장음표시 사용
11쪽
aulici, tum clarissimus ipse princeps Philippus certatim fatali quodam favore studioque prosequuntur, nihil non auli sibi de tua indole polliceri. Illud enim propius ad te pertinet, de quo non puduit Rsapientissimum illum regem gloriari, quod, ut ille ait, animam sortitus es bonam . quodque verus ille Prometheus mentem tibi in
didit feli cissim ani, istis opibus, isto
rerum apice, istis imaginibus dignam , dignam isto corpusculo, quod &iplum architectrix natura. veluti virtutum arculam quanda, omnibus Veneris & Gratiarum muneribus copiosissime perpolivit , ne scilicet non haberet pulcherrimum domicilium , animus pulcherrimus. Neque vero parvi refert, principem uti virtute, ita &eorporis specie vulgus antecellere, cum videam Vergilianum illud,
vel reclamante Seneca, praeclaris viris non temere placuisse: Gratior est pulchro veniens in corpore vir
12쪽
VIRTUTE AMPLECT. 'philosopus, ac Stoicorum pene dixerim Stoicissimus, miraculi loco refert, Claranum quendam suum,
cum corpore deformi esset, ingenio tamen atque virtute praecelluisse , & unius exemplo ratiocinatur egregiam mentem sub qua vis etiam cute latere poste, id quod ne Maro quidem negat , verum ait, animi decus cum corporis specie coniunctum , commendatius &gratius esse mortalium oculis. Quis autem usque adeo communi sensu caret , ut hoc inficiandum puteit Quo magis miror cur lio ano gravis tam confessam poetae sententiam scripserit errorem sibi videri. Sed omisso Seneca ad rem redeamus. Poetae mirabiles rerum omnium adumbratores divinis mentibus, quas utique felicissimas videri volunt , corpora tribuunt pulcherrima. Cuius sentenis
itiae ne Platonem quidem ipsum poenituit, cum sapientiae mysteria poeticis lut soletin involucris obvestiens, diis, id est, beatis mentibi ς
13쪽
& ab omni terrenae labis contagio porro semotis, & currus decoros,& equos ambrosia nectareque nitidos attribuit. Homerus autem omnium disciplinarum tanquam Oceanus quidam, Achillem, UlyΩsem, Menelaum, & si quos praete- Iea virtute praestantes heroas facit , decentissima quoque corporris specie fingere consuevit Θεοει- ιώλους,id est, divina specie R Deo similes eos identide appellans. Thersitae vero ut mente ignavam ac degenerem , ita corpus ad portentum usq; deforme assinxit. Φιλῶς ποδα τώ 3 οι 'μω
λάχνη, Quod Maro noster, ut Ho meri pleraque alia , ita hoc quo que diligenter est aemulatus , in Aenea , Iulo, Eurialo, multisques oerates. aliis. 'Quin & Socrates philosophorum non sapientissimus modo, verum etiam incorruptissimus,
in Phaedro Platonis subobscure quidem , sed nimi quam elegan-
14쪽
VIR Tu TE AMPLECT. riter innuit, bonam corporis figuram, bonae mentis aut argumentum esse, aut certe adiumentum:
illud pulchri equi, hanc equitis
sub nomine depingens ac denotans. Postremo & Aristoteles ipse de corporis & vultus indiciis, pectoris habitum coniiciendum exinistimavit, idem carnium mollitudinem, ingenii neutiquam duri iudicavit signum. Postremo fides his A isto ε- desit auctoribus , nisi & historio graphoru consensu te stati stimum pohi,mzest, Pythagoram, Scipionem Afri- ιζ '' canum , cumque his innumerabiles, qui ob divinas quasdam animi dotes, plusquam homines crediti
sunt', venusta decentique forma fuisse. Adeo videlicet cognatae re S sunt, corpus atque anima, ut alterius habitum altera sequatur , ac
mentis quidem bonitas in ipsa cutis specie reluceat, rursum corporis habitus divinar sui ait Flaccus laurae particula vicissim assiciat, ut quae corpori pensius sit immersa, eique illigata', velut ostream cir-
15쪽
H ERAS. ORAT. DE cum ferat. Nam haec est una ex pinguibus illis Socratis similitudinibus , in quas iocatur Alcibiades.
Sed vereor ne de forma nimis multa. Quamquam ego nequaquam aut corporis dotes , aut ingenii felicitatem sic effero , ut vel eos quibus haec parcius obtigerunt , a virtutis studio deterream, vel puero tibi pueriliter blandiar, quin immo utrosque non ad Narcissi fonticulum, sed ad Socratis speculum adduco, ut & illi hoc acrius excolendo animo studeant, quo minus naturae dotibus adiuvantur, tuque cogites quam indignum flagitium, quamque absur- .dum futurum sit, si in tam venusto
corpore, mentem invenustam atque incultam esse patiare, ac sub cute nitida, carie situque squaleat animus. Tum si commiseris,luteum tibi natura vilissi imam tui partem expoliverit,itu immortale tui portionem negligas honestis studiis excolere. Denique nihil isto monstro puta es e monstrosius,
16쪽
VIR Tu TE AMPLEe Y I3 quam in delicato scriniolo λθω και ut Graeci dicunt j si magis Cynice dicendum, in gemmata pyxidula coenum , aut si quid coeno spurcius. Proinde mi Adolphe, ne laudari quidem te puta ubi
quispiam formosum te, aut generosum, aut bene ingenia tum prae indicat. Verissima enim & mordicus tenenda Epicteti sententia si tamen senem tam Stoicum aulicae ferent auricular) prorsus extra nos
esse , nihilque quicquam ad nos pertinere quaecunq; a fortuna vel dari possunt, vel eripi. Nondum igitur Adolphum ipsum laudavi mus , Dei modo gratuitam in te
benignitatem retulimuS, imputauindam nisi ad foenus accommodaris. Porro reliquae virtutes , quae proprie 'ad hominis laude pertinent, ne possint quidem adhuc in aetate tam tenella citra Gnathonismum laudari. Tametsi tempestivum earum proventum a tuo expectamus autumno, ueque falles, opinor, expectantes , quandoquide isto tam
17쪽
r ' ERAs. O RAT. DE florulento vere nos in spem antis piissimam erigis: iamiam enim ceta gravidae turgent in palmite gemmae. Iam nunc admodum adhuc
puer, quasi gemini decoris specimen edis, puta, tum animi paterni belli pacisque artibus iuxta praestantis , tum materni ingenii , in cuius se mores nihil habere iuris ipsa quoque fortuna miratur. Millum quidem militiae decora, at
que ardens evexit ad aethera virtus, haec autem rarissimo prorsus exemplo cum Remineo sexu masculum animi robur, cum summis
vitae deliciis squas illius fortuna non animus postulati continentia incredibilem : cum eximia nobilitate superbissimisque' stemmatis modestiam & comitatem prope plusquam plebeiam : denique sui semel complectar) cum aula Christum copulavit. Utrumque igitur parentem Adolphe, alterum invictissimum, alteram integerrimam modestissimamque, iam spe quadaita refers, ut simul &Mavottiis stu
18쪽
V1RTu TE A M P L E e T. Is diis capiaris, neque a Musarum literario ocio abhorreas , possisque
ad utrumque iuxta natus ac sculptus videri, is προῶικὸν, que praefert Dicearchus,m' φλωρίικὸν,
qui Theophrastum magis delectat. Et hune quidem tum priorem, tum feliciorem in politia sua putat Plato, ad illum tamen vel vi retrahendum sapientem, publicae utilitatis nomine: Sed privato sibique viventi liberum esto, utrum malit sequi. Principi certe, qui patriae non sibi nascitur, neutrum O portet deesse,&utrumque Homerus Ulyssi, Vergilius Aeneς tribuit:
alterum dum eos diuturnis erroribus variisq; casibus exercent, dum mediis bellorum miscent tumultibus, alterum dum ad inferos deducunt. Eodem arbitror pertinere,
quod Plato in iis quos obeundae Mediam Reip. destinavit, moderatu quen- i Trimdam x medium mentis habitum requirit, qui neque ad feroeitatem usque concitatus sit, que ad igna viam abiectas. Eam vero e duabus
19쪽
1ς E R A s. OR A T. DE inter se pugnantibus rebus,musica gymnasticaque conflari censet o portere. Hunc nimirum in te videor mihi conspicere , cum media quandam indolem intueor, e paterna avitaque animi sublimitate, atque e matris pietate, mansuetudineque temperatam. Etenim quod iam nunc manusculis istis Pegasi ferocientis habenas, non minus scite quam animose, moderaris in immanis belua, cuius corpusculi sarcinulam vix sentit, eius tamen & arte, & animo concitatur, sistitur, in gyrum circumagitur, ad saltum extimulatur, ad gradarium incessum stringitur, ad succussarium tripudium admittitur, quod nunc aequore campi praecipiti volare cursu, nunc ardua scandere, nunc per praecipitia decutrere cogitur, ac puerilis sinistellae nutibus omnibus paret, quod in te . . nera ista fronte sublucet nescio
quid Augustum atque heroicet maiestatis, quod vixdum puer, nihil tamen habes puerile, quo diam arcu
20쪽
ViRTu TE AMPLECT. IIcu, quod cursu, quod palestra nulli cedis aequalium, paternae avitaeque virtutis simulachrum agnosco . Rursum ubi te tanquam aliis ocu- M.3-lis contemplor si πόδας ὀιι habitusque animadverto, quam nihil qu1- Φοipia.dem in te non futuro principe dignum, id est, nihil humile, nihil stupidum,nihil ingenerosum, at Ereis gione nihil feroculum, nihil arrogans, nihil minax, nihil insolens, sed oculi non licentes quidem illi,
at neque rursum truces, verum a
mici: frons, neque dura, neque improba, sed alacris & vivida, vultus comis,&gratiarum plenus, OS Ve- Bonae inorecundu malae decentissimo pudore semperque parato purpurisio tinctae,sermo modestus & rarus, gestus compositi, tum quam pius in parentem , in avum reverens, erga praeceptore observans, quam inter aequales obsequens, 'uam non imperiolus , aut morosus in ministros, quam in neminem procax. In summa, cum considero, nihil in te deprehendi, quod aulae,