장음표시 사용
711쪽
7o6 Tum L. Di SPUTATIONUM Loquor enim de docto homine et erudito, cui vivere est, cogitare. Sapientis autern cogitatio non serine ad investigandum adhibet oculos advocatos. Etenim si nox non adimit vitam beatam, cur dies nocti similis
adimat 2 Nam illud Antipatri Cyrenaici est quidem
paullo obscenius , sed non absurda sententia :ὸ cuius caecitatem quum mulierculae lamentarentur, Quia agitis Z inquit: an uobis nulla uidetur uolutas esse nocturna 8 Appium quidem veterem illum, qui Caecus annos multos suit, et ex magistratibus, et ex rebus gestis intelligimus, in illo suo casu nec privato nec publim muneri defuisse. C. Drusi domum compleri consultoribus solitam accepimus : quum, quOTum res esset, sua ipsi non videbant, caecum adhibebant ducem. Pueris nobis, Cn. Aufidius praetorius caecus et in senatu sentcntiam dicebat, nec amicis deliberantibus deerat, et graecam scribebat histOviam , et videbat in I iteris.
Ernestius negat sibi placere au-
2 Vulgo altilitiae est, quod Erne
Bilherii sententia, quod Ernestio quoque plaeebat. 43 Casteus erat iste Aufidius; et ideirco argutulus alia videbΛtur quietariqMe erat librarius, qui primit, illud Diu δα nobis supposuit. Ego vel tam putidum se te ina non esse Cicearonis, continuo agnovi. Aliter, aiunt, olent ealuti. aliter sues. Et pr inde, ubi parumper animum inleoderam, sua sponte enaseehatur vera si siniscera ieello, et grauam seri bat hiatoriam , et vivebat in literis : hoe est, Omilem suam aetatem in liter;s eon. sumpsit. Noster Ep. Fam. IX. 26.
iii ergo Deiam 2 re consule . qui philosophum viridis. Ang, 2 eie ei ne mae 3 quid assequar Minde quem ad finem vivis. in i , in literis. An Midquam Ma ali til agereeenses I possem υioere, nisi in literis viverem p sed ear earum etiam, non salietas, sed quidam modus. Ibid. XIlI. 28. Eu enim in eo. eram Nirius et probιιas et mmmum osscium stimismaque Olsori antia, tum studia tua nostra . quibus anteia delectabam. . ne eritim vivimus. Betrin. Nob;
melior Visini videt ut, quam senileii sententia. Eo. P. Yrsitius vero legebal, Mid ιM.
712쪽
XXXIX. Diodotus Stoicus caecus multOS annosidonii nostrae vixit. Is vero, quod credibile vix osset. quum in philosophia multo etiam magis assidue, quam antea, versaretur, et quum fidibus Pythagoreorum more uteretur. quumque ei libri noctes et dies legerentur, quibus in studiis oculis non egebat: tum. quod sine oculis fieri posse vix videtur, geometriae munus tuebatur, verbis praecipiens discentibus, unde, quo , quamque lineam Scriberent. Asclepiadem serunt, non ignobilem Eretricum philosophum, quum quidum quaereret, quid ei caecitas attulisset, respondisse , puero ut uno esset comitutior 3 Vt enim vel summa paupertas tolerabilis sit, si liceat, quod qui-
possit, si non desint subsidia valitudinum. Democritus luminibus amissis alba scilicet et atra discernero non poterat: at vero bona , mala ; aequa , iniqua ;honesta , turpia; utilia , inutilia; magna, parva Pote rat ; et sine δ varietate colorum licebat vivere beate; sine notione rerum non licebat. Atque hic vir impedici etiam animi aciem adspectu oculorum arbitraha tur: et quum alii saepe, , quod ante Pedes esset, non viderent, ille in infinitatem omnem β peregrinabatur,
ut ulla in extremitate consisteret. Traditum est etiam, Homerum caecum suisse. At eius picturam, non po j
2 Vr,ino in mentem, venii corrigere di quod quilias m Gramis , qtii-ritare a sed nihil est mutandum. Post olidie enim, tit Lambinus vidit, intelligitur metiuievire. 3 Davisius eo a. ei sine υarierare.
quod ante pedes esset non inderent.
713쪽
sin, videmus. Quae regio, quae ora, qui locus Graeciae , quae species formaque Pugnae, quae acies, quod remigium, qui motus hominum, qui serarum, non ita ex pictus est, ut, quae ipse non viderit, nos ut videremus, effecerit Z Quid Τ ergo aut Homero delectationem animi ac voluptatem, aut cuiquam docto defuisse umquam arbitramuP8 aut, ni ita se res haberet, Anaxagoras, aut hic ipse Democritus, agros et patrimonia sua reliquissent, huic discendi qua rendique divinae delectationi toto se animo dedidissent 7, Itaque augurem Tiresiam, quem sapientem sngunt poetae, numquam inducunt deplorantem caecitatem suam: at vero Polyphemum Homerus quum immanem serumque finxisset, cum ariete etiam colloquentem facit, eiusque laudaro fortunas, quod, qua
viiii Noster, Urimerum ita res
deseribere, ut eae Ipsae nobis ante oculos esse videantur . et hine ἀγαθω γράφω comparatur apud Athenaeum lib. IV, pag. 8a , A. eumque Tovgatmox των γραφαου vocat Lueianus Irmag. lom. II. pag. 6. Vide et aeriptorem vitae Homerieae In opuse. Galeanis, pag. 40 . Certe non ira in dii Cicero, sa Homeri pieturam aeusaciem pietam vidisse; quod perperam censuit vie doetissimus Gisb. Cuperus Aprili eos. pag. 4 o. Dav.' 2 Sie Dauis. e eodd. duobus Gobb. Vulgo speetes formae , mraemgna. 3 vulgo ad deleelnsionem. Praeis positionem delevit Davis. in eodd. Reg. Pith. Ned. Bah. Ball. al. recte OmἰMam. - Alii sie interpungunt et legunt: Quid ergo vitie IT ad del. arti ram- p An, ni ita se res ha--el, eis. sortasse melius. T. Pol hemum Homerus quae veti lattingere) Recte animaduertis apud Homerum hoe non haberi: ergo aut sti,ti id Cicero. aut ex tragien quodam sumpsisse videtur. Sed postrema illa quae Metiet atrias re languida sunt et inania. Quidam apud Lambinum aὼMisere reponebant, verum hoc adhue delerius. Οm nox fere Gebbardἱ eodieea quem praeserunt, non quae. Vnde suspieor legendum esse , H in a em vellet arietare. Convenit pro et hoe Crelopis immanitati. Aeeius apud Nostram de D; viti. I, 2ar Duos e uia sanguineos arietes inde eligi. Dein
eius grantiuriam e nigras e nitier in me arietare, eo o tetra me ad ovistim
duri. vel proprius etiam possis, e quem inuri arietarer ut Plautus iri Teueislento lI, I: Quis illis est, mi
ram proleme nostras aedes arteriae p
Ni,i sorte et hie legetidum sit, ρ
714쪽
vellet, ingredi posset, et, quae vellet, attingere. Recte hic quidem: nihilo enim erat ipse Cyclops, quam
aries ille, prudentior. XL. In surditate vero quidnam est mali 7 Erat surdaster M. Crassus; sed aliud molestius, quod male audiebat, etiamsi, ut mihi videbatur, iniuria. Nostri graeco sere nesciunt, nec Graeci lati ne. Ergo hi in illorum, et illi in horum sermone surdi; omnesque nos. in iis linguis, quas non intelligimus, quae sunt
innumerabiles, surdi prosecto sumus. - At vocem citharoedi non audiunt. - Ne stridorem quidem serrae tum, quum acuitur; aut grunnitum, quum iugulatur, suis; δ nec, quum quiescere volunt, fremitum murmurantis maris. Et si Cantus eos sorte delectant,
primum cogitare debent, antequam hi sint inventi, multos beate vixisse; deinde multo maiorem percipi posse legendis his, quam audiendis, voluptatem. Tum,
ut paullo ante caecos ad aurium traducebamus voluptatem, sic licet surdos ad oculorum. Etenim qui sc- cum loqui poterit, sermonem alterius non requiret. Congerantur in unum omnia, ut idem oculis et auribus captus sit; prematur etiam doloribus acerri
mis corporis . qui primum k per se ipsi plerumque conficiunt hominem ; sin sorte longinquitate producti
vehementius tamen to uent, quam ut cauSa Sit, cur
F. emias probante Ursino lsgendum putabat viri nostri. Recie vero Ε nestius v. Di rei ut glossema uncis inclutit. Mollius eleeit. 2) vulgo coempte omnes a id nos.
Ianui. et Lambin. Omneritio item nos.
Abeat id in Nati Ball. et Bah. Recla igitur delendum eensuerunt Davis' rio. Mois. 3 lia Davis. e eodd. Vielorianis Beg Pith. Valle. Gemhi. quem eum Wolso aequimur, etsi repugnat Eenestius. Vulgo quum iu LI- atis. 4 Vulgo additur sopientis, quod hie sopornuum est; ideoquo Benlloiciet Davisio aueloribus delendum fuit.
715쪽
tiendi receptaculum. Theodorus Lysimacho mortem minitanti: Magnum mero, inquit, esse isti, si canthiaridis rim consecutus es. Paullus Persae deprecanti, ne in triumpho duceretur: In tua id quidem Potestale est. Multa primo die, quum de ipsa morte qua TeremuS , non pauca etiam PoStem, quum ageretur de dolore, sunt dicta de morte: quae qui recordetur, haud sane periculum est, ne non mortem aut optandam, aut Certe non timendam putet. Mihi quidem invita, servanda videtur illa lex, quae in Graecorum conviviis obtinet: ε Aut bibat, inquit, aut aberet. Et recte. Aut enim fruatur aliquis pariter cum aliis voluptate potandi aut, ne sobrius in violentiam vinolentorum incidat, ante discedat. Sic iniurias fortunae, quas ferre nequeas, defugiendo relinquas. IIaee eadem, quae Epicurus, totidem verbis dicit Hieronymus.
XLI. Quod si ii philosophi, si quorum ea sententia
est, ut virtus per se ipsa nihil valeat, omneque, quod honestum nos et laudabile esse dicimus, id illi
cassum quiddam, et inani vocis sono decoratum esse dicant, tamen o semper beatum censent esse sapien-
Iloe est salevi, aut sapἰentem non semper esse beatum, aut quam isdam esse vitam, quam, licet beatam, sapiens serre nequit, ut optimo ait Augustinus, philosophorum argutias merito ieridens, Epial. 4 55. I. V L. 2 vulgo addhue ineptum glossema quoniam mora itidem ast. Id ptimus delendum esse vidit Benileius. a) Iia Davis. quem Volsius se isquἰtue e Mss. Reg. Pith. Ned. Bah. Vulgo sentienti. 4) Recie sie muti. Wolf. Vulgo
716쪽
tem: quid tandem a Socrate et Platone prosectis philosophis iaciendum putes8 Quorum alii tantam prae
stantiam in bonis animi esse dicunt, ut ab his corporis et externa obscurentur; alii autem haec ne bona quidem ducunt; in animo reponunt omnia. Quorum controversiam solebat, tamquam honorarius arbiter, iudicare Carneades. Nam quum, quaecumque hona Peripateticis, eadem Stoicis commoda viderentur ; neque tamEn Peripatetici plus tribuerent divitiis, bonae valitudini, ceteris rebus generis eiusdem, quam Stoici: quum ea , re, non verbis ponderaren-
locum ceterarum disciplinarum philosophi quemadmodum obtinere possint, ipsi viderint: mihi tamen gratum est . quod de sapientium Perpetua bene vivendi lacultate dignum quiddam philosophorum voce
Sed quoniam mane est eundum, has quinque dierum disputationes memoria Comprehcndamus. Equi
i) Metendum indes eodd. Beg. Pilli. Med. Ball. alii, quod tamen vulgatae praeserendum Non erat, ut Davisius seeit. α) Metid e olim oti mena. Davis. n. Wolf eum eodd. Ball. e Ned.
losophorum Melae in bonorum aesti malione consentiant aut dissentiant. Ne in. - Εerat Neid. ut nobis videtur ; sensus est hiet Tullius O,lendit Peripatetiecis et Stoicos re conseritientes, verbis solum dia crepantes, iure et merito e suis princἱpi Is ducere sapietatem semper esse healmn Nune additi nescio quomodo eelexqphilosophi, ii praesertim quἱ honum
in voluptate ponunt, eonvenientis his priticipiis statuere, et Olia ere asini sapientem semper esse he lum i hoe ipsi videatii; lamen mitii gratum est idem dogma eos prosteΓi, etiamsi id non possint sine inconstantia, quoniam hoe ipso magia Ostendilue dogmatis veritas in quo vel ii eonsentiunt, qui de eelecta diserepant. M. P.
hoe forsan de auditore nolo dic;lur, qui villa excedere debebat mane
717쪽
dem me etiam conscripturum arbitror; ubi enim melius uti possumus hoc, cuicuimodi est, otio ' Ad Brutumque nostrum hos libros alteros a quinque mittemus ; a quo non modo impulsi sumus ad philosophas . scriptiones , verum etiam lacessiti. In quo quaptum ceteris prolaturi simus, non facile dixerimus: nostris quidem acerbissimis doloribus, variisque et undique circumsusis molestiis alia nulla potuit inveniri levatio.
immodi est, quod alteram vorem latinam non esse censebant imperiit
librarii. De hae multis egit I. F. Cronovius ad A. Gellii lib. II, cap.
α Praeter iam missos libros de Finibus. N. 3 Ita Da A. Wols ut legitur in
Quod summa, qua lieu;l, eura emendatum Geloribus nostris commendamus. Aliud dabimus, quum primum ex Editione Parisiam , quae satis accurate pro Editarum ratione . at lenio eursu proeedit , aliquid opis parce in nostram derivare licuerit. Eisi enim SchulEii editionis potissimum exprimendae priueipio mens nobis suit, progre,su lamen operis sensimus, multa in illa desiderari, tum ad interpretationem, lum ad rem eritieam speelantia . utpote quam Schulgius, Vir eruditissimus, tyronibus potius. quam doctis hominibus paraverat. Deprehendimus praeterea, non ubique optime textum esse constitutum, intemperantius aliquando virum criticum, lealtim ea aliorum vel sua coniectura resinalsae, nonnullas interdum mutationes laetie in exisse , et interpunetionem saepe minus probandam secuium esse. Quae Omnia in eausa suerunt, ut eam editionem caul;us describeremus, adiumeniis aliunde petitia, in iis praesertim , in quibus doetus Editos peccavisse nobis videbatur , aliorum eruditorum . quandoque etiam nostro qualicumque iudicio uteremur. Uine facile intelliges, eur tanto temporis intervallo nostra volumina se subsequantur. Vale.
718쪽
QUAE IN HOC DUODECIMO VOLUMINE
CONTINENTUR. In Academicorum libros protegomena et argumenta P - Academicorum priorum liber SecunduS . . 27 liber primus . . . Iufi Fragmenta Academicorum I SI
De sinibus Bonorum et Malorum, libri V.
De finibus etc. liber I . III liber II . . 2Io Iiber Π . 279 Ithee IV 324 liber V . . AGRΤusculanarum Disputationum libri V, Prote-gomena et Argumenta . 429 Tusculanar. Disput. liber I . . . . . 445
-. liber IV Uo . liber V- . . . . . . 654 FACULTATE OBTENTA.