur, cur etiam non dicetur, Hebraeos qui 4o. annis Manna in 'deserto cibati sunt, sola apparentia cibatos, & omnia prodigia, quae operatus ruit Moyses, illusiones sensuum iuisse VIII. Rursus. .Qui vo Iuni, Christum arte magica ac Dae monis ope mira edidisse, respondeant. Primo, quo Eum nelaudi hujus criminis in judicio, ubi omnia scrutati sunt, unde eum criminarentur Scribae , &Pharitaei, eum non accusarunt e Cur ejus discipulis post ejus obitum miracula ubique patrantibus t tus orbis, Judaeis exceptis, illis miraculis fidem praestitit, ac nemo magicis artibus ea adscribere ausus est ὶ Secundo i qui sua
18쪽
dente Diabolo lapides in patrem vertere recusavit: qui S. Jo. a.
v. 8. In hoe apparuit, m dissolaat opera Diaboli: qui Joan. ia. v. 3 i. dixit, Diabolum a mundo ejiciendum foras: qui Daemonem nedum a corporibus, sed ab animabus ejiciebat, se ut instrumentum Diaboli, ac ministrum exhibebat, ut ejus ope, ac virtute signa faceret , & etiam Daemonem fugaret Bene ergo ipse dicebat Matth. I a. v. as. Si Salatias Satanam dicit, adversissIe divisus est: quomodo ergo stabit regnam ejus e IX. Praetereunda non est alia Iudaeorum fabella , nempe Christum Miracula edidisse pronuntiando Nomen Dei, quod in Templo Hierosolymitano erat descriptum. Hanc narrat noster Raymundus Martini p. a. Pug. Fidei cap. 8. Temporibus Helenae Reginae, quam universae terrae Israeliticae praefuille, aiunt, ex titisse in Templo Hierosolymitano lapidem , cui olim Arca im-. ponebatur, in quo descriptum erat propriis elementis Nomen Dei, cujus ea vis erat, ut quicuntque illud didicisset, ac memoriae mandasset, omnia potens esset edere prodigia. Cum ergo timerent sapientes, ne quis ea facultate abuteretur, dicunt canes aereos portae custodes apposuisse, qui hac arte erant fabricati, ut si quis memoriae mandato Dei Nomine e Templo egredi vellet , magnis eorum territus latratibus, sacri Nominis e vestigio oblivisceretur. Contigit autem, inquiunt Iudaei, ut Christus quadam die in Templum ingressus sacrum Dei Nomen in membrana descripserit, eamque vulneri cruri suo facto inseruerit, sicque egressus e Templo , sacrum Dei Nomen , quod propter
canum latratus ex ejus memoria exciderat, iterum ope membranae, quam e crure suo extraxit, illud didicerit, illudque pronuntiando miracula patrarit .
- X. Hanc este vanam labellam a Iudaeis de more confictam, nemo non videt. Primo, nam Iudaei de hac narratione nullum testem produnt, nec Josephus rerum Iudaicarum, dc eorum, quae in Templo erant Scriptor accuratissimus, hujus rei vel verbum facit. cundo, Helena illa , cujus temporibus haec contigisse ferunt, fuit Adiabenorum Regina, non Iudaeorum. Proselyta
quidem fuit, hoc est Religionem Judaicam amplexa , sed sub
Claudio Imperatore, ut testatur Josephus lib. ao. Antiquit c. a. , quo tempore Christus in terris non erat, cum sub Tiberio Imperatore pastus sit. Tertio, quis credat, canes illos arte fabrica tos potuisse suis latratibus Nomen Dei h memoria delere eQuarto, si Christus Nomine Dei invocato faciebat miracula, cum haec non posset Deus facere in confirmationem falsi, &Ciuilius ea faceret tu confirmatiouem doctrinae, quam praedica
19쪽
bat, scilicet se esse Messiam promissum, Filium Dei missum
a Patre s ergo ejus doctrina erat vera. Cur ergo ei non crediderunt Grec adhuc credunt i
se facta, hoc petam ab eis. Quomodo igitur sine magno miraculo fieri potuit, ut Christus pauperculus, juvenis, ex gente omnibus exosa, nempe Judaica, oriundus, persecutionem ac probrosam mortem passus, a suis derelictus, ab Herode fatuus reputatus , dicens se esse Deum , cum videretur homo sicut ceteri, promittens crucem mortem omniaque supplicia sectatoribus suis , post mortem suam per pauperes discipulos , piscatores, indoctos, omnibus invisos, ac demum morti traditos , mundo erroribus obcaecato, tenebris Idololatriae involuto, suam do. trinam toto orbi permaderet, & religionem suam, idolis ac erroribus eversis, longe lateque propagaret, gentemque Judaicam , quae eum recipere noluit, ubique dispersam omnium nationum vile mancipium essecerit e Hoc est maximum inter miracula , quod sola Divina virtus potuit operari. Hanc rationem urget S. Thomas I. coni.Gelit. cap.6. , ex S. Augustin. lib. a a. de
An Christi Misaeuia suffieisnter ostenderint
Divina facta fuisse, ac proinde a Deo s adhuc tamen superesse posset dubium, an sufficientia fuerint ad probandam ejus Divinitatem. Cui S. Thom. s. p. q. 3. art.4. respondet a Dfirmative , & probat. Primo, ex ipsa specie operum, quae facie-itat. Secundo, ex modo quo ea faciebat. Tertio , ex doctrina, quam praedicabat, in cujus confirmationem ea faciebat. Primum probat s quia opera, quae faciebat, transcendebant vim omnis creatae virtutis: & ideo fieri non poterant nisi Divina
virtute, 8c propterea caecus illuminatus Joan.s. v.3 a. dicebat: seculo που es auditum, quia quis aperuit oculos caeci nati Nisi esset hie a Deo , ποπ poterat facere quidquam.
dem, Christum et se a Deo, & Divina virtute Miracula operari: non tamen probare, ipsum esse Deum. Primo, quia Miracula, quae ipse fecit, alii puri homines secerunt, ut Moyses Ac. Secun-- do, Diuitiroo by Cooste
20쪽
do , Joan. 14. v. a. ipse dicit in me, vera, quae ego fa-eio , re ipse faciet , σ majora horum faciet ι sed qtramvis credens in eum opera faciat , quae ipse secit, imo & majora, non inde tamen probatur, ipsum esse Deumr ergo ex specie operum non probatur δα. . XIV. Respondeo eum S. Thoma citato ad primum, quod haec erat objectio Gentilium . Ajebant enim apud Augustinum Epist. 3. , modo 137. ad Volusianum , c. I. Sed nulla competrauiis bus signis elaruerunt tantae majestatis induis: quia Iarmatis ilia puris gario , debilium curae, reddita vita defunctis , s ct alii eo Herentur, D ' parviasunm. quibus tamen S. Augustinus respondet: Fatemur quidem er nor, talio quaedam fecisse Prophetas. . fed ct ipsMoses er eeteri Propheta veracissimi Dominum Iesum Christum
prophetaverunι, er gloriam mvuam ei dederunt, hau nos tauquam parem sibi, nee in eadem miraculorum potentia superiorem , sed pia πὸ Domitium Deum omnium, hominem propter homines factum Ceuturum prauuvtiaveruut . propterea talia π ipse Deare Ooluit, ne esset absurdum, quae peridor fecerat, si ipse non faceret. Sed tumen Er aliquis proprium facere debuit: nasci de Virgine, a mortuis resurgere, tu caelum ascendere. Hoc qui Deo parum putat et quis plus expectet, Quoro .... Num homiue assumto alium Mundum facere debuit, ut eum esse crederemus , per quem factus est Mandui j Sed nee major Mundus, nee isti aequalis in Boe Mundo feri posset. Si autem minorem faceret iussea iseum, similiter boc quoque parum putaretur. 22 a ergo non oportebat, ut novum faceret Mundum ,
uοoa fecit tu Mundo. Haec aliaque ibi S. Augustitius , qui etiam Trael. 9 I. iii Joann. enumeratis variis miraculis, quae Christus fecit, dc alii fecerunt, concludit, Christum excellentiori modo illa fecille, dicens: Nemo ergo alius fecit quaecumque opera in eis fecit: quoniam quisquis alius homo aliquid eorum fecit, ipse faeleutefecit s baee auιeis Ipse non illis facievtibas fecit. XV. Ex his incipit apparere, quid dicendum sit ad id , quod secundo loco opponebatur, quod scilicet alii maiora opera quam Christus ei sent facturi, nempe quia isti non nisi per .hristum erant facturi, de quo videri potest idem S. August. tradi. I. in Joann. apud S. Thona am citato loco ad secundum , , etiam in