Caroli Daubuz presbyteri & A.M. Pro testimonio Flavii Josephi de Jesu Christo libri duo, quorum priore de varia eius fortuna usuque, necnon auctoris consilio in eo conscribendo pertractatur, posteriore vero ex stylo ac dicendi modo et sensu, eius ver

2쪽

CAROLI DAUB

TESTIMONIO

JESU CHRIST Q

. LIBRI Duo: Quorum priore de varia ejus fortuna p

usuque, necnon Auctoris consilio in eo conscribendo pertractatur ; posteriore Vero ex stylo ac dicendi modo & sensu, ejus ve

Τπis W. B. impensis vero R. SARE in Porticu Hospitii Grayensis Australi, I7O6.

a. m. in

4쪽

VENERABILI ac REvERENDO VIRO

SS. Theologiae in Academia Cantab.

COLLEGII REGINAE PRAESIDENTI.

Patrono suo plurimum colendo,

Hanc suam TESTIΜΟNII FLAVIANI Defensionem grati animi ergGD. D.

6쪽

S. P. D.

Rannes Ernestus Grais.

m pridem ab Irritaeo' bene observatum est, quod Iesum vivum atque praesem rem omnes tam amici, qu1m inimici, imsique Daemones, Christum atque Dei Filium consessi fuerint, quodque testimonium non modo caelitus acceperit a patre, a Spiritu, ct ab Auelis, sed & in terra ab hominibus, ct ab apostaticis Spiritibus, ab erraneis, ct ab

λέ μ της ἀλλ θειας. Ed enim hoc omnipotentis sapientia Dei opus, ut mimici oeritatissant ipsi restes veritatis, prout Joannes Chus lamin ait Homil. 37. in Genesin, hanc ibidem rationem insinuans, quod adversariorum testimonia

7쪽

M LECTO RE M.

επολυ τo αἰειοπισον habeant. Sed neque line

singulari Divini Numinis providentia factum videtur, ut Servatori nostro jam defuncto atque absenti luculentum testimonium perhibuerit praecipuus gentis Iudaicae, ipsi advectar, Scriptor, ac unicus, quo su perstate fruimur Historicus, plasius Josephin'. Equidem haud mirandum, eum in Archaeologia, qua res in populo Israelitico gestas narrat, aliquam Iesu Nagareni mentionem fecisse, imo mirum foret, ni fecillet ; si quidem munere suo male

defunctus fuisset, si personam dictis factisque

tam celebrem, ac res tanti momenti prorsus silentio p teriis siet: adeo ut vel exinde testimonii istius in dubium vocati γν-ιο- proba ri queat. Quod vero Iesum & eximiae sapientiae, dc insignium miraculorum ab ipso patratorum laude ornaVerit, eumque ultra Coram nem hominum sortem evexerit, nec non ejus .e morte ad vitam reditum, a discipulis, quibus vivus apparuit, assertum. memoraverit, id fane non absque divino nutu vel instinctu factum puto. Decreverat nimirum Deus Pater istum Filio suo conciliare honorem, quem hic Ecclesiae suae pollicitus est, Apocalyps. 3. 9. Ecce dabo des Synagoga Satanae, qui dicunt se Judaeos esse, O non sint, sed mentiuntur 3 ecce saeiam idos ut veniant O aduerent aure pedes

8쪽

tuos, ct scient quia ego dilexi te. Hinc mu lo post ascentanem Christi in coelos non so-ltim plebis Judaicae aliquot millia, sed Jc SDcerdotum plurimi fidem in Iesum susceperunt,

Act. 6. 7. donec tempore aliquantum procedente, numerus credentium in multas myriadas excrevit, Act. II. 2O. licet Iidem antiquae,ac a 'novo Legislatore antiquatae Legis adhu

dum tenaces essent, indeque Gentilibus ad Christum conversis, Mosaica autem statuta negligentibus, sese haud jungerent, vel alias ob causas integram atque publicam cum Ecclesia communionem detrectarent. Atqui his accensendum puto D ephitim, de Iesu Naga reno scilicet, nec non Ioatine Baptista hujus praecursore, ac Iacobo Apostolo sectatore benae sentientem ue saltem non ausum, illius nomen, cujus tot egregia ac divinae sapientiae plena dicta, totque mirXcula, divinae virtutis signa, memoriae Irodita essent, a plurimis fide recepta, h nullo autem falsitatis convicta, cum

reliqua occaecatorum Iudaeorum turba rejicere ;praesertim cum viderer, credentes in eum, ipso defuncto, superstites ac in fide constantes mansisse, quin majori indies numero auctOS, fremente licet praepotenti Judaeorum ac Ethnicorum ad versariorum turba, per tot anno

rum seriem durasse. Hinc enim divinum id opus esse colligebat, Gamalielis, celeberrimi Legis Doctoris ratiocinium, Act. 5. 39. bene se A cutus.

9쪽

M LECTOREM.

cutus. Quod autem ad Christianae Ecclesiae sacra, aut prorsus non, aut non palam, accesserit, id nimio Mosaicie Legis atque Pharisaicae Sei, studio, vel Politicis, quas vocant, ra tionibus adscribendum videtur. Extorsit tamen ei vis veritatis amplum hoc charissimi Servatoris nostri elogium 3 quod qui adeo per- . tinaciter rejiciunt, nec nisi a Christiano publice professo proficisci potuisse contendunt, nae isti, multiim vereor, ratiocinitis suis inducti inficias quoque irent, ab adversis Spiritibus .

Christo cictum r Quid nobis O tibi, Jesu sui

Dei j Matth. 9. 29. aut a Centurione & iis, qui cum eo erant, exclamatum r Vere filius Dei erat istet Matth. 27. 34. aut titulum cruci Domini a Pilato inscriptum et D Nazm renus Rex Judeoraim. Imn. I9- I9. Ista, imquam, mira sane, pari ratione negarent, aut in dubium vocarent Viri eruditi, nisi fides sacrorum Evangeliorum auctoritati debite habita istud vetareti. Unde eos probe perpendere Velim, divina providentia res humanas saepenumero ita gubernari, ut qui caeteroqui sunt prudentissimi, rebusque suis Optime consulentes. ramen quaedam dicto scriptove proferant, aut facto exequantur,institutiS suis parum congrua..imo prorsus adversa, ubi ad Dei gloriam hominumque commodum conducere videantur quamvis controversa Iudaici Scriptoris peri-copa nihil contineat, quod non a tali, qua-

10쪽

M LECTOREM. .

Iem fuisse Flamium antea dixi, proferri potuerit. Nec volo, nec possum quicquam amplius aut

melius pro hoc Josephi de Christo dicere Testimonio, quam quidem dictum est ab eruditis,mo Auctore Tractatus jam in lucem prodeuntis et quem eum primum legissem manuscriptum, totus totus quidem, maXime vero pars posterior mirifice mihi placuit, utpote qua modo dictam perlacham verbis phrasibusque Mathatiada aut propriis, aut valde familiaribus, ejusque more compositis constare luculem ter probatum, ac hoc ipso egregium Iesu Christi elogium ita confirmatum est, ut jam de eo vix dubitandum, saltem id non tanquam manifeste spurium sit rejiciendum ue premi a doctis quibusdam, in Gallia praesertim, vitis factum videmus. Unde oportune accidit, ex eadem natione prodiisse quempiam, qui hunc Iudaici scriptoris scelum fortius propugnaverit, quam quidem ab aliis oppugnatus est, ejusque genuinum parentem ex nativa similitudine, adeoque firmiori, quam hactenus allatum fuit, argumento probaverit. Quis enim sibi persuadere queat, duobus proximis a Josepho seculiis, quo valde rara erat inter Christianos ars Critica, qtiemquam illius libros adeo studiose, atque accurate perlegisse, ut eandem scribendi Drmam ad vivum exprimere, re supposititium foetum Flaviana veste induere potuerit γ imo quemnam priscorum Christianorum diversanF