M. Atti Plauti Comoediae quae exstant ex recensione F.H. Bothe. Tomus primus quintus

11쪽

vi decerpere conaretur, OX quo non pauca argute et celeriter dicta in nostrum sermonem fluxerunt. Nec solum dictiones, sed et nodos et argumenta

fabularum nostri aliique ab eodem sumserunt; et incredibile dictu est, quam saepe et 'Iriam diverso ornatu Menaechmi, Trinumnus , Aulularia , Mostellaria in scenam prodierint, ut mirum Prorsus videatur, graeca illa

Menandri, Philemonis, Diphili, Apol

lodori, unde sua duxerat Plautus, in tanta temporum longinquitate et morum mutatione, nihil pristinae veni, statis amisisse. Sed ex recentioribus, qui Umbrum Poetam melius expreS-Serunt, laudare iri primis libet Μο-lterium et Goldonium, quorum alter latinos sales omnino suos secit, alter Populares characteres ad illius exem

plum feliciter efffinxit.

12쪽

Eo autem libentius .lopidissimum Comicum meis typis edendum Curavi, quod nihil aptius eius lectione put

rem ad excitandam paene intermo tuam apud nos scenae hilaritatem: Quis non miretur, quum Videat in ea regione, quae iocis ac dicacitate scriptorum olim celebrabatur, abdicato nunc omni Attico risu, lacrymoSa Poemata . tantummodo esse in honore pQuis comoediam serat, in qua odio

tragoedia admittat 3 Itane homines ad

tem in luctu quaeranti Adeo nimirum potuit alienarum rerum admiratio et opinionum perversitast Sic, adolescentulis nobis , Ossiani studium omnem paene poesin apud nos Corrupit, quum

homines sub nitidis Italiae Solibus nati, hyperboream illam inlaestitiam

13쪽

et inopem nMuram in scribendo sequerentur. Sic paullo ante hispaniensis color et Gallorum acumina nativum italicae eloquentiae candorem infecerant. Quamquam multo itis eliciorvi lotur huiusmodi scenae Converfito. Nam praeterquam quod comoedia es-figies est domestici moris et ConsuetU-

dinis, Deo aliunde poti debuit , quid

tam iniquum, hac praesertim aetate, quam comicam sestivitatem nobis invidore 3 Solebant Romani, atroci ac

dissicili reipublicao tempore, aediliciis

muneribus plurimoque ludorum a pinparatu multitudinem a seriis cogitationibus avocare; nos praeteritis calumitatibus dosessi, quum vix a civilibus studiis quieverimus, innocuis Thaliaci lusibus carebimus pSed enim, quasi ea, quae vidimUS, aliam scriptoribus mentem indiderint,

14쪽

eosdem passim sic audias disserero: iocos, quibus proavi delectabantur, tandem esse mittendos, aliud quippe

severiorem hanc aetatem Poscere; C moediam aut plane otiosam esse, aut

tamquam philosopham civium pec-cuta redarguore; id autem efficere, si non tam ludere, quam Serio agere videatur. Quod si graecam placet laudare, quin, inquiunt, Veteris Atticae speciem exprimimus , quae ingeniosissimis fictionibus vera atque utilia doceret, factiosos autem, et improbos, qui tunc essent in civitate , sa-cunda libertate notaret 3 Eam et gramdem et maxime civili populo dignam suisse , quam postmodum , perditis iam Atheniensium moribus, deterior

altera sine choro et lacertis exceperiti Menandrum enim , Urbari Um Scum

ram ex Epicuri disciplina, quum ad

15쪽

Aristophaneos illos spiritus nequiretaSSurgere , artem corrupisse , adhibuisseque in scena primum Parasitos et si1dicinas, quarum blanditias spectatoribus exponeret. Hunc praecipue imitatos esse Latinos poetas, quibus videlicet omnis comicus lusus in spotentiorum libidinem, praeter quam in triumphis, esset interdictus. Naevii

numque eXemplo, cuius, ut nonnulli interpretantur, columnatum os vid

rat, quod Scipionem maledicto laesisset, deterritum Plautum ad novam

comoediam se Convertisse, quemad

modum ipse habet in Μilitis prologo.

A Latinis porro hanc nostram multo flagitiosiorem fluxisse; in eo autem

vel maxime recentiores suisse repre

hendendos, quod nihil medium inter

tragoediam et comoediam esse puta

rent. Atqui hilarodiam et magodiam

16쪽

utriusque artis participes, Graeci ipsi

DOVerunt, et tragicocomoediam, veluti cinnum ambarum , fabulam a se Conscriptam nominat Plautus. Grave hoc genus a Popillo Vehementer expeti , qui, neque fictis heroum Casibus mo- Vetur, et verissimam privatae vitae picturam, quasi in tabula amat spe

ctare.

Haec atque alia huiusmodi saepe memini audire, simul etiam mirari, qui iidem possent iucunditatem e comoedia excludere, et Aristophanem laudare. Quis enim tantam facetiarum vim effudit 3 Quis illo suit in cavillando ridendoque ingeniosior Nam quum duplex iocandi genus sit, alterum in fallacia et astu quodam

sermonis, alterum in Verborum BCuleis positum, in utroque sic excelluit, ut Cratini aliorumque m pungendo

17쪽

ILIV

licitatem longe superuret. Quot tumen improbe et obscoene dicta ab eo

velis abesset Quae quidem legenti incredibile videri debet, Aristophanis

vitia tam severe in Menandro, Cuius pulcherrimae gravissimaeque Sententiae in Graecia ferebantur, PotuiSSeredargui. Sed, hisce nune omissis, illud potius a nostri S quaerum, Cur, quum Caetera Probent in Aristopha-De , Summam eiusdem in saciendis versibus diligentiam posthabendam putori t. dec enim credo aliquem ,el leviter hasce literas attigisse, quineorum Venustatem Statim persentiat.

Quantus in illius dimetris et anapa sticis nitor, quanta metri observantial Cuius quidem elegantiae arbiter Horatius, de romanorum ComiCorum in metiendis numeris negligentia non semel querebatur. Quid igitur causue

18쪽

est, ut Aristophanis laudatores hanc eius virtutem praetermittant, quum

tamen metrum praecipuam ESSE CΟ-moediae partem diserte tradat Aristoteles , idemquo scribat iam hos Usurpari antiquitus coeptos suisse , quod ludicrae sententiae aptiores viderentur 3 At non solum summUS versuum artifex Aristophanos fuit , sed Atticae urbanitatis exemplar nitidissimum. Quem si minus in metrica ratione, at saltem iri vernacula sermonis pulchritudines nostri suissent imitati l Tunc enim vel commodam illius hi ovitatem referrent, vel gratam

Sophronis Siculi simplicitatem, qriem

Mimos suos soluta oratione sic perhibent scripsisse , ut quum a veCto loquendi usu discederet, id non inscientia , sed stia itatis causa facere videretur. Ad eii indem ferme modum

19쪽

I erentium probabat Wielandus , qui

tametsi versum non agnOSCOPet, eam-

clem tamen voluptatem ex eius lectione se aiebat percipere, quam ex politissima et numerosissima oratione quis-ql am posset haurire. Sed non tam, opinor, ingenii ta

ditas , quam falsa quaedam do imi

tatione opinio multos deterruit a comicis versibus scribendis. Se enim existimant melius veritati servire, si nihil a loquendi consuetudine reC dant. Quasi vero omnem omnino artem ab imitatione velimus abesse. Quod falsum esse demonstrant pictura et Sculptura, in quibus non tam similitudo laudatur, quam disciplina et iter ingenii. Quis unquam Graecorum in Lysippi signo vel in Apellea tabula Philippi filium se videre arbitratuS PSt, aut quis putavit Troianam Hecubam

20쪽

ut Euripideam esse conquestam 3 Sed delectabat eos eximia operum Pulchritudo , delectabat camen ad fletum et miserationem Compositum, ut Romanos Augusti aetate aptus in Pylade motus et incessus, quum Aia-Cem aut Acta memnonem saltaret. Nec

enim imitandi studium, sed artem Probamus , ut nec serenda imitatio sit, si rudis et nimia; quas Contra ros inviti adspicimus, eurum sim N lacra propter artificum praestaritiam Cum Vol raptate spectemus. Quid aliud in veteribus admirabilitatem sucit , nisi ars, eo persectior, quo OCCUltior, luod quum docte scriberent, TanturAm , non studium sequi viderentur ΘNam sollerter et cum virtute aliquid

tractare, simul conatum obtegere, ea demum summa laus est. HaeC vero

non magis in Phidia et Praxitele, quum