장음표시 사용
321쪽
Novissimus editor Aristophanis Thesmoph. p. 30 negatdnbitari posse, ut Phereerates hae in fabula improbum
hominem Myrmecem, etiam ab Aristophane an. 1502 eastigatum, quum ipsum tum familiam elus irriserit. Sed talia improbi eluis per totam aliquam sabulam irrisio aliena est a poes Phereeratis. Et quis credat obscurum hominem, qualis Myrmex ille suit, idoneum comoediae argumentum Prae- here potuisse Nee favet illi onlecturae Eustathlus pnseulis a Tasello editis p. 94: τεοοι mu'κια παθων προσειποντες τον στυλον τουτον columnam dicit, in qua stylita quidam Thessalonieelisis versabatur , ως εἰς μυρα ηκανθρωπον ταπεινωσουσι τον ἐν αυτῶ Πέγαν αν o ποπι ην εν ει αρα σεμνοτερον, ως εἰς μυρμηκολεον - τα, τι καὶ κρεῖττον απολέσθαι παρα τι - χειν τροφην, δὴ τω μυραηκολέοντι ἐπιλαλειται, ηπερ υτι ζῆν ποντα καὶ συναγοντα υρυηκοειδῶς εἰς ποθετον. Is igitur μυρ-Mηκανθρωπους de pusilli brevisque staturae hominibus Intellexit. Sed potuit sane Eustathlus, qui hereeratis drama non nisi ex grammaticorum citationibus nosset, nomen illud in eum quem volebat sensum detorquere. Commendat tamen illam interpretationem quodammodo Fragm. IV, ubi nescio quis colo pro naviculae malo ui iubetur. Fuit quum notam sabulam de formiet in homine mutatis dramatis aris gumento subiectam fuisse crederem. Sed ei quoque eonte-eturae nihil in fragmentis praesidii. Deucalionis quasdam in hae sabula partes fuisse ex Fragm. II intelligitur.
322쪽
detur in vocabulo βοαξ, quod et piscem et lamatorem si gnifieare potest Praedicaverit persona mulierem fuisse docent verba νὴ τι θεώ nescio quid de vocalitate boacta.dugaris, altera inquit, negant enim pisces esse vocales. Tum rursus illa recte dieis, nec sane alius piscis praeter boaeem clamator est. Ita carere licet Blom flet dii coniectura, post αξ verba λωνεῖν δυνάuενος excidisse suspicantis. De Ovdi εἷς apud veteres omiuos . linsteium in Censura Hecubae Pors. p. 25 ed Lips.
323쪽
ἀφ' υ ο νον ην. Pollux VII 3 το oγαλεῖον καθ' ου κλευθον eod. Iungerm αικλιον ἐξαDτωντες, στυππεῖα γέρων ἐκαλε&O.ην ὁ ἐκ ξυλο πεποιηαενον κιονιον, Κρας μυου τετραγωνου θον, Γ γεροντος ἐπῆν προσωπον, ἀφ' ου καὶ του- νομα. θερεκρατη δέ gησιν ἐν Μυρριηκανθρωποι 'ALλ'εως τάχιστα κτλ. Libri ποιεῖ Correxit Euhiilus. Idem insequentibus ἐφ' υ. Sed haec verba num eum Pherecratia versu eoniungenda sint dubitare licet Pollue tribuit ou- plus mend. II p. 2I. Seniculum illum . . instrumentum vi etrices stuppa circumvolvebant, habemus etiam apud Herodem iobae Flor. LXXVIII isi ταῖσι μηλανθησιν αμμα ἐξάπτων του κεσκiου μοι τον γεροντα λωαται. Idem describitur a Pausania ustathii ad Odyss. p. 192 63rγμον γερων ζυλον στυλid παραπλησιον, χον κεφαλην γε ντοειδῆ πλαστὴν ἡ γλυπτην, καὶ ἀρας ς μυου τετραγωνου, - ων κρεματο, νηθ- ενα στυππεῖα.
Pollux X sl ειποις δ αν καὶ isDi οφος -ον - καί που καὶ κοιτην, ως ἔν τε τοῖς Βάπταις υπολιδος, Ἀλλὰ τας κοίρας ' χουσι πλουσιως σεσαγμένας, καὶ ἐν Φερεκρατον Μυρυηκανθρωποις, 'Aλλὰ καὶ κοιτα τας ἐν μοι ἀποβάνθ' α μέλλον εὐαριστῆσιν. Postrema inde ab ἀποβάνθ' unus habet eod. Falevenburgianu . Nemsterhusius tentabat: Aλλὰ καὶ ἐν κοίραις ταῖς μοι sic ἀποκεῖθ', μελλονε αριστησειν Eupolide metri vestigia cernere mihi videor Fortasser 'Aλλὰ καὶ κοιται ἐν θεαῖσιν ἀποκειθ' ci μέλλομεν
324쪽
paratias petita suspicabar. Eodem Icendi genere in para- has usus est Metagenes apud Polluc. X 88 καιναισι παροφισι καὶ πολλαις ευωχήσω το θέατρον, et Astydamas Athenae X p. II ar ἀλλ ωσπερ δείπνου γλαφυρον ποικίλην ευωχίαντον ποιητὴν δει παρέχειν τοῖς θεοταῖς τον σοφον. VI. Scholiasta Ven Aristoph. Vesp. 6 2 το δ λαγαρυ - σθαι τερον τι εοικεν ἐμφαίνειν Φερεκρατη μγηκα θρώποις ἄντὶ του σιδαλευειν leg. καλευειν aeo ποθ' ωριεις καὶ τῆς ροφῆς τον χουν, κατὰ τῆς κεφαλῆς κατακοιμησονται λαγυριζόμενοι. Veram huius
verbi sormam esse λαγαρι σθαι grammaticorum consensus docet, hunc ipsum Pherecratis locum respicientium Hesyctius, αγαοιζόμενοι σκαλευοντες Photius p. 20 9. --γαριγαενοι σκαλευοντες, τὰς λαγονα τυπτοντες. Eandem seripturam commendat dorica sorma λαγαριττεσθαι Hesychius, αγαδείττeται sιετριευεται δ). Pro κατακοιμησονται scribendum videtii καταμή σονται. Xους quid hoc loco st-gnificet Oeero videtur Hesychius, ους καὶ το ἐπιβαλλο- μενον τω ορονι χέμια. Itaque locus ita scribendus videtur r
κατὰ τει κεφαλῆς καταπι σονται λαγαριγριενοι. Praeterea pro μεῖς, quod ferri non posse aperium est, aut ομιν aut i/μας seribendum est, id ut a verbo quod exeldit reo statuatur. misi in verbis ποθ' ἱμεις latet προθυμως. VII. VIII. Γελῶντα καὶ aioοντα καὶ τεθολωμένον.
325쪽
καὶ ἐπὶ λυπης ' πο γῆς ἀι ire κτλ. Eadem Suidas v. - λωιιένος, tibi ἀπεθολοιθ' logitur, et Eumol. M. p. 10, qui alterum versum, quem Pherecratis esse fro erto affirmari non potest, ii scriptum assert πο τῆς νυiας νε- θολοητο δ ' ἡ καρδire. Plioli eodex λεθολο ὁ Peritu ei liue glossa Ievchii, Aristoλοιτο ἀνεrαοάσσετο. Convenit Horatianum turbidum laetatur Carm. Ilos .ixa υιμοι κακοδα itiων αἰγις σεται. Suidas v. αἰγις ol. I p. 642. Aipiς καταιγL. ωρε- κοάοὶ moti ηκανθρωποι ostio κακοδαί&ων κτλ. Dubium est utrum tempestas an turbulentus homo tempestatis instar ingruere dicatur. Postremum placuit Fritetschio ad Aristopli. I liesm. 100. Ae similiter ipse Pherecrates pilesin. IV roitio τάλας χαραδρα κατελίγλυθεν Alterum non nihil praesidi habere videtur in Fragm. IV, ubi nescio quis navem apparare iubetur quod idem ritetschius ιγις duplicavit, id ex eo conlecturaram genere est, quas nec refellere argumentis nec demonstrare licet. Quis enim praestet nou adiectam fuisse in no versus interiectionem βαβαi, vel I-
326쪽
οστις βουλοιτο πεσθαι Φερε ατε εἰποντι ἐν Μυρμηκαν- ωποι Μανέαν θρεπτην. εστι δἐ τουνομα καὶ ἐν τω-σω ποος Πυθόδημον ni ἀποστασίου. Frequentius est servulo dici θρεπτους, quam servulas θρεπτάς. D. Valevenarius ad Ammon. p. 1 3.
327쪽
ἀπο τῶν ὁ τεγων πετο rρυων ετ ναστίσκων πο- λυrvρων ὀχετευσονται μερMω συν- ει καὶ ιριοπολφανευωνσις. τα δἐ δὴ δένδρη ταν τοις ρεσιν χοοδαῖς πταις es μφείοις I φυλλοροήσει, καὶ τευθιδiοις παλοι κίχλαις τ' νc βοάστοις. Amenaeus VI p. 269 e allata quam supra exhibui Pherecratis ex Metallicis ecloga, ta pergit κἀν τοις Πρσαις ει νηοι Ti δ' ἔσθ' ἡ&ῖν των - αροτων κτλ. Intelligenter Franc Ritterus Dissert de Aristophanis Plut p. 5:-Alloquitur aliquis, ut probabiliter eonlicere licet, Πενίαν, quas cum haec fere dixisset, per ipsam aratores, iugorum salelumque artifices, labros aerarios atque frumenti satorea ad laborem sustinendum impelli, quod secus futurum esset, si Iutus se omnibus dedisset, haec igitur eum Paupertas dixisset, elus adversarius respondet quid nobis opus se aratris tuis, et iugorum falciumqus ariscibus vel fabris
aerariis sua ponis enim Omnium rerum copia nobis eae Pluti intibus Q uet. In sequentibus alia vitae eommoda lepidissime describuntur. Plui sontes in hoc fragmento ita commemorantur, ut inde omnia bona et sumina vitae felicitas tanquam a deo Iuviali asiluerent eos autem sontes eorumque deum in terram Persicam, . . in eam terram, in
328쪽
qua ingentos auri aeervos servari credebantur, collocatos esse a poeta, ex sabulae nomino probabiliter olligi potest. Totus locus quodammodo similis est Aristophanis Pluti S04 AEI , ita tamen, ut in hoc bona Pluto auctore iam allata memorentur, in Pherecrate ut mox adventura describantur.' Πae Ritterus, qui herecratem seu quicunque sabulae auctor habendus est, hoc sibi propositum habuisse satis probabiliter statuit, ut absurdas Atheniensium spes ara que ineptam auro Persarum potiundi cupiditatem perstringeret. s. I ποπο ν. Pollux VII II 5 και ζυγοποιειν ως ἐν Πλουτω Ἀριστοφάνης. Ubi in poetae nomine erratum esse videtur obraeo ad Plui. 15. Vs 3 et Propter verbum κοχυδειν asser Eustathlus ad Il. p. 1095 19. De ἐπιπύσrοις h. e. Iaeoniis, quas salsis quibusdam eondumentis onspergebant v intpp. Hesrebi l p. 37 et quem Seti Keighaenserus asser scholiastam Aristoph. qu. I 03. Idem recte eoniungit ποταuo ut o s ἐλανος κοχυδουνrες ἐπι- παστοις και μόρως CD. Metall. I. De placentis ex o deo Achilleo v. Brunckium ad Arist. qu. 819. - s.
ρευσονται C. ρευσον roe PVL. ρευσαντας B. Eandem huius
suturi formam, quam utimantius Grammat ampl. II p. 28 Attieis usitatam fuisse negabat, praeter Pherecratem habet etiam Crates θηρ. Ι 4: κίστω cευσεται εἰς as πυελον, et Euripides Thes. I p. 355 πρηστῆοε ευσονται κάrtio. Ita enim reet Barnesius. - s. si ινω ἐκαπνίαι AP oi νωκαπνire L. Tum καὶ pro κατὰ V. - s. libri ριετ' ἀμητισκων καὶ νασiσκυαν ναστισκων . Heringa observ. XXI p. 1 6 μετ' ἀφιηλσκων, eteris deletis. Rectius Schweighaeus rus priora illa ιετ' ἀφιωτίσκων ex parallelo loco Pherecratis Metall. irrepsisse statuit. - s. αγερ ει Villebi unitis Libri ερυοi. Tum λειριοπολφανειμώ - νας Casauhotius ad Athen IV p. 158 b interpretatur de polphoeum liliis et anemonis parato. ' Ἀνεμωνι etiam μὰ ser ειδος erat teste Hesychio s. v. rauciuun et Polluce V 6. Idque
329쪽
δρη et δένδρα. inde indornus edidit τα-δένει
ημιν Propius a vero aberat Schweighaeuserus, τα δἐ δένδρη ταν τοῖς οεσιν δή, proxime Erlarditus Observ. p. 46Ieonileiens τα ὁ δένδρο δὴ ταν τοῖς ρεσιν, ut docet Grammaticus ramer Aneed I p. 2 τ γίνεται τα ἐς ον ουδέ-
τοις ορνεσι sic).' mae ad hunc ipsum Pherecratis locum reserenda esse vidit etiam Th. Bergvius Comment. p. 2s , in eo tamen falsus, quod hinc colligit fuisse qui ergas Aristophani Indicarent: non enim errasse grammatieum inis
mine Aristophanis, eum addiderit καὶ πάλιν. Sed illud πάλιν quo spectet non obscurum est Posidippum inquit dixisse δένδρον, Aristophanem eontra δένδρη a δένδρος Deforma δένδρη v. iersonum ad Moer. p. 132. Eandem pro vulgato δένδρεα probare debebat Matthiae in fragm. Eurip. Phaeth. XIII s. 9 υλλοροησε pro φυλλορροησει. CD ad Metall. I 29. mox obraeus παλοῖσι Sed videtur κίχλαις hoc theo reui primam Illabam producere, cum in ilies sit posita. ii. s μαλάχας ii ἐξεμοῦν ἀναπνέων ὁ Λάκινθον.και μελιλωτινον λαλῶν καὶ ροδα προσσεση u ς' ι φιλῶ μἐν ἀμαρακον, προσκινων ὁ σέλινre, γελῶν δ' ἱπποσέλινα καὶ κοσμοσάνδαλα Diνων, θχει κἀπιβοα τοιτο παμδν', εος νος ἐστέν. Athenaeus vis. 685 a. καὶ ὁ Φερεκρατη δ η ὁ ω-
330쪽
ποι-κως ro δρ- τον Περσας νnμα -- καὶ αυτος αν- ῶν τινων στεφανολτικῶν τλησιν 'sa αλάχας ἐν ἐγρῶν κτλ. Ipsum 'lutum, quem poeta hau in fabula induxerit his verbis ompellari existimat Frane Ritterus Dissert de Aristoph. Plut p. 6. mihi illa de homine Calliae Eupolidet AdnIat. XVII haud dissimili in in ersicam mollitiemessus intelligenda videbantur. 3s 1 orsonus Advers. p. Ilo ἐξε&ων. Recte editum tuetur obeckius ad Phryn. p. 6 . Daleeampi coniecturam ἐξοιγῶν probabat Hermannus Doetr.
meis. p. 5 6 Simile illud Eupolidis in Marte XII φα- γδαν Ουγγανειν de homine deliciis et voluptatibus diffluente, et eiusdem in Adula XVII ῆλα χρέμπτεσθαι. In sine
versu λ' ακινθον AC. ια υακινθον L. δι ' υάκινθον . Vs 3 Hermannus olim in libro de Metris p. 3 5 προσκυνῶν. Postea Doctr metr l. probavit προσκινῶν. Recte interpretatur Seh eighaeuserus euius Oscula amaracum lent, eoncubit apium. σέλινα BC. σέλινον L. iro De Benotatum καί Vs γελῶν δ' ἱπποσέλινα exis primus addidit Schweighaeuserus, sed rustra haeret in metro et sententiu Idem, opinor, est ac si dixisset γεδευν ἱππο- πορνικαῖς. notum hoc fragmentum admirabili imaginum varietate et ingeniosissimo ambiguae dictionis lusu conspicuum est. - s. 5 ante Canterum κάπι αrρι ror. Ibid. παιων' pro παιων Schweighaeuserus, illum paeanem respici monens, qui canebatur cum tertium post coenam poculum biberent. Blomseldius Gloss. Acsch. Agam. I 8 παιῶν Hermannus παi υν Mortasse calami lapsu.