Concionum, cantionum, lectionum, precationum feriis supplicationum publicarum jussu illustrissimi Principis ac D. D. Johannis Adolphi in Ducatibus Slesv. Hols. ad triduum constitutum indictis usurpandarum diagramma [28. 29. 30. Aprilis].

51쪽

terrae, caritatem annonae, famem, sitim, siccitatem, tempestates, Ventos,

pestem, morbos, gladium, eXercitus hostiles, aliaq, id genus sexcenta flagella. Coelum M terra omnesque adeo creaturae infeltae iis sunt, quos Deus ob peccatum pro hostibus habet . Harum poenarum unam post aliam immittit Deus. Nam non est sentiendum quod poenae istae uno anno venerint, sed singuli anni suas poenas adferebant, ut hodie eodem modo nobiscum agitur. Observa item quomodo Deus poenas magis magi' exasperet, ut plurimum amitioribus incipiendo paulatimque quasi per gradus progrediendo, donec ad extremum tandem eX-cidium perveniat. Cavendum ergo ne judicia ipsius contemnamus , aut iram ipsius ad-Versus nos provocemus, mirIitc-

52쪽

Membrum Secundum .

Stuporem Mincurabilem malitiam Judaeorum, Omniumque hominum accusat Dominus, quod cum sibi inharum poenarum congerie nihil aliud proposuum sit, quam ut ad meliorem frugem ipsos reducat, illi nihil minus pensi habeant, quam ut iis adseriam poenitentiam & conversionem se perduci patiantur.

Duo igitur sunt , quae his verbis Dominus significat, quaeque nobis hic

consideranda Veniunt .

Primum quo fine, quove consilio Deus hominibus tot tantasq; plagas immittat. Non quod delectetur ho-mmum perduione, S amictionibus, non quod videat hominibus felicem rerum statum,non quod manum habeat abbreviatam , aut exhausta

jam sit bonitatis ipsius penus: Sed quod isto modo homines ad Veram poenitentiam, seriumq, pietatis

53쪽

tis studium revocare velitis. Cum enim conciones verbales contemni videt, usurpat hasce conciones reales&c. De hac causa impulsiva& sine calamitatum frequentes sunt inscriptura sententiae. Illustretur res exemplis. Fiatq; accommodatio ad nos. Moneanturq, singulii. Ut ita de amictionibus omnibus& singuli judicare M sentire discant, ut quot vident grassari publice privatim malorum genera, tot se stimulis ad conversionem excitari statu

ant.

a. Ut summam Dei bonitatem&indefessum nostrae salutisin perpetuae felicitatis studiu etiam in medio gravissimarum aristissimarum poenarum reverenter agnoscant, si exosculentur.3. Ut ad eundem finem amictionibus utantur, quem Deum iis immittendis intendit agant scilicet poenitentiam ad Deum convertantur.

q. Ubi

54쪽

faeca,

ita meta et tib . Ubi simul notatu dignissimum est, quod his ipsis verbis paucissimis verae poenitentiae ratio brevissimEquidem sed propriissimeti clarissime describitur Quod scilicet sit ad Do

Est ergo vera poenitentia peccatoris a peccatis ad Dominum per serium ob peccata dolorem, veramque in Christum fidem, quae perpetuo conjunctum habet novae obedientiae studium, converssio. Ostendantur hic Vera poenitentiae&partes, fructus quae omnia insunt hisce vocibus converti ad D

minum .

s. Tales ergo in poenis immissis nos exhibeamus,non ut tantum malorum sensu afficiamur, de illis queramur, peccata nostra utcunq, accusemus, de praesenti liberatione soliciti, cujus

ubi spes aliqua affulserit mox in pejus

recidamus

Sed finem poenitentiae nobis in Deo propositum eme cogitemus, ad quem nobis contendendum, ut illi in Chri

55쪽

sto vera fide apprehenso reconcilie iri

6. Ergo Vox ad me excludit hy- pocrisin, excludit fictam poenitentiae M speciem : excludit etiam Judaeo a is in poenitentiam, qui a Domino non ad Dominum se converterunt, rur πὰ alius requirit serios motus cordis, seri illi una horrorem, dolorem de admissis Iahi, peccatisterium studium discedendi a peccatis, seriam fidem in Christum, in quo solo patet nobis aditus ad De

Insiste, expende, eXtende. Alterum quod his verbis proponi l

tur, objurgatio est hominum, quod s

Deo per poenas immissas ad conver Iacaltionem vocanti, contumacissime re t tremi luctentur, cie quidem duriter casti Meigati resipiscere velint . petim

Et quam serio haec dicantur,quam is causis tristissima haec querela cor Domini pisita feriat, inde est intelligere, quod Vςr 'siaqι in quas intercalario quinquies haec IdotaVerba repetit, Roch rit rei brevin niri ι

56쪽

bonii, imp RixςΠxς Belum, terra pu Myrinis no gnat vobiscum,in tamen a peccatis non desistitis multiplicantur flagella, sed non apparet poenitentia cisiit a b xkbi Ordi humani duriciem.

unci adamantem exceden

tem Ea enim est humani ingenii pem ratam vicacia, ut ubi peccatis& contem tui verbi assuevit, postea nullis rationibus imo ne plagis quidem ullis supe- ulla fi rari aut curari posit .i: tio rite a O stupendum stuporem AE pectos τί istians a caucasi rupibus duriora o nos ex giam in t treme delirantes Morborum fontes esularii a Medicis requirimus d remedia ex-ςΩί petimu , poenarum Vero divinarum ij usse ut indagemus , iisq; ad resita ut es 4 dola pisςςnxiam flectamur, adduci haud ii pia R/qVRm posissimus. An non multo bis oum πω uim Ruta est contumacia, ut quanto saepius, quanto gravius, quanto hor-

i ibilius a Deo plectuntur, tanto illi

57쪽

minus flectuntur quantoque propius lis Deus in verbo & poenis ad illos acco quolidit, tanto illi longius ab ipso rece tussidunt i caecitatem o amentiamo rei Proba, illustra exaggera accOm πώ moda. Etenim singuli si ipsi se probe eXaminent,eundem in semetipsis ani olis almum fere deprehendent Agnosca siillusinus hanc nostram malitiam jude iiij:sas atque nos ejus, neque ita in utramq, do thli comiamus aurem, quin poenarum nos, frix prementium iliade in peccatorum agnitionem Vitaeque emendationem deducamur. Quod si non fiat, minime feremus hanc praefraci am contumaciam inultam. Audi enim , quid expectandum porro sit tam obstinate pertinacibus Vertium embrum rat

Omminati est de continuatione poenarum, ubi continuantur Possa' dam i

d. Quoniam apud vos nihil ap.

realia

58쪽

ad illo, ii iisq; plagis os emendari, di ne tunc ab ipso quoque OVeri, cum eXtremus interi-ildentiaci VObi in oculos versatui dixerat enim paulo ante haec verba de internecione horribili ad instar Sodomae

it α' δbixi me Sed instabo isdem atq, iii, h huiusmodi poenis multis subinde

S spcratis, ut vel tandem cervicosa i ta vestra corda frangamin adamanti- ' nam vestram obstinatiam emolliam.

muli orso spes prosperitatis aut fe-

n ' ηρ licitatis relici a est iis, qui in impoenitentia perseverant imo potius indies parue majora mala ipsi metuenda .

1 in Solent homines in rebus adversis niuial)i, constituti sibi polliceri indies meliora, laudiuntur voces a multis:

blatheno ἰο- Haec spes si solido inniteretur unam G si damento , misericordiar scilicet Dei ob filium mediatore viva fide a cons , a versis apprehensum placati certissi-

59쪽

3lma emet, indubitato verissima, ut- Ut diutissime differretur. SA quia istud fundamentum non habet, Uerum a plerisque improbisin

Impoenitentibus pro more Mecre-xum vicissitudine, humanisq; Ventibus. varia fortunae, ut appellant, facie concipituro profertur somnium et vanum&inane. Ita enim esse e videntissime nos haec Verba Domini convincunt, quibus

ostenditur , nisi emendatio conVei

sioque hominum intercedat, nihil de

mitigatione poenarum cogitandum: l h-bt

quin potius ita habendum, Otra tr molle, id merticvns nox seu olythun ut hactenus , non remisturum uicta 'quam de ira sua non sublaturum, se aggravaturum poenas immissias. Producantur hic similia scriptura ' i'ς inprimis operae precium fuerit huc afferre partem capitis 26 Levit. 'R R V q. ad 39. unde insigniter te

Ex sane exequitur quotidie suum Wq RIsos sudicium Deus. Iide

60쪽

lic fit ser

conversio docetur, sumto arguiDento ab immensa Dei majestate eius', stupendis effectis. Est itaq;α hoc membrum bipar

titum.

Primo enim Propheta proponit amicissimamri consolationis pleni S-simam hortationem, qua concionem superioremo comminationem se Verissimam mitigato temperat, ostendens quid faciendum, ut poenae, praesentes tollantur litigentur, nituraeq, avertantur & caveantur.