장음표시 사용
21쪽
Formosi pecoris custos, Drmosior ipSe. ME. Τale tuum carmen nobis, divine poeta, Quale s0por fessis in gramine, quale per ae Stum Dulcis aquae saliente Sitim reStinguere rivo. Nec calamis Solum aequip3r3S, Sed Voce m3giStrum.. Fortunate puer, tu nunc eris alter ab illo. Nos tamen haec quocumque modo tibi nostra vicissim Dicemus Daphnimque tuum tollemus ad astra, Daphnin ad astra feremus: amavit nos quoque Daphni S. 310. An quicquam nobis tali sit muliere maius
Et puer ipse fuit cantari dignus et ista Iam pridem Stimichon laudavit carmina nobis. ΜΕ. Candidus insuetum miratur limen Olympi Sub pedibusque videt nubes et sidera Daphnis.
Ergo alacris silvas et cetera rura VoluptaSΡanaque paStoresque tenet Dryad 38que puellas. Nec lupus insidias pecori nec retia cervis Ulla dolum meditantur: amat b0nus otia Daphnis. Ipsi laetitia voces ad sidera iactant Intonsi montes; ipsae iam carmina rupe S, Ipsa Sonant arbusta: deus, deus ille, Menalcat Sis bonus o felixque tui si en quattuor ara S Ecce duas tibi, Daphni, duas altaria Phoebo. Pocula bina novo spumantia lacte qu0t anniSCraterasque duos statuam tibi pinguis olivi, Et multo in primis hilarans convivia Baccho, Ante lacum, si frigus erit, si messis, in umbra Vina novum fundam calathis Ariu Sia nectar. Cantabunt mihi Damoetas et Lyctius Aegon, Saltantis Satyros imitabitur Alphesib0eus.
Haec tibi semper erunt, et cum sollemnia Vota Reddemus Nymphis et cum lustrahimuS 3grOS. Dum iuga montis aper, fluvi0s dum piscis amabit, Dumque thΙm0 pascentur ape S, dum r0re cic3dae, Semper honos n0menque tuum laudesque manet, Unt.
Ut Baccho Cererique, tibi sic vota qu0t annis Agricolae facient; damnabis tu quoque V 0ti S. M0. Quae tibi, quae tali reddam pro carmine d0na
22쪽
P. VERGILI MAR0NIs Haec eadem docuit, Cuium pecus' an Meliboei
Mo. At tu Sume pedum, quod, me cum Saepe rogaret, Non tulit Antigenes - et erat tum dignus amari 90 Formosum paribus nodis atque aere, Menalca.
Prima Syracosio dignata est ludere versu Nostra neque erubuit silvas habitare I halia. Cum canerem reges et proelia, Cynthius aurem Vellit et admonuit: Ρastorem, Tityre, pinguiS 5 Pascere oportet ovis, deductum dicere carmen. Nunc ego - namque super tibi erunt, qui dicere laudes, Vare, tuas cupiant et tristia condere bella Agrestem tenui meditabor arundine Musam. Non iniussa cano. Si quis tamen haec quoque, si quis 10 Captus amore leget: te nostrae, Vare, mJricae, Τe nemus omne canet; nec Ρhoebo gratior ulla est, Quam sibi quae Vari praescripsit pagina n0men. Ρergite, Pierides. Chromis et Mnasylos in antro Silenum pueri somno videre iacentem, 15 Inflatum hesterno venas, ut semper, Iaccho Serta procul, tantum capiti delapsa, iacebant Et gravis attrita pendebat cantharuS 3nSa.
AdgreSSi - nam saepe senex spe carminis ambo Luserat - iniciunt ipsis ex vincula Sertis.
20 Addit se sociam timidisque supervenit Aegie, Aegle, Naiadum pulcherrima, iamque videnti Sanguineis frontem moris et tempora pingit. Ille dolum ridens, Quo vincula nectitis' inquit. Solvite me, pueri; Satis est potuisse videri. 2b Carmina, quae voltis, cognoscite; carmina VobiS, Huic aliud mercedis erit. Simul incipit ipse.
Tum vero in numerum Faunosque ferasque videres Ludere, tum rigidas motare cacumina quercuS Nec tantum Ρhoebo gaudet Parnasia rupeS, 30 Nec tantum Rhodope miratur et Ismarus Orphea. Namque canebat, uti magnum per inane coacta Semina terrarumque animaeque marisque fuissent
23쪽
Et liquidi simul ignis; ut his ex omnia primis.
Omnia, et ipse tener mundi concreverit orbis; Tum durare solum et discludere Nerea pontos perit et rerum paulatim sumere formas;
Iamque novum terrae Stupeant luceScere Solem,
Altius atque cadant submotis nubibus imbres, Incipiant silvae cum primum Surgere, cumque Rara per ignaros errent animalia montis. Hinc lapides Pyrrhae iactos, Saturnia regna, Caucasiasque refert volucres surtumque Promethei. His adiungit, Hylan nautae quo sonte relictum Clamassent, ut litus, Hyla, Hyla, omne Sonaret; Et fortunatam, si numquam armenta fuiSSent, Pasiphaen nivei solatur amore iuvenci.
Ah, virgo infelix, quae te dementia cepiti Proetides inpleriant falsis mugitibus agros:
At non tam turpia pecudum tamen ulla Secuta eSt Concubitus, quamvis collo timuisget aratrum Et saepe in levi quaesisset cornua fronte. Ah, virgo infelix, tu nunc in montibus erras
Ille latus niveum molli sultus hyacintho Ilice sub nigra pallentis ruminat herbas Aut aliquam in magno sequitur grege. Claudite, NSmphae, Dictaeae Nymphae, nemorum iam claudite saltuS, Si qua sorte ferant oculis sese obvia noStris Errabunda bovis vestigia; forsitan illum
Aut herba captum viridi aut armenta secutum Perducant aliquae stabula ad Gort ia V3ccae. Τum canit Hesperidum miratam mala puellam; Τum Phaethontiadas musco circumdat amarae Corticis atque solo proceras erigit 3lΠ0S. Tum canit, errantem Permessi ad numina Gallum Aonas in montis ut duxerit uEa Sororum Utque viro Phoebi chorus adsurrexerit omniS:
Ut Linus haec illi divino carmine pastor
Floribus atque apio crinis ornat am3ro Dixerit: Hos tibi dant calamos, en accipe, MUSae,ASer3 eo qu0S ante seni, quibus ille solebat Cantando rigidas deducere montibuS OrnOS.
E e l. 6, 33. - omnia Peeri amplus eaeordia Servius. - 45 - 46. El solatur libri Te siphae in mitri mii eratur Peerlhampi . - 49. Ee--ta est R se uia M.
24쪽
P. VERGILI MARONlSHis tibi Grynei nemoris dicatur origo. Ne quis Sit lucus, quo se plus iactet Apollo. Quid l0quar, aut Scyllam Nisi, quam fama Secuta est 75 Candida succinctam latrantibus inguina monstris Dulichias vexasse rates et gurgite in alto Ahi timidos nautas canibus lacerasse mariniS; Aut ut mutatus Terei narraverit artuS, Quas illi Philomela dapes, quasi dona pararit, 80 Quo cursu deserta petiverit et quibus ante Infelix sua tecta super volitaverit alis Vmnia, quae Phoebo quondam meditante beatus Audiit Eurotas iussitque edi Scere lauruS, Ille canit - pulsae reserunt ad sidera valles 85 Cogere donec ovis Stabulis numerumque reserri Iussit et invito processit Ve8per Olymp0.
MELIBOEUS. CORYDON. ΤΗYRSIS. M. Forte sub arguta consederat ilice Daphnis, C0mpulerantque greges Corydon et I hyrsis in unum, Thyrsis ovis, Corydon distenias lacte capella S, Ambo florentes aetasibus, ArcadeS 3mb0,5 Et cantare pares et respondere parati. Huc mihi, dum teneras defendo a frigore myrto S, Vir gregis ipSe caper deerraverat, atque ego Daphnim Aspicio. Ille ubi me contra videt: Ocius, inquit, Huc ades, o Meliboeel caper tibi salvus et haedi; l0 Εt, si quid cessare potes, requie Sce SUb umbra. Huc ipsi potum venient per prata iuvenci, Hic viridis tenera praetexit arundine ripas
Mincius eque Sacra resonant eX3mina quercu.
Quid facerem neque ego Alcippen nec Phyllida habebam, 15 Depulsos a lacte domi quae clauderet agn0S;
.Et certamen erat Corydon cum Τhyrside magnum. Posthabui tamen illorum mea Seria ludo. Alternis igitur contendere versibus arrabo Coepere, alternos Musae meminisse volebant.
Ecl. 6, 74. aut MP ut R. - 80. ante libri alle Ribbeckius.
25쪽
Ηos Corydon, illos reserebat in ordine Thyrsis. c. Nymphae, n0ster amor, Libethri deS, aut mihi carmen Quale meo Codro, concedite - proxuma Phoebi Versibus ille facit - aut, Si n0n POSSum OmneS, Hic arguta sacra pendebit fistula pinu. T. Pastores, hedera creSCentem OrDate P0elam, Arcades: invidia rumpantur ut ilia Codro; Aut si ultra placitum laudarit, bacchare frontem Cingite, ne vati noceat mala lingua suturo. c. Saeto Si caput hoc apri tibi, Delia, parvus
Et ramosa Micon vivacis cornua cervi. Si proprium h0c suerit, levi de marm0re tota Puniceo stabis Suras e incla cothurno. T. Sinum lactis et haec te liba, Priape, quot anni SExspectare Sat eSt: cuSto S es pauperi S horti. Nunc te marmoreum pro tempore fecimUS; at tu Si fetura gregem Suppleverit, 3 ureuS eSto.
c. Nerine Galathea, thymo mihi dulcior Hyblae, Candidior cycnis, hedera sormo Sior alb3. Cum primum pasti repetent praesepia tauri, Si qua tui Cor donis habet te cura, Vetiito. T. Immo ego Sardoniis videar tibi amarior herbis, Horridior rusco, pr0iecta Vilior 3Iga Si mihi non haec lux toto iam longior anno PSt. Ite domum pasti, si quis pudor, ite iuvenci C. MuScosi sontes et somno mollior herba Et quae vos rara viridis tegit arbutuS Umbra, Solstitium pecori defendite; iam venit aestas Τorrida, iam lento turgent in palmite gemmae. T. Hic lacus et taedae pingues, hic plurimus ignis Semper et adsidua postes fuligine nigri;
Hic tantum Boreae curamuS frigora, quantUm Aut numerum lupus aut torrentia flumina ripaS. c. Stant et iuniperi et castaneae hirSutae, Strata iacent passim Sua quaeque Sub arbore p0m 3, Omnia nunc rident: at si Drmosus Alexis Iontibus his abeat, videas et sumina Sicca. T. Aret ager; vitio moriens sitit aeris herba; Liber pampineas invidit collibus umbras Phyllidis adventu nostrae nemuS omne virebit,
Eel. 7, 25. er e tem P nase lem M. - 48. terito P laeto Mi. 54. quaeque u P quaque
26쪽
P. VERGILI MAROMS60 Iuppiter et laeto descendet plurimus imbri. c. Populus Alcidae gratissima, vitis Iaccho, Formosae myrtus Veneri, sua laurea Phoebo: Ρhrilis amat corylos; illas dum Phyllis amabit, Nec myrtus vincet corylos nec laurea Phoebi. 65 T. Fraxinus in silvis pulcherrima, pinus in hortis, Populus in fluviis, abies in montibus altis: Saepius at si me, Lycida form08e, reViS3S, Fraxinus in silvis cedat tibi, pinus in hortis. M. Haec memini, et victum frustra contendere Thyrsim. 70 Ex illo Corydon Corydon est tempore n0biS.
DAM0N. ALPHESIBOEUS. Pastorum Musam Damonis et Alphesib0ei, Inmernor herbarum quos est mirata iuvenca Certantis, quorum stupefactae carmine lynceS, Et mutata suos requierunt sumina curSUS, 5 Damonis Musam dicemus et Alphesiboei. Tu mihi, Seu magni superas iam saxa Timavi, Sive oram Illyrici legis aequoris, - en erit umquam
Ille dies, mihi cum liceat tua dicere facta En erit, ut liceat totum mihi ferre per orbem 10 S0la S0phocleo tua carmina digna cothurno Α te principium, tibi desinet. Accipe iussis
Carmina coepta tuis atque hanc sine tempora circum Inter victricis hederam tibi serpere laurus. Frigida vix caelo noctis decesserat Umbra, 15 Cum ros in tenera pecori gratissimus herba, Incumbens tereti Damon sic coepit olivae. Str. 3. D. N3Scere praeque diem Veniens age, Lucifer, almum, Coniugis indigno Nisae deceptus amore Dum queror et div08, quamquam nil testibus illis 20 Profeci, extrema moriens tamen adloquor hora. Incipe Maenalios mecum, mea tibia, VerSUS. b. Maenalus argutumque nemus pinosque loquentis
Ecl. 7, 68. cedat u eodet P. - 8, 11. tibi desinet u tibi desinam π in te desinam'.
27쪽
BUCOLICA. ECL. VIII. Semper habet; semper pastorum ille audit amores Panaque, qui primus calamo S non paSSus inertis. Incipe Maenalios mecum. mea tibi3, VerSUS. Mopso Nisa datur: quid non speremus amantes Iungentur iam grypes equis, aev0que Sequenti Cum canibus timidi venient ad pocula dammae. Mopse, novas incide faces: tibi ducitur uxor; Sparge, marite, nuces: tibi deserit Hesperus Oetam. Incipe Maenalios mecum, mea tibi3, VerSUS. O digno coniuncta viro, dum despicis omnis Dumque tibi est odio mea fistula dumque capellae Hirsutumque supercilium promissaque barba, Nec curare deum credis mortalia quemqUam. Incipe Maenalios mecum, mea tibi3, VerSUS. Saepibus in nostris parvam te roScida m3la Dux ego veSter eram - Vidi cum matre legentem. Alter ab undecimo tum me iam acceperat annUS; Iam fragilis poteram ab terra contingere r3INOS. Ut vidi, ut periit ut me malus abstulit errori Incipe Maenalios mecum, mea tibia, VerSUS. Nunc scio, quid sit Amor; duris in cotibus illum Aut Τmaros aut Rhodope aut extremi Garamantes Nec generis no Stri puerum nec SanguiniS edunt. Incipe Maenalios mecum, mea tibi 3, VerSUS. Saevus Amor docuit natorum Sanguine matrem Commaculare manus, crudelisi tu quoque, mater, Crudelis mater, magis at puer inprobus ille. Incipe Maenalios mecum, mea tibi3, VerSUS. Nunc et ovis ultro fugiat lupus, aurea durae Mala serant quercus, narcisso s0reat 3lnUS, Pinguia corticibus sudent electra myricae, Certent et cycnis ululae, sit ΤityruS OrpheUS, Orpheus in silvis, inter delphinas Arion. Incipe Maenalios mecum, mea tibi3, VerSUS. Omnia vel medium sant mare. Vivite, Silvae:
Praeceps aerii specula de montis in undas Deserar; extremum hoc munus morientis habeto. 60 Desine Maenalios, iam desine, tibia, VerSUS.
Ecl. 8, 48-50 sic Ribbeckius, Commaculare manus; erudelis tu qu0que, mater; Crudelis mater magis an puer inprobus ille ' Inprobus ille puer', crudelis tu quoque mater libri. - 57. Iuni ς sat MP.
28쪽
P. VERGILI MARONISIIaec Damon; Vos, quae responderit Alphesiboeus, Dicite. Pierides; non omnia possumuS OmneS. Intistr. a. A. Eiser aquam et molli cinge haec altaria vitta 65 Verbenasque adole pinguis et ma Scula tura,C0niugis ut magicis sanos avertere SacriSExperiar sensus; nihil hic nisi carmina desunt. Ducite ab urbe domum, mea carmina. ducite Daphnim. b. Carmina vel caelo poSSunt deducere Lunam, 0 Carminibus Circe socios mutavit Ulixi, Frigidus in pratis cantando rumpitur anguis. Ducite ab urbe domum, mea carmina, ducite Daphnim. c. Τerna tibi haec primum triplici diversa colore Licia circumdo, terque haec altaria circum 75 Effigiem duco; numero deus inpare gaudet. Necte tribus nodis ternos, Amarylli, c0lore S Necte, Amarylli, modo et Veneris, dic, Vincula necto. Ducite ab urbe domum, mea carmina, ducite Daphnim. d. Liuius ut hic durescit, et haec ut cera liquescit 80 Uno eodemque igni: sic nostro Daphnis 3 more. Sparge molam et fragilis incende bitumine laurus. Daphnis me malus urit, ego hanc in Daphnide laurum. Ducite ab urbe domum, mea carmina, ducite Daphnim. e. Talis amor Daphnim, qualis cum fessa iuvencUm 85 Per nemora atque altos quaerendo bucula lucos Propter aquae rivum viridi procumbit in ulva, Perdita, nec serae meminit decedere nocti, Talis amor teneat, nec sit mihi cura mederi. Ducite ab urbe domum, mea carmina, ducite Daphnim. 90 s. Has olim exuvias mihi pers diis ille reliquit Pignora cara Sui, quae nunc ego limine in ip80,Τerra tibi mando; debent haec pignora Daphnim. Ducite ab urbe domum, mea carmina, ducite Daphnim. g. Has herbas atque haec Ponto mihi lecta venena 95 Ipse dedit Moeris nascuntur plurima Ponto His ego Saepe lupum seri et se condere silvis Moerim, Saepe animas imis Oxcire sepulchris Atque satas alio vidi traducere me S Si S. Ducite ab urbe domum, mea carmina, ducite Daphnim. 100 h. Fer cineres, Amarylli, foras rivoque suenti Tr3ΠSque caput iace, nec respexeris. His ego Daphnim Adgrediar; nihil ille de0s, nil carmina curat.
29쪽
Ducite ab urbe domum, mea carmina, ducite Daphnim. Aspice, corripuit tremulis altaria flammis i. Sponte sua, dum ferre moror, cinis ipse. Bonum siti 105 Nescio quid certe est, et Hylax in limine latrat. Credimus an, qui amant, ipsi sibi somnia fingunt Ρarcite, ab urbe venit, iam parcite, carmina, Daphnis.
L. QUO te, Moeri, pedes' an, quo via ducit, in Urbem
M. O Lycida, vivi pervenimuS, 3dvena nOStri, Quod numquam veriti sumus, Ut p0SSessor agelli Diceret: Haec mea sunt; veteres migrate coloni. Nunc Victi, tristes, quoniam ForS omnia Vei Sat, bHos illi - quod nec vertat bene - mittimus haedoS. L. Certe equidem audieram, qua Se subducere colleSIncipiunt mollique iugum demittere clivo, Usque ad aquam et veteris, iam fracta cacumina, fag0SOmnia carminibus vestrum Servasse Menalcan. 10M. Audieras, et fama fuit; sed carmina tantum Nostra valent, Lycida, tela inter Martia, quantum Chaonias dicunt aquila veniente columbaS. Quod nisi me quacumque novas incidere lites Ante Sinistra cava monuisset ab ilice cornix, 15 Nec tuus hic Moeris nec viveret ipse MenalcaS. L. Heu, cadit in quemquam tantum scelus heu, tua nobis Paene simul tecum solatia rapta, Menalca
Quis caneret Nymphas quis humum florentibus herbis Spargeret aut viridi fontis induceret umbra 20 Vel quae sublegi tacitus tibi carmina nuper, Cum te ad delicias ferres, Amaryllida, no Stra S
-Tidre, dum redeo - brevis est via - paSce capellaS, Et p0tum pastas age, I itSre, et inter agendum
OccUrS3re capro - cornu ferit ille - caveto. 25M. Immo haec, quae Varo, necdum persecta, canebat: Vare, tUUm Do men, Superet modo Mantua nobis, Ecl. 9, 3. quod MP quo g.
30쪽
P. VERGILI MAR0NIs Mantua vae miserae nimium vicina Cremonae,isCantantes sublime serent ad sidera cycni. 30 L. Sic tua Cyrneas fugiant examina tax0S, Sic cytiso pastae distendant ubera vaccae: Incipe, si quid habes. Et me fecere poetam Pierides, sunt et mihi carmina, me quoque dicunt Vatem pastores; sed non ego credulus illis. 35 Nam neque adhuc Vario videor nec dicere Cinna Digna, sed argutos inter Strepere anSer oloreS.M. Id quidem ago et tacitus, Lycida, mecum ipse voluto, Si valeam meminisse; neque est ignobile carmen. Huc adeS, o Galatea; quis est nam ludus in undis 40 isHic Ver purpureum, varios hic numina circum Fundit humus flores, hic candida populus antro MImminet et lentae texunt umbracula vites; Huc ades; insani feriant sine litora nuctus. L. Quid, quae te pura solum sub nocte canentem 45 Audieram' numeros memini, si Verba tenerem. M. is Daphni, quid antiquos Signorum suspicis ortus -Ecce Dionaei processit Caesaris astrum, si StrUm, qU0 Segetes gauderent frugibus et quo ODuceret apricis in collibus uva colorem. 50 HIASere, Daphni, piros; carpent tua poma nepotes. Omnia fert aetas, animum quoque; Saepe ego l0ng0S
Cantando puerum memini me condere s0les:
Nunc oblita mihi tot carmina; vox quoque Moerim Iam fugit ipsa; lupi Moerim videre pri0reS. 55 Sed tamen ista satis referet tibi saepe Menalcas.
L. Caussando nostros in longum ducis amores. Et nunc omne tibi stratum silet aequor et omneS, Aspice, ventosi ceciderunt mUrmUriS 3Urae.
Hinc adeo media est nobis via; namque SepulchrUm 60 Incipit adparere Bianoris: hic, ubi densas Agricolae stringunt frondes, hic, Moeri, canamuS;
Hic haedos depone, tamen VeniemUS in Urbem. Aut si, nox pluviam ne colligat ante, Verem Ur, Cantantes licet usque - minus via laedit - eamus; 65 Cantantes ut eamus, ego hoc te fasce levabo. M. DeSine plura, puer, et, quod nunc inStat, agamus; Carmina tum mplius, cum Venerit ipSe, c3nemUS.