De epilepsia, seu comitiali morbo, lectionum Bononiensium libri tres; in quib. praeter magni illius morbi theoriam, hoc est definitionem, eiusque probationem, differentias, caussas, & signa, veterum quoque loca explanata, neotericorum errores detecti

발행: 1603년

분량: 238페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

231쪽

Liber Tertius.

Ideo Aristotelis ex nimio rei venereae usu calvitium 2:u Iprouenire scripsit. Quo spectat scomma illud a Romanis olim in Caesarem Dictatorem proclamatum. Romani seruate uxores,in schum caluum adducimus. Quae pauca plurimum semen e cerebro decidere ctendum, licet de i n secund itate ex incisione illarum enarum, arteriarumque pene aures proueniente, secus ac secerit Hippocrates, decernendum esse videatur. Vnde alij in cerebrum imbecille redditum, ob vitalium spirituum influxus prohibitionem, alij in inci fionem neruuli una cum venis, quem Vessalius a sexta neruorum propagine in testes, ac seminaria vasa descendere in multis vidisse fatetur, libetius re ferunt. Sed, ut vulgo iactatum est prouerbio, suam unus uisque sponsiam. In dubium vertitur etiam, nimi i men ab omnibus partibus defluat, veluti ego 'eλ Hippocrate, atque Lucretio paulo ante affirmau i. Nam Galenus ipse in hoc, Hippocrate relicto, peripateticorum principi adhaerere videtur, quippe qui

semen aptum natura non esse ex omnibus recedere,

sed ad omnia accedere scriptum reliquit, eum quaelisbet seminis portio totius vim habeat, qua uniuersa membra conformet, licet ab uniuersi corpore non manarit. Demuinqua quae sit huiusce dubitationis veritas, illud certe apud omines i eceptum est, seminis materiam ex inbus principibus membris cerebro, corde, iecinoreque prouenire,& plurimam fortas, se ex cerebro ipio , ut Hippocrates contendit. Quamobrem verisimile fit, ut cerebri epilepsiam patientis vitiatum semen, in nato cerebrum quoque eidem morbo obnoxium progignere valeat. Hin C c a cusque

232쪽

r , - Lectionum de Epilepsia

cusque igitur patet, caussam, ob quam fit j parentum

vitia, aegritudinesve non raris pari coguissur, ingeni- le semen rei,ciendam esse, quoniam videlicet secuinia eorum, in quorum corporibus genitum sui emperesseri. Num modo inuestigandum,ac latius e Plicandum, qua ratione patrii vitiatum semen comutiales, alijsque haereditarijs morbis obnoxios filios progignere valeat. Nulla avaratione, arbitror,metis te aflectum parentum semen morbosos filios paris, nisi quoniam ab ipso spc rmate vitiato partium imbecillitas contrahitur, cuius gratia paries ipsae exere ta tum congerunt, tum & carierarum partium recipere coguntur, unde postea morbos, adulata Satia ...,ia claIς docuit nOS rem hanc Galenus, ubi tradit pleorosq; hominum podagra corripi, quod parenta s, &auos podagricos habuerint, in quibus vitiatum erat semen, ex quo posteri maiorem traxere partium in becillitatem. Vt enim qui podagra laborat urus est , pedus habeat imbecilliores oportet, sic cere brum in- tinnius, qui futurus est septicus. Quare, vipessii in imbee iij itat m morbosu in parentum spermapa dagricis conciliat, ita c*cbri debilitatem futuris epitipticis. Qua: partes debilitate contracta prauorum,

uti di coham, succorum copiam non modo Ongei ut, sed etiam caeterarum, praesertimque vicinarum e crementa ,siqui in illis oberrata in uimu ratione sustiant cumulata, iuscipere coguntur, quorum eriere mentorum caussa morbois fiunt. neque enim podagricus, aut epilaeticus ex sola partium eupathia, seu patiendi procliuitate his assectibus corripi potest. Quaeret antem sertasse aliquisian quemadmodum Glius, curas podagricus suerit auus, san vero & onis nino expera podagrae paWr,ipse tames podagrae aliud nis

233쪽

nis generatur, ita pariter epilopticus euadat is, cuius parens ab hoc affectu liber omnino vixeri , auus attamen eo laborarit. Huic pro me nespondeat pinimentia ivisi sunt enim multi. epilepsiam paci,cx Zu rum potius semine, quam patrum. Quod cum Feriai fit, iure merito quaeritur i me caussa, ob quam ex vi tiato auorum semine morbis obnoxij futuri sint nepotes, quorum parentes incolumes fuerint,taim tam iepilepsiae, quam podagr caeterorumque morborum haemeditas lenitali semin i ad batur, dea parentum semine Elii orian tur,non auorum, quod lain euanuit. Huiusce dubitationis solutio sub ea quaestione comprebenditur, quae peripateticorum, nedum medico rum animos magnopere torquut, cur interdum fili, altero parentum, intordum vero amborum neutroe, sed auos & abauci funiles gignantur. ι Siquidemi, ut Lib.de rea.

air Aristoteles,redditur post plura genera similitudo, Oideo ex Helide, quae cum Aethioperem habuit , non filia Aethiopi colore similis genita est, sed ex filia natus , seu Helidis nepos Aethiops euasit. 1 Ita etiam Nicaeus vates ByΘntius a candido utriusque parentis colore in auum Aethiopem degenerauis. Vnde Zenon Citieus semen ad hunc modum definiti Spemma est hominis spiritus, quem cum humido emittit , partis animae spoliumn generis proauorum permix e . quati a n Ulam erat, tale permixtum extemi ius. Quμ in re parueri--ςcium ratem una, & Phi

losophum sapienti um audiamus. iii . . . ' πιι quoque νι intereum similes exigere avorum, vo,int, o referant prpauormn Iape figura. ,

Propterea quia multi alis primorata multi Missa ,sin actant in erepore saepe parentes.

Qua ratIone arum ordo hi intermedia generatione

234쪽

ε Lectionum de Epilapsia

interrumpatur, qui deinceps in post cris pullulet, ac reuiuiscat, ita ut nepos morbo cpileptico, siue podagrico, siue demum quolibet alio haei editario morbo laboret, quo auus quidem fuerit correptus, sed cuius Parra omnino expers vixerit, no vndequaq; constat. Ego tamen intcrea meam super hac dubitatione sententiam libere pronunciabo . Ad immutandam in

melius, d ceteriusti; rationem conceptus concurrimi externa, internaq; multa. Non enim parum resertan quis tranquillo coeli statu, vel coniuibato, ob va rios ventorum s atus oriatur, di an inense frigido, vulcalido, Lunaq; an crescente, vel decrescente. Ad quod similiter spectat ipsius genitricis natura,idoue, aut secundum eius uniuersum corpus, aut secundum uterum ipsum. cum altera nanque muliere setcundi, cum altera vero steriles multi ext tere,&ab unas nos, ab alia morbosos procreari sape videmus. Ad quam etiam in generatione diuertatem efficiendam maxime omnium intern s causis valent, nempe si corpus bene, maleve se habui circa concoctiones,&crud itates, circa bonorum, prauorumque humo

qua omnia, victus ratione continentur. caustae etenim,quae in a nimalis generatione una conueniunt, non aded ne

eessariae sunt, ut ab externis, internisq; occasonibus impediri, immutariti; minime possint. Nam ex alia quibus caussis autem impedimenta possunt,& robur addi naturalibus generationis principiis,ut interme dia aliqua generatio prorsus quidem vitiorum friatudinudiq; expers evadat, quae priorem,polteriorcqἔnenerationem adfligant, sed cuius semen labem , iniectionem j; a patre susceptam seruet, quae deinceps

in nepotis generatione, utpote qui fuerit ijs auxi suestiis

235쪽

Liber Tertius. Io A

destitutus, quae in eo vitium illud, velut in parente, eelare potuissent, denuo pullularit. Quare licet auitum semen ad nepotis generationem minime concurrat, utpote quod iam evanuit, in patre tamen alia qua remanet labes, insectioq; ex aui male affectos mine relicta, cuius gratia nepos, in cui us generati ne ea non adfuere auxilia, quae in patris conceptu conuen . runt, vitium illud patietur, quod ab auo pa-tcr contraxit, ita ut nepos auo magis, quam parenti in hoc quasi haeres succedat, quanquam labes illa in paterno semine insignis admodum non luerit. Acciditentin in hoc, quod scripsit Aristoteles; parua facta in principijstrasmutatio, in illis magna, conspicuaq; apparet, quae inox ab eis oriuntur. Ex quibus omnibus elici polle arbitror, quamobrem ex vitiato parentum semine filii, &, quod magis admirandum est,auorum nepotes, quorum sani viserint patres, non tantum' episeptiao, sed&alijs omnibus haereditarijs morbis obnoiij nascantur.

Haec ea sunt, Lector Candide, quae circa Epilepsiqnaturam mihi dicenda occurrere, iuuenilia fateor, sed quae a Medicis legantur, non indigna fortasse. Multa nan .ccuginent quae haud scio an alij, qui de tam lavo, Misibisqrn να--Φs iarie, Otiis

uauerint, praeterea, quae,a magno morbo sumpta o

easione, ex Medicorum , Phil9sophorum qi sontib hausta, n6nimpodite di utantur. in quibus quidem si aliqua offenderint nescio qui delicatuli,unguentiLque delibus Medici, quae praepurgatis illorum auriabus non undequaque satisfaciant, sciant hi iunioli aetati

236쪽

: Lectionum de Epilepsia

aetati aliquid condonandum, quae si, D: o premi tente, ulterius protrahetur, non modo haec,sed etiam alia quamplura ornatiora, magisq; ab erroribus vindicata, non errare enim est supra hominis naturam in lucem proferet. Interim haecveluti pstudia emit tuntur, a me olim in Bononiensium tu ad Modicinae candidatos superiori loco habita, deine mvero Venclijssuccisiuis horis, quibus ab aegi oifi itiniuisitatione feriari mihi licuit, expolita, atque citam adaucta. Quat iacunque sint,ne, qinem, ni g l igas, ut

Si quid hoc in opere scriptum ad inuenies, quost

Sanctae Romanae Ecclesiaepreceptis vel minima quidem ex parte reluctari videatur, iam pro non dicto aut seripto habeas o Temere enim potius, & inconsiderate, quam ex animi sententia a me prolatum ivit ia m nanque me esse profiteor, qui praeccpta illa, v pote e sacris fontibus hausta, reuerenter colam, quae pariter in me adeo sunt firma, adeo certa, & cxplorata, vipto eorum seruanda vcritate, vitam etiam pr fundere sim paratus.

Finis Librorum trium de Epilepsia, seu e mitiali morbo Uincentii Assari . . m Me.

SEARCH

MENU NAVIGATION