장음표시 사용
331쪽
Στεφάνους τε πῶσι κωριναλωτὰς χρυσίδας. Ailienaeus X p. 5024 si ερεκρατης ὁ Α ὁ πεποιηκως τους εἰς αὐτον ἀναφερομένους Πέρσας φησι μετάμους κτλ.Locus ex eonvivii deseriptione petitus videtur Persico apparasu splendescentis. De oculis Wφαλωτοι v. ad Cratinum p. 49. VI.
332쪽
Phryn p. 436. Tum τηλαυν seripsi pro θ' ηλίων praeeunte Euhnio, ni tamen male interpretatur. Reete ut ridetur Heminemustus ad Polluci I admonet scholiastae Aristoph. Plut 1038 καὶ δὴ καὶ ἰδίως ἐκαλειτο τηλία περίφραγμα-νidων ἐν τῆ ἀγορα, ἐν Ἀλφιτα ἐπι-ασκετο. Itaque perinde est ae a scripsisset, παιδίον, πολλὰ καὶ ἀποπολλῶν πηλιών γοώων quod alit omparaverant ex Aleiphronis Epist. III 63 των ἀπο τῆς τηλίας τινὰ νεανίσκων, a Pher ratis loco alienum est. VIII. Scholiasta Aristoph. an. 362 ἡ ταπομητ ' ἀποπέμ- πιι προς τους ποιησαντας τους Φερεκρατον Πέρσας ταρο ἀπορρητα ἡκουσιν, ω νυν ἡμῖν θος. ae paullo audacioribus onlecturis tentavit h. Bergulus Commenti p. st. Recte pro εκουσὶ Dobraeus corrigit isουἄεν, sive potius et κουσαν, ut voluit indornus, qui postrema verba in cod. Florent ita legi mihi indicavit: ιυς νυν ἐκ ἐαι τῶν μυστηοiων θος Itaque hoc dicit scholiasta, ἀπορρητα, quae Aristophanes de rebus vetitis diuit, Persarum auetorem de mysteriis dixisse. lysteria autem eo sensu intelligenda videntur, quem attigit obeevius Aglaoph. p. 85.
Oυτος ποθεν ῆλθες B. εἰς Κολωνον ἱέμην,ο τον ἀγοραῖον, ἀλλὰ τον τῶν ἱππέων. Argumentum Oed Col. Sophocli p. z Herm. μνη/ιο- νευε τῶν δυεῖν Κολ - Φερεκρατη ἐν Πετάλη διὰ του-τ- ουτος ποθεν μεις κτλ. mamoerat p. II se κα-
333쪽
Καλλισθένει Correxerunt orsonus Adv. p. II et Elms-leius ad Acharn. 18. Nirinen Brunchil commentum apud Aristophanem an Clisthenem navis nomen esse suspicantis, non minus miriae ad Pherecratis locum transtulit Fritetselitus Aella Soc. gr. I p. 149. Loqui videtur inestas aliquis aut Leotrophides, levissimi homo ponderis. Clistheni autem assimulat olumbuIam propter effeminatos et mollie los hominis Dres. III. Athenaen VIII p. 343 et κωυωδουσι δ' αυτῶν Melanthium in istocrreri λυκων ἐν δερατερσιν, Ἀρισrοτάνης ἐν ιρρηνη, Βερεκρατη ἐν Πεταλη. Demelanthio vide Hist. erit p. 20 sq. et Th. Berg ii Comment. p. 340.
335쪽
ens ipse excidit Apud Pollucem cra, ubi olim legebatur Φερεκρατνης ἐν ΙεraDi, uno recto legitur μεταλλευσιν. V. ad metall. I 30 De titulo sabulae dixi Hist erit p. So.
Athenaeus I p. 48Ii ὁτι δἐ εγάλοις ποτηριοι αἰγυναῖκες θρευντο --ος ειρηκε Φερεκρατη ἐν παννiδι διὰ τουτων Γιτ' ἐκεραυευσαντο κτλ. Ex Athenaeo locum repetiit ustathius ad Odyss. p. 1632. Vs. I vulgo ιτα κεραυευσαντα. Reete h. Bergvius is ἐκεραυευσαντο h. e. mulieres consci iusserunt. Iridem ui a Schweigh additum ex C, in quo si scriptum est, ψερεκρατη δ naiων-ησὶ τοῖς ἐν ἀνδράσι κεραώευεσθαι ποτηρια πλατέα. - s. ante Casaubonum δωρουντ s. vulgo φασὶ δ' αὐταῖσιν Correxit ergkius. - s. 4 εσας, pro quo C et Eustathius ιεστός habent, praeeunte Schweighaeusero eum γαστροιίδας eoniunxi media pares in immanem ventrEm
336쪽
γάσrριδας VL. omittunt C et Eustathlus. Porsonus Adv. p. 12 ἐγγάστριδας, gravidas, quod vix aptum. Ne tamen qua analogia γαστροιιδας tueri liceat perspieio Seribendum videtur γαστροίδεας Eustathlus ad Odyss. p. 168 28 r
καλειται gro Arrικών, καὶ ιύ μοι δης καὶ πεοίδης. Eiusdem generis est χελυνοίδης abi apud Phrynichum Bevh. p. 2 26. Sed haereo nonnihil in soluta accusativisorma, quamquam ημίσεας Et pauca alta eiusdem generis ab Λiticis dies me non fugit. s. η - - αυθ' om C et Eustathlus. πορρωθεν ex longinquo rem αυτο ita instu-tea ut plurimum vini bibere possint. - s. τ αυθ' Di dorsus pro αυθ . Ibid. ἀνεκλογίστως dem fere quod ἀνεξελέγκτως - a. Io Ex parte Ita Athenaeus X p. 460 er καὶ Βερεκρατη ἐν Τυραννid Koείττων ut ἐστι χιλὶ ν
337쪽
'ADάχνεια Υσπερ σικυαισι ταῖς κεναις. Idem mavκναῶσι vol. III p. 392 Φερεκοάτης Τυ--ἱδι Ao'αραχνι' ἄσπερ ταῖς συκοαῖσι ταῖς κεναῖς. Reel Valevenarius iatr. p. 1694. σιπυαχι, sive potius σιπυαισι. Iarpocratio a Runkelio allatu p. 166 8 σιτηρον ἀγγεῖον εστιν η σιπτα εστι δἐ ολλάκις πα- τοις αρχαίοις -- αικοῖς. iva Hevehius μαν φυλακὴν ἐπιτάττειν πα--ia. ἐπὶ των ἡ δεοπινιον, στάξεως, διὰ - ἀναγκαίως καὶ χωρις ἐπικελευσεως τουω πραττειν. Βερεκράτης - ραννιδι. Eadem, sed omissa Pherecratia commemoratione Prov. Colai. I. Proverbium reuilus alii interpretantur. V. ad Fragm. Philem. p. 361.
μοι τε λεξα θυαὐληδονην ἔχει. μοὶ γαρ ἡρξε των κακιον Μελανιππίδης ἐν τοῖσι noωτοις, ο λαβὼν ἀνῆκε αε, 5 χαλαρωτψαν τ' ἐποίησε χορδαῖς δωδεκα. ἀλλ' υν-αιὼς ἔτος ἐν ἐν παρων ἀνὴρ
Κινησίας δῖ ὁ κατά-τος Ἀττικός, ἐξαρ-νων καμπὰς πο- ἐν ταῶ στροφαῖς,
339쪽
illustrara instituit Helnrielitus in libro de Epimenide Cret. p. 19 sqq. postea Iacobsius in olsi Anal. II p. 375--E-eentissima aetate Hanovius Exercit erit. I p. 3 sqq. s. 4ἐν τοῖσι πρωτοι Fugit hic locus diligentiam Reigii de Ae-eentus inel. p. 20, ubi veram huius dictionis formam ess Edocet ἐν τοις μοτος. Eadem o loco restituenda, sublato post π-ζοις commate. - Vs 5 et Hanovius ita supplebat rἀλλ' υν Ouως ουτος ἐν ην νὴ τον ita αποχμον ἀνῆρ εαοιγε προ τα νυν κακά. Vs S runculus ad Aristoph. III p. I 0 γαρ pro δέ. novius δέ quarum particularum opulatio hoc loe vix satis apta est. Ipse olim κινησίας δ' ὁ τρις καταρατος. Possis etiam Κινησίας δ' ὁ λακκαταρατος Photius p. 303 5.
Λακκαταρατοι οἱ γαν καταρατοι και λακκαταπηγων, δαγαν καταπυγων. quae sortasse rectius scribuntur λακατα-
ρατος et λακαταπυγων. Sed malim nunc Κινησίας δέοι ' ὁ, pronomino, Io repetito. V ad Menandr. p. 50 Atticum autem dixit inestam, non ut hunc Cinesiam ab alio inesta, quem Thebanum esse volunt, distingueret, quae Hanovii l. l. p. 8 fuit sententia, sed ut inestam reliquis poetis, elanippidae Phonidi et Timotheo genero peregrinis, opponeret. Unum
tantum fuissa inestam irrica arto clarum docuimisi erit. p. 229. - s. I Hanovius non sine idonea caussa υτιυς μ' ἀπολ λεχ quamquam si s. 8 recte pronomen inserui, lenius eorrigas ἀπολώλεχ' ουτιος. Eiusdem hae est ad lo-ium hunc de Cinesia loeum annotatio. Versionibus stropharum ζαρμνονiοις declarari arbitror saltationem chor cyclii, non congruentem illam neque eum modo tibiarum vel irrae nequis eum cantu. Itaque lacium videtur in inestae dithyrambis, ut chorus versiones saceret, antequam tibiis significarentur; quar ubi secundum musices rationem dextra debebat parte chorus collocatus esse, sinistra conspiciebatur et invicem. Atque haec quidem explicatio tum chol. Itanarum
I 53, qui de inesta sic ἐν τοι χοροι πολλὴ κινήσει ἐχρήσατο, tum omparatione confirmatur iocosa, qua herecrates utitur, hae καθάπεο ἐν ταις ἀσπiσιν ριστερ αυτου φαι
340쪽
Hται τα δεξιω. Ἀσπίδες enim ordines millium sunt, do qua significatione D. Bergierum ad Arist. Lys. 28 Et tu Elum Lex Xenoph. I p. 4 4. In ordinibus autem militum nullius dextra pars sinistra potest videri, ubi frontem ordinum aspicis, nisi si quis tergum vertit itaque simul gnaviam inestae poeta cavillatur, quae item haud obscure notatue a Lysia 'Aπολ. δωροδ. p. 08 Reish. καὶ ων μνη- siας υτι διακεθιενος πλείους στρατείας ἐστρατευται, υτοι mo των τῆς πολεως ἀγανακτουσι. Patet lotur ualeam,
Iieet non mutatam, tamen quodammodo corruptam a Clnegla esse et debilitatam, saltationis et tibiarum sublata congruentia.' - s. 13 unus liber ουτος et ἔμως semel. Wytten-
emendationem Emperius las de Ionis Chrysost orat C rinth. p. 26 lta eorrigens, ἀλλ' ουν νεκrος ουτος ἐν ηιι ἐμοί. - G. I Wyttenbaelitus si ρυνις. Eiusdem odieea Dρωννις Cod. Vat. ab Io Frangio ollatus et ρυνις Lea-hlaea nominis forma sui haud dubie Φρυννις ex noto eo- Iismo, de quo docte exposuerunt Seldlerus Mus Rhen. III p. 180 et oecinius Corp. Inser. II p. 189. Ad Pher eratis locum speetant haec selioliastae Aristoph. Nub. 9 Iro κωρακοὶ πολλάκις αυτου μεμνημένοι ἐφ' ις ἐκαινουo-γησε κλάσας την ob ν παρὰ το ἀρχαιον ἔθος fort. ἐθος ,ώς 'Αριστοφάνης νησὶ καὶ Φερεκρατ=7ς. Ita enim legendum pro edito 'Αριστοκρατης. Vid. Hist erit p. 6. hryni ab aliis quoque comicis strenue vexatum esse indicat etiam auctor Proverb. Bodlei. 596. εσβιος εὐδος οἱ ιἐντον μαινετιδην 3 οἱ ὁ Φρυνη Φρυνιν), ο καὶ μαλ- λον. πο πολλῶν γα κεκωμωδηται ιυς δια ἔθειριον την μουσικην. De στροβίλου videmisi erit. l. l. - a. 1 vera videtur suretti eorrectio ἐν ἔπτα χορδαῖς, etiam ab IIanouloeommendata, cui favet eod. Vaticanus, in quo ἐν πενταχορδαις seriptum est. - s. I cod. Vatic ἐν pro, et αυτις pro υθις Discimus autem ex hoc loco, Phryni postea ad saniorem artis rationem rediisse, unde intelligitur haeo post Aristophanis Nubes scripta esse Ita enim illi us 9 0r