Admonitionem de vitando periurio quae fit per clericum edisserent praeses Gustauus Henr. Mylius ... et Gottlob Fridericus Helbing Hering. Thur. auctor respondens. D. 12. Nouembr. 1733

31쪽

adhiberi, quae res stylo consueto Iudicis arbitrio plerumque commiαitur: mobed auo ein oder--itui, te ιu geri audient habita quoque loci ratione, nimirum an ad aliuarium Iudicii cuiusdam pagi, an ad magistr tuni Ciuitatis, vel alius cuiusdam loci, ubi facili negotio plures ex ordine Clericorumconuocari possunt, tia concipiatur, et priori quidem casu unicum saltem,rmexius duos adhiberi iudicat Facultas Iur. Lips No nunquam ut duo arcessantur in sententia expressis ver bis exigitur, quod obseruaui a Scab. Hallens m. Nov. 1 Is. versus Wollmirstedi factum fuisse, cum et mater, et filia de infanticidio commisse admonendae essent. d Quid autem obtinebit cum Iudaeo vel homini diuersae ab ea, quam iudex sequitur, religioni addicto purgatorium praesente Clerico praestandum est' in In Iudaeo

quidem iuraturo apud riverba illa: in Sepfern eine6OtiitIiten, omitti sistent M sententiis, licet vel . maxime tunc admonitione graui opus sit, sed ut Doctor ex ipsius . Synagoga, quem Rabbi vocant, adsit, non permittitur, praeprimis cum de eo, ut serio admoneat fratrem in cam a cum Christiano suscepta, vel delicti, vix sperari liceat, et Iudaeus in superstitionibus non sit confirmandus,quae etiam caussa est, quare illi, qui propter delictum capitale incarceratus, neque in carcere, nec dum ad locum suinplicii trahitur, ut illi Rabbinus adsistit, concedatur, nequidem eo in loco, ubi exercitium Iudaicae religionis i leratur. θ In illis vero, qui cultum Ecclesiae Romano Catholicae sequuntur, quoties per Clericum admonendi int, diuersa ratione iudicatum fuisse scio. Sio m. I7o4. hic Lipsiae delicti grauioris rea , ex sententia Scabinatus torquenda erat,praedente Sacerdote, quam cum religioni Pontificiae addis

32쪽

elam esse eo osteret Iudex, re ad Senatumqanctiorem Regis Potentissimi delata, ut a selo iudice admonitio iula fieret, imperatum miti Ad hoc exemplum se com- ponebat magistratus Ciuitatis Budisiinensis, ut M. Aprilis 17IL-Minti ermanii , eidem religioni addictus admoneretur a Qto Praetore et Mabinis, licet Clerici in sententia mentio facta fuisset. Collegium Fac. Iur. Lipshoc ipse anno, cum se purgare iussus erat homo religionis pontificiae, quod quidem ex actis non apparebat, mi nistrum Ecclesiae Lutheranae adhiberi posse censiuit quamquam eiusmodi Clericus inuito reo non obtrudi queat. De eo quoque in Consistoriis cognitionem imstitutam suisse noui, an si verbi Diuini latinister ad hunc

actum admonitionis vocetur, Superintendenti eius rei notificatio et actorum transmissio fieri debeat λ Cuius quidem requisitionis necessitatem iure exigi existimau rim, quamuis huiusmodi actus ministeriales saepius absque praescitu Ephori expediri videamus. Interim cum Praefectus Bornensis an. 17as. hac de re quaestionem moueret, Consistorium Lipsiense Superintendentem rein quirendum esse , communicatis Voluminibus Acto' rum, D rescripsit.

33쪽

senatum Dessauiensem direm. Caussas denegarionis deducimi CASP. ZIEGLm in DiΤ. de Bri ibus Iudaeorum, cap. IRI. 32. Lu VICI ad Const. Crim. απ. an. Ioa. scriptuin Consistorii sequentis tenoris erat: Sie vers

f. XII

Sed Qtent nonnunquam ipsi Clerici, ut hoc muneris defugiant, allaborare. Si si idonea nulla ratione excusentur, neque alius, qui Muscipiat, praesto sit, non dubium est quin compelli,et ad hunc acium perficien

dum adigi possint. Qim ex Ludovici Processu Criminali

supra attuli, id et ipse aliquoties factum esse memini, ut indecorum, vile , certe non dignum pers a sua sitoque

munere putauerint, eandem eum tortore rem agere, et

qui. in equuleo est, eum de eo, quod res est: dicendo, almonere. Sed et memini tum a Consistorio officii sui commonefactos, atque ad quod rogati erant, praestare

iustas esse. ab Sunt nonnulli homines ita timidi, ita delicati , ut non sine horrore carnificis minas, tortorum mepitus, et miseri hominis lamenta, et eiulationes audiant. Qv d si horum unus sit sacerdos, cuius exigitur praes tia,tum arbitror, aut ab eo, qui vocatus, aut a suo . iudice

34쪽

iudice eius rei veniam impetrabit, silopte austu vero ODficium recte non defugieti Imo quamuis forte, ut sunt nonnulli adeo suspicaces) eam parochus imbiberit animo sententiam, non esse licitum aut legitimum iuramenti aut tormentorum in republica vshm,nihilo tamen minus exinde iudici operam accommodare sitam, et qui iurabunt aut torquebuntur eos officii commonefacere recte et saluo ossicio, salua fide potest. Sequitur ea in re Catonis Vticensis exemplum, qui leges, quas prohibere non poterat, vi et iniuria latas, et ipse obseruauit, et iureiurando confirmauit. Nam, ut eleganter ait Cicero, ab eo, quod omnino ne fiat, fieri non potest cum periculo dissentire, temeritatis esse vicitur, ut nisi eius rei g tum princeps faciat, ne hoc quidem argumento re

β. XIII.

Dicendum nunc est de ineso Sacerdotis, qui iuraturum admonere requisitus fuit, nec non de Honoratris quod ei debetur. Cum vero plurima circa haeo Capita in medium proserri prohibeat et instituti et temporis ratio, specialiori deductioni ea re-

35쪽

COROLLARIA.

I. O cialesingulis annis recte iureiurando adstringuntur nec tan m multiplicatio ML cita iuraweutorum dissuadenda est haec em suetudo. II. Omni Aramento merito Aser da e et conisatio quaedam , ad excludendam reserva

tionem Melitialem.

- ms recte refert'.

IV. Pactum de quota Litis nihil iniqui pro sum

Bodierno Oritarem extra Hectoratum S

xoriae contiliet.