T. Macci Plauti Comoediae / ex recognitione Alfredi Fleckeiseni.

발행: 1866년

분량: 642페이지

출처: archive.org

분류: 문학

2쪽

THE UNIUERSITUO ILLINOISLIBRARY

5쪽

T VALLI LAVI i

EX RECOGNITIONE

MPHITRUONEM CAPTIVOS MILITEM GL 3RIοSVM RUDENTEM IRINUMMUM COMPLECTENS.PRAEMISSA EST EPISTULA CRITICA AD RIDERI CVM RIT SCΗELIUM.

SUMPTIBUS ET TYPIS B. G. TEUBNERI

MDCCCLXVI.

7쪽

ALFumvs FLEc EIsENvs RIDERIc RITscnELio quod tui potissimum, vir Summe idemque animo meo carissime, hanc comoediarum Plautinarum recognitionem Sive ex parte recensionem dicere mavis inscripsi neminem puto fore qui miretur, quoniam diu inter erudito constat Thopera Tv iam per plus tria lustra Plauto emendando atque inlustrando impenS hunc poetam ita quasi THM in vindicasse ut quidquid a Sanioris quidem doctrinae rationibus profectum ad instauranda poetae verba excogitatum sit ad Tu potissimum auctorem referendum iure videatur illiud contra cum quibusdam aliis tum ira mirum videri possit quod ego, dum H Plautum vv pridem enixiSSime hominum doctorum votis ecflagitatum nuper in lucem edere coepisti et in absolvendo isto ingenii vi ac nominis sempiterno monument' naviter elaboras, eiusdem poetae fabula ad artis normam correctas in publicum emittere inStitui itaque ne temeritatis a prudentibus vel inhonestae lucri cupiditatis a malevoli arguar, narrandum mihi esse intellego qui factum sit ut hanc ego editionem nunc parare animum inducerem detulit enim librarius honestissimus ultro mihi munus recognoscendi Plautinas comoedias quas in bibliotheca sua scriptorum Graecorum et Latinorum desiderari nefas esset dubius primo haerebam nec dubitationes mea dissimulabam: Sed cum edoctus essem viri honestissimi firmum ac Stabile consilium esse ut hae comoediae in illa quam dixi bibliotheca foras emitterentur antequam Tu recensio ad finem SSet perducta, quo in negoti nisi ego operam pollicere alteri cuilibet homini docto eandem conditionem oblatum iri , tum omnibus remotis scrupulis et mihi et huic poetae debere visus sum ut provinciam illam ne recusarem pro Sua enim cuique parte acriter enitendum esse arbitrabar ut exempla haraim fabularum eaque parvo parabilia in communem usum venirent quae ita SSent comparata ut homines iterarum Latinarum amantes tandem aliquando falsissimam illam sed plurimorum etiam mentibus insitam de in- sinitis licentiis metricis ac prosodiacis quibus numeri Plautini repleti essent opinionem abicere et Summam eorum elegantiam per- Spicere atque admirari possent ratio autem qua munere SuScepto in hoc quidem primo tomo quem ut Secundus paucorum mensium intervallo excipiat curabo perfungi studui necessario diversa fuit in eis fabulis quarum vis in manibus habebam re-eenSiones, quae sunt Miles gloriosus et Trinummus, atque in eis in quibus meo periculo res erat gerenda, quae Sunt ire relicuae. atque in illis quidem me tantum non in omnibus rebus a vo

8쪽

IIII EPISTULA CRITICA

exemulari pendere ipse non mirabere, cum bene scias eas ra-im en udationis Plautinae quas Tu in Prolegomeni Trinummio in si arie inposuisti adeo mihi probata esse ut excepti Sinaeum ne sdam locis plane tui adsentiar hos autem loco demit, et nitides Thiiciendum videtur uberius aut tractav nutor idii irsici o partim in censura Plauti TV quam me Annalibus a Iouidis a uinu. Loaegio et O DIETsculo edIlIS insertum esse promisi, parsim in Analectis Plautinis quorum aliou novsi spitae in Fuis, rL. nostri cuNRIDEWINI Philologobruvi ut spuro impore foras dabo: ex quibus locis o omiuno nauci sunt et mihi fortasse contigerit ut de uno et altero TIBI Ceam qualem quo sententiam se suadeam vehementer laetabor. prae erea autem in Trinummo recognoscenda non mediocriter ad

FRITEscurus in commentationibus quas indicibus scholarum a1rgensium et Rostochiensium proximi semestris tui III pra miserunt, ille etiam in iurnis antiquariis a Se et IVL. CAESAREm anni Mucccxxxxviii p. III sqq. de multi versibuS IUS

lapis in inpoliendis Amphitruone

Captivis Rudente utendum fuit haec enim comoediae quamquam

sustulerant et aut v aut GOD. BERMANNus aut Io BENTLEIVS aut alii nisu paucis versibus veterem tutorem reddideratis, tamensibilus dAprthii ouis lusis per saeculorum decursum verba Poetae traxerant nondum ita erant perpurgathe qaim iiiiii et

emendationum messis peragenda restaret qua mea pella num effectum si ut eas comoedias ita instaurarem

saltem ostensione legi possent, pene TD, B Bdi'

ceterosque paucos harum rerum peritos 'IStre tores ud tum esto supellex autem critica ex libris scriptis petita mihi praeter sim ui aditus omnibus patet, h. e. discrepante Uraptistra librorum Palatinorum, IIV. PARE in editione sua altera notatas et adparatum a FRID LINDEMANN ad Amphitrmonem et ap- ub, u. SonNnisnuo ad Rudentem congeStum nulla erat praesto tum quidem cum in negotio verba poetae corrigendi versabar editionum veterum praeter LAMBINIANAM nullam ad mlnus habui neque ex recentioribus quasdam quas aegre desideravi, velut Gu3 Eae et primam Oaenii, uni machinis nancISe potui.

henigne commodavi Fuin os,NNi liberalitas. Illi igitur quae habebam subsidiis criticis ea qua par erat diligentia in Sum Vο-catis id potissimum egi ut perpetuo respectu Gilo mT m ituor rerum quam observationi Tu in praefatione Militis glor ostp xx summo iure plurimum in crisi Plautina tribuasti. quae sunt integruas linguae Latinae concinnitus numerorum sententiae Samias

9쪽

consuetudo Plautina', aut manum Plautinam aut certe Plauto non indignam restituerem ubi vero librorum Scripturae adeo erant depravatae ut quid a poeta profectum eSSet neque priore editore inveniSSe viderentur neque ego extricare possem, ibi Signo corruptelae addito monstra optimi libri servare Satius putavi quam verbis poetae aliquid immiscere quod ipSum ScripSisse omni probabilitatis specie careret: has igitur maculas cum ceteri quae meos oculo fugerunt Tu eluenda ingenii acumini reliqui, quod quam ingentes ac prope inexplicabiles visas difficultates expedire sciret cum alibi tum maxime nuper in Milite glorioso fabula incredibiliter corrupta luculenter declaraSti. Absolveram autem quinque harum comoediarum emendationem et Amphitruo cum Captivis literarum formis iam erant de- Scripstae, cum novum instrumentum criticum idque maximi momenti ex insperato dono accepi CARοLus enim IIALMIVS noSter,

cuius quod ego quoque in amorem amicitiamque perveni Semper inter prosperrimo vitae meae caSu duxi, cum fato acerboremihi scilicet acerbo, illi quidem hercle exoptatiSSimo ac paene invidendo ex hac terra itemque vicinia mea avectus in itinere Monachino forte fortuna ANTοNI SCIIWARZMANN veteri amico c- curriSSet, quem olim de edendo Plauto cogitas3 et libros eius Scriptos contuliSS Sciebat, simul atque illum hoc consilium dudum abiecisse comperit, ilico meorum studiorum memor precibus ab amico impetravit ut is quidquid adparatus critici conlegisset Sese mihi concessurum SSe promitteret quod quidem promissum vir praeStantiSSimus nuper exolvit dono enim mihi ratis . avia ubi nunc degit tramisit exempli ni Suum editionis Amstelo-damenSi anni MDC cxxi, cuius margini non solium in omnibus fabulis Veteris odicis CAMERARI,Ni sed etiam in Trinummo Pseudulo Mostellaria libri Ambrosiani discrepantes scripturas admirabili diligentia anno DC ccxxxv a Se Romae et Mediolani excerptas nitidis-Sime ScripSerat pro qua Singulari benevolentia viro optimo tantas quanta maximas animus meus capere potest gratias ago eoque lubentius quo hodie rariora eius modi testimonia propenSae in aliorum studia voluntatis esse Solent hunc igitur adparatum, ut Supra dixi, tum demum accepi cum duae illae fabulae iam literarum formis deScriptae erant, quo factum est ut in his pauca tantum emendationes quas nova illa optimi libri conlatio Suppeditaret, quantum Sine maiore operarum moleStia fieri poSSet, poStea inserendas curare mihi liceret velut egregium illud confluet Amph. v. 23 pro eo quod relicui libri exhibent eonsitit alias infra addituro in Rudente autem nam ad Militem et ad Trinuminum Tu iam editio scripturas Veteris Codicis accuratissime excerptas exhibebat ut plene illum adparatum et iuste ad expolienda verba poetae adhibere possem eo essectum est quod iugulae huius editionis plagulae ipsi corrigendae huc mihi tra-

10쪽

VI EPISTULA CRITICA

missae sunt haec eadem res in causa fuit cur et CAR FRID IIEr MANNI correcturas versuum Trinummi IOI sqq. et si bravAMque versus 25 quas in praefatione Stichi p. Ix nuperrime prodI- disti et MATR. ΗλvPTii emendationes eiusdem fabulae quas, dum

nuper iucundissimo Tu hoSpitio BonnenSi utor, manu ein SerIptas inspicere licuit, tu eorum verSuum quo recte correxISSE VI-deretur perpetuitatem recipiendi copia esset doleo quod idem fieri non potuit emendationibus aevi Militis gloriosi qua in eadem praefatione p. XVII q. palam feciSti, quarum me aliquot e Passe non Sine magna laetitia intellexi, paucas fabulae literi, iam descriptae postea inserendas curavi, relicua qua quidem vera esse mihi persuasisti infra adieci. Duae autum potissimum res sunt quibus verba poetae ut Iulia editione leguntur ab eo habitu quo a caut induta Sunt aut ex proposito aevo olim induentur differunt quarum una haec S quod omnia ea vocabula quae in libris scriptis non extant uncis inclusi'), altera quod orthographicum genus ad certam quandam normam dirigere studui. et illud quidem faciendum putavi non ovo eos qui hac editione uterentur quaSi admonerem ut ei quae sive ego sive alii supplevimus probabiliora substituerent quamquam si hoc factum videro magno opere laetabor): nam qui artem criticam in his fabulis rite exercere volet plena supellectile

critica carere non poterit sed ut uno quasi oculorum obtutu conspici posset quam multae in libris casu elapSae essent oceSae voculae quae sine maximo aut sententiae aut Sermoni aut exploratarum atque indubitatarum legum metricarum damno de- Siderari non possent, et hinc simul intellegeretur quam ratIoni convenienter ei facerent qui etiam ob subtiliores leges metricas sed eas artificiose indagatas singulas voces Supplere non ererentur: quae quidem artis criticae par eo minus dubitationis habet quo certius illud est quod, ex excuSSi membrani Ambrosianis effecisti omnium uberrimum in Plautinis fabulis cor-

, venia mihi petenda est quod hanc legem mea sponte mihi impositam

per Ampli onerion constanter servarim illic repra

ddenda uravi, nam haec voculae uncis includendae erant

est nam, da non solium tu, sed Iam tu ineludere debebam quod tamen supplementum inconsiderate a me additum esse infra monui , . D ira, ab de me in , Ss eso, S ium..

SEARCH

MENU NAVIGATION