장음표시 사용
161쪽
A p. IV. Oblationes pro defutet tis. Oblationes pro desponsatis. Saepius clerici, vel monachi tempore ordinationis , vel professionis se, sua Deo oferebant. Em B vario Nas solennes inprimis fiebantprq, defunctis in solatium anima ,- leua-
ne poenarum , iro natalitijs, id est, in
festo Sanctorum Martyrum , eaeque anniuersariae. Tertuli. de Coron milit Obiatione pro siuncti , t ro nataliti's an die facimus. Vnde, anniue sarias viduarum oblationes pro viris defunctis commandat idem Tertuli lib. de Monogam. Emmvero in pro anima eius ora e refrigerium interim a postulat et , min prima reserere ZM. co ortitum, era annuis diebus dormitionis eius. Damnatorum post mortem poena fuit, quod pro illis defunctis non orabatur, neque oblatio fiebat: hac de causa ne pro Victore, qui Faustinum Presbyterum testamento tutorem dederat, ita saerificium & oblatio fieret, vetat Cypria epist. Lxvr.ex Concit Carthaginensi: quis frater excedens, aetutelam , vel curam clericum nominaret parsi quis hoc fecisset nou sferretur pro eo, nec acrificium pro dormitione eius celetraretur. Pro defunctis sacrificia, moblationes, seu eleemostnas in adiumentum mortuorum, solatium vivorum seri eleganter ait Augustinus Enchirid. cap. Cix Neruemganuum Videjunctorum animas pietate uorum
162쪽
Iuris Canonici, Lib. III. i st
viventium releuari, cum pro illis cacrificium mediatoris of Ieriur, vel eleemo vae in Ecclesia fiunt, Et mox cum ergo sacrisicia siue altaris.' quarumcumque eleemos narum, probaptitatis defunctis omnibus seruntur, pro valde bonis gratiarum actiones sunt, pro non valde malis propitiationes Iunt, pro valde malis etsi nullasunt adiomenta mortuorum, qualescumque tuorum Volationes sunt. Et idem August. vel alius quisquis est,serm.xLI v. ad fratres in Eremo: Sancta insalubris est cogitatio pro defunctis exorare, eleemosynam dare, o carnem affliζere,c opera baritat a exercere,o peregrinatione acere ut aleccatis oluatur. Pro defunctis sacra fieri Moblationes offerri iubet CapitulareCaroli M.tib via. cap. CCC xvi I aeuodpro Catholicis defunctissimi memoriaD-ciendae , oblationes Deo gerendae. Et qui oblationes pro defunctis relictas abnegant tamquam pauperum necatores excommunicantur, Cartha Concit. IV.can. xcv. Vasens I .can. Iv. Agathens can. iv an qui oblatione , I. W2.can clerici xi Ii qu. II. Concit Arelatens. n.
can. xxv III. Vasens. II. can. IV. Aurelian IlI. can. XXI.
Et vij ij instituti seriem per tempora inoffensam observemus. Ecclesiae Rhemensi vineam testamento legauit Remigius, ut singulis Domini cisis diebus festis inde pro eo offerretur oblatio, ut patet ex ipsius testamento apud Flodoard. lib. I. hist. Remens cap. xv il I. Vιneam quam Bebrimodus facit, tibi eatenm, ut diebus festi, is omnibus Dominicis sacris altaribus mea inde era- τυν oblatio Pro salute matris tricenarium Missarum inresectiunculam xii. pauperum ab uniuersiis Claniacensis ordinis professis petit Petrus Clunia censis lib. I r.epist xvI. Ora ergo e perfilium mater, inno matres bus,
ut tricemirius Misi stum et rhea ubi possibilis fuerit perso
163쪽
uaturis xl I. pauperes reficiantur. Hinc blatio nutri nomine continentur anniuersaria, id est, pia relicta, quae Ecclesiae collata sunt pro clanctis, . aincimus C. de. Episc.4 Cleric cap. cum inter devcrbor signi cap. final de testament cap. vnic de Cleric nona sident. in vi. id genus anniuersaria pro memoria defunctorum,dote dicta, instituere, iam olim fidelibus acceptissimum fuit Pro salute Elisabethar coniugis annua& perpetua sacra, non sin interuentu Maurici Parisiensis Episcopi fundauit in Ecclesia matrice Philippus Augustus Testis Rigordus in eius gestis ad ann. MCLxxox. Eodem anno obii Elisabeth Regma , uxor mi vi Francorum Regis , quae sepulta est in Ecclesia beatissima Virginis Mariae Pari iis, pro cuius memoria venerabilis Mauricius Paristidirum Di copus in eadem Ecclesia altare erexit , o Christiavissimus Rexsemper Augosius,intuitu pietatis, pro remedio animae ilitas omnium praedecessorum suorum duos Sacerdotes perpetuo ibidem instituit, icuique
xv libras Parisienses singulis annis pro victualibus erpetuo alienam Pro desponsatis etiam oblationes dabantur, felicis auspicij causa. Euaristus epist. r. ad Episcopos
Africae Aliter legitimum nonsit coniugium,nisi ab his qui superi am feminam dominationem habere videntur, quibus custoditur uxorpetatur, aparentibus o propinquio ribuisponsetur legibus , in suo tempore Sacerdotaliter, ut mos ess, cumprecibus , oblationibu a Sacerdote benedicatur. Et Nicolaus I. ad consulta Bulgarorum can. II. de solennibus nuptiarum. Et rimὰm quidem in Ecclesia Domini cum oblationibus quas ostierre debent Deo per Sacer dotis manum statuuntur , sique demum benedictionem, mumcu H esuscipiunt: can aliter can nostrate XXX.
164쪽
v. v. undes in oblationum censu connumerantur ea quae pro desponsatis dantur, d. cap. cum inter Nec sol tim incarnalium nuptiarum scedere oblationes Drebantur, sed Min spiritualis coniugii lanni, id est in ordinatione saepius presbyteri & Episcopi qui ordinabantur se, &sua Deo, Ecclesiae offerebant.Tertullian. de praescript aduers haeretic cap. m. Mamcion quidem cum ducentis sertussuis, qua celsi intui ria nouissime in perpetuum dissidium relegatus Partem bonorum Deo consecrauit Basilius, cum ordinaretur in Caesariensem Episcopum; cuius pij facinoris multos sequaces habuit. GregoriusNaziauZenus orat.xx.in eius. funere habita, τοριοιρα-σήσεως Θεολκοε ερωθείσηc, ἀ- α μια πω τοτε πο-οις στουδαζομενο1', οὐ παρνῆ, αυξροθέν τε ἀτμω Θενέα - π ,τίουν et δειγμια--: Bonori. portio Deo consecrata, qua res nondum tunc multis studio erat, ut nunc exprimis exemplis adaucta, cultaque est. Hoc piet tis exemplo Paulinus, unus e nostris proceribus Aquitaniae, votis populi ad Sacerdotium adactus, set sua omnia obtulit Deo rat distraxit in pauperes. Huius facinoris testis , idemque praeco Ambrosius, epist. xxxv I. Ipse vero Paulinus modestius de se cogitans, se sua noeta 'eo obtulisse,qua accepta restituisse insinuat,
epist. ad Seuerum: Et quoi iam bonorumno trorum ipse non indigeo nos vero omnium idius indigemus,nostro tantum bono
nobis bonus copi nostra quae sua sunt,s tamen ea iuris fui noni vult , ut quasi nostra nobis accepto serat: cum nιhil habeamus nisi acceperimur. hibe dispar Leontius senior, cum ordinatus est in Burdegalensem Episcopum facultates, uniuersas erogauit Ecclesiae, ut quasi sponsus poniniam dataret Fortunat. lib. IV. LV. IX.
165쪽
Ecclisiae totum concessit in ordine eensium, Et tribuit Christo quod in ante suum. Et ut monachismi professio est sacrae militiae genus; ingressi monasterium ipso ingressu se,& sua Deo dedicabant, ita ut de his testari nequirent, ut pote nec domini rerum, auth ingressi C. de sacros Eccles sed id iuris non seruatur in Gallia, quin profitentibus asceticen ante professionem libera est testandi de suis rebus
Patres libero osserebant Deo, ' religioni monastica Ritu olennis oblationis paterna. N modo rerum, sed etiam eapitum oblitiones Deo fieri praecipuae pietatis argumen tum suit: etiam liberos rubentes Deo obtulere quamplures Patresfamilias. Sic Samuel adhuc in utero matris positus a matre Deo consecra tus I Reg. I. Sic Samson, Ioannes Baptista, & ipsa immaculata Virgo, eiusdem oblaxionis auspiciis feliciter in lucem prodierunt,tudic.x ii Hieronym.ad Laetam, Damascen lib. v. deId eap. v. Sic Basilius, postea Caesariensis Episcopus, in cunis vagiens a matre Deo consecratus, altari oblatus Gregor Nazianz. Orat.
xx in eius funere habita. ἔτιγ in δε βρέφους-κα-
ωρ γ τῶ βημιαn: Eenόnne ab infantia, in ab ipsa matris Deo consscrarin, a cum dipulis auari oblatus est sic Gregorius
166쪽
Gregorius NaZimr.enus, adhuc in utero positus a matre Deo deuotus, testis Gregorius Presbyter in eius vita, ε ipse Nazianzenus, de se non tacuit hoc ipsu Orat. mi πολλοῖς ἁγνοου οὐ γο επ αυρο επιρρίφta Mτουν vi κινδυνοια ἐ8εβαωθ - Gamquam ipta iuuentute accitus sum libet enim aliquid multis is cognitum ferre, atque ad Deum a vulva ipsa proiectus, o ex maserna posticitatione donatus,ac postea periculis confirma tus. Α primis ascetici instituti cunabulis etiam solenne fuit, ut Patresfamilias liberos adhuc infantulos Deo relligioni offerrent, idque adhibitis multis testibus, ut omnis vi, metus suspicio, & maledicti occasio tolle.. retur. Auctorem habemus Basilium regularum fusiorum interrogat xv. cuius sententiam male Gratianus. laudat ex nona Synodo,can oportet, Xx qu. II. Ideoque Monachi duobus modis fieri dicuntur, paterna deuotione seu oblatione,vel propria professione. COncit Tolet. v. can. LvHI Monachum aut paterna deuotio, aut ropria professio facit can monachum xx. u. I. ex quo haustus est can.xx III Conci l. V vor maciens Parentum oblatio liberos non obligabat, nis post pubertatem in monasterio perseuerarent, ex Basilio loco supra laudato Didcirco parentibus liberos offerre licuit religioni non ulterius, quam usque ad pubertatem:
Concit Tolet x. can. vi can si in qualibet,e ad caucqu. i. solennis vero oblationis ritus erat, ut liberia parentibus religionis causa altari offerrentur, multis testibus praesentibus, quo res testatior esset, Manu in
uoluta palla, id est pallio, seu syadone altaris Reguli
167쪽
Benedicti eap. LIx. Si quis sorte de nobilibus σὸν silium
suum Deo in monasterio, si Hept e minori aetate est, parentes. eiusfaciant petitionem, circum obiaiιone ipsam petitioneni, manum pueri inuoluant in palla altaris, o sic eum offferant r&e hoc sonte Concit Aqui ranen se habitum anno Christi occcxvIs pro reformatione ordinis D. Benedicti: Utpuerum pater aut mater tempore oblationis sterant aliari, o petitionem pro eo coram uicis testibus faciant,quam
tempore intelligibili Ut puer 'Urmet. Hoc argumento Nicolaus I. in epist ad Episcopos Galliae, in can praesens. ead. cauc qu. III lamberti filii Athonis Comitis nullam & irritam professionem declarat, quod absque patris oblatione, rime Abbatis benedictione emissi esset quam in rem illa patris querentis verba apponit;
Neque ego pater eius, patruo altaris indutum illum obtuli , ne que atquocunque Sacerdote, vel Abbate, ut mos poscit, benedictione percepta,reguia umquam te monachorumsubjectum futurum promisit. Et cum Robertus nepos D Bernardia
Cisteretens ordine transiisset ad Cluniacensem iacistasione , quod olim insans , parentibus Cluniacensi
monasterio oblatus esset, Bernardus omni studio nisus est eum reuocare , hoc consilio ad eum scripsit Elegantem epistolam i in qua oblationem nullam, irristam contendit, quod minus solenniter facta esset,snhpetitione, absque testibus, nec inuoluta manu palla altaris Gamquam, inquit, dubium non si , promissum i lumbi st,non donatum;non enim petitia quam regula praeci 'it, pro eo factabui a parentibus, nec manus illius cum i a petitione inuolura alia altaris. Ac ne puer oblatus grauis esset monasterio, non sine donatione alicuius praedij a
parentibus offerritilebat de Buthardo a paretilibu
168쪽
bblato monasterio S. Galli,testis Eliheard. Iunior de
casib Monast. S. Galli, cap. IX. Pater illum tandem nutriacis spis abasuum, Gallo, ut cum matre voverat,super aram ipsius ponens, cum terris in Nosen, in deeimis multumma trem plorans initiaverat. De vachiperto, monasterio Cassiliensi oblato Leo ostiensis, in Chronic Cassinensi lib. r. cap. xvi Giaam etiam vir diues Uvaco nomine B neuentanus,in expeditione constitutus,obtulit monasterio sitium suum nominem chipertum, cum XX possessionibus suis. variis in locis constitinis. Adeoque donatio & traditio fundi suit inter solennia oblationis, ut in praedictacausa Roberti, Cluniacenses ut eum tamquam merito suum vindicarent,praedium ostenderent quod cum ipso parentibus monasterio oblatu fuerat,vi satetur ipse Ber, nardus in prae laudata epist. Ostenditur deinde,inquit,resera,quae cum illo, e procillo dicitur datafuisse,stas cum tirra
eum receperunt cur non erium terra eum retim erunt '
C A r. I. Obutiones de rapina repellendaci Vi obla
tiones excommunicatorum, energumenorum, faeneratorum, haereticorum.
Di de quibuscumque, sed de propriis, clicitis rebus tantum oblationes Offerri de- bent; ne despolijs pauperum oblationes accipiantur vetat Ecclesiastic cap. xxxiv. iegeri sacrificium de ubstantia verum, quasi qui victimat Abhm in conspectu patri tui can immolans, IV qu. V.
169쪽
sceleratos, qui de rapina offerunt. meum quas id
partem,praedamque vocant,detestatur Atlgustinu , Mo- mil. II. Deum quia non statim ateris virorem, vis rent repa ticipem , o tamquam corruptum Maiciam prata socium vis
haber', de multis quae rapuist paruas ehem Inas aciens, adhue peccata nou deferens. Ne oblationes ab indignis a cipiantur,put a furibus, prostibulis,excommunicatis, vetat Clemens Romanus lis III. cap. viii. Et si forte contingat, ab impio per errorem, aut in oblata accipiantur, in ligna carbones impendi, igni consumenda, non in cibum piorum voluit idem Pontifex lib. v. cap. ix. Diffidentium fratrum oblationes, neque in sacrario, neque in Gazophylacio recipiantur, suadet
Concit Carthagin I v. canon Ox. can discordantest xx xx Ix disi penitentium etiam oblationes recipi vetatur Nicolaus I in Epist ad Frotharium Archiepiscopum Burdegalensem. Tertio vel anno Ecclesiam Dei
ingrediantur, in inter audientes adflent, ine oblatione. cari. de viro. XII. qu. I. idemque de oblationibus excommunicatorum, Menergumenorum Concit Eliberitan can. xxvi II. rix Ix Episcopumplacuit ab eo qui non communiaca munera accipere non debere, energumenum qu ab erraticospiritu exagitatur, huius nomen inque ad altare cum oblatione esse recipiendum, neque permittendum ut sua manu in E .
clesia mi/ii iret Foeneratorum oblationes tamquam de turpiac nefario quaestu partas omnino respuit Concit. Lateranen se habitum sub Alexandrocii L. cap. quia in omnibus, de sur Augustin sermon. xxxv de verbis omini: Noli velis eleerasynas Iucere de aemu e, inviuris. In primis ne ab haereticis ἐυλυγέα , id est, benedictiones,
seu oblationes accipiantur , prohibuit In Laodic.
170쪽
Itiris Canonici, Lib. III. iue
can. xxx II. Concit Martin Papae an Lxx. an. non oportet can non liceat, I qu. I. Denique iniquorum oblationes omnino reijciuntur, ne Ecclesia bdeatur socia, aut fautrix scelerum , preti participandica amis de causis Cistercienses pretium redemptionis ichardi Regis Angla, rum, nefarie capti, dum e sacro bello rediret, ab Henrico vi sim per sibi legatum Icc per , nec non Fratres Minores pannos laneos sibi oblatos ab Hilarico HL Rege Angloru scientes eos a mercatoribus raptos: ciles Mathaeus Paris.&
Oblationum depositum apud Episcopum , vel
super altare, vel in manu Sacerdotis, vel apud Hatricularios. Obdationum distributio . Oblationes iure communi debentur a rocho exfundatione vel consuetudine Episcost . vel patrono S alus Serael Deo oblatano posunt reuocari a vjus propbanos. Oblationum redemptio. BLATIONgsa fidelibus deponebantur apud Episcopum, quas ille erogaret in pauperes , viduas pupillos,ac peregrinos,prae