Tractatus de imposturis et ceremoniis Iudæorum nostri temporis, antea quidem ab authore Germanicè editus nunc vero in gratiam Reipublicæ Christianæ Latinè redditus a Conrado Husero Tigurino

11쪽

ae cius goncri se alviMniae spargantur-cu H-vid re es, M aagi vi rem a ton ip usinon sit. Horum virorum monumentis hic sum annexurus,ea quae ipse vidi .audiui,atque expertus sum,& quorum par, magna fui. Quibus si quis fidem habere dedignabitur, cum monendum censeo ut aliorum potius quam suo periculo sapere velit. Tanta sane gentis huius est improbitas,ut vix mente concipi, ne dum verbis explicari possit. αuod Iudaei, hoe nomine indigni, appellandi potii int Thalmudsa. Caput II.s motastystruannis cap. 4n iiDominus:Noui calumnias& blasphemias eorum,qui se Iudaeos dicunt, neq; sunt. sed sunt synagoga Sathanae. His verbis palam fit, Iudaeos qui post aduentum atque manifestationem Christi in caecitate & mentis duritie persistunt Dominumque

salutarem rospriunt, etjciendos,& in exteriores tenebras deturbandos esse. Quod si veram nominis notationem . inquirimus,diri calu-Niator is titulo psis potiuscomis petete seue quamludoriri olim honesti stimum erat . . os Nam Inmre inusiiso -- -ysum Sic de re. . rus Iudaeus is est, . verum Din agnoscit &confessio-

inesta celebrat. duas igitur posthacin mediu af remur, . no ad illos sunt relerenda, qui ex familia Abrahae oriundi

12쪽

- i va Iehu da filio Iacobi stirpis Dauidicae, ex qua saluator prodiit , authore nomen habent, neque ad eos, qui post lucidissimum Euangelij solem exortum & fulgentem, profligata plus quim Babylonica impietate, facti sunt membra Christi, sed ad excaecatos, induratosque illos αstipites, qui per totum Orbem terrarum dispersi, erra-hundi passim sibi sedes&domicilia quaesierunt. Hos D minus Sathanae dIscipulos vocat, per quorum OS Omne genus putidissimoraim mendaciorum , blasphemiarumque evomat di effundat,quorum opera & ministerio semen antiqui draconis, cui cum semine mulieris hellum est perpetuum atrox &lrreconciliabile,augeatur,promoueaturq;. Atque hac ratione ipsius Christi testimonio Iudaeorum nomen ipsis est ademptum. Deinde etiamsi a Scriptura nomen hoc ipsis detractum,in dubium tam ea vocari possent,an ex vera Iudaeoru prosapia originem traxissent, qui in diuturno exilio suo toties sedibus pulsi,ne indicia quidem & Uestigia familiarum & tribuum in suas classes distinctarum habere possunt. Hac sane adductus ratione Ismaelitas ipsos potius dixerim, aut Edomitas. vel Aegyptios, qui itidem de patre Abrahamo gloriari possunt,quoniam Ismaelis filij ipsitus satu orti sunt, & ce remonias Iudaicas receperunt,quod hodie factitant Sarraceni & Mahum et istae. Ab interitu regni Iudaici anni elapsi sunt i 334 clim ipsi partim in omnes mundi plagas distraherentur: partim vero in quibusdam locis ad internecionem usque delerentur. Non ergo fit mihhverisimile verae stirpis Abrahamicae reliquias aliquas superesse, eosque In quilinos potius &incoesto semine Ismaelitarum, Sarracenorum,aut Edomitarum natos crediderim: quoniam, ut dixi, nullis tabulis familiae eorum in certas classes distinctae continentur. Quod si filii Mhrahae essent, ederent utique opera parente digna, quae tamen a natura & ingenio ipsorum alienissima sunt. Praeterea titulo hoc eos indignos esse argumento est, quod non tantum Leviticam legem Mosis deseruerunt,

13쪽

sed ab auita prorsus religione turpiter recesserunt. Pec tiare Iudaei regnum occupabant Reges ex tribu Iuda sati ad gubernacula Reip. sedebant. Sacra a Levitis administrabantur, celebrabanturq; ritu patrio a Domino instito.Exhibito vero Messia cessarunt umbrae,regno terrestri euerso,exortum est coeleste &spirituale. Cum igitur expugnata & capta sint Hierosolyma,temptu dirutum,cultus Leviticus & ceremonialis sublatus,ipsi partim crude liter necati,partim in omnes mundi plagas discerpti,quis eo impudetiae veniativi hos Thalmu distas Iehu da oriundos audeat asserere,praesertim cu nihil praeterea habeantiquod de lege Mosis glorienturi nam longe grauioribus seeleribus & flagiths se obstrinxerunt, quam ipsi Maho.

metistae. Quod siet affirmare non verentur,essent Abraham idae, incolerent utique patrium solusnoc templum Domini vel saltem validicis non essent destituti,qui oracula diuina interpretarentur,& dura tempessate afflictos& consternatos eorum animos consolatione spiritus erI-gcrcnt, quod in captiuitate Babylonica factum legimus. Sane Esaiae vatis dictum in eos Melicem nactum est cata strophen,cum quinto suae prophetiae cap. vastationem dc euersionem regni praedicens: Removebo, inquit,sepem

vineς meae dicit Dominus & crit ad pascendum:diruam

maceriam eius, & crit in conculcationem: Ponam eam in desolationem: non putabitur neq; fodietur, dc ascendet vepris & sipina: nubibus quoque mandabo,ne pluant super eam pluviam. An non muti urbis Hierosolymitanae eversi ante oculos iacent3 annon sublatum imperium αprostratum templum Z an non loco purioris & lanioris doctrinae: Carduus 'inissurgens paliurus acutis, Iureliae lolium sesteriis dominantur auena Praecisa videtur ipsis omnis spes veniae gratiaeque,ctim se imperaturum dicit Dominus nubibus ne pluant super eam. Non enim clementia & misericordia diuina,qua ita

Christo Iesu filio unico nos Dominus prosequitur, ipsis ob

14쪽

ob oculos ponitur, eum sibi satis superq; dom videamintur,si mysteria Thalmudi & explicationes Schemhlipho rs capiant. Tot verbim post uris, putidissimis med acqs αhorrendis blasphem ijs libri isti scatent, ut fide etiam humanam superare vidcantur. Graphice nimirum ab Isaia depinguntur,qui contu' tests eos cofert,cuius fragmenta idonea non sint,vi aqua, ignem vcl simile aliquid contineant. His astipulatur Hostas cap. l. eum iussu Domini

filio suo,typu lsraelitici populi gerenti nomen indu Loami, id est non populus meus. non enim est, inquit,populus meus nec ego ipsorum Deus. Falsa igitur & inanis illa gloriola concidit, qua se Abrahamo natos iactant, quihus Dominus egem, circumcisionem,& terram benedictam lacte,melicque fluentem largiri dignatus sit. His cum iam pridem sint priuati,Similitudinem tantum aliquam speciemq; Iudaeorum gerunt, re ipsa Sarracenis deteriores. Quo igitur, inquies, tandem nomine insigniendos, quo proprio & certo vocabnio appellandos censes3 Sand halnaudistas,Cabalistas, Mahon et istas,Sathanae deniq; mendaci erroru quam ante signani milites stipendiarios vocare non dubito. His enim coloribus 1 Matthς 3. I

rio h c est:Ηebigi doctores & Rabini,sacrorum librorum vero & genuino sensu infecto atq; corrupto,peculiarem sibi libru, cui nomen est Thalmud comenti sunt. Quam diras & horrendas in Christum blasphemias & contumelias is contineat,non facile est dicere. Nam veneno instar draconis turgidi, omne ibi amarulentiae suae virus in v ctum Domini euomunt & enundunt,atq; aemuli Alcorani & Mahum et istarum tot lastorum ceremoniarumq; obseruationcs introducunt, ut commentum suum ipsa

lege Mosis,quam hac ratione impie violant, longe pluris& maioris faciat. Nomine igitur 1 libro in studiosos eius transsato dicantur Thalmudistς qui traditionibus Sath nae uistinctii proditis plus fidei tribuant, qoam aeternae &inuiolabili veritati Dei per Mosem, Prophetas i c Ap

15쪽

s stolos promulgat Prteepta liber iste plus minus 613 eontinet,ad quorum normam omnes mores & actionis dirigendas esse aiunt eorum, qui vitam sternam cosequi cupiant.Ideoque illi censentur optimates,qui rigidissimi omnium sunt obseruatores.Quod si Iudae Iscarioti prodi- totis Christi satu ipsos ortos,eoque iure parentis nomen obtinuisse dicas, nil repugnauerimaevius ingenio, ne tantillum quidem deflexerunt, quippe qui nil nisi necem, perniciem,interitum Christianorum spirant & pro-

eurant.

Quod si penitius primam Thalmudi originem Cognoscere cupis, lege Victorem Carcu mensem & Antonium Malgaritam viros doctos,qui laqueis Sathan ς tib rati Christo seruatori se addixerunt. In haec eerte verba Antonius exclamat: Heu,inquiens,ferre ne potest coetus Christianus contumelias & blasphemias inauditas,qui bus Christum redemptorem suum & sanctos eius prinscindunt,quas etiam referre horret animus p Victor a tem ex imo ducens pectore su spiria: Seuere, inquit,rigideque commenta Sathanae obseruant,admonitiones ve-- prophetarum flocci pendunt.Sed concedamus ex Iehu da Iacobi Patriarchae filio ceu parente hoc nomen in ipsos esse derivatum,pronunciatum tamen est, e S in o. nines mundi partes dissipatu iri, & generatione m hanc non perituram antequam singula,quae Christus Lucae 21 capite fore praedixerat, suum finem essent consecuta. Quidam enim his verbis adducti assirmare nituntur, eos ideo inter Christianos ferendos esse, sed fallunturi non eo nim ad uniuersum Iudaeorum genus sensus verborum spectat: quin potius hinc apparet,quo nomine a Domino sint reprobati, quod nimirum gratiam singulis credentibus in Christo oblatam reiccerint. Reliquiae igitur hae tanquam faeces supersunt, ut irae&furoris diuini nobis exemplum & documentum praebeant, neque ideo cum Iudaei sint, asserendum est locum inter Christianos habitandi ipsis concedcndum esse. Haec autem idcirco in

16쪽

in medium asseruntur, ut ex cordibus hominli arrogantium falsa haec & inanis gloria evellatur, qua elati Abra-h ami semine natos se iactare non veretur.Tantum enim abest eos Abrahamidarum nomine dignos esse,quin pintius viperaru progenies,excrementa Sathanς,Christide. niq; contumacissimi hostesquE nefario scelere pro con cionibus suis laeerant, sint habendi. Hisce enim splendidis & magnificis titulis a Ioanne Baptista, Mattheo,Paulo ornantur. Minuenda prsterea eorsi est opinio,qui nescio qua misericordiae specie adducti,ipsos propterea forendos esse censent, quod cognati & propinqui fuerint Christi & Apostolorum. Nam quorsum haec)Quod enim

Apostolus Israelitarum miseriam deplorans, sancta radice sanctos ramos esse refert:& quod alibi se erga eos propenso esse animo propter patres ipsorum testatu quanuis secundum Euangelium hostes iudicentur,nil pro modernis Thalmudistis facit. Loquitur enim ibi de sui temporis Israclitis,quibus hoc testimoniu perhibet,quod Zelum Dei habeant,sed non ex cognitione His si nostri conferantur Thalmud istae,*ces,ut vere dicam,comparabunitur vino. Ludos enim, iocosq; alteros fuisse dixeris praeliorum rabie.Sed quonia Thalmu distarum patronum agere Paulus quibusdam videtur, audiamus obsecro quid alibi dicat : Ecce inquit ad Rom. a. tu cognominaris Iu-d us,& acquiescis in lege,& gloriaris in Deo,& nosti eius

voluntate, & internoscis quae discrepant institutus ex lege, confidis que te ducem esse caecoru,lucem eorum,qui sunt in tenebris,&α Qui igitur doces allum.reipsum non

doces qui praedicas nil furto subducendum, i p te araris Qui dicis non comitendum adesterium, quod ipse committis. Qui abominaris idola sacrilegiu admittis. Qui de lege gloriaris, &Deum per transgressionem dedecoras. Item, Non enim is qui solum in propatulo Iudςus sit, Iuderis est, nec ea solum, quae in propatulo fit circumcisio, circaeisio est. & alibi,Non enim omnes,qui sunt ex patre Israel sunt Israel, suntIudae neq; quia sunt semen Abra- b

17쪽

hat,ideo omnes sunt fili hoc estron qui filij carnis,li filii Dei, sed qui sunt filii promissionis,numeratur in semine. Eae his igitur manifestu est quid de Traelitis senserit,quos fures,idololatras,adulteros, hypocritas nominat,&c. siad Thal dictassis mae, surari, ins en tores, fissi denis horis infensores,quam Mah-

PSalmo so propter peccatum oris eoru inquiturutes,propter verbum labiorum ipsorum:& capiantur propter superbiam suam, & ob execrationem & menda. cium eorum quod narrant. Consume in furore,cosum

& non sint,&e. Quod Psalmistes sub persona Christi in

exclamationem hanc contra gentem circumcisam eruperit, non est ambiguum. nam id studioso & attento te ctori apparet. Si ergo mihi,alijsq; fidem habere renues, noli quaeso spiritui sancto refragari, qui oracula haec per seruum suum sudit. Quamuis enim multi hostes sint Mcerbissimi, qui pro semine serpentis contra benedictum mulieris semen bellum gerunt immortale, certu tamen est Thalmudistas nullis contumacia,pervicacia & vindictae cupiditate cedere. Nam tam immani & crudeli erga Christum odio accensi sunt, ut quicquid cruciatuum &tormentorum aeternae damnationi addictis decernitur, quotidie illi imprecentur. Improbitate certe & impietate Mahometistas longe fuderat,quos pro Mahumete suo, cui diuinos honores tribuunt vitam profundereo simul omne V us 1commatum & conuitiorum in Christianorum Deum iacere constat. Quem quide miraculis & proindigijs, vim & numen aliquod suum declarasse non dubitant,sed ut ipsis persuadeas,eum verum atq; unigenitum Dei fili si peccata &scelera nostra suam orte expiasse,hoc opus,hic labor est.Thalmudistae vero non tantu Apost Iorum scripta contemnunt & repudiant,verum etiam lubros aliquot atrocibus couitijs probris & maledictis r fertos

18쪽

fertos commeti sunt, quibus partum virginis,uitam,pansionem, obitum, resurrectionem, ascensiumq; ad coelos Christi,ipsam deniq; sacrosanctam & adorandam trinit tem contumaciter lacerant & persequuntur.Extat de natiuitate Domini libellus,quem sua lingua Doldum Iesum vocant,is tot detestabilibus blasphemijs scater,ut earum meminisse exhorrescat animus. Notatur ibi maxime Christus & intemerata virgo Maria mater eius, quam Harriam, aceruu stercoris, & Strantibona dest nimbosam tempestatem appellant. Cuius rei amplissima& grauissima testimonia mihi perhibent Rabini,ex seruitute Aegyptiaca liberati,quos tantae impietatis pudet,pigetq;. No.men autem Iesu honorificentissimum apud Iud os adeo male audit,ut ne infimae quidem sortis homini,& ex ipsis egentissimo summo oblato auri pondere persuadeas, ut

id filio suo imponat. Quin etiam si quis iniuria aliqua

aut ira commotus, contumeliae ergo aduersarium suum

vocaverit Iesum. id ita sinistre interpretantur,ut calumniatorem tanquam eum, qui de fama proximi sui plurimum detraxerit ad palinodiam adigant.Vocabulum a tem Iesu numerum 316 cc mplcctitur, ex quo totidem blasphemias colligunt. Munsterus in Praefatione quadam refert historiam non indignam,qus hic recenseatur. Christianus legentem Thalmu distam obseruans , cernensque eum quotiescunq; vocabulum Iesu occurreret, cum nausea quadam & fastidio expuere his verbis G machschemota vesicham id cst,nomen eius deleatur funditus.Subolfaciens calumnias,capillis correptum & conscissum nebulonem ad verborum illorum interpretatio. nem compulit. Qui tremebundus de capite & fortunis suis agi ratus, impunitatis fide accepta, verborum illorum sensum exposuit, vocabuIi asorie, quod eundem cum superiore numerum continet, eodemque loco habetur, explicationem addens. Vocabulis his horrendas suas blasphemias exprimunt, quas recensere non est huius locimam eas fusius describit Ioan. Isaacus sac-linguet

19쪽

professor Coloniae Matutinis orationibus gratias Deo

agunt, quod se a Christianorum erroribus, quos Deum mortuum, consilij,auxiliique experte colere dicunt,puros& immunes coseruare dignatur Ferdinando imperatori rationem explicat Christoph. Mandelius Ofensis in qu dam epistola, quod Turcatu imperatori res in Hungaria quasi ex animi voto succederet,id hinc fieri,quod nimiu ilicentiς Iudςis concederetur inexhaustam usuram per voniuersam Flungariam , Bohemia, Marouiam,Silesiam ac . Austriam exercendi. Hinc enim tanqua ex equo Troiano, malorum aliorum prodire Iliada.eos siquide in surtisaapinis,cςdibus, proditionibusq; totos esse occupatos, utpote,qui iter Turcis in Hungaria occultum patefecerint .& demonstrarint,insulamque Cretam eide prodiderint, Rob id scelus a senatu Venetorum illustrissimo in exilium acti sint. Hac recognita Ferdinandus,omnes ex regno &ditione sua eij ciedos curauit: soli Pragenses Iudςi summai pecuniae vi immunitatem sibi redemerunt. Vocabulum autem et ρ,quod sputu significat, quia idem valet numero cum vocabulo Iesu, tanto cum fastidio proferunt, .ut indignabundi expuant. Hac sane ratione ipso Sathana

contumaciores sunt,qui vocabulo hoc audito,tanto meo tu & horrore percellitur,ut contremiscat &exhorrescat.

Nocte illa natiuitatis Christi,in qua libru Doldum Iesum per lusium,iocumq; legunt,diras has & nefastas blasph

mias eructant. Deus ille Christianoru,qui sternis mactatur& torquetur cruciatibus,maledictus sit in secula seculoru. Omitto reliqua. Monstro etiam horredo & ingenti erecto ter exclamantes Iesu Iesu Iesu tantum terrorem liberis suis incutiui, ut metu propemodu exanimati undi-quaq; euadcre,& fuga sibi cosulere nitantur. Ain crudelissimis &exquisitissimis supplicijs Christu ea nocte excruciari putantes,Deum rogat,ut de poena nil remittatur,diis gentes:Schemota vesichma deleatur nomen eius.Domine

lassi unice & dilecte fili Dei,quandiu furore isto patientia tua eludi patierisφIncautos infates ad exitium & pernicie

20쪽

hae ratione deducunt. Christianorum Deum,suspensum Deum illum vero quem unicὰ desiderent, verum & pro missum Mesitam vocantes. His vero argumentis verbis suis fidem faciunt.Ecee,inquiunt edibus nostris pulsi suismus,caremus patria, incolimus solum peregrinum: labintare istiGoim coguntur,fodere,arare,& sudore vultus sui victum sibi nobisque quaerere: nos interim egregie cuticulam curamus,genioque indulgentes, desidem & tranquillam in otio & voluptatibus vitam traducimus. Prodispicite igitur & cauete vobis ne seducamini,&c. Teneros igitur animos veneno hoc pemicioso ita imbuunt in metuntque, ut usque ad finem vitae suae de odio acerbissimo, quo erga nos flagrant, ne tantillum quidem remittant. Nam ut inquit Lyricus:

Suo semel est imbura recensseruabit odorem Testa diu. Christum Dole voeant d est, latronem suspensum: hine

Lutherus omni animi contentione ab eorum societate& commercio nos deterrere nititur. Dispudet referre eaquς scripsit Ioannes Romanus. Detestantur, inquit,& execrantur virgin em Mariam, scortum & prostibuluin eam vocantes,silium qi eius spurium, natum adultero semine Noresch,id est, fabrilignarij: impudenter praeterea ipsum ex tribu Iuda ortum negant. Errorem hunc egregie ref tauit Lutherus, demonstrans contra doctrinam Sehem-hamphorae, Alma Esaiae vii cap. significare virginem c

stam,integram,a nullo tactam viro. Verbis certe explicari no potest acre illud odium, quo in nos exasperati sunt. Victor Carcu mensis & Ioan. Isaacus Coloniensis firmicsmis argumenris haec& similia mendacia fallaciasque re-futauere: disputadi cupidus penitius singula introspiciat & cognoscat. Thalmu distarum doctrinae magi st ri ab ipso , statim urbis Hierosolymitanae excidio librum plurimis nugis & inuolucris refertum in lueem emisere,quibus idynum agunt,tentant,& moliuntur, ut Christum capitalis

alicuiua flagiti; reum faciant, de iure supplicio affectu si '