장음표시 사용
31쪽
Testae longitudo pollicum vix a J, latitudo pollicum et, altitudo pollicis r. Pondus, mense Junio Ι79O, drachmarum noVem et semis ponderis medicina--lis. Testae superioris scutella XIII; dorsalia tria intermedia nempe et dum se 3tium et 4tum acute carinata, licet carina non multum sit eleUata. Scutel- tum primum linea elevata dimidiato- sub carinatum; quintum paullo notabilius. si omnia tredecim cinereo - liVida sunt, punctis nigris Variegata, punctisque oblongis Vel lineis elevatis, versus centrum ductis, scabrida D, margine ni- segrescente nitido, leVissime secundum ambitum vel suturas striata. In aliis locis lineae eleVatae nuper memoratae, etiam marginem percurrunt, in aliis non . Forma horum scutellorum difficile describitur, melius ex adjecta icone se intelligitur. Marginis scutella XXIV, eodem ac dorsalia colore picta, at margo se albus. Haec praeterea laeVia sunt et margine suturarum nigro; X posticorum ,, et VI anticorum margo acutus, reliquorum lateralium obtusus, eorumque,
uti ex icone apparet, situs perpendiculariter declivior. ,, Tes a inferior, medio nonnihil impressa, X majoribus scutellis, et tribus' minoribus anticis constat; postice truncata, albo fuscoque nebulosa, glabra, se suturis fusco - lividis.,, Caput ὲ pollicis longum, ubi latius t pol licis latum, cataphractum, laeve.
Rostrum brevissimum, edentulum, naribus cylindricis. Oculi sat magni, ob- ,, lique aperti, circulares, rostro vicini. Aurium fabricam tegit, sub capitis Clypeo, ejusdem cum dorsi testa coloris, macula albida oVata, linea depressa se circumscripta. Sutura supra utrumque oculum et ab hac alia inter oculos,, ad rostrum. Caput et collum subtus albidum, quo colore etiam instruitur margo mandibulae superioris . Gula etiam, ut et totum collum subtus, albida et se tenuiter rugosa.
Cirri filisormes, breves, retractiles, vel Verrucae binae ad marginemri mandibulae inferioris. B a DCOl-.
Scabrities vix observatur, nisi a muco sacile adhaerente bene tersa sit testa, verum in
32쪽
Collum aequalem circiter cum capite longitudinem habet, paullo an- gustius Vero, et a capite rUga, cum minus eXtendatur, antice Versa, distin- guitur.
Pedes palmati, supra fusci, subtus sordide albidi; femoribus rugossis, ti- ,,biis squamatis; omnes quinque digitis et unguibus instructi. Ungues subulati,
, , quasi eX totidem capsulis prodeunt, et squama acuta distinguuntur. Palmae, , trUncatae. Plantae oblique rotundatae; Unguibus antice dispositis. Cauda conica, acuta, parum eXtra testam extenditur.
Habitat in India orientali, unde sed locum nondum rescivi) adducta
per biennium apud me ViXit. SeXum et aetatem ignoro. In aqua dulci ser- VatUr, amat autem interdum in si1cco ser Pari, apud me Vero nunquam supra aliquot horas eXtra aquam fuit. Sonum semel tenuem et raucum audivi sub hyeme, quo tempore juXta hypocaustum locatur Vitrum cum aqua, in quo se continetur. Victus est panis triticeus vel se catinus. Muscas, quas aVide nonnumquam deVorat, alis pedibusque rejectis, alia Vice, sicuti semper plan- tas, respuit. Ab Octobris initio circiter ad medium Maji inediam patitur, tuncque raro caput supra aquam eXtendit, nullaque alVi eXcrementa emittit, quae reliquo tempore alba sunt et stercoris murini forma, Verum con- catenata. Sole delectatur, et tunc vitri latera adscendit, posticis pedibus in- mXa, oculos pigre aperiens claudensque. DHuic descriptioni varias praeterea huc facientes adnotationes subjunxit Ill. Relgius, et hanc suam Testudinem, revera T. scabram L. esse asserit. Tantus autem inter auctores dissensus circa T. scabram L. observatur, ut Ill.
Schneiderus, in Hiss. Tesud. pag. 327. eam speciem dubiam, cum aliis
confusam et mixtam, ideoque ex indice delendam esse statuerit. Descriptiones enim et figurae, quas, velut ad T. scabram L. pertinentes, proposuerunt Varii auctores, ad unam omnes inter se repugnantes inveniuntur. Omnibus itaque
et singulis in ea Testudine hallucinantibus, nemo litem dicimere potest, nisi quis ipsissimum illud in medium produxerit individuum, unde descriptionem suam et nomen desumsit b. a Linne. Quo eo facilius autem res, de qua ambigit ir, dijudicari possit, en omnes, quibus in Syst. nat. ed. XII. T. scabram, designavit Litaneus, notas: ,, T. scabra; testa planiuscula, pedibus palmatis, scutellis omnibus intermediis dorsatis.
33쪽
se Seb. Mus. I. tab. 79. f. I. 2. - GrODOV. ZOOPh. 74. se Habitat in India orientali, Carolina. Testa lateribus subtus albo nigroque varia, dorso carinata, ansitice retusa, sterno antice truncato. Pedes palmati; ungues acuti. Palam est, minime eXtra omnem dubii aleam positam esse, hac brevissima adumbratione, T. scabrae notitiam; siquidem ejus characteres, quos dedit b. a Linne, pluribus testudinibus congruunt. Discrepant ante Omnia notae quaedam, in descriptione Sebae, figuram ejusdem citatam explicante; ubi se Pedem queinlition quinque findi digitos se dicitur, quem etiam numerum figura Sebae 79. 1. et q. satis distincte eXprimit. Eadem autem Sebae figura, nostrae minime respondens, in Miseo Ado b. I rideric. p. 5O. ad Testudinem amboinensem refertur, cujus se Palmae digitis et unguibus S, plantae autem digitis et se unguibus 4 se instructae ibidem dicuntur. Suam porro testudinem se inserae flaVo et rubro pigmento adumbratam ,, Seba; scabrae autem testam se subtus se albo nigroque Variam se dicit Liniae. Quam pro T. scabra L. proposuit Testι linam verriιcofam Clar. libaum in Chelonogr. p. 116. et ejus autoritate fisus, scabrae subjecit Celeb. Gmelin in novisis Syst. Nat. editione, eam diversam esse a T. scabra Reigii, evincitur, ab numero scutellorum marginalium,' quorum XXV meminit Wall-baum, b) lobo sterni postico emarginato crenatoque; c absentia cirrorum ad oris angulos, d) numero digitosum et unguium quaternario tantum in plantis,e margine denique, quam in T. Verrucosae testae ambitu conVOXUm crenet-tumqtie, pone rotUndatum, serratum ac emarginatum describit Auctor laudatus.
Est quoque diversissimum a nostro animal, Testudo scabra, apud illustr. de la Cepede Tab. X. sub eodem nomine exhibitum; id quod sola ejus
figurae inspectio satis superque edocet. Nec descriptio ullo modo nomini respondet. Scutella dorsi enim laevia et plana dicuntur, margineque circumsulcato destituuntur; carina totum percurrit discum. Margo, secundum figuram Cepedianam, XXIV quoque adornatur scutellis, sed aliter, ac in nostra, dispositis; Undecim nempe ad Uurumque latus, unum deinde anticum, unumqUe posticum, numerum illum complent. Scabra Retzii autem XII. ad alterutrum marginis dimidium et aequaliter locata habet. Testu
34쪽
Testudinem Gronov. Zoophyl. n. 74, ex tota descriptione et absentia clamorum, nostram non esse judicat Ill. Retzius, sed potius ejusdem Auctoris δε ro. 73. cujus nempe se Maxilla inferior utrinque medio inter apicem et oris angulos, barbula seu cirro satis insigni carnoso instructa se dicitur. Utras que autem has GronoVianas Testudines, T. europeae varietates fuisse suspicatus est Id. Schneider, ideoque de Vere T. scabrae eXistentia dubitavit, in qua opinione Cel. Gmelin ipsum sequutus est, qui scabram L. ad orbicularem relegarit, nomini Linneano autem T. Verrucosam Walibaumii substituit. Facile colligitur ex omnibus, hucusque in medium prolatis, rem arduam esse, certi aliquid de T. scabra L. statuere. In hac itaque opinionum diversitate commodissimum putavi, descriptionem et iconem fidelem 'b ejus Testudinis dedisse, quae pro vera T. scabra L. a laudatissimo Relgio habetur, et quae si eadem non fuerit, nova species, nunc primum descripta ac depicta, censenda erit, cujus notitia Id. Relgio debetur. Si autem ita res Venerit, quum novis rebus noVa nomina ponenda sint, ob singularem capitis clypeum, quo haec testudo adornatur, Testudo galeata sorte, commode appellari poterit. Tab. III.
Testa orbiculari, depressa; scutellis omnibus superne characteribus notatis; marginis XXV. inferne guttatis.
Uni aliam, pro T. scabra L. datam, noVam certe et nullibi hucusque designatam testudinem. Id. Thunbergio debemus ejus imaginis notitiam
et D is Figura T. scabra Retetit, apprime respondet specimini in Museo Acad. Reg. Hol-
miensi servato, etiam magnitudine; hujus testae dorsum saltem paullo magis cstrinatum esse videtur; colores autem animalis in spir. ivini servati, evanuere. - EX litter. cel. D. Sinaria ad Generos. Schreber. Novbr. 179I.
35쪽
et communicationem. Ulteriore licet eXplanatione deficiente, ex ipsa tamen patet icone, etiam hanc characteri T. scabrae L. congruere; adsunt etenim: Tes a planiuscula, antice retusa, dorso carinato, subtus albo nigroque varia; si pedes palmati et ungues acuti. ,, Nihilominus haereo, an nostrae restudini similem coram habuerit b. a Liniae, T. scabrae suae Characterem concinnaturus ; certo certius enim picturae, characteres inscriptos quasi referentis, in scuto superiore mentionem fecisset; utpote notae prae aliis conspicuae. Cum individuum cujus nobiscum communicatam imaginem Tab. III. M. 2. exhibet, ipse non viderim, et, praeter nomen, nullam ejus descriptionem dederit Iaudatiss. Thunbergius; alia, quam ipsius figurae inspectio quemlibet edocere potest, addere non libet, ne descriptionem tarisse, vel superflua et aperta in medium protulisse videar. Orbiculari figurae prae ceteris accedit haec testa, et valde depressa videtur. Margo crenulatus apupret. Sterni cum testa si periori connexio essicitur non sola sterni parte media, sed ejusdem quoque lobi. anterioris alis dilatatis; uti in plurimis autem speciebus, quatuor intem mediis marginis scutellis, a quinto ad octavum usque, nectitur sternum. Utrum characteres testae sint leviter tantum inscripti, an profundius imsculpti, nescio. Patria quoque, aetas, et reliqua, quae ad historiam ejus illustrandam facere possent, ignota sunt. - Ad tribum aquatilem eam pertinere, nullum est dubium; licet pedum figura non optime eXpressa videatur.
36쪽
Testa ovata, depressa, integerrima, laevi; carina et scutellorum suturis albo fasciatis.
The cinereous Tortoise., Broaen. illustrat. pag. T15. Tab. XLVIII. fig. T. et a. Tortue cendree. T. Cinerea, digitis membrana unitis, testa elliptica, cinerea, depressa, lunulis albidis margine variegata. Eo terre Erpetologie. Tort. n. 14. - Figura et descript. BrΟWn. Testudo cinerea. Brown's aschsarbigie Flust - Schildhrsite. Schneider in Schrist. Beri. NaturL Fr. IV. B. 3. St. p. 268.
Iujus testudinis iconem ex laudato opere BroWnii mutavi, qui sequenti, A brevissima quidem, descriptione illam illustravit: Staturam tabula eXprimit; palmis et plantis pentadactylis, totidemque se unguibus armatis instruitur. Color cinereus. Testa margine integro et li- sineis albis eleganter picta est. Servatur in Musto Dni Richardi Green, Phara se macopolae Litchfeld. Patria ignota. Non multum abludere Videtur primo intuitu T. cinereae imago, ab illa, quae sub T. pictae nomine posthac eXhibebitur. Accuratius autem utrosque comparanti, sequentes se objiciunt disserentiae, quatenus nempe pro Vera, et individuo, unde desumta est, respondente haec Brownii imago haberi potest. Observantur nempe in T. cinerea, inter prima dorsi laterumque scutella, duo minora, accestaria quasi et aliis testudinibus insueta, si tale quid ex fascia elliptica ibi notata colligere licet; id autem non absque omni jure colligi posse,
37쪽
posse, patet o eo, quod, praeter carinam, Omnes scutella intercedentes suturae simili fascia notatae sunt. Propriam deinde sibi vindicat fasciarum distri butionem rectilineam T. cinerea, quae non ita est in T. picta. Differt porro numerus scutellorum marginalium, quorum nempe XXIV exprimuntur in T. cinereae figura, deficiente ibidem scutello lineari antico; quo autem instructa T. picta, scutella marginalia habet XXV. Sternum T. cinereae postice brevius est, aliterque formatum quam in . T. picta, cujus . etiam plantae tetradactylae tantum sunt. Pedum deinde, capitisque structura, testae, fasciarumque coloribus disserunt, ut specie utrasque ipsas differre maxime sit probabile. Quum autem hanc T. cineream cum picta accuratius et ad viUum comparare non liceat, tantas vero mendas ab artifice
illam depingente commissas fuisse, supponere iniquum esset, fide laud. Brownii, qui primus et solus ejus notitiam dedit, pulchrae hujus testudinis iconem hierepetere nullus haesitavi. Sero innotuit noVissima T. cinereae mentio, quam in libro laudato nuperrime fecit Ill. Schneider. Exstat inempe aliud hujus speciei individuum in Museo Cel. Blochii, M. D. In America Septentrionali, et quidem ad fluVium Sti. Laurentii, habitare dicitur haec species, testante ejus speciminis vendi
Binis processibus in medio utrinque instructum est sternum, et testae superae ope intercedentis membranae tendinosae 'b junctum, uti in T. europaea; haec autem testarum conditio, et pedum palmata structura, fluviatilem esse testudinem satis superque judicant. Specimen Blochianum statura, tripla et quod excedit, majore, illud Brownii superat; et differt colore subcaeruleo vel proprie cinereo, qui lividus est in pictura BroWnii, et lituris scutellorum, tam dorsalium quam marginalium, flavescentibus potius quam albis. Detineationem scutellorum in Brownii figura nimis angulatam esse monetur. Scutella dorsi sunt in specimine Blochiano XV, 1sicut in icone BroWniana; diversa autem est eorundem distributio; notante enim Ill. Schneidero, s in media serie cubant, 6 in latera sinistro, et totidem in latere dextro. Cauda elongata. Sterni apud BroWnium delineati figura et omnia reliqua Specimini Blochiano
congruunt, praeter colorem, qui in uniUersum flavescens observatur, ubi album habet Brownii pictura. Hanc, suavi et pulchro colore decoram testudi- C et nem
) Distinctissima igitur a *ecie sequenti s. T. picta.
38쪽
nem depingi curavit III. Schneider, eamque picturam fe data occasione foras daturum esse pollicitus est. Tab. IV.
Testa oblonga, demisse convexa, laevissima, scutellis disci mediis quadrangularibus, flavo marginatis; sterno longitudine scuti.
T. pina, testa pIana, utrinque macula duplici ex atro - caerulescente notata, scutellis margine flavo cinctis, collo per longitudinem favo nigroque Syst. nat. ed. Gniel. P. TO 5. n. 3O. T. picta Hermanni. Schneid. Schildhr. p. 3 8. Τ. novae Hispaniae. Seb. Thes. I. Tab. 8o. fg. 5. . Fiat Broock Turile, Pensylvanis.
I sta superior oblonga, demisse et aequabiliter conveXa. Longitudo poli. St, latitudo in medio poli. 3ἐ, pone supra femora 4, altitudo poll. aequat ' . Scutella disci XIII, plano conveXa, laeVissima, nulla nempe sulcorum areolarumve impressione distincta, glabritie fere nitida; figurae subquadrangularis fere omnia, exceptis tantum tribus anterioribus, et duobus seriei mediae ultimis, curvilatera, angulis plerisque obtusis, suturis tenere sil-catis. Primum dorsi scutellum unicolor, praeter lineam flavam, intra duas nigras, illud, carinae loco, bipartientem, figurae est irregulariter quinquan gularis, antice parum latioris; margines utrique directione Opposita repandi, arcuati ; latera curvilinea. Secundum dorsi scutellum reliquis majus, limbum
39쪽
IIanteriorem, quo prioribus dors laterumque scutellis jungitur, media parte paullo productiorem, simul et flavo colore, qui nigra a tergo cancellatur lineola, pictum habet, reliqua autem et sui coloris scutelli pars, quadrangularis fere et curvilatera, et linea flava media in duo quadrata oblonga divisa es . Tertii, postice decliVioris, margo transVersalis anterior, latior quam secundi, sed fava ejusdem ora angustior; flava deinde linea divisum est scutellum, uti praecedens, in binas aequales et quadrangulas areas, angulis ante acutis, pone Obtusis, conniventibus; laterum margo repandus. Otιarti dorsalis scutelli margo anterior iterum quam in praecedente latior et anfractuosus, posterior angustior multo et rectus; latera obliqua et curva; ora antica flaVa angusta; linea flava media in dua quasi triangula, apice truncato, diViditur. Orcinium denique minimum est, et seXangularis fere figurae, lateribus redhilineis, Ora et linea media flava. Carina omnino nulla in testae laevissimae dorso; ejus tamen loco, linea illa flava, in descriptione scutellorum commemorata, eX prima marginis squamula surgens, ad ultimam usque, supra dorsi medium decurrens; eadem nigra utrinque lineola comitata cancellata est. Scutella disci lateralia quatuor; primum unicolor, figurae irregularis; secundum, et duo reliqua, quadrangularia sunt, magnitudine tamen decrescentia, angulis obtusis; ora illorum anterior recta et latior, superior curva et angustior, favo colorata, nigra itidem lineola cancellata, et a generali scutellorum colore distincta. Ex descripta orarum in disci scutellis pictura formantur sex fasciae flavae, inaequales quoad latitudinem; quorum tres discum traiisUersant, aliae tres angustiores in longitudinem eXcurrunt; ex his media sola recta est, laterales anstactuosae sunt. Areolarum sulcorumve in testa adulta nullum vestigium. Margo aequabilem testae declivitatem continuans, acutus est, ad latera solum contractior paullo et obtusior; bracteas habet XXV, cum impari nempe antica, quae minima, angusta, leviter emarginata, et sineola flava media signata; tres anteriores utrinque , acutae, integrae, horizontales; quatuor laterales, quae sternum sibi iunctum habent, et quidem immediate ad quintam et seXtam, quae superne decliviores, angustiores, retractiores, inferne autem conUeXiores et productae brevibus sterni alis occurrunt; quarta et septima marginis bractea altera dimidia parte acuta, altera autem obtusa est, et hac parte, ope inter-Venientis ossiculi, sterni alis quoque junguntur; quinque posteriores bracteae
40쪽
iterum dilatatae, acutae, integrae et horizontales sunt. Notandum, animal depictum bracteis duabus ultimis supra caudam caruisse; hoc vero casui vel aetati tribuendum esse, levia, quae in altero testae latere restant, earundem vestigia docent. Color bractearum marginalium testae colori quidem aequalis, paullo magis tamen nigrescens est in adultioribus; media illariim pars macula flava vel aurantia notatur, quae alia ejusdem coloris linea, arcuata in aliis, in aliis litteram Π quasi imitante, cingitur, idque plus minusve distincte in diversis;
iisdem variegatur coloribus margo inferus, ut macula nempe, rotundatO - elongata et lucidioris coloris, mediam squamarum occupet partem. Sternum longitudine testam superiorem fere semper aequat, et maxime antice; ejus figura oblonga; lobus anterior rotundatus, posterior truncatus, utrique crenulati leviterque sursum fieXi sunt. Sutura longitudinali et quinque transversalibus, quarum anteriores et posteriores angulo acuto conUergunt in duodecim dispescitur areas inaequales. Lobus sterni medius, brevi et modice sursum flexa ala utrinque auctus, firma, arcta et ossea sutura, testae superae annexus est; limitatur autem hic lobus secunda subrecta, et quarta arcuata transversali sutura, et ipse media arcuata sutura in duas disposcitur areas inaequales. Praeter indicatas autem suturasi quibus sterni scutella propria seu integumenti cornei squamae nectuntur, tres aliae in testudinis nostrae
sterno conspiciuntur lineae, transverse illud percurrentes; scilicet ab linea omnibus reliquis rectior, ipsum sterni medium dividens, ad cujus cum sutura longitudinali confluxum macula oblonga, umbilici quasi obsoleti vestigium reserens , notabilis est, quae tamen in omnibus non obserVatur; bb lineae duae,
in anteriore lobo, inter primam et secundam transversalem suturam, eX margine surgentes, et ad latera inferiora ossiculi ovati, in eodem lobo quasi insititii, desinentes; c linea inter duas lobi posterioris suturas. Istae autem lineae sunt propriae sterni osset suturae, est nempe omnium testarum ossea fabrica suturis sibi propriis, et cornei integumenti suturis minime respondentibus, conneXa, per tenerrimas et diaphanas hujus speciei squamas in conspectum
Color sterni pallide flavescens, vel albidus, fusco hinc inde obumbratus est, summa autem ejusdem alarum pars, qua testae superaeijungitur, hujus picturam imitatur. Caput