De philosophorum scepticorum successionibus eorumque usque ad Sextum Empiricum scriptis [microform]

발행: 1875년

분량: 56페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

51쪽

Academicis, quippe eum verisimile nihil posse comprehendi sibi videri diceret, id quod placitum erat Academicorum, minime vero unquam Pyrrhoniorum. Quare non entiendum putamus H, Favorinum quasi ancipitem haesisse inter scepsim Pyrrhoniam ei Academicam, sed illum esse in Academicorum numero ponendum, id quod jam Galenum secisse satis demonstravimus ).

cap. XXXI.

Jam vero priusquam aggrediamur ad aetatem Scepticorum recentiorum definiendam, aliud nobis est considerandum. Si enim ex recentioribus Seepticis eos, quorum nomina ex stant in Diogenis serie, cum illis contuleris, quorum nomina ibidem desiderantur, probe intellegas, exceptis Menodoto et Sexto eos qui sunt omissi multo majoris esse ponderis. Agrippa enim auctor est quinque modorum, quibus passim

utuntur Sceptiei recentiores iisque maximo disserunt ab antiquioribus, Apellas deinde librum composuit de ipso Agrippa Theodosius denique duos scripsit libros, quibus

res Scepticas accuratissime eum tractasse jam ex iis apparet,

quae resert Diogenes mihilo tamen secius hi desiderantur, cum nominetur Theodas, qui ne ipse quidem scholae tenuit principatum Quam difficultatem si quis cita diluendam putaverit, ut Theodam scholae praefuisse dicat ), Agrippam non item, cum ipsi repugnat Diogeni, tum evitat, non diluit difficultatem. Quid enim Putasne fieri potuisse, ut

Agrippa, recentiorum Scepticorum quasi parens,

3 cf. Zeller. l. c. V, p. 50-54 imprimis p. 52 Brandis. l. c. II, p. 234. Sui das praedicat de Favorino: φιλοσοφίας μεστος, ητορικὴ διμαλλον πιθεμενος. Favorini similis fuisse videtur Licinius Sura, ad quem Plinius duas dedit epistolas IV, 30 et VII, 27 . Zelle r. l. c. V pag. 5 adn. 3 irandis. l. c. II p. 208.

scholae principatum non tener ei Neque vero omnino deest ratio, qua quom0do res se habeat possit explicari. Ex iis enim, quorum nomina exstant in Diogenis serie, medicos fuisse empiricos Zeuxidem enodotu ui Theodam Herodotum Sextum Saturninum pro certo OH- stat unde licere putamus conjicere, et Zeuxippum et Antiochuna in eo reserendos esse numero. Itaque Diogenis

serie continentur non tam ii Sceptici philosophi, quibus in Scepticorum recentiorum ordine potior locus est tribuendus, quam illi, qui idem me diei fuerunt empirici. Quod si Statuerimus, quamobreui Theodas ea in serie locum obtineat, optime int0llegemus fuit scilicet praecipuus inter medicos empirico S ). Hoc quoque dicere ineptum non esse censemus, Zeuxippum, praesertim qui alioquin penitus sit ignotus, magis arti medicae quam Scepticae philosophiae operam navasse atque in illa magistrum fuisse Zeuxidis ). Quod si concesseris, nihil obstat, quin euxippum jam Senecae uisse aetate arbi

tremur.

His explielitiscium aditus nobis patet ad tempus qui suerint singuli Scepticorum recentiorum, quoad ejus fieri potest, definiendum. Ex nostra autem ratione. Menodotum ante annum centesimum quinquage8imum . Chr. utSSecum sit statuendum, fuisse contendimus Zeuxippum et Zeuxidem altera parte primi p. Chr. Saeculi, Antiochum et Menodotum priore lar te saeculi

Galen Theras meth. II, 7 de libr. Propr. . . , Zeuxippus quin mitii me dicendus sit recentior limScepticorum quasi parens, nequaquam est dubium. cf. c. III.

52쪽

secundi ), Herodotum et Sextum ejusdem saeculi altera parte, ita quidem, ut protulerit aliquantulum

Sextus vitam ultra saeculum Secundum, Saturninum denique ineunt saeculo tertio. In reliquorum vero aetate Scepticorum recentiorum definienda una in re nititur nostra ratio. Cuni enim in promptu sit demonstrare, Diogenem Laertium suam rerum Scepticarum notitiam non hausiss ex sexti libris ), oum ne superiorum quidem Scepticorum libros adiisse, sed fonte commodiore usum atque libros Dioclis et Favorini compilasse recte contendit Niet2schius ), praesertim cum ipse Favorini mentionem faciat si neque alium quemquam praeter illum in rebus Scepticorum recentiorum scribendis versatum esse constet. Omnem itaque recentiorum Scepticorum notitiam Diogenem debere Favorino atque eos, de quibus plus quam nomen exstat apud illum i), ante Favorinum fuisse in promptu est conjicere. Id nostra quoque confirmatur Menodoti aetatis computatione Eum enim Favorino majorem natu fuisse intellegemus, cum quando hic fuerit statuerimus. Unde fit, ut Diogenes altiorem quamdam Menodoti notitiam prodaty), Herodoti autem solum nomen exhibeat. Atque Favorinum ierte mltra innum mentesimum quinquagesimum . Chr. Vitam protulisse, certis atque

' Qua ro adductus Zellerus statuat l. c. IV, p. 441, adn. 1), Menodotum fuisse altera secundit Chr. saeculi parte, non intellegimus. cs. c. XXVIII. ' Diogenes enim exhibet quaedam, quae desunt apud Sextum: cs. IX, T. Sext Hypot. I, 7 IX, 88. Sext. l. e. 164. Quae Diog. IX, 7 de Sexto dicit, in vitio sunt. Quae Sextus n0gat Hypot. I, 210. 13. 214. 220), affirmat Diogenes IX, 2. 73 etc. es Mus Phen. nov. XXIII, p. 32. s. IX, 87.' Sexti mentio IX, 8 nostrae non obstat sententiae, cujus rei caussam jam attulimus.' es. IX, 115.

magnis argumentis potest comprobari i). Gellius enim, qui fuit ab anno circiter centesimo vicesimo riuinto usque ad annum centesimum Septuagesimum quintum p. Chr. ), haec praedicat de se ipso'): Cum Favorino Romae dies plerumque totos eramus, tenebatque animos nostros homo cille sandi dulcissimus, atque eum, quoquo iret, quasi ex lingua prorsum ejus sapti prosequebamur quod cum Gollius aetatis annum agens sextum decimum vel duodevicesimum alios audivisset ante Favorinum magistros ) ante annum centesimum quadragesimum primum fieri non potuit Majoris vero momenti illud est Gellii h) -Favorinus cum ad M. Frontonem consularem pedibus aegrum visum iret, volui me quoque ad eum jecum iro. Cum sitim M. Cornelius Fronto fuerit 4 anno circiter nonagesimo usque ad annum centesimum duodeseptuagesimum i Chr. atque anno centesimo quadragesimo derii munus consulare obierit' , quod narrat Gellius, id ante annum centesimum quadragesimum quartum lactum isse, nemo est qui sibi persuadeat Deniquo Favorinum ejusdem fere aetatis fuit a Polemo '), qui plus quam quinquaginta ann OS' Ueberwegius dicit nescio quo pacto, Gellium fuisse a. 150. l. c. I, p. 20), et Favorinum, illius praeceptorem a. 155. l. c. p. 232). Zellerum V, p. 50 adn. l. male statuere, Favorinum aut nihil aut paululum Hadriani fuisse superstitem, nostris evincetur argumentis. Neque Suidae accuratum est testimonium: γεγονως ἐπὶ ραιανου του Καισαρος καὶ παρατεινας μέχρι τῶν ζ1δριανου χρονων του βασιλεως. es. Te usset Hist lit lat. n. 361. ii XVI, 3. l. VL . 12. XVIII, 4. 1. IX, 6 1 15. II, 26. 1. ' cs Teiasset. l. c. n. 351.' IIo indicat Philostratus I, 8), qui refert acrem exarsisse altercationem inter Polemonem et Favorinum atque haec de utrqque adjicit *υγγνωστοὶ μἐν i τῆς φιλοτιμίας, της ανθρωπείας φυσεως ro hiλοτιμον ἀγήρω γουμένης, μεμπτεο δ τῶν λογιον, χυς ἐπ'

αλληλοις ξυνέθεσαν.

53쪽

natus anno circiter centesimo quadragesinio Voluntaria morte decessit . Quare Favorinum ultra annum centesimum quinquagesimum P. Chr. Vitam protulisse quin statuamus, nihil jam obstare censemus. Hoc ergo dicendum, Omnes illos Scepticos recentiores, qui non exstant in Diogenis serie fuisse ante annum centesimum quinquagesimum, cum Diogenes eorum

altiorem quamdam exhibeat notitiam. Cum autem jam tunc temporis conscriptus esset ab Apella liber de Agrippa, hie quin certe exeunte saeculo primo et ineunte saeculo secundo fuerit et post ipsum Apellas, minime est dubium, praesertim cum Diogenes' in enumerandis Zeuxide Antiocho Apella temporum ordinem Servare Videatur. Quare conjicimus, Apellam proximum fuisse aetati Antiochi vel etiam ex parte ipsi aequalem. Theodosii vero aetas nescio an hunc in modum sit definienda: Ipse cum scripserit commentarios in Theodae capitula, et eorum notitiam Diogenes perceperit ex Favorini libro, post Theodam ipsum fuisse et illos commentarios, antequam Favorinus librum componeret consecisse, non licet negare. Quare dicendum putamus, heodam non ita ni ulto poSt Antiochum e vita decessisse atque heodosium

y es Philost. I, 25 Suid verb. Πολέμων . Ueber egius i. c. I, p. 232 dicit, Agrippam quinto loco successisse Aenesidemo innixus, ut videtur, illo loco ap. Diog. IX, 106, ubi Zeuxis Antiochus Apellas , τ λυγρίππι nominantur et placitum

quoddam eoruni rι ασι α φαινυμενα refertur. Cum autem Zeuxidi antecesserit Zeuxippus, si ni isti a numeraveris, sane quiden us m e nAgrippa quinto loco occurret. At primum Diogenes non qui se deinceps exceperint vult indicare deinde, si hoc voluisset haec series alteri esset contraria denique jam discimus usu dicendi, is r λυγροπιδnon significare apud Agrippam, sed librum, qui inscribitur Agrippa es Diog. IX, 25 ε, τῶ Παρμενίδη : Sext Emp. adv. Rhet 2 ε, φροργία adv. Log. I, 116 ε, τω τιμαίω cs Diog. VI, 22 etc. IX, 106.

Menodoto fuisse aequalem D. Sed his in rebus, cum omnino desint certa antiquitatis testimonia, difficillimum est certi quidquam statuere. Hoc equidem constat Galeni testimonio, priore secundi . Chr. saeculi parte maxima cepisse doctrinam Pyrrhoniam incrementa ). Idem deniquo licet animadvertere in recentioribus Scepticis quod in antiquioribus, nascentes quidem illos phares habuisse discipulos, eos vero brevi esse minutos atque ad exiguum numerum redactOS. Multi quidem medici imprimis empirici Galeni tempore usi esse videntur Sceptica ratione. Ipsa vero Successio Scepticorum paulo post Sextum Empiricum, fortasse jam post ipsum Saturninum exstincta est. Et reliquorum philosophorum Scepticorum libros praeter Sexti Empirici brevi oblivione obrutos esse inde apparet, quod Gregorius agian- genus, Agathias, Georgius Cedrenus J Seepticorum quasi principes atque auctores et scholae et doctrinae nominant Pyrrhonem et Sextum Moc quoque cognoscitur ex Gregori 'agian Zeno, Scopticorum dubitandi ration sim tunc temporis non penitus fuisse ejectam, licet scholae vel successionis nullum inveniatur vestigium. Ad hanc 'erin nostram disputationem cum aggressi sumus sine ullis certis destinatisque sententiis, tum cin

' Gregor Nag orat. l. in Athan. p. 380 cariu adapisc. v. 303. Agath Hist. lib. 2. p. 4. Georg. Cedr. Compend hist. p. 133.

54쪽

ipsa persequenda in omni ira et studio nunquam non adnitebamur, ut etiam in re proposita quam proxime accederemus ad verum. Nos quidem ipsi non ignoramus, eas esseres, qua tractavimus, quae vix unquam tanta luce possintillustrari, ut omnis tollatur et difficultas et dubitatio. magis hanc nostram disputationem, cum subjecta erit doctorum judicio, benignos ac mites inventuram esse speramus existimatores. Quam ver defendimus sententiam, ei summa accedet commendatio, si forte nobis contigerit, de illorum scriptorum, qui versati sunt in rebus Scepticis, imprimis Aristoclis auctoribus certi aliquid eruere.

L Tabella

philosophorum Scepticorum

ex temporum ratione OmpOSita.

I. Seeptici antiquioreS.

Pyrrho e. 365-275 a Chr. D.) 5-7. 56 Pyrrhonis discipulis Eurylochus ihilo Atheniensis, Hecataeus Abderites, Timon Phliasius, Nausiphanes Teius 3 56-58. ITimon Phliasius se. 25-235) 3 59 60 62 Timonis Hiscipuli: Dioscurides Cyprius micolochus Rhodius, Euphranor Seleucius, Praylusor anus, Xanthus Timonis filius 4 63 64 Pyrrhoniorum cum Academicis post Arcesilai obitum conjuncti 19 25 Euphranor Seleucius 235-yi 63 64 Eodem fortasse tempore fuerunt Numenius, Mnaseas, Philomelus IEubulus Alexandrinus 2 - . 150) MPtolemaeus Cyrenaeus c. 150-120) 22 64

Heraclides Tarentinus Aenesidemus nos sius c. 90-60ὶ 13-18Ρost Aenesi demum defecit successio 26-54 Cassius quo uerit tempore, pror8us est incertum T2II. Sceptici recentiores.

Zeuxippus Politanus 2 70 . Chr. n. 4. I l. 2. 85Zeuxis Tarentinus c. 70-95) 51.52. 72-74. 85Ε0dem tempore agrippa, recentiorum cicepticorum Paren8 40.41.79. 84. 88 Antiochus Laodice nus se. 5-120) 74 85 86 Antiocho aequalis Apellas I9 84 88 Theodas Laodicentis c. 05-I35 9. 75. 76.85.88Menodotus Nicomediensis c. 120-l50 9. 74.75. 76.85.86 In eandem incidit aetatem Theodosius Tripolitanus I9. 80. 84. 88. 89 Herodotus Tarsensis c. 156-180) 9 76-78. 6 Sextus Empiricus c. 80-210) 7-9. 78. 6 Saturninus Cythenas c. 210-240) 7 79 86 Dionysii Aegiensis aetas ignota est 80. 1 Favorinus num sit Scepticus dicendus 81-84 quando fuerit 86 88

55쪽

H. Inde illorum cepit 0ram,

quos libros scripsisse constat vel ipsis librorum titulis servatis vel aliis seriptorum antiquorum testimoniis.

I. Scepticorum antistiuorum.

Pyrrho nihil seripti reliquit G

περ αἰσθήσεων - προς ους φυσικους - περi 'Ἀρκεσιλ ίου δείπνου - ποιήματα καὶ ἔπη - satyri

triginta comoediae, sexaginta tragoediam . G0. I. 62 Numenius, Mnaseas, Philomelus lPtolemaeus 64 Heraclides: Περὶ τῆς ἐμπειρικῆς αἱρεσεως - commen farii in omnes Hippocratis libros 67Aenesidemus mρήωνείων λογωπιοκτώ - - ἰ σοφίας περὶ ζητήσεως riCassius 72II. Scepticorum recentiorum.

Zeuxis D Περὶ διττῶν λογων - commentarii in Omnes Hippocratis libros 72 73 Agrippa 78 84 Antiochus 74 Apellas De Agrippa 79 84 Theodas Εἰσαγωγή - κεφάλιον κε-ntur .... 75 Menodotus β ρω ἰνδεκα - adhortatio id artes discendas 2) 75Theodosius ' πόμνημα εἰ τὼ θευδα κε λαιο - κεφάλαια κεπιικά - εἰς ωρ γ) 80 84 Herodotus 78 Dionysius 3ικrxακύ lD Sexti Empirici libris alias disseremus.

SEARCH

MENU NAVIGATION