Fragmenta comicorum Graecorum

41쪽

M CRATINI

Seholiasse Platonis Laeli. ex . p. 22: isti iet μιν ὁ κίνδ-γς εἶ, των ἐπισφαῖάστερον καὶ ἐναλλοωψι κινδυνευοντωπι - καὶ Κρατῖνος Βουκολοις ἐν Καρὶ . μνῶνδυν Ἀτλ. Vitiose apud Rubnvenium p. 4 editum ea ἐν ἐαοὶ δοκεῖ πρωτα πειρασθαι Versu seeundo fortasse πεπειρασθαι scribendum. In me, an quam in vili vite otisium inrimo periculum faetum eras videtur u

42쪽

κατάλφιτα, quod male κατ αλφιτα mutaverunt C EBenties Epist. ad Hemsterii. p. 99. Apertum est describi saerifici apparatum. Ceterum Busirin rectius fortasse Cratino iunior assignari indicavi nisi erit p. z. Id.

quod non recte factum videtur Scribendum suspicabar i

43쪽

I ουτοισι δ' ἐξοπισθ' ιτιο τερων δίφων -κουπος εχιον καλάσιριν. Sed praestare videtur Hermann ratio opuse V p. 296, ut lenissima mulatione metrum Archilochium restituit. Id guinxi rece η Videtur autem pompa deseribi ludendi aussa Panathenalca assimulata, in qua virginis διτ φορος intes subire iubetur laevinus. De illis διπροφόροις, in Pompa

Panathenaic canephoros subsequentibus, nota sunt omnia.

Eligebantur autem ex filiabus inquilinorum atque in est quos linum ἔπι, ulu peregrina origo notatur, δι νοον-ovxi ibus lano vheiux nihil tamen impedi quo minus Hem ad effeminatos hominia mores reseratur, quod voluit Bergvius. Ad eiusdem peregrimitatis notauqnem spectat etiam hoc quod calasiride, veste Aegyptiaca Herod. II 81. Poll. VIIol ,

indutus conspicitur. Aegrpium enim Lycurgi patriam fuisse habitam, praeter Aristophanem . . docet Pherecrates Agesia Aegyptios Lyeurgi πατρωτας appellans. Alios tamen illam originationem ad hominis πονι oici traxisse docent scholiastae verba διαβαλλε δ αυτον λως ξένον ἡούς πονηρον. Αἰγυπτια ιν enim idem fere quod πονηρευεσθαι Valeven. ad Theocr. Adon. p. 35T: Neque autem hoc loco silektio praetermittere Th. Bergia opinionem, ut reum huic nostro, quem Eteobuiadarum familiae adseribit ), ideo Aegyptiacam origi uem probro datam existimat, quod Eleobu-tadae, Erichtonii posteri, generis sui origines ex Aegrpio repetixerint Aegyptios autem in Aille terra sedes episse memoriae prodi a Theopompo apud Euseb. r. v. X 10. Spectant haec ad personat Theopompi Triearanum, libruAmendaciorum feracissimum, de quo dixi ist erit p. 243. Eteobutadas autem Aegyptiacam sibi tribuisse originem tanto minus probabilitatis babet, quo magis Atheniensibus arsia rorum odium insitum erat. D. C. O. MueIIerum in eximio libro de Orehom. p. 10 et . . ossium AousImb. I

p. 42 sqq.

' Putat enim Lycurgum oratorem nobilissimum butua Lycurgi nepo

44쪽

dem pompam, de qua superius fragmentum interpretatua sum. h. ergkius Comment. p. I ad Deliorum sacrorum solennitatem rettulit, quod recte actum esse iacile credam, ubi testimonia asserri videro, quae morem olivae ramos standi etiam in Deliae pompa locum Iiabuisse doceant. Is ierim nihil caussae video cur doctissimo scholi illius auetori fides denegetur.

m. IV. Ἀνα σιωπὴ τῆς τέχνης ραζωσι τον λοιπον χρονον. φρα προς τὴν γῆν, ὁ δ' ησκαριοῦ καπέπαρδεν. Photius Lex. p. 48 13. 'Pψιν καὶ tu ιν τὸ ἐλα-

recta φαψεῖν et ρυ is seribituri Priora, quae oupius Emend. II p. I29 exiit silentio ars imp reo, vix sana sunt. Verauseeundo legebatur is σκαρi ι κατέπαρδε, et pro ultima voee apud Suidam καὶ πεπορδε Correxit Porgonusmigeeli. p. az . b. ergkius Comment. p. 45 malebat, κατ' ἐπαρδε. Recte etiam Porsonus ησκαρι , allato Phollo p. z6 16:ησκώριον ἀντὶ του ἐσπαιρε Idem tam commendaverat

45쪽

CRATINI

Piersonus admoerin p. 36. Praeterea Th. Bergvlua verbalia distinxit, φραζε προς την γῆν δ' δ' ἡσκαριζε κατ' ἔπαρδεν. Utrum praestet hodie diiudieari vix potest.

plum. Stephanus ya. p. 28 'Eλλάνικος δἐ Υπερ ρειαγραν διὰ διελθόγγου CD. Lobeckii Parat gramm. p. 220. Sed dactylus in medio versu nonnihil offensionis habet. Scribendum igitur ortasse: μερμοίους α θρεια τιμαῶντας στέφη. is malis inverso verborum ordine τιμῶντας αιθρια, ut voluit h. Bergulus Comment. p. 44. Formam παιθρεως alve παιθριος penultima producta Sophocli Antig. 35 restituebat Boeekhius Comment Acad. Borasa. 828 p. s. Substantivum αἰθρια penultima longa dixerunt Cratinus Drapet Fragm. IV. Arist. Nub. et Solon Ieg. IV 22, sed media syllaba in thesi posita, quod secus est in eo de quo nos agimus versu et in loco Sophocleo, in quo nihil e sum. Itaque praestat fortasse ergkii ratio. Ceterum respexit ad Cratini versum etiam Suidas vol. III p. 3 3 Στε

νος καὶ στένη - αιθρια στέφη, τα ἐξ ' Υπερ ρεων κομιζομενα, ν ἀεὶ ἐν παίθρω τιθέμνα. Has subdivialea aerorem primitias, ab Ηγperboreis Delum missas, ρα ἐνδεδεμένα ἐν πνων καλάμη vocat Herodotus IV 33 et καλαμην τε καὶ ιερα ὁμγματα σταχυ- Callimaehus Dei. 283.

46쪽

' σιοι, γα ποοσιτ' ἀει προς τὴν τέχνην. Photius Lex. p. 26 18. Ernis . προσκαιροι ' η- σιοι γαρ προσιτ' ἀεὶ προς . . Κρατῖνος ηλιωσιν. Codexn σιτα ει Correxit Porsonus quamnam autem artem dieat ignoro eum Th. Bergvio Comment. p. 45, qui dubita ter ad artem canendi resert Cis. Fragm. II.

Ποιν παρουσα διδάσκη. Grammaticus Behheri Meed. p. 129 I0 DAM M pa sevia αν καὶ ἐν ποτακτικοῖς Εἴ τις δ' ιμων κάλλει ποο- κριθῆ καὶ παλιν ' Πρὶν πα-υσα διδάσκη Κοατινος Λη- Δάσιν ne ει eum coniunctivo v. Hermannum opusc. Ivp. s. Ex ristophane unum exemplum in promptu est

47쪽

ἐν αυλιι γέρων ἐπὶ τυ ν δ ἀσθένειαν συχαζόντων. Colsi. 56. Boυς ἐν αυλίω κάθη λὶ των χρηστων, Illud κάθη vix eredam ex Cratini loco petitum esse ea enim forma Hyperides demum usus est. Antiaitic. p. 100 32. κάθη ἀντι του κάθησαι. Υπερείδης πῖ Κρατίνου. Loeum Hyperidia servavit Zonaras Lex. p. 1168.

XI. Antiatile. p. 4 'E αυτῆς αντὶ του παραχρῆμα. ατινος Ληλιωσιν. esychius, 'Eξαυτῆς παραυτίκα. Non memini in alite scriptore hoc adverbium egisse. Proximum qui post Cratinum eo usus est novi Aratum Dios. 6 I. Ex olrbi et Oppiano exempla composuit Brunckius ad Apoll. h. IV 98 . D. Lobec ad hun. p. et ou- plus mend. IV p. 56. XII.

Antiatile. p. 6 14. 'Eγκυρῆσαι αντι του ἐντυχειν. ατινος Ληλιάσιν Eadem Suida s. v. ἐγκυρῆσαι et Zonaras p. 609. Verbo ἐγκυρεῖν ex allicis scriptoribus unus praeter Cratinum usus est Sophocles Electrae va. 852 in lyrico carmine.

ἀναρυττειν et ἀνα-ττουσα. Correxerunt ouplus Emend. III p. 29 et orsonna ad moen. 463. Ridet nescio quam mulierculam quae 3mnos cantando orinperit 'Aναουτειν magna eum aerumna vocem promere dixisse videtur. Similiter ἀνασπαν λογους dixit Sophocles i. 302. De titulo sabulae, quem ibi viui auspectum esse indicavi Hiat erit.

48쪽

p. 58, novam minimeque probabilem conleeturam protullt Th. Bergulus Comment. p. 3I, qui suspleatur non novam hane esso Cratin sabulam, sed eandem illam quae Βουκολοι vocatur, ut ιδασκαλiαι vel quod praefert, Λιδασκαλια appellata sit propterea, quod ibi do impedimentis, quae o ta fabulam doetur obliciebantur, comicus conquestus fuerit.

Quibus rationibns hane fabulam milito minor vindieare conatus sim, expositum est ΙΙlst crit p. 5 et 13, ubi a gumentum elus ad Alexandrum Pheraeum spectasse suspicatus um. Sed quum dubia re sit et inceria, fragmenta inter ceteras Cratini maioris sabulas exhibere satius duxi. Στολὴν ὁ δη τίν' τουτο μοι φρασον. B. θυρσον, κροκαπον ποικιλον, καρχησιον. Macrobius Saturn V 21 nee solus Asclepiades meminie

huius poeuli καρχήσιον dieit), sed et alii poetas illustres,

in Sappho iratinus in ιονυσαλεξάνδρι, Στολη δἐ κτλ.Us. 1 τουτ μοι poάσον Porsonus ad Eurip. eo. 82. Uodex τονδομοιφρασον, quod ab editoribus i τουδ' ὁμο-NOO eorruptum est Cleanthes apud Galenum Hipp. et Plat. V p. 292 τί ποτ εσθ' o βουλε θυμέ τουτο μοι τρασον. a. 2 legebatur ποικίλον καρχησιον, inepto carintheat epitheto, de quo admonui qua est scen I p. 25 sive Hist erit. p. o , ubi de ποικίλω veste Dionysiae plura attuli. Dicitur deinde de qualibet veste variegata, ut apud Eubulum Belikeri necd. p. 1189. Theocritum Id. XV D. Fuisse autem το ποικiλον interiorem vestem alve tunicam ex addito κροκωτῶ apertum est CD. Callixenus Athenaei

49쪽

V p. 198e, ubi Baeehi almulacrum deseribitur ντων πο φυρουν χον διαπεων καὶ ἐπ αντο κροκωτον διαφανῆ.

EHMτι δ' ἐνταυθοῖ μάχαιραι κοπιδες, αἷς κειρομεν τὰ ποοβατα καὶ τους ποιμένας. Pollux illo τὰ ὁ κουρέως σκετη κουριδες μάχαιραι, μαχαιρίδες ἐν ἐν γαρ ὐατινου Λιονυσαλεξάνδρω 'Eνεῖεν ἐνταυθοι κτλ. Respexit haee Phrynichus App. Soph. p. 4 κουριδες μάχαιραι, αις κεψουσι τὰ προβατα. s. Ivulgo ἐνεῖεν M pro νεισι δ', quod reposui ex emendatione Piersoni admoer. p. 259. nisi quod is scripsit νεισιν ἐνταυ- θοι Neu male tamen Runkelius retinuit ἐνειεν omisso M. Pro ἐνταυθοῖ fortasse erunt qui praeserant ἐνταυθί. Vid. Elmsteium ad Aristoph. Acharn. 152. D. indorsi Praef. ad Poetas seen p. XXI et Hermannum ad Eurip. Iphig. Taur. 984 et Aristoph. Nub. 813. Secundi versus sententiam non perspicio. III. O γαρ τοι ne ποῶτος κλητος φοιτας ἐπὶ δειπνον ἄνηστις. Athenaeus II p. I. τι το νηστις ὁ νῆστις num νασμῶ του - ως στάχυς σταχυς, -- απίνω κειτσαο γαρ τοι σπε -ωτος φοιτες ἐπὶ δειπνον νηστις, amissa voee κλ τει et tacito sabulae nomine, quorum uirumque servavit Grammalleus exheri need. p. 402 32.

ξανδρω 'Io γαρ σπε πρῶτος κλητος. Postrema iterum apposuit Grammaticus Behh. p. 453 27. Qui quum τοι omittant, fortasse ita versus scribemi sunt:

50쪽

ου γαρ σνγε πωτος κλοτος φωτας ἐπὶ δεῖπνον ανηστις. Eodem metri genere quo Cratinus usus est Ulix Fragm. XIV. Sed ommode retineri potest τοι, ut sit versus anapaesticua leuameter, ex eadem sabulae parte, ex qua sequens fragmentum, petitus. Cum Athenae eonspirat etiam ustathlus ad Iliad. ν p. 4 IT. Illud o apud Grammaticum Behveri Et nidam manifesto ex tota subscripto proximae syllabae ortum est. Πρῶτος Iaeobstus App. ad orgon Adv. p. 30sTuento metro mutavit in noώιος, culus vestigiis insistens Bernhardius conterit noli τοδ Poterat lanius noωος, quam- Euam ne ho quidem necessarium est Ivα

δεῖπνον.

Suidas voL I p. Is . ' Ἀνεπαγγελτος ἄκλητος. κρατῖνος ιονυσαλεξανδριο ιον μελλολαρυγγων κτλ. Pollux VI 2 ακλητον, ους ἀνεπαγγέλτους ματῖνος καλεα Phryniebus App. Soph 4 6 10 'Aνεπάγγελτος δειπνει. --δεὶς με ἐπήγγειλεν, ὁ ει ἀφικομενος δειπνει. evehius, υνεπάγγελτο os παρηγγέλη ἐπὶ δεῖπνον ἐλθεῖν, ακλητοι. Midae eod. Λ βδελλοιαρυγγων ο βδελλο ναρπγων. Noe quidem, quamquam simillimn adiectivo ποντο ναρυξ Phrynia Bevh 58 333, ferri tamen non potest, quum attice non ταο et φαρυγγος seatur, sed onstanter φαρυγξ φαρυγος. V. Umol. Μ. p. 8S ri αυτῶ eod. Α αυτιον. o lasse lotur scribendum: βδελλολαρο γραν ἀνεπαγγέλτων φο τησάντων ἐπὶ δει

πνον.

Ad hune Cratin laeum existimabam aliquando respexisse Clementem Alex Paed. II p. 6 HIb 18 Lips. Ἀλλ' αἰσθάνομαι θεν et ευπροσωπος ἐρρυη των δείπνων, σηγορια, no του φαρυγγιον καὶ φοιτητῆς ἐπὶ δεi-πνιον, κατα τον ιυρεικον Sed videtur ille tamen alium