Theologiae moralis compendium ab ... Josepho Segna breviter concinnatum ad usum Seminarii suae Dioecesis

발행: 1833년

분량: 610페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

471쪽

Maximo. I.' Quarulo qui eam sert, non ha, beti jurisdictionem , ut explicatum est n. 4. , aut si illam iuibeat interdictam , aut suspen m pervppellationem tempore debito: sactam. a.' Non incurritur Censura , si culpa , ob quam sertur, nec

in se , t nec ex circumstantiis sit gravis , ut n. dictum est .i 3. Si ante fulminationem Censurae pensententiam particularem , ut n. 6., non praecesserint debit de monitiones et i quia si reus Iaon foret ironi tusi, nota posset dici contumax. Dixi Por sententiam Panticularem. f. quia , quando Censurae si

ve a jure , sive ab homine infliguntur per legem generalem , ex. gr. si aliquid Praeceptum , aut vetitum sit sub poena Excommunieationis , cu N Lex

seinper moneat, alia imonitione OpuS non est . i. ar. Q. Quid dicendum , si censuratus immunis sit a culpa sibi imputata γi N. Potest dari casus , ut juxta allegata , ct Ρr ibata aliquis sit declaratus concurrisse ex. gr. in. abortum , arborem fructiferam recidisse et c. et proinde declaratus exeommunicatus. Etiamsi antc Deum hujusmodi vir sit innoeens ; et privatim , Vel co ram iis , qui innocentiam ejus perspectam Italiciat, et secluso scandalo , possit tamquam non censuratum, se gererer in publico autem ob mulla inconvenientia , quod sequerentur , et etiam ne Ecclesiae: auctoritatem videatur vili pendere ; debet se gerero tamquam Censura innodatum. Colligitur in Cap. Inquisitioni 44. Sentent. Excom. ; ubi in casu consimili Innocentius III. dicit, innocentem debero humiliter Excommuniciationis sententiam sustinere. Id autem non Vetat , ut hujusmodi in Docens ad Superiorem appellet, Vel aliter suam innocentiam patefacere curet , aut absolutioncm petat. Et hic nota , quod, Sit innocenter Censuratus

472쪽

aliquem ordinam exerceret; Irregularitalem . non incurret: quae incurritur ob violationem censurae erae , et non apparentis. Ita. Q. Quid dicendum in dubio, an incurrerit . . Ante sententiam judicis , nemo tenetur sagerere , ut censuratum ; sive dubium sit jviis; ut si quis dubitaret , in Censura lata sit contra tale crimen ; vel an Censura sit talpa, an serendae sententiae ; ut dictum est ri. 3. : siva dubium sit facti; ut si dubitetur, an percussio Clerico iacta, fuerit graviter injuriosa nec ne : quia in dubio m mo est expoliandus jure suo. , Si autem quis dubitet, an causa , ob quam fuit cmsunatus, sit justa , necne ; debet se gerere ut censuratum : quia

in isto dubio possidet potestas judicis. Vide B. Li-gorio n. 67. et 68. Pariter si dubitetur, an mors hominis secuta sit ex vulnere , vel alia ex Causa; si vulnus fuit grave, et homo mortuus sit intra quadraginta dies , censendum eri mortuum esse ex vulnere , et seritorem incurrisse in Excommunicationem. Si autem vulnus fuit leve ; aut si grave, homo mortuus fuerit post quadraginta dies; iudubio censendum est, ex alia CauSa obiisse; et proin inde seritorem in censuram non iucurrisse. ,

3. Q. Quaen'm aliae Causae excusant ab incumrendis Censuris 3 Excusat 4.' Ignorantia tam juris, quam saeti , praesertim in sententiis Ordinariorum ; dummodo ignorantia non sit Sumna , aut Crassia ς ut declaravit Boni sucius VIII. in Cap. Ut ianimarum a. de Constit. in 6. ; et multo magis , nisi ignorantia fuerit amectata. Quae autem sit ignorantia Suyina , et affectata , vide Supra. Lib. I. n. 29. Hinc qui nesciret , Censurum latam esse a jurct contra Percussores Clericorum; vel illum, quem

473쪽

percutit, esse Clericum ι licet graviter peccet percutiendo ; Censuram non incurret et quia talis non est censendus contumax eontra Legem Ecclesiae , nec Censurae contemptorem. Ita Sua rex cum aliis , quos vitat . et sequitur B. Limrio. n. 43. Imo , si Censura lata sit contra eos, qui Vienare , consul o , leme meio G u , ymesu serim e o. aia quid sacra e . vel omittere ; excusaret Miam im rantia strassa, et supinia. Coni uuis. Non ex ςusaret autem ignorantia assecta ; quia haec aequiparatur scientiae, et culpam auget, ut dirimus

Lib. I. n. Im. 34. Q. Sunt ne aliae Causae excusantes pu. Excusat 5.' ab incurrenda Censura metus gravis, ut explicatum est Lib. I. n. Io. II. ei Is..Hinc qui metu mortis, mutilationis, infamiae , gravis jactum bonorum, et Mutilium homici4ium.

aut aliud patraret Censum vetitum. IReearet quidem contra legum divinam . et naturalem ; non peccaret tamen contra legem Ecclesiae , et prioli de Censuram non incurreret; quia I.egus Ecdlesia qsticae cum tanto periculo. n obligant; nec occisio censetur conjuncta cum contumacia. ita Suam reZ cum aliis, quos citat, et sequitur Beatns n. 46 Excipe, si metus incutiatur in conismplum. Religionis , aut Censurarum: quia tunc etiam eum periculo mortis non posset occidere ; et occidendo Non excusaretur a Censura. Communis. Deuique excusat a Censura quidquid a peccato gravi, exeum saret, ut materiae parvitas , desectus au vertentiae,

et deliberationis ; impotentia Legem adimi, odi ,

474쪽

si ν

g. -l uis absol ero potest a Censuris 2 -- u. Si, censura 'lata s3d contra aliquata, personam determinatam per sententium, 'particularem regu Iariter loquendo ille/ potest absolvdro , qui eam tu lit', veli ejus Superior . vel Mechssor ι vel Dei gatus. Et Idipsum dic , quando' Censura quocum quo imodo sit reservata.' Si ainem Consura lata os a jure, vel etiam ab hornine per aententiam .ga. neralem' contra quoscumlue ; nisi 'sit reservata ;potesti ab ea absolvere non Oscdum Episcopus , .sed quidumque Consessarius: adprobatus. Sie statuit Indi nocentius III. in Cap. Nuper n9ι: da Sent. Ex com. ; et: 'ita sentiunt S. - Thomas Suppi q. 24. a. I . , et commuttitor alii Doctores apud , B. gorio n. ' o. et 72. t quam visi alii Doctores i dicant i al suo Episcolao posse absolvi Dixi ti regu Imriter sequendo : quia in aliqui si circumstantiis etiam inferiores absolvere possunt a quibuscum

- I6. Q. Quaenam sunt hae circumstantiae 3 - Si Dis constitutus sit in articulo, vel peri*eulo mortis; omnis Consessarius , . et in defectu e tiam simplex Sacerdos absolvere potest non solum ab iomm s peccatis , sed etiam ah omnibus Consuris quantumvis reservatis, et etiam ab .Haerosi formali; ut diximus Lib. III. n. I 58. et I 59. scum conditionibus , et obligationibus ibi expositis. a. Si delictum , oh quod quis censuratus. ,rePeriluz sit occullum ; idest , quod a nemine Sciatur , Veln quinque , Vel sex personis in aliquo oppido , vel a Septem , aut octo in civitale, ut inquiunt The-

475쪽

stiurias ti Navarinis relati a Lambertini Ιnktii, 87. n. 45. ); ex Cas . . Iacoαι 6. de Bes. Triden tini Sess. 24. , hujusmodi Censurae possunt abso vi ab Episcopo , caetcrimus, ordinuriis , sivo pellse , sive per specialiter depulatu in , ctiamsi reservatae . sint Pontisci: cxcopia tamen IIaeresi , ut dictum est Lib. IV. n. . 324. , . Casibus in Bulla Coenae reservatis , ubi haec viget ;l qui absque spe, ciali concessione nequeunt, absolvi extra mortis arinticulum , .uι legitur in Bulla.. 17. Q a Quaenam sunt aliae circumstantiae p. v. 3.' Si liqui incurrit in Censuxam Papae rese Valam , limpeditus sit pcrsonalitor ad iro Ponti cum p tmid Episcopus proprius , caeterique ordi Darii Sivei per,se, Sive per alium possunt eu absolvere ; etiam si Censura sit publica ; et etiam ab Ilseresi ,- caeterisque Censuris in Bulla Coenae contentis, cum obligatione tamen satisfaciendi par

u lesae, si adsit. Sed hic notandum, quod si impedimentum sit perpetuum , vel ad longum tem

Pus , censuratus absolvitur absque onere compa

vendi. Si . autem impedimentum sit ad tempus; tunc potest quidem absolvi , Sed eum onere , quod cessantc impedimento ; vel per Se , Vel per procuratorem Pontificem adeat, ut ejus mandato obtemperet et alias non comparendo , cessato impedimento i, reincideret in aliam similem Censurani.

Vide Canones apud B. Ligorio san. 70, ad 84. . ,

ap. Ferraris V. Absolutio Art. L. n. 6. etc.

18. Q. Quinam intelliguntur impediti Pontificem adire 2

. . . Sunt x. filii familias; I. Regulares; 3. senes saltem sexagenarii ; 4. Servi ; S. Paupcres , qui ob inopiam nequeunt Romam petere; 6. Car ceribus , vel triremibus ad longum tempus dampari

476쪽

et , et similes. q. mai habent obligationem alendi

familiam , aut habent aliquam administrationem , quam absque publico detrimento relinquere non possent; 8. mulieres; s. impuberes ; io. illi , qui sim ni vitam dueunt, ut sunt i milites; illi, qui vivunt in Seminariis , Collegiis etc. ; It . infirmigravi, et longa aegritudine laborantes; ra. qui ob debilitatem , vel delicatam vitam itineris hi res ferre non valent r sed pro his , nisi periculum sit in mora, consulendus est Pontifex; a 3. deniquo qui absque gravi damno spirituali, vel temporali

suo, vel suorum iter arripere nequeant. Hi autem

tunc perpetuo impediti dicuntur, quando per docennium , et etiam per quinquennium juxta Tam-hurinu in impedimento laborant. Vide jura v. B.

r9. Q. Sunt ne alii , qui absolvere valeant a

Censuris ripae reservatis 'u. Maxime; et hi sulit Consessarii Regulares, qui ex privilegio Pauli III. Const. cum inter cum

c as 3. Iunii 1545. possunt absolvere ab omnibus Censuris Papae reservatis , exceptis illis , quae continentur in Bulla Caenae, et . aliis sex Censuris intra Italiam , et extra Romam quae ex mandato Cleme tis VllΙ. absque speciali concessione absolvi nequeunt. Haec omnia noverint Parochi, caeterique Confessarii , ut in cusu sciant , ad quos remittere possint suos 1κ nitentes hujusmodi Censuris irretitos. Quis autem possint Consessarii circa tales Censuras tempore Iubilei, vel vigore Bullae S. Cruciatae ; considerentur a tiente verba Bullarum. QuM vero sint Censurae Pontifici reservatae , Vide n. 44. etc 55.uo. Q. Circa absolutionem a Censuris est ne aliud praeterea notandum r

477쪽

.. Si quis censuratus sit ob scandalum , vel injustitiam , seu damnum tertio causatum in honore , vel honis fortunae; non potest absolvi , nisi remoto scandulo , et parte laesa satisfacta ; et, si statim non posset satisfacere , deberet cautionem praebere Cap. Odoardus 3. de Solui. , aut saltem juramentum de satisfaciendo, ut constituit Benedictus XIV. senstit. Conνocatis.25. Nov. 1749. n. 27. . Et, si Consessarius absque his conditionibus advertenter absolveret; graviter contra justitiam peccaret , et ad compensanda damna teneretur. Ita Salmaticenses cum aliis, quos citat,

et sequitur B. Ligorio h. Iar. . Si autem pars

laesa satisfactionem remittat, vel renuat; tunc censuratus posset licite absolvi. Et hic nota , quod si Censuratus partem laesam non curet satisfacere, cum posset; ex Cap. Eos , qui a a. de Scntent. Excom. in 6. in eamdem reincideret Censuram.

ai. Q. Quibus verbis absolvi debet censuratus u. Si Superior sormam praescripserit; haec adhibeatur. Sin aliter , tam in foro externo , quam in foro interno forma adhibeatur in Bituali Romano de Sacram. Poenit. praescripta pro absolutionetam Excommunicationis , quam Suspensionis , et Interdicti ; et ibi reperies etiam ritum absolvendi excommunicatum jam mortuum. Nolet tamen absolvensi, quod idem Bituale advertit , nempe rcii crimen , ob quod in Excommunicationem quis incidit, sit grave; praeter satisfactionem partis laesae , ut supra ; juramentum ab eo exigatur de Parxndo mandatis Ecclesiae, quin illi sene pro tali Causa r ac principue, ne deinceps delinquae contra illum Cainonem, vel decretum, contT

quod faetendo Censurum incurrit.

478쪽

ARTICULUS II.

De Censuris in syecie; Depositione, Degradaticine, . t ea Cessatione a dioinis.

22. Q. Quot sunt Censurae 7 i . Stant tres, ut jam innuimus n. I. Excommunicatio scilicet ; Suspensio, et Interdictrum. Cum ergo in praecedetiti Artieulo locuti suimus do Censuris in genere ; agemus in hoc de Censuris in specie; et videbimus , quae sunt amplius scitu necessaria tam de Excom in unicatione , quam de Suspensione , et Interdicto.

a 3. Q. Quid, et quoluplex est Excommunica tio p.. Excommunicatio , quae quando solemniter publicatur , etiam Anathema dicitur, est Censura Ecclesiastica , qua Christianus aliquibus bonis spiritualibus privatur. Multipliciter autem dividitur. Primo in Majorem , et Minorem. Excommunicatio major est illa , qua innodalus, non solum a Sacramentorum perceptione, sed etiam a communione si delium separatur. Ita Gregorius IX. in C. Si quem 59. de Sent. Ex comm. Et quando simplici ter Excommunicatio Dominatur , ex eodem Capite semper de Majori intelligitur. Inssigitur autem vel a fure, vel ab homine ; et est latae, vel rendae sententis, ut supra innuimus n. a. et 3. 24. Q. Quaenam est Excommunicatio minor

479쪽

rit illa , quae ex citato Cap. Sι- privat

tominem Sacramentorum perceptione; et ex: alio Cap. Si celebrae ro . de Cier. Excom. privat etiani licita eorum administratione ψ et passiva elections ad Beneficia : ita ut, si quis minori Excommuni catione innodatus ante recipiendam absolutionem

quae dari potest ab omni Consessario celebret.

graviter peccet; sicuti peccaret si absque neces sitate alia Sacramenta administraret ; et, si scienter aliquod Beneficium obtineret , ejus electio deberet irritari. ia5. Q. Quando incurritur haec minor Excommunicatio P . iv. Incurritur ob culpabilem communicationem etiam in civilibus cum excommunicato vitando nisi adsit legitima causa , ut infra n. 33. 34. . Sic legitur in Cap. Statuimus 3. de Sent. Excom. in 6., Imo , si contra Superioris prohibitionem cum ipso vellet pertinaciter communicare aut si Commanunicet in crimino criminoso , idest in , illo crimine . per quod suit quis excommunicatus ; .ex cit. Cap. Si celebrat, et ex Cap. Nuper 29. de: Sent.

Excom. incurreret Excommunicationem majoremisi

Et insuper incurritur Excommunicatio minor , Silaicus in Ecclesia alium laicum injuriose alapa per cutiat S. C. Immun. a6. Iuli. I 628. BP. Min lnaces . Formul. Tit. 5. Form. 8. n. II. .a6. Q. Datur ne alia divisio Excommunicationis 2 87. Maxime. Dividitur insuper in Excommuni cationem toleratam , et non toleratam. Excommum nicatio tolerata est illa , qua qui . est annodatus , - dicitur excommunicatus toleratus , quia Ecclesia tolerat, ut fideles possint cum ipso communicare: is autem non requisitus, non potest se in Commmunicando ingerere: Excommunicatio autem non.

480쪽

tolerata est illa , qua qui est ligatus , dicitur excommunieatus non trieratus, seu Mitiandus ; et hic nec requisitus , potest cum aliis communieare nec alii cum eo. Qui autem sint ex comunicati tolerati , et qui vitandi ; quae sint causae, ob quas cum ipsis possit communicari L qui sint Eia sectus utriusque huju, Excommunicationis et quae sint poenae contra violantes hanc Censuram ; videbimus in Paragraphis, sequentibus.

De Excommunicatis vitandis, et toleratis. α7. Q. Qui reputantur excommunicati visanda,

et qui tolerali 7

1 Quamvis antiquitus omnes excommunicati e sent vitandi; post Constitutionem vero Concilii C stantiensis : Ad evitanda , confirmatam a Martitio V. ut innuit etiam Bened. XIV. Syn. Dicec. Lib. I a. Cap. 5. n. 4. , decernuntur vitanda duo genera excommunicaturum et idest, publici, ac notorii Clericorum , vel Monaeorum percussores . et illi, qui publice Oxcommunicati , et nominatim denuneiati sunt. Et isti solum reputantur vitandi et ita ut nec ipsi cum fidelibus communicare queant, nee fideles cum ipsis. Caeteri autem excommunicati reputantur tolerati; nec vetitum est cum istis Communicare , ut numero praecedenti innuimus. 28. Q. Quando percussores Clericorum, aut M nachorum censendi sunt excommunicati uitandi Z u. In primis requiritur , ut percussor roapse in

Excommunieationem inciderit juxta dicta Lib. III. n. 74. 75. et 76. Secundo requiritur, ut Percu

SEARCH

MENU NAVIGATION