장음표시 사용
161쪽
Laudemium si emel conjunctim ab omnibm haeredib M-r ivraesitum, avosea divisione bonorum facta iterum praefandumst 'SUMMARIA.
T. Iurecommum laude mumnonrasaturquan πῶς domini milesEmphyieu- Hodant. a. Divisio habet vim alienationis. s. Perdivisionem rumpitur ultanea invesitura. . Inter eos riconjunctim quiae habent pro Maevi eane inlesiectumagis quam in corpore consistunt. s. Si unus a cohaeredi ν parum e θι seos emat, laudemiumsolvendum eae c. Siditasioserper adfudicationem, an laudemtumdebeatu se n. r. r. Dominis directis Emph teusos divisionem ineuntibus an debeatur iam demium. p. Bona es non patitur idem Mexi . Io. Inlaudemio exigendosemperanse omnia cons2etudinis habenda earatio. II. Consuetud ames .
Ia. Consuetudoprobanda es o quidem in steriri
EMphyleuta mortuo haeredes petierunt renovationem investiturae, postea diviserunt invicem Emphyleusin,quaerebatur an domino teneantur solvere duplex laudemium propter duplicem investituram, quam primo conjunctim, postea separatim quilibet pro parte sua impetrarunt 3 Et de juret quidem Communi nullo opus esse laudemio constant eX doctriDa . in L sin. n. 2 7. ibi
la limo quaeroplures, . C. de jure Euphyleutico. Sed
162쪽
Sed stante consuetndine, quod etiam per successionem alteratur persona possessoris, res est dubia,. Nam pro domino facit, quod i divisio habeat vim alienationis.Ergo sicut in alienatione datur laudemium, ita etiam hoc casu videbatur dandum : fac. etiam cap.31. slehenodit dum ibi peri divisionem rumpitur jus simultaneae
investiturae,aded ut opus sit nova investitura, si ergo opus est nova investitura merito etiam novum solvendum,
est laudemium nam etsi antea concessa sit Emphyleu sis haeredibus conjunctim pro partibus indivisis,tamen , ex ea investitura nullus potest sibi asserere certam portionem discretam dc divisain , cum tales t partes indivisae in intellectu potius quam in corpore consistanci. l. Maevim. 66. g.sed spars. ad de leg. a. & videtur interesse domini scire quam pater vel regionem terrae quisque possideata. In contrarium ponderabat D. Badhornus, quod clim antea omnes haeredes de tota, Emphyleusi sint conjunctim investiti, etiamsi post divisionem fiat renovatio, nihil tamen plus juris conferre dominum per tale renovationem in quemlibet ex haeredibus, nec quemquam ex illis plus consequi quam antea illi dominus concesserat, cum ergo semel de emphyleusi ista laudem ium luissent, nec fieret mutatio dominorum etiam utilium, non deberi aliud laudemium. Ita concepi sententiam
163쪽
, i tentiarum .a Aliud autem putabat ipse respondendum, si
s. t unus a cohaeredibus partem alterius emat; eadem ergo
ratione aliud erit, si divisiot fiat per adiudicationem, ita, ut unus ex haeredibus retineat Emphyleusim. bADDi Tio Jacobi Schult
a M. .sentemiarumd hodie hac de re exstat constitutio Electoralis inter non scriptas, sithetin ahGquae expresse statuit,quod quando emphytcusis inter filios dividitur, laudemium regulariter solui non
oporteat, singuli tamen possessores, portionum suarum ratione, denuo teneantur Dominum recognoscere,& notariis mercedem annotationis exsolvere, seu ut habent verba memoratae constitutionis et ste
religens etc. subjicit tamen eadem constit. in fi . sicut & statim in ingressu admonet,semper ante omnia loci cuiusq; hac de re attendendam cile co-l suetudinem,quae si non exstet, tum in dubio®ulariter secundum hac constitutionem esse pronunciandum. Plura de Laudem iovi delatissime apud similiter hanci quaest. cum Dn. Modestino decidit 7' elaratur autem hac doctrina,oc. quod i tamen itetum declara secundum e-um,ut ibid.n.s .isi: EatamenGr hoc σαε- Sed quaeroi vice versa de tali casu, qui mihi ex facto obvenit: Dominus Emphyleustos directus decessit, pluribus relictis filijs, hi omnes in cUmuni possessione castrorum patre sibi relictorum ab Emphyleuta laudemium de facto petunt,post brevi temporis intervallo dividunt inter sese castra,ita ut duobus fratribus illud cedat, inqtio sita est cmphytcusis, rursumque duo isti fratres laudemium denuo exigunt,&enaphyleutam sol vere recusantem prohibent a percipiendis fructibus emphyleus eos, iitru ergo iure petunt laudemium, latergiversantem emphyleutam in fructib' percipiendis turbani3 puto neutrum iure dcfendi posse. Nam primum ex presse sancitum estaecra it hon restehemnareset reflvannber sile, het, etc. neque eo casu quando Dominus directus vita dera nctus est, neq; quando liberi ejus divisionem ineunt exigendum aut per χlvcn-
164쪽
sis iterior ex gegeben Ioecten. Cum itaque hoc casu etiam semel jam laudemium de facto exigentibus, cum protestatione tamen exsolvitatem-phyleuta, statim post obitum patris,dum adhuc incommunione essent, dicebam tanto minus divisione facta, a duobus illis postulari posse, siquidem vῆvina ellet eos vel saltem pro rata sua ante jam semel laudem iuexigisse, nec posse eos dominio quo ad eam partem non mutato, idem tbis exigere, bonae fidei integritate deret.jur. qua de causa etiam emphyleutam in fruendis bonis suis impedire haudquaquam possunt.Atq; ita quoq; D.Scabinos Lipsienses respondisse memini. Allegabant quidem Domini Emphyleus eos, sibi hoc jus toties exigendi laudemij, inveterata consuetudine' partum esse, quod quidem si ita esset,arbitrabar,emphyleutam tandem solutionem laudem ij no posse 1ubterfugere. Na m constitiori det: echnmatre/ctin exordiocti ne, sem et tante omnia consuetudinis esse habendam rationem sancit. Quod idem etiam admonet D. Harim. Pistor. aequo .ult.inf. verum cum ex parte illorum allegaretur solummodo nec probaretur ista consuetudo, dicebam interim sim phyleutam regulae huic stare debere, donec peculiaris illa consuetudo probaretur, q uippe cum t consuetudo facti sit. c. I. ex. d. II
Operae rusticae quanto temporepraescribantur PSUM MARIA.
io. T. Nemo tam continenterire agere poteti ut nulla momento posse la Hin in . terrumpatur.
165쪽
s. Iure Saxonico etiam is re-- muuturi praescriptio tricennatus icis.
ccorum, ' Et D. Jacobus Thomingius in exceptione Ducis Joannis Alberti Mega politani contra fratrem ipsius Ducem Vtricum allegabat requiri tempus, cujus
iniiij memoria non extata, propterea quod disconti- nuam causam contineant, & nemo ' tam perpetuo tamq; continenter ire,agere, vel etiam laborare possit, ut nullo momento possessio ejus interpellari videatur, i ruitutespraediorum rustisorum I . in priss de primit. Caepelia in tractseuodeservit urbanopraedior. V. U. -- cipit.octavoprincipaliter expedis. n.-vers. Seo est fimi liu habens causam cs. Ego in replica Ducis Virici cap. s. versvnh-E. etc. respondit praediista n Semututra & doctrinam Caepollae pertinere solum ad servitutes mere reales, quae a re rei debentur, & non habere locum in juribus seu se vitutibus personalibus, ut declarat Bart. in ljustos L
non a mutat. di inctio an habeat,inc.
. de usurpat. Ο usicap. Operas autem l rusticorum non este servitutes mere reales, sed a personis deberi personis, easque assimilari solere operis servorum, quae po-ost titulum de usu fructu, & ita inter servitutes:s. Et ideo eas praescribi so. annorum praesta-
166쪽
tione,sicut usumfructum. Facit pro hac sententia quod tradit Jacob. d. S. Georgio in tract. de Homa , numve aut allegatur te insolum triginta, σου. dum dicit, quod tho inagium probatur per praestationem Iervitio
Equidem arbitrabat in hia quaestione, siquidem iuris Saxonici Iummodo exquireret sanctio, nullam omnino ducendam emeratio nem temporis immemorabilis,sed solummodo praescriptionis uicenna- Iis,sive sit servitus eontinuasix ediscontinua, quippe currit uSSaxonicum, etiam inservitutibus aliisque huiuscemodi iuribus realibus, nullam alisam praeter tricennalem praescriptionem, t1m in comi is qum tinuis juribus noverit.mmn. Sehu . conssa. in p. Christi Iesu pref in dat π υ.versiarum es enim,sec.ct con p.incipit. Chri Iesul fultario.n. MercDefure Saxonum is meretuemctu.IIών.. Tiaberinem,cte een Schnerari Nn.in s. IRII vers
perpactumquis possis obligare ad carcerem lSUMMARIA.
δ. Pammdebitorusinon PRas,quodproprin ensistra in rarcerem velit, an contineati ecie ervitutuor AEG.on.o. a. Debitorvosens cedere bonu non potest urgeri,ut expacto in rarcerem ML . Inter modos exsecutionis fertur carceri
167쪽
γ. An debitor ex acto in cocerem colae os ιt antegram excus
CVM quidam debitor promisisset, se ad certum ter
minum soluturum,& sin5 solvisset, se impensis propriis iturum ad carcerem. quaerebatur,an tale paetiam Valeret 3 Et D. Jacobus Thomingius contendebat quod non, quod tale t pactum Continere videatur speciem quanda servitutis, & allegabat ad hoc notata per Panor. in c.ex res, to.' num.7.ves Aut dantur,ut non recedant de loco donec fiat GY.ex.dejurejur.σin c. lator. a. n. I. versi pro debito verbprivato, I .ex.d ignor. Bart. in L alia caussa I g.eleganter I.n.II. maxime n. I . Dist. tr. Et Ange in g. In I.de action. Ego dixi si quidem t debitor ad eam redigatur nece Lsitatem, ut velit cedere bonis, non valere tale pactum , quod ad eum effectum, ut etiam per talem cessionem stanon possit liberare a carcere. Sic enim esset species servi tutis,&t ita loquitur Ave in L
l g .IU.de action. sed si debitor habeat bona unde possit
redimere pecunia, &solvere,&nolitetamen solvere, nec bonis cedere, esse hanc malitiam, quae non immerito co- - erceatur carcere. a Addebati in Badhornus quod inter modus quoq; executionis referatur carcer,&licet D. Iacobus respondebat, iudicem quidem posse tali casu debitorem incarcerare, scd ipsum tamen debitorem non posse ad hoc se obligare per pactum. Attamen ego i non videos
168쪽
video, quare debitor n5 possit se obligare per pactu ad id, ad quod possit etiam sine pacto cogi per judicem. Non videri t enim speciem servitutis squam ponderabat D. Iacobus a qua debitor pecunia possit se redimere. b Et ita
tandem cessit D. Jacobus, & secundum opinionem meam,& D. Bad horni concepit sententiam, Anno Mense Septemb. vel August. Et quod valeat tale pactum videtur velle. Paristae Puteo in tractψῖo Sundicat. capsenuit. incip. Ouaero de una notabili .n.I.vers Tamen Baldus dixis, cra. e ADDITIO Iacobi Schust.
βιs .' conc-e ergὸ-i re arater, sec. issicit quamvis regulariter pro debito cirili non possit quis carceri includi , tamen haec regu la fallat, si condemnatus sit debitor ad solutionem, & tamen nolit solvere neque etiam bonis cedere. b sererimere.) vel etiam cessione bonorum, de qua paulo ante dictum
e Baldinae moed Qtaod hodie tale pactum iure Saxonico V. aleat, e pressi constitutione aliart.a.inpr.Sancitum est ita tamen, ut non propria auctoritate, sed judicis ossicio implorato executio petatur, ut tradi id n- sic a r. verumt an haec executio fieri possit debitore nondum excissis,ui
169쪽
n filiarum vasessi, cuius sudum antecessor uo e II mpertum'ab eo venditumst SVM MARIAE
CVm seudum Francisci Tita esset apertum Magistro ordinis leutonici in Eonnenburg I Magister ille id
cum mobilibus illic existentibus occupavit, & vendidit Doctori Κeduvigk,post moriem Magistri leutonici,successor ipsius non immediatus, sed tertius in ordine, nomine Thomas Tligerer conveniebatur a filiabus olim defuncti Francisci, ut ex seudo, secundum consuetudinem Marchiae dotarentur, irem SI de mobilibus. quae
tum in seudo fuissent cum ordo leutonicus occUPalSet. Magister ordinis excipiebat,libellum non concludere, enim nihil habere nisi dominium directum, han C autem actionem concernere dominium utile, luod apud se non esset sed ab antecessoribus suis aliis esset concessum. Α-ctores replicabant, seudum apertum ordini, ejus caput esse reunti Ant essorem iptius dominium utile vendidi sie,& precium in utilitatem Ecclesiae convertisses, sicut ergo Magister nunc conventus eXigeret pecunias, ab an
170쪽
tecessore suo, nomine ordinis alijs mutuo datas ital etiam debere ipsum satisfacere actoribus: Teneri enim eum possessoribus de evictioncta. Reus allegabat. etsi de evictione conveniri possit, tamen id fieri nore, posse, sine praecedente litis denunciatione, eam autem factam non esse, primo ergo contra possessorem instituendam actionem, ad se enim nihil pervenisse de ijs quae peterentur, & hoc argumento D. Adrianus Albinus Ad vocatus Magistri leutonici nitebatur, existimans praedioctum Magistrum ab instantia absolvendurn. D. Badhδrnus & ego existimavimus hanc actionem
masis compstere, contra magistratum, quam contra
possessores fetidi, illi enim possident ex causa onerosa emptionis scilicet, & non ex causa successionis, sed Magistro fuit seudum, licet no huic tamen antecessori apertum,&quamvis dominium non amplius sit apud ordinem, tamen precium in ejus locum successisse vidcturi in utilitatem ordinis conversum esse verisimile est, nec scio t an filiae habestnt actionem adversus quemcunque seudi possessorem . Praeterea Magister fatebatur se teneri possessoribus de evictione, non t ergo videbatur opus isto circuitu, ut primum intentaretur actio adversus possessorcs , arg. l. sepe εigsed Fientibu .de rejudic. π cpenuit. ex.desententia σ rejudisat.