장음표시 사용
12쪽
14쪽
εα ιλι του πρωτου δραματος ἐπὶ μνή&η φερονrαι εἰσὶ ἐ- οι 'Aκουετε λεως κτλ. Iisdem propemodum verbis Anο-nymus rameri IV p. 3I sq. Quintum versum, quem TEetzes Seholiasta Dionysi et Anonymus omittunt nee ab eo ut reliquos fecit proseetus esse videtur, servavit Stobaeus Flor. LXI 2. hi omisso seeundo versu idem fragmentum ser- atum est. Versum primum eum tertio et quarto labet etiam Diomedes III p. 86. Poetas primi comici fuerunt Suaarion ullus et Magnes. Hi veteris disciplina ioculatoria quaedam minus est et must pronunciabant, in quibua hi versu fuerunt, 'Aκουετε λέξω Σουσαρίων θεώ
15쪽
κτλ. Tertium et quartum versum omisso auctoris nomine Suida s. iis σου vol. II p. 43 et s. τουπος vol. III p. 49l. Suidas petiit ex selioliasta Aristophanis Lysist. I03 . ubi hodie eorrupte legitur ἐν παροιμία τουτο λέγουσι κακον γυναικες, ἀλλ uως Ovκ ἔστιν οἰκίαν νευ κακου. s. pro λεως seripsi Mis. Pluralis enim in hae sormula, cuius exempla Benileius halar Lips. p. 26 attulit, legitimus et solennis. Et habet hos ipsum, ut nune video Taetaea, eteris in λεως cons entientibus, nisi quod Diomedes habet λέ-- g. omparat Suidas cum Aristoph. Lysistr. 103 our συν πανωλέθροισιν Ουτ ανευ πανωλέθρων. Vs 4 unus Diomedes ευρειν ovaici pro eo, quod eieri omites habent, οἰκειν οἰκίαν. Anonymus οἰκίας. Ceterum hi versus nativam illam antiquissimae comoediae simplieitatem haud infeliciter imitantur. Ipsius Sua rlonia quo minus existimari possint, maxime Aristotelis silentium prohibet, ut si quid de Susarionis lusibus aut ipse aut aequales eius memoria tenvissent, non dubitari potest quine loe ubi de eomoediae originibus disseruit, Susarionis
conatus silentio non praetermissurus fuisset quae praeterea ad versuum illorum fidem elevandam Benileius Phalar. p. 262 attulit argumenta lis non multum moveor qui praeter commemoratos scriptores et eos quos Histi in p. 18 et 2 attuli, Sugarioniae poeseos memoriam servaverit gelo neminem nisi Plotium p. 2663. apud quem metrum Marionium eommemoratum reperto, quod compositum esse dicit quattuor pedibus trochaicis et penthemimeri etylico. Eius
metri quod exemplum subiicit, χρυσέοισιν ἀνθώοισιν τὰν Θέμν ουρανίαν, parum ex Sapphico versu apud Hephaest. p. 95 parilm ad Pindarie fragmenti p. 56 Bkh. imitationem ab ipso grammatim compositum est.
16쪽
erumnas detrectantem. Vs 1 vulgo editur ἐγώ δ' ἀκουι κατὰ σέ. Cod. Falch. γε δακου κατά σε, quod extatim emendarunt Bentlelus Epist. II ad Hemsterii. p. M. Porsonus Advers. p. 251. Lohethlus ad Phrynichum p. 253. Recto antem legitur κου κατὰ σἐ h. e. negus tuas sorti aequiparandos, qui satis frequens usus est praepositionis κατά, eulus qui immemor fuit Hanovius Exercit erit. I p. 4 eorrigere tentabat κοὐ κακους. Vide, ne longius abeam, Heln- domum ad Platonis Gorg. p. 226. os 2 eod. Falch φ P0υντας τεχνους, unde enitelus λυχνοπ in Merena pro τεχνως scribendum conlecit S reeio habet ταως, signifiea opinor quod nostri leunt o simitere' hns --atam Ad σάαακα D. Photius Lex. p. 498 3 Σώακα Σοατοσθένης ἀπέδωκε τον φοραον αεινον Miso τορι- κον κάλαυον ουτως υσιππος Clamevehius s. v. --ξ. Itaque ἐν σάμακι κοιριωσθαι idem quod uno verbo comteus
poeta, ut videtur, apud PMDictum App. soph. p.
17쪽
αγνο διαφερειν ἐν χαραδρα πεφυκόrος. Suidas vol. I p. l. Ἀγνος φυrον ον και λυγον κα- λουσιν ἐστι δἐ και ἐδος ονίου. ἄγνον, ουχι λυγον κα- λουσι. και αρσενικως. ιονidii ἐν μωσι λαι μὴ κτλ.Verba uncis inclusa merito suspeetavit usterus. Die haeo videntur ab homine contempto et in nullo pretio habito. s. Ilegebatur ουθῖν ἔτι τε Correxit orsonus ad Euripidis Phoen. I 638 et Advers. p. 33. - η. 2 αγνου πεφυκοτος. Ita eonstanter Attici, docente Ael. Dionrsio p. ustath. Od. p. I 638 Il. Femininum, ut alia mittam, habemus in locolneerii poetae apud Eumol. II. p. 595 33 μυρσον ἐς τω- εντα παλαιφαμἐνλης γνοιο, qui mihi Callimach ex Hecato versus esse videtur. Recte autem ἐν χαραδρα. Dioscor. II 36 ἄγνος η λυγος παρα ποταμοῖς τραχέσι τε τοποις καὶ χαροJραι DONενος.
18쪽
υ δια κτλ. nerippus poeta amatorius, culus arminum quae indoles fuerit, optime indieat Eupolidis fragmentum ex Helotis ab Athenaeo l. l. servatumro ὁ Γνησιππος is ἀκουει κεῖνος νυκτερi εὐο υοιχοι δείσματ' ἐκκαλεισθαι γυναικας ἔχοντας ἰαυβυκην τε καὶ τοιγωνον. Cla quae dixi ad Cratin Bubuleo Fragm. l. 'iusdem generis poeta fuit Cleomenes, Sapphon Meleto et amynihlolunctus ab plerate Athenaei XI p. 60 et τ ιυτικ' ἐκυευάθηκα ταυτα παντεώς, Σαπφους Μεληrο Κλεοuένους αuvνθiov. Eundem dithyrambleum poetam fuisse iam alio loco docui ex Athenaeo I p. 4024 πάλαι γὰρ τυγχάνω ἀνεγνωκως τους Κλεοuένους του ' Pinriso διθωάψους, ων ἐν τυ επι- γοαφουένω Μελεάγρο τουτο ἱστορηrαι, et scholiasia Ariastoph. Nub. 332 αἰνἐττεται Aristophanes' ις τον περι Κινησλ καὶ Φιλοξενον και Κλεο νη, και τουτους ειναε τῶν σοφισων βουλεται, in παυβοποιους χρη-τισαντας. Aetate autem inesta et Philoxeno haud dubie suu superior. Clamis erit p. 89. Qui praeterea eam memoratur Cleomenes Thapsodus, quem Athenaeus i p. 620 d Empedoclis earmina Olympiis ludis recitasse tradit, ab Rhegino poeta luit haud dubie diversus. s. I legebatur oυ ο λεουεννὶς quod eorrexi quaest Menandr. p. - s. 2 librxi ἐννέα χορδαισι κατεγλυκάνατο Correxit orgonus. Sus-ficit fortasse ἐν ἐννέα χορδαῖσιν. SuhKeighaeugerus praeiere malebat ἐν ἐννεπόωοισι de quo instrumento ide Ainenaeum xl p. 36 h. f.
19쪽
vavit etiam sophorus Gregor. seel. 30 et Grammatieuame mann p. 324 οἱ -τικοι Ουδετέρως το ταριχος π v ουσιν, ω καιαιονίδης φησιν ' αν φαγοιτε sic και -- ριχους, ω θεοί. Vs. I ταρθους genitivum esse casum aenon potius accusativum, Athenaeus ex altero versu, qui priorem non adeo longo intervallo sequutus esse videtur, collegerat. Neque enim multum moveri me fateor arm mentia quibus Fritzschlus Dissert de Aristophanis aetat. p. 109 alterum illum versum Aristophani vindicare conatus est.
Vs 2 oiνυν τῶδε C. Ibidem κοπτε ν AC. κοπτέον PVL. Illud praetuli propter auetoritatem Veneti, alterum tameneu salsum et ineptum dieatur non perspicio. quo autem sensu illud κοπτεro h. l. oestum sit erto definiri nequit; inesse videtur loeus παρα πωσδοκῶαν pro κάπτετον, nisi aut id ipsum seripsit poeta, aut κοπτειν pariter ae παiειν apud Aristophanem Aeharn. 835 et σποδει apud Pherecratem Athen. III p. IIIa et Aristoph Pae. 1306, vorandi vel avide eo- medendi signifieationem habet. Substantivum κοπετος eodem sensu posuit Eupolis Adulat fragm. XIlI. Quidquid est, praepostilo ἐπὶ eandem te vim habere videtur quam habet apud Aristoph. Iul. 628 Mευιστυληαενοι Ἀνδως μοντες μολιγίστοις Metirοις, et Fragm. lne fab. 528 ἐπι τα ταριχει
φερουένους Πτωχους ποιησας τους Ἀθηναιους φησιν, o ταν Λιοσκουροι ἐν Πρυτανε ιυ αριστον προτιθῶν - ται ἐπὶ τῶν τραπεζῶν τιθέναι τυρον καὶ ρυστὴν δρυπεπεις τ' ἐλαας καὶ πρασα, πOMνησιν
ποιουώνους τῆς αρχαiας ἀγωγῆς. etrum primitus fuisse
ridetur anapaesticum, ulus haud obscura supersunt vestigia. Pro δουπεπει solenni varietate B habent δουπετεις. eo minus accentus in hae voee fluctuat, uiua de varii formiavide quos affert O. uellerus Aegin p. 187 d et indorsum Thesauro L. r. vol. II p. 1695. Exquisitiora protulit
20쪽
Leliratus pie quaest. p. 6a. Pro φυστὴν indorflua ex praecepto Herodian apud schol Arist. Vesp. 608 ser alt
Vitruvlus Praes. lib. VI p. 146 ommemorato pleuridieio, pavea fortunam sapientibis tribuere, quas aut- --xima et necessaria sint animi mentisins Ogitationibu γ-bernari, eandem sententiam ab Euerate Chionide Aristophane EXPressam fuisse dicit.
Athenaeus I p. 36 et ἐπὶ σκευον ου ειρηκε voeab. παροφὶς Ἀντιπανn Βοιωτίου καὶ ὁ τα εἰς Μάγνn--αφερουεν noDρσας ἐν Λιονυσι noωτω Καὶ ταυτα κτλ.Apertum est Athenaeum hae in eum sensum accepisse quo Latini dieunt malorum thesauros, ut interpretationi nesciost Mileui usus τῶν κακων repugnet. Ita recto dicas 'mὰς κακιον, ἔρνη κακιον, ἀγαθῖδες ἀγαθων, non item 'Iλως των κακων te. Itaque hoc potius dixisse putandus est, sunt haec malarum meorum additamenta quas germanice leas m sine Miden Nebemehusseis. Similiter voeabulo παρο- ρονομα usus est Aeschrius Agam. I 22 ελ/ῆς--οφω- νη- τῆς uti diis sorte παμφίας κακιον Magnes dixit malorum solatia, aut pro κακῶν seripsi φακων.