장음표시 사용
351쪽
τοις αλλα προσήιθεις, ετ n, αττα πεντηκοντα. Quae totidem .erbis leguntur apud Philemonem Gramm. p. 32. Respiel etiam annotante Osanno Grammassens Behherii. 46Irτῶν- κωμικων τις το αττα ἐπὶ Dιθμου αξεν. e si um reliquias non male unhellus ita digessit, τοι δέκα ταλαντοις προσrιθεὶς
Lιποι τις αν τῶν πάνυ δοκησιδεξίων ἐγώ ν αν αντειποιμι, μὴ πολυπραγώονει, ἀλλ' εἰ δοκει σοι κ σεχε τον νοον κἀκροῶ.
Athenaeus III p. 122 Et κατὰ γαρ τὸν Φερεκρατους μυδηρακλεα ιποι τις αν κτλ. Latine vertit Grottus x-eerpiis p. 51 . Si quis quid dixit Meti qui famam obtinet M ver eontra dieam, is id turbet nihil Sed si vis,
animiam advertes et attend auribus. Primum versum etius ita transferas Ita dieat aliquis Meti qui famam btinet. Illa enim, εἴποι τις αν spectant ad ea quae praee serunt. s. 2 μὴ πολυπ-γυονει non est te id turbet nihil, sed potius ne turbas age.
352쪽
Aristophanes Lysistr. 158, ubi interroganti Calonteae εδ' ἡ ἀφέωσ ανδως ημας ιδ μελε, Lysistrata respondet et T του Φερεκρατους κυνα δέρειν δεχαρμένην. Ad quae scholiasta haec annotavit ἐὰν ημα παρίδωσιν οἱ 3oες, ora πάλιν ἐξέσται λίσβοις χρῆ-σθα καο αποJέρειντα ἀποδεδαρμένα Φερεκράτης ἐν δοάματι ειρηκε τουτο, ενδ ἐν τασσεται ἡ παροιμία ἐπὶ τιον αλLM: Berglexus ἄλλα πασχοντων ἐφ οἷς πεπονθασιν. Alius ibidem ἐν δ τοις
το ραφανιδες, ας καὶ reaiαὐωνόμαζον Φερεκρατης -- φανις δ αδευτος κτλ. Pro reo et legebatur καρ- , quod Correxi ist erit p. 68. h. Bergulus Comment. p. 29sIoeum ex Dulodidascalo petitum existimans propter primum elus sabulae fragmentum, versus ita constituit et
353쪽
bitur, ut vix eonveniunt quae nostro loco commemorantur lavaera alida, quae indicio uni voluptuosae vitae apparatum describl. . . . i
O ων νηρ 'Aλκιβώδης, ιυς δοκει, ἀνὴρ πασῶν των γυναικῶν ἐστι νυν.Athenaeus XII p. 5354 πικωμωδηται Aleibiades imo Eυπόλιδος αἱ καὶ ἀκολαστος προς γυναικας ἐν Κόλαξιν καὶ Φερεκρατη δέ φηθιν οὐκ 7 ἀνὴρ o κτλ. Veriit
354쪽
355쪽
Elymol M. p. 33 29 Συηνια καὶ ηνία, ἀυαθία, σκαιοτης παρα Φερεκοάτει καὶ συηνειν Πλατων το ἀμ- θῶς ἀναστρέφεσθαι καὶ συευδές τι ποιεῖν. Eadem Phollua p. 54 et Suldaa v. συηνέα. XII.
τε σπουδαχυσιν, ἀντὶ του κενοσπουδία παρα τ περθρευειν. καὶ τερ ευοαενος. Φερεκρατη τερθρια Me πνοή. hereerate eoniunxisse videtur τερθρεια et πνοή, tentationem fastumqus vani hominia significans.
XIII. . Eustathlus ad Odyss. p. 142 GI 'Aθήναιος ὁ καὶ 'φαίππου - κωuino παοάγει το Nilii. IV Xέα ἐκυλιξ φου κρεα αται περὶ πασσαλοφιν πιο α ς οτε κατενεχθῆ ἐκ του πασσάλον πῶυ ὁ Φερεκοάτης ἐπὶ διαβολὴ γυναι- τὰ ἐν τοι εξῆς που δηλωθησοπινα. Non stetit promissis oeussimus Archiepiseopus. Hoc tamen apertum est lusisse Pher ratem mulierum vinositatem, id quod data opera fecit in Tyrannide. .
356쪽
'μουαεθα τῆς πολεως Dora ταυτας σωτῆρος. Eustathlus ad Odrss. p. 48 50 καὶ αλλα ἐξ αρρενικῶν ἐπὶ θηλυκὰ μεταφερονται. ως το Κίλιξ δἐ πυρα καὶ Σηρων leg Συρων ἐπιστροφα ' καὶ Θιγηρος θεαὶ δ' επι ποιμένες εἰσἐν ' καὶ Φερεκρατη ' Ηγου ιεθα - σω- τηρας καὶ Σοφοκλῆς oed. R. I ἡτα γε τι σωτῆρι. V. Lobee ad Sophoelis Al. 323.
. XVIII. M 3 ἐπιχεισθαι τα κριθὰς δει, τισσειν, φρυγειν,
άῖνειν, ἀλέσαι, αξαι, πέφαι, το τελευταῖον παραθειναι. Eustathlus ad Iliad. p. 80 56 ἐν γουν τῶ ιλίου Λιονυσιο λεξικι γράφεται υτως αἰνειν, το ἀναδευειν καὶ ἀναχ ειν κριθὰς δατι φυ ντα Φεωκρατης Πυν ἐπι- ροισθαι τὰς κριθὰς δει, τιττειν, φρυγε , ἀνα-
357쪽
ταῖον παρα θειναι. θει δἐ καὶ Oτι διανέω το πτω- σειν του αἰνεῖν et μἐν γαρ πτίσσειν γίνεται, is τλατι σομενον ἀπολίποι το ιτυ δε πυρον, το ' ἀνειν ἐπιλων, Ἀπερ καρυων rino ἀχυρωδες αυτων περικειν ἀφαιρεθείη - ἐν αλλοι δἐ φερεται καὶ ταυτα αἰνεῖν ἀναβραττειν ἀληλεσμένον δεον καὶ πισσάνη πτισάνη παοὰ o τέσσειν καὶ αἰνεῖν. o Moo ἀναποιεῖν ταις χερσὶ τον σῖτον δατι ράναντας Pherecratis oeus fortasse ex Λουλοδιδασκάλω petitus est s. I servavi πτισσειν propter Lobecklum Parat gramm. p. I. - s. 2 ινειν aeripsi ex Herodiano de diei sol p. 24 18r istis, δασυ- νομενον και βαρυνόμενον το αρα τοι 'Amκοις. Dερεκράτης αγνειν πτίσσειν. me quo lueo dixit Indornua ad Phollum Porson p. 595 Ups. mox πέφα addidit h. Berghius commenti p. 306.
358쪽
TRιστον εργον καὶ κοβαλον ιογάσω. Grammaticus euheri necd. p. 368 22 Φερεκρατης ει τω κοβαλον συαπλέξας το βριστον εἶπεν 'Υβριστον ερ- ρον καὶ κοβαλον ειργάσω συγγυατικαὶ δ αἱ συνθήκαι. Hae postrema quo onsilio addita sint non perspicio. XXIV. Grammatieus Behher d. p. 369 I. 'Aκοήν ἀντὶ
TO O . υτω φερεκρατης. -ox apud Atticos diciturrere de auditu vel auditione, rarissime de auribus. Legitur tamen hae significatione apud Hermippum Fragm. inc sab. 2. Platonem Tim. p. 33 e. et Sopatrum thenaei II p. 864. quamquam Sopatrum illum Atticis vix annumerare licet.
359쪽
πρένου κα-- καλειται - των παλα ν, βάλανος δμώτῆς ρτος. καὶ τὰς - περιυντας Φεω-ατης. Idem p. 4 5 12 'Aχραδα τα πωδους λέγουσιν - καὶ ἀχραδιον νημονευε si ερεκρατης. De περιοντας pro περιῖοντας vide obraeum ad Arist. Vesp. 1020. Atque ita etiam laoratione soluta v. o. apud Xenophontem Heli. III 2 25, ubi Setineiderna affert hue1d. I 30. XXVI. Grammaileus Beliker Aneed. p. 3 so Πλάτων ἐδελοκοτωτατον καὶ ἀλλοκοτωrεοον ειπε, καὶ Φερεκώτης ἀλλοκοτως ἐπιρρηματικῶς. XXVII. Grammaticus oliver Anecd. p. 383 30. 'Aλιευς ἀντὶ του ἀλαως Φερεκρατης. Alia exempla attulit utimannus Gramm max. I p. 108 et Th. Bergulus Comment. p. 29T.
Quibus adde Αἰγιαλῶς pro Αἰγιαλεως ex Hevehi I p. Ias. Αἰγιαλῶς ἀντι του Αἰγιαλέως, ἀττικῶς. XXVIII.
πῶν, σφοδρον και βιαιον - και Φερεκρατης' IO αυτ οπνιγος ως ἀσελγης φησι nov. Hae aliis emendanda relinquo. XXX. 'Aτοπως καθiόων κουδ γιγνωσκειν δοκων. Grammaticus euker Aneed. p. 60 10 και ἀτοπως το ἀσυνήθως και ἀνεπιπάτως 'Aτοπως - δοκων,
φησὶ Φερεκδεάτης. Ex Eupolidis Marte idem versus asse
360쪽
ne a schol Platonis p. 3 9. Fortasse litur in nomine minuit Grammaticus, id quod etiam Eustathlo accidit ad Iliad. p. 290 45 το παφλά ιν εις ο ποιεῖ Φερεκρατης , οπὰς ααψλψι βαρβάροις λαληυασιν.' qui Eubuli versus est ab Athenaeo I p. 229 a servatus.
XXXI. υν ἀφυπνισθητ υν ἀκροασθ)ῆδη γαρ καὶ λέξομεν. Grammaticus Bevheri Meed. p. 4 3 8. Aipi αν sint, ναι - ἐξ Ἀνου ἐγερθῆνα Φερεκρατη ' I, ἀφυπνι- σθῆτ' - κτλ. Similiter loquutus est Cratinus Fatum iumlab. V. . , i
rarum errore apud exherum legitur κραπολωτάτης. pl-nosam esse χερδον constat, unde ἀκραχολον eam dieit Pli recrates Feraeissimus eius arboris fuit demus Acherdusius. ulne arbori naturam ad ineolarum indoIem transtulit scriptoresneertus apud tymol. . p. 18 5 μοχθηρος ων καὶ τὴν missari ἀχερδουσιος.