Disquisitio de oeconomiae politicae notionibus in corpore juris civilis justinianeo ... publico ac solemni examini submittit Janus Guilielmus Tydeman, lugdunobatavus ..

발행: 1838년

분량: 187페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

161쪽

. DE PUBLICIS REDITIBUS ET EXPENSIS.

In omni ei itate faciendae sunt impensae administrationis, rei militaris, justitiae, cet. e pecunia in has procuratur ex rediti hus civitatis; quae consistunt: o. in possessionibus publicis, sed imprimis - 2'. in tribulis et 3'. in v e c t i g a l ly u s. Sio etiam Romae , ubi eoui

genda erant siue magnis sumptibus, et absque civium vexatione. Tributa omnes solvebant: vectigalia ubique . Paria, accuratissime et aequissime circumscripta: noxia abrogantur. Expensae fiebant ita, ut aliqua utilitas vel reditus insuper exstaret; onus vero incolarum esset quam minimum: - proba gubernatio Provinciarum: - usus servorum publicorum : - cum Pauperum. - Conclusio operis.

Non morabitur nos hoc loco plena descriptio vari rum in civitate Romana diversis temporibus tributorum, annonarum et vectigalium; nequo quaestiones saepius propositae, quaenam inter haec suerit disserentia; et utrum simus an vero aerarium fi haec illave acceperit; nequo etiam enarrabimus, qui suis his reditibus singulis usi sint,

162쪽

et in quan suffecerint: - non enim hujus loci sunt ea ti); at mei Iaboris fines longe ogrediuntur. Nostrum tantum est, intueri ipsa principia Romanorum quae in acquirenda civitati pecunia, in ilia coagenda et eroganda secuti sunt, ut pateat permulta iis inesse Pine sanae Oec nomiae menti mam maximo conveniunt, et dignissima sunt ut cum recentioribus hac do re institutis conserantur; multa quoquo tam a ICtis quam ab Imperatoribus esse prolata, quae eorum scientiam hac in re Iuculentissimo

testantur.

In omni civitato impensae laciendae sunt, quibus prospiciatur in curam at pio administrationem civitatis ipsius, operum publicorum constructionem, tutelam civitatis, jurisdictionem et alia multa: Ῥ1ae ut sunt maxime n cessaria, et efficiunt illud vinculum civilo unde in socio-tatem hominum couectio oritur, ita sumptus requirunt

insignes, quibus uni alterique eorum subveniatur 23. Illi sumptus partim fieri possunt ex bonis publicis, vivitatis propriis, maorum reditus Iocantur vel . admianistrantur 33; et in collections Iuris Rom. saepius Iegiamus de colono publicorum praediorum s 43, de admi

nistratione bonorum Reip. i5 , de reditibus civilibus i63,

163쪽

cot.: Sod facito intelligitur, ex his non nisi pro minutissilua parte omnibus publicis necessitatibus posse provideri, quibus tamen subvenire Erat necesse. Hinc ortum, ut a singulis civitius posceretur pecunia, quae huic rei inserviret; quae vel in capita conquirebatur, vel do sessionibus singulorum detrahebatur: illud, quia a singulis tribuebatur, dictum est tributum, et censum accur tum necessitavit: alterum rectigal dictum est, quia me cibus innehundis ij primum est impositum; ne autem me

caloris plura quam agricolae et ceteromun onera Essent,

agri, et pecori simul et motallisodinis est adnexum. Cum igitur paleat, sino talibus publicis functionibus civiatatis impensis non Posse prospici, recto sane do tributis

loquens V ἈNΓs exclamarit, vin quibus esse Reip. nervos

nemini dubium est 23; quem secutus est Imperatora TmΑΝ 3ὶ: simpossibilo enim ost, ut sacris tributis non illatis, alioqui Rosp. conservetur.' si autem decet cives, pro sua divitiarum quemque Pa to, civitati tribuere 4 , sic civitas bene teneat, tum de linum ciVes Optime posse solvere, cum plurimum habeant divitiarum, et diligenter possint industriam excolere: nut lamen landos recte colant, quo magis et uberior exinde proventus ad praediorum dominos deseratur, et per ipsos ad fiscum' 53. Sed, ne tales pensiones effugiant, iisve clam se subtrahant; etenim non tantum fiscus,

sed ipsa quoquo urbs, in qua hoc fit, pauperior redditur tali fraude; quoniam tunc, non insistento tuo tributo vel

4ὶ Nov. 161. C. 2. init. Add. l. 2. C. de alluv. etpalud.: vhi quos inundalio Nili fluminis reddit ditiores , pm terris, quas possident, tributorum Praestationem agnoscam. i5ὶ Nov. 144. C. 2. Duili od by Cooste

164쪽

vectigali, iioviiiii alteriun requiritur il); inducantur igitur nil solveridum coactione militari 23, tacita hypotheca

ob tributa 33, vendito ob vectigal praedio minori saepius pretio 4 , ut facito intelligitur 53; modo nullam

justam afferre possit missator dilationis causam i63. Huc quoquo pertinet id sorar Imp. rescriptum iT :n non quidem temere permittenda est novorum Vectigalium exactio; sed si adeo tenuis est patria tua, ut extraordinario auxilio juvari debeat, allega Praesidi provincia quao in libellum contulisti; qui re diligenter inspecta,

utilitatem communem intuitus scribet nobis quae comperit; et an habenda sit ratio vestri, et quatenus, existimabimus. Uti enim agnoscitur ibi, providendum esse veris necessiatatibus, ita diligenter inspici jubetur, num alia ratione iis possit suppleri, et utrum revera necessarium sit: nam illud quoquo animadvertendum est, ne plus petatur Rsingulis quam opus est civitati: n hoo pacto . impendiis ordinandis, ut adscriptio currat pro viribus singulorum: deinde adscribantur pro aestimatione operis suturi territoria civium: ne plus poscatur aliquid, quam necessitas imperaVerit, neque minus, ne instans impediatur esse tus' i8 ; et saepius accidit, ut diminuendo rerum tam nistrationis et ipsorum tributorum colligendorum impe fas, melius etiam rem explices et sumptus effugias potiusquam pluribus egeas. nino regula Romanae prudentiae ilὶ Ediet. 13. C. 15. Ni L. 2. C. G Gaet. trib. 33 L. 1.

165쪽

suit, tributa cuin mini inis exsonsis esse colligenda it . Idem illud principium, administrationis impensas quae nummiam vili constant civitati offugiendi, videtur in causis suisse, cur vectigalia Iocarent 23 potius Romani, quam per ministros ipsi cogerent. Hinc multum origo divitiae, et vexationes plurimae prorincialium, per illorum ministros. Haec tamen ratio vectigalia recipiendi, crebra quoque habet incommoda. Sic, quum ab una parte, quamvis

magna pecuniae summa conducere nolentes, caloro tamen

licitationis interdum correpli ultra solitae conductionis modum 33, nimis solverant, sequenti lustro non satis volebant pendere; - ab altera parto, quum Iocatio non bene

procedebat, publice cogebaut publicanos, qui priori Iustro

conduxerant, vectigalia retinere: hinc factum est, ut exigua Omnes pecuniae summa conducere studerent, de qua certi erant, ut.etiamsi peracto Iuum, vectigalia retinere o gerentur, id sine damno ipsis procederet; - atque adeo multo minus redderent vectigalia, quam si bene admianistrata fuissent ab ipsis magistratibus. Hoc saletur ipse Imp. M nnixsus 4J: n valde inhumanus' inquit umos est iste, quo retinentur conductores vectigalium publicorum et agrorum, si tantidem locari non possint: nam et facilius invenientur conductores, si scierint fore, ut si peraclo lustro discedere voluerint, non teneantur: V ab eoque tempore illud mutatum est, n Psia ad conducendum vectigal nomo invitus compellitur, et ideo, impleto tempore conductionis, olocanda sunt' i5 .

Ii Argum. I. 9. C. de annon. s2ὶ De qua loeatione s. emtione

vectigalium saepius sermo est. Cl. . c. l. 4. C. de vectis. , I. 2. C.

166쪽

vendum, erat quod, ut sibi lucrum majus oriretur, ipsi Publicani, nova exercendo vectigalia quae revera imposita non erant ti), corumque ministri, vexando collatores, ossiciebant ut degluberentur cives et acres orirentur S

dition . .

Multae quidem igitur leges latae sunt, no sub speciotributorum, illicitae fierent exactiones 2 ; reprehensa ost exactorum crescens avaritia 33; in publicanoriun a daciam animadversum est 4ὶ; imo Praetor in edicto eo tra horum fraudes et furta cavit 53; et dein rescrili sit

c sTANTI'ss 6 : nsi provincialium nostrorum querela de conductorum aviditate exstiterit, et probatum suerit ultra antiquam eo uotudinem et nostrae terminos jussionis alia quid eos profligasse,'' hos severe emo puniendos: - melius autem sino dubio fuisset, occasionem fraudandi iis eripere. Posteriori autem tempore Comiti S. Largitionum cura vectigalium imposita est Ti; et Proconsul n publica quoque tributa vigilanter ot cum justitia exiget, nihil in iliis c

rao praetermittens, nequo concedens, ut aut Deus, aut mirati in aliquo circa res sudis damnum sentiant' 8 . Etenim, e contrario, Reip. quoquo interest, vectigalia et tributa eorumque exactores contra nimiam Plebis iracundiam et crudelitatem defendi: hino' interdictum fuit ad

tuenda Ρublica vectigalia 93; et provisum est, ne ipsi

167쪽

quoque tributorum exactores laederentur il ;. quorum numerus tamen, quantum posset, suit restrictus i2 . Iam videamus do quibusdam principiis quao in singulis tributis et vectigalibus secuti sunt Romani.

Quod ad tributa, sive publicas sanctiones, indictiones, sive canones 33, putamini: n quod in multitudinem dividitur, onus insensibile propemodum Deit eis qui hin sustinent 43; igitur, excepta secto urbana 5 , unu quisque eas solvebat 6ὶ; diversis vero temporibus, ut lasest, variae suerunt T . Si debita civitatem vaIde nino bant, extraordinaria tributa suerunt imposita, quae superindicta vocabantur 83.

Voctigalia mercibus imposita ubique erant Pariar nis ligalium non parva lanctio est, quae debet ab omni, qui negociationis seu transferendarum mercium habent curam, aequa ratione dependi' 9ὶ: debebant mercatores omnes merces profiteri , etiam immunos a vectigali, nosmus fieret 10); si omitteretur professio, res cadebant in commissum 113. Ea quae ex agris solvebantur exactissimo

erant circumscripta et simul magna cum aequitato: nso ma censuali cavetur, ut uri sic in consum reserantur:

nomen sundi cujusque, et in qua civitate, et quo pago sit, et quos duos vicinos proximos habeat, et id arvum quod in decem annos proximos satum erit, quot jugorum sit; vinea, quin Vites habeat; Olisa, quot jugerum, et quot arbores habeat; pratum, quod intra decem annos proximos sectum erit, quot jugerum; pascua, quot jugcsti Nov. 128. t2ὶ L. 26. I l. C. de epise. arad. i3ὶ L. 6.

168쪽

i uiti osse videantur; item ulum Caeduae. . . . Illam a

quitatem debet admittere censitor, ut ossicio ejus comgruat, relevari eum, qui in publicis tabulis delato modo frui certis ex causis non possit; V cet. 13. Praeterea n omno territorium censeatur, quotiens desectorum Ievamen exposcitur; ut sterilia atque erema his quae culta vel Opima sunt, compensentur 2 . Prudentissime cautum, circa Pauperm agricolas, quorum nequeunt instrumenta aratoria, pignoris causa abstrahi, ne ex illo tributorum illatio retardaretur 33. Ceterum non licet praedium ea conditione emere, ut venditor semper dein solvat vectiages; hoc enim inhaeret praedio 43. Annonas autem licebat in ipsis speciebus solvere 53.

Ecce quaedam principia sumta ex perinvitis quae r

serri potuissenti et nonnulla tantum nominavi vectigalium genera; Plurima enim recensentur: V. C. n Portus, Vesvenalium rerum, item salinarum et metallorum et pic

riarum 6 , n vel solarium, vel eloacarium, vel pro aquae forma'' T . Et praeter haec multis aliis rationibus aliquis civitatis debitor esse poterat: nin ea, quae Reip. te debere lateris, compensari ea quae invicem ab eadem tibi debentur, is cujus de ea re notio est, jubebit: si

ceti, I. I. C. Th. eod. , I. 2. C. Th. de condiri emi. Add. I. 2. I 16. B. de hered. v. aet. vend. - Illudque tam stricte observa-hatur, ut in quibusdam civitatibus a domino tantum, non veroa eonductore , onera et contributiones poscerentur et ut apud nos,

169쪽

n quo ex kalendario, neque ex vectigalibus, Dequo uxfrumcnti, vel Olci P lici pecunia, neque tributoriuu, uoque alimentorum, neque ejus qui statutis sumptibus servit, neque fideicommissi civitatis debitor sie fi); - et igitur etiam interversor sive decoctor pecuniae publicae, si non solvebant 23. Cum autem Fisci proprium ost ut, contra reliquorum

hominum morem, reditus suos extendat secundum expensarum faciendarum summam. 3ὶ; hinc sequi debet, si

cum semper esse solvendo 43: ia soli. . . Rurum spargere

damus imperio, cui soli etiam aurum contemnere praestat fortunae fastigium 5ὶ, ut superbe inquit 1 TINἈNLs, hic suas ipsius spectans saevitates: notum autem est, plurimas redituum publicorum partes ab Imperatoribus Rom. in privatum Principis fiscum esse collatas, eumque igitur optimo de his, publicis negotiis tali damno exhaustis potuisse subvenire; ut de so testatur a TINIAN 6ὶ: n nam publicum debitis praegravatum invenientes, et ad ultimam penuriam repulsum, in nosmet ipsos suscepimus debitum,onoro simul ot dissicultate multa sublevantes illud. - Si autem aliqua tributi vel vectigalis species erat, Prae sum jectis nimis nooeret, eam abrogabant, ut in vicesima hereditalum 7ὶ factum est; et in caducorum quoque tollendo privilegio 8ὶ: n Tantum enim nobis superest et mentiae ; quod scientes, etiam fiscum nostrum ultimum ad caducorum vindicationem v ai'i, tamen nec illi pe-s1ὶ L. 3. C. de eo em. 2ὶ L. 8. C. de jure faei. ia) SLY

T. III. p. 3. not. coli. eum P. 39. Hinc in I. 12. C. de oper. pubi. dicitur: v adscribantur pro aestimatione operis suturi territoria etia

170쪽

Percimus, nec augu8tum Pr legium exercemus; sed quod communiter omnibus prodest, hoc privatae nostras utilitati praeferendum esse censemus, nostrum esse Pr prium subjectorum commodum imperialiter existimantea.

Verbo jam videamus, quamnam rationem iniverint Romani in utendo iis quae a civibus per tributa, per vectigalia , cet. acceperint. Universo idem videntur tenuisse principium quod etiam hodie fixum est iij, ut sciI. ea quae conseruntur Publico, tributis et vectigalibus per totam civitatem imperatis, in aerarium publicum conjicerentur: quae Vem in singulis civitatibus speciatim, ibi imprimis ad sumptus faciendos relinquerentur 23. Sed praeterea ea quae aerario publico debebantur, saepius, si hoc convenientius ducebatur, partim ibi manebant ubi colligebantur, ut in domesticos ejus urbis sumptus

adhiberentur: n mulctarum severa compendia norario no

im protinus esse quaerenda, nullus ignoret: nisi ipso judex id quod ad poenam admissi lacinoris exsculpitur, vel publicis operibus, vel cursui publico, vel aliis ne .cessariis causis specialiter deputaverit' 33; et constat, aquaeductus impensas Constantinopolitani solutas esse ex tributo quod a nautis quibusdam ibi debebatur 4 . . Verbo jam vidimus, quo inserviro debuerint illi re

ditus; operae tamen pretium est, aΠsTINIANI Iocum hic apponere, Ordine cunete enumerantis 5 : nlloc unum,

inquit, n nobis studio est, ut provinciae bonis Iegibus

SEARCH

MENU NAVIGATION