Fragmenta comicorum Graecorum

발행: 1839년

분량: 622페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

31쪽

κίονι 'υλοκοπιο τιτθy, γερανι ποοσεοικως, loco ad dactylicos hexametros revocato. Quibus verbis ille hominem importune clamosum significari sibi persuasit. Sed ut de ceteris iaceam, non columna sonitum edebat, sed alie-

num olumnae impositum.

- thenaeo I p. 3 5 ad n δἐ τῆς ἡDκως του ζωου Κρατῖνο vi σιν ἐν ' χHόχοις πιδη ἐλνακες κτλ. Inulo versus exeidisse videtur uιν ἐν vel αοὶ ἐν vel simile quid Sensum loci fortasse recte indicavit obraeus Advers. v p. 2Ir exoletos quosdam dieit martialis ris aliis,

32쪽

Sed de metro etiam haec via iniri potest ut tri hatur: lo uno νοισι κοῖν βρυova' τι uita πλεως. Ex quo gener Est versus Archiloctu apud Hephaest. p. 90 2r Ceterum suspicor squalidam illam puellam figurate de aemuli poetae sabula, quae Cratino primum ortasse praemium Praeripuerat, intelligendam esse.

33쪽

τῶν ἐπὶ του γενείου, tu επιχελισθἐν θυννου, μειρακιώενεργὰ ται quem locum adscripsit ouplus Add. ad Theocr. 92. D. Iunius de Coma p. 58 Genltlvus non pendere videtur a verbo, quod in sequentibus Cratinus posuerit, ea eodem modo intelligendus est, quo dixit v. c. Philetaerus apud Athenaeum X p. 164 ὁοι γὰρ των viλων προσιονταμιεί ιιιππον Denique rasmonidis nomine neque Archilocli Charilaum, neque Cratinus Bathippum dixit ilo uterque Erasmonide patre usus fuerit; sed patronymicum illud tmulta alia ἐπιτεθικους interpretandum , quasi dicas minulum. Habent enim talia fere troniae et ludibrii olorem. v. egregiam annotationem obeckil ad Soph. Aiae p. ess. Ex eodem genere est Plautinus ille Bombomaehidest i 1 staridysarchides II. Glor et anonymi poetae ζηταρετησιάδης iii Brunckii Anal. III p. 1 3 et Alcaei comici

eend genus attigit h. Bergulus Commetit. p. st sed plera

34쪽

πτων lii Iteriaiωνμ- να, quin homini nomen lateat,beulua vel spurcitiem ives oris turpitudinem imatinus notam Hvoluit,

35쪽

CRATIM

statuindinem metia praeter allos testia estans ab Hesyehio s. v. Guιακον ροαον laudatus, ει τις κυπορος ciui 7, νος ιδος ερουσα, quem praeclaro auumine Choerilo vindicavit Naevius I. I. XIIII poerat Lex p. 100 at ἐλέγετο κουρέως ἰθυφαλλος το ἐντεταρο- αιδοιον, ως -τινος Αρχιλόγχοι

36쪽

Sullis servatus his est . D Κερκωπες, τοὶ πολλα κατὰ τριοδους πατέονrες Βοιωτῶν σίνοντο γένος δ' εσαν Οἰχαλιῆες,

Πλει τ' Εὐρυβατος τε δυω βαρυδαιμονες ανδρες. Copioso de his disseruit Lobeevius Aglaoph. p. 12s , quem fugit, quod monuit laeob . Anili. Iura p. 888, lotimi verana

ex Heraclea ab Athen XIII p. 60lta laudata petitos esse Ceterum haud malo suspleatus est Bergulus Cercopas, quorum alia ah aliis nomina traduntur v. Lobeeli. Aglaoph. p. 1306 , a Cratino voeatos fuisse illum et Triballum. De allia Dagmentis quae ad Arehilochos referri posse ridentur, vix infra in Inoerils XXXIV. LI. LII. De argu mento Arehiloeliorum nihil habeo quod pro certo definiam. Quod enim olim auspleatus sum, Archilochum et rehilochlimitatore hae in sabnia exagitatos esse, id ipse dudum, pudiavi in Cis. Hist erit p. 53. Illud unum intelligitur diagmentis, non solum Archilocho sed etiam Homoro et e Modo aliisque poetis magnas in hae fabula partes fuisse im positas. Videtur autem Cratinns rem ita instituisse, ut ipsi

in poetae acriter luter o Meertarent ad blaque dieterii. eae proscinderentio. Fragm. III. Arine lilae etiam fabulao nomen expueandiim videtur. Nam num Arehilochus unus: omnium maledicentissimns poeta haberetur, nomen eius etiam ad ceteros poetas transtulisse videtur Cratinus, ut qui Ar Glloelit maledicentiam aemulat acerrimis se invicem Pungerent aenteis: Ilo autem quo consilio poeta iacerit ig-Famus non lusus locique mussa seelmie, ut indeeoram altea sanitum poetarum imaginem exhiberet, Crailhel ingenii, gnitudo et se eruas fid- iacit. Allam viam ingressus est Imperet nergkius noster commenti sq. Is enim Istoa chilochos, ex quibus horum constitisse putat, acer, tum nemorum parte 4nstinuisse existimat, qui validis et vibrantibus sentenius vitia quaedam satis gravia exagitaverint. in Mallulam este olymp. LXXXII in certameia Commissam esse, ex primo fragmento in quo Metrotius do

37쪽

obitu Umonis eonqueritur, probabiliter effecit Cliuion sa Heli. d. rsg. p. 53. Obiit autem imo eiusdem Ohm

ου Πρχοντος ἐστιν Ου τηρει Verissime hae Casau- bonus ad Athenaeum I p. 63S ita correxit, meum hin κοατῖνος - χορον--o ao αρχοντος taxias οὐ pτήκει quod sugit ali Bergkium Comment. p. 3 qui Easdem corruptissimis verbis eorreetiones adliibuit nisi quod πυο- - ἐπει scripsit. Sed legitimam ut eon inistem huius dicitonis lamnam esse ni ἐπὶ πῶρ docent glossae 1Zenobil

των, quo loco utitur Berghius , male scriptum esse num do eoidocus latomeus de Lug. n. 666 A. His igitur verbis neρ επὶ πυρ εγχε fortasse Cratinns carmen horiouin em si is est, quo archontem, qui ipsi horum dei qgiserat, ' gra vlssime. .ulcisceretur. Sed quum , illo proverbi, Qui ignem addere nihil aliud ignifieetur quam mutum mali' ingereo nescio an Casau ni ratio praeserenda sit, πυρ - εm Cratinum seripsisse suspieantis, quibus verbis matria inutrias acerrima, vindicta uleiscendas esse significatur. lihyraminhum antem illud carmen voea it Hesrchius, quoialam et se lentiarum sis ure ardebat in alumeris exubaiulfi uoncliniissimm mi Ad eundem aruliontem inuam sequens agmenium spe-

39쪽

παίς ποκα πυτνα σεθεν.

hae adscripta leguntur: τροχαμον πενταπιτων καταληκτ- κον τω καλ-αενον Κλεουπειονι -δων πkυν θ' a ραμ υλλαβῆς Sed hoe . loco fortasso KaλLMπει----henduin est Cleomaehus antem ille infitio pugil fuerat ac postea demum, in pueri amorem effusus, ad poesin esu eontulerat Tricta l. l. πυκτης ἐν προτεων, οῖς φασιν, ἐν ἐιυασθεις πινος νέου την ποιητικην ia εχειρισατο. quae ne quis emere ficta dieat, eadem opiosius traduntura trahono I p. 648, ex quo Cleomachum patria agit tem fuisse intelligitur. Disserit autem Strabo de viris si atribus Magneria oriundis, et eommemoratis Hegesia et Simolia pergite καὶ ADdMαχος ois et p. i εἰς ερωτω ἐμπισων πιναίδου τινος καὶ στω&σχης να,κινυιias: ετμενος απι- MDαησατο την ἀγωγην των παφα τοῖς κιντυλις διαλεκτων κα τῆς letictonouας. Certum igitur est, de quos nonnullia

bitatum ess video, suisse olim poetam Claomachum.1 eum qiue, .lium auctorem poematiam, qualis stre i describuntur a

Leatino in Horis. Sed innm Cleomaclina iste Magnesiua ungo posti Miniuium inmpore visisse rideatur sola enim Strabo 4 commemorandis urNum vel provinciarum viris E. Iustribus sere temporum ordinem sequi , et eum, Craues Ioco exmorio allaio libro conspirare videam in I iione to Eamu ora, quam Casauhom praeeunte alaeampio, tu ὁ Ελεόμ αχος mutavit, non dubitari potest quin recte Bobraeua ad Aristoph. an. 33 Etiam in Bubulcis Cratin resu

40쪽

lis fuerit. ' quo enim Doliram scripsit ,,ut sellicet Cleomenes uerit Cleomachi filius' haud dubie calami errora factum est. Unum no doliatronem movere et Casauhonlin Athenae loco aliquid exeidisse statuentis opinionem comis mendare posait ho est, quod Mnesippus, quem Athenaeua παιγν eo αφο, τῆς ἐλα- μουσης - voeat; quique a Chionnide et Helotarum auctore Eupol Helot Fragm. li proptee petulantem carminum laseivlam acerrime exagitatur, a Cratino ita commemoratur, ut tragicus poeta fuisse videri possit. Sed primum ex eo quod eum Sophocle eon ponitur ne quaquam sequitur, ut idem poesio genus eum coluisse eredamus. Ophoeli, inquit, tragicorum principi horum denegavit Cleomaehi autem filio, 3Acorum poetarum suillissimo, quem ne Adoniis quidem, eontemptissimo esto, chorodidascalum mihi esse velim, denegavit. At in oris, inquies, diserte appellatur τραγωδίας διδασκαλος Fateor sed quis stet non ludibri eausa haee diei, et hune istius Ioel sensum ager ea item Cleomachus et eum libidinosis suis e ditisque chorentis tragoedias etltet benique heriliud undem plane negligendum est, Athenaeum dicere, mares Moυτον εἰς- πο-ματα, non εἰς ας τραγωδῶας.

SEARCH

MENU NAVIGATION