M. Atti Plauti Comoediae quae exstant ex recensione F.H. Bothe. Tomus primus quintus

발행: 1822년

분량: 565페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

21쪽

in Homero aliisqtie poetis enituit. D me iam Anacreonti versus, de me Catullo, misitum sano detrahes venustatis, nihil addes veritati. Idompossem de Ariosto, Μolierio et Gol-donio confirmare, quem tamen in multiplici ac Dimis colori sabulorum

sit. Sed quid ego plura, ut probem

metri elegantiam comoediae nihil

stantissimos , qui excultis auribus placeant, neque rei difficultatem per ignaviam praetereant 2 Quem locumsere non attigissem , nisi aegre admodum ferrem, italicam comoediam, Dori modo Versuum, sed omni stili ornatu exutam, sordide nunc adeo ac negligenter tractari. At multo magis errant recentioreS, quum Comoediam , uti Severam et

22쪽

querulam morum Castigatricem conantur traducere. Quid alienius siti potuit ab ipsius origine , sive illa Doriensibus et Megarensibus, quod scrine placuit Aristoteli, sive Atticis debeatur 3 Eam namque inter sacra Liberi patris, ex procacibus iocis Ortam demonstrant, antiquitus Vero trygodiam a vindemiis dictam fuisse scribit Athenaeus. Fingamus iam ani

mo agrestiorem iuVenum mnnum ,

quae lascivientem otio multitudinem circumeat; ex his alii ad movendum risum diverbia faciant inter se, alii gestus agant, et ridicularia in praetereuntes iaciant; et initia artis habe. bimus, quae a Sicula Epicharmi et Phormidis mordacitate pii rDUm DO-Ηilitata, summam postea ab Atheniensibus expolitionem accepit. Triplicem Porro eius aetatem, et quasi

23쪽

characterem distinguunt, et antiquiorem, misso a Cratete lacessendi more, innocuam aiunt fuisse , maledicam

mox, quum Eupolis et Aristophanes

in scena regnarent; DOVam denique,

cui in Cocalo postremus PraeiVerat, castigatiorem ac primae simillimam a Menandro prodiisse. An vero per hasce vices ad severitatem deflexit 3 Imo

visus, Pro Vario auctorum ingenio, urbanus, Solutus et Satyricam petulantiam reserens, eiusdein Perpetuo

comes fuit. Et lenissimum quidem

nova eXCOluit, utpote quae melius edocta , civibus parceret, vitia rideret. Id patet ex eodem Aristotele ,

qui, extincta iam Vetere comoedia, Macedonicis temporibus ScribenS, ut iis naturam in ridiculo constituit. Nero

sacit quod narrant ex G. Vossio de hilarodia et magodia Graecorum. DO-

24쪽

Plato, Athenaei lectio sesellit, unde

Potius arguas hilarodos et magodos, vicos obeuntes, et in heatiorum Conviviis fortasse adhibitos , ludiones et Pantomimos, non iuStae fabulae acto-

ies fuisse. Nobilis ipsius locus est L. XIV, 13, 14. Ibi e hilarodus, inquit,

si molliter agit, candida utitur Veste, ex Et Coronam auream gestat. Lyram ei et pulsat mas aut semina. Qui vero ma-

α godus dicitur , is tympana habet et Q cymbala, muliebri veste induitur,

et et saltat obscoene; modo mulieris, et modo lenonis partes agit, interdum et etiam adolescentis comissatum ad et amicam euntis s. Subdit porro , ex Aristoxeno hilarodiam, qUae graVior, ad tragoediam , magodiam ad Comoediam accessisse, vel ut mavult nuperrimus Athenaei editor, iocOSe eam-

25쪽

magodi ex eo ductum , quod pha macorum vim declararet, et magica quaedam Proserret. Ex quibus verbis nemo procul dubio conficiat ab huiusmodi histrionibus legitimam et seriam actionem fuisse exspectandam, si ea Praesertim conserat, quae de Dice-listis et Autocabdalis, sive poetis extempore canentibus, ab eodem Scriptore continuato sermone disseruntur.

Quod si tamen libet suspicari , aliquam ludicram actionem, illepidam et tragicis affectibus permixtam, apud Graecos floruisse, quod comoediam

Vocarent, nae aliud argumentum ex erudita antiquitate erit asserendum.

Parum certe quadrat Plautina Amphitruonis appellatio, quem tragico- comicum idcirco dixit poeta, quod licentius, atque ad Satyricum morem,

26쪽

Deos cum servis loqtientes ludentes que in diacerset Cur vero lacrymosam comoediam scripsisserit 3 AD Ut tragoediam aemularetur3 At tragoedia strenuorum erat

imitatio, comoedia deteriorum ; illa graves sortunae ictus, haec lusus repraesentabat; prior ab Iliade et Odys-Sea , Posterior ab Homerico Μargitis poemate colores ducebat. Vt igitur poeticis numeris, musicis modis, Omnique demum scenico apparatu hae artes disserebant intor se, sic etiam fine et os sectibus. Tragici poetae of

ficium erat , miserationem et terrorem movendo ad omnem virilem disciplinam animos instituere; pulchre

Comicus munere fungebatur, si incommodos mores, urbis atque urbanitatis vitia ridicule, et qua Par erat veritate, depingeret. Magnam namque

27쪽

vim in ridiculo esse putabant; Complura quippe, ut habet Tullius, risin

dissolvi, quae vix multa contentione

si angantur. Et quia sedes et quasi regio ridiculi in aliqua turpitudine est, poetam idcirco laudabant, si eam ageret non turpiter. Μediocres ad id personas adhibebant, ut si quis le-Vis , amator , inelHUS , aVarus, iS sub alieno nomine comice plectendus exhiberetur. Quum autem hominum vitia veL statim se prodant, vel per varios incertosque eVentus melius patescant , hinc comoediam aliam statariam, aliam motoriam se- Cerunt , quarum altera quietiores ,

altera turbulentiores Casus reciPeret,

sic tamen, ut parvi seri per fortunae impetus essent, nihilque dirum et atrox oculis subiiceretur. Quocirca

Terentius ex Latinis, Μolierius inter

28쪽

Gallos laudatur, quorum neuter ad tragoediam ambitiose transiliit, posterior autem in Mysanthropo at ni

xime, quod non Timonem illum Lu-

Cianeurn expresserit, sed virum recti studiosum, nec inhumanum, qui aliquo mentis vitio aequalium congre

sus devitaret. Nam qui belle scelestum ludas , aut calamitosum p Et multus quidem essem, si subtiliorem

hac in re veterum rationem persequi vellem. Etenim, quum suraCeS Se

Vos, salsos parasitos, flagitiosos senes facerent, id praesertim cavebant, ne odio et misericordia magiS , quam risu digni viderentur. . Sic in avuro,

cui Davus per si audem aurum SUI ripiat, non tam servi improbitalem rePraeSentabant, quam Suspiciosam

Senis naturam astu Superatam, Ut eX

eo veluti calliditatis conflictu locandi

29쪽

materiam conigerent. Adde, servos Platilinos et I erentianos, dolos ut

plurimum aggredi, quo subductis patri nummis, horo adolescenti deposita in ro opem serant. Id certe Parum intelligunt qui sucinorosos ob oculos poniant, nullius Plane leporis, et ad supplicium rapiendos. Quanto melius ille, qui non plus nequitiae personis attribuat, quam ad hilaritatem opus sit, nodi vero solutionem petat ab eventu omnium iucundissimo , Ut si sollers a sollertiore vincat Ur , Cupidus a Spe , amator ab

amoribus Oxcidati Recte namque Ch

Schlegetius, si gravior poena flagitium

SeqNatiar, omnis Continuo perit Comicus essectus. At nostri, nescio qUO-

modo , indignabundam Iuvenalis , quam Iutarem Horatii indolem Omnino malunt imitari, a quo tamen,

30쪽

XXVII

et cavillandi genus, et Verissimam hominum scientiam, Perinde atque a Socraticorum libris possent haurire ;adeo Vel Sutum Se Praebet in notanda

opinionum repugnantia , et Sapientum lexitate. Quod mirum, quantum risui comico inserviat. FAC nempe

philosophum idem velle ac nolle, sae

a mare, aliaque facere ut ii Sanum,

tunc hominem tamquam in culpa d Prebensum salibus obruis, ridendum

que CRVeae Ρroponis. Id quum vidisset Alserius, nobiliorem aliquam Como, diam excogitavit, in qua notissimos

in historia viros, tunicatoS Ostenderet, multa arcano molientes, quae ab eorum moribus viderentur aliena.

Atque utinam diutius ixisset, vel festivior a natura fuisseti tunc enim eXemplo suo demonstravisset quod in

Convivio Platonis Socrates contendit,

SEARCH

MENU NAVIGATION