장음표시 사용
151쪽
Instit de libert. κηνσος D c tric, ib χρέετηρ ἔνθα μιαιο απιγραψού τρὶς οὐιείας περιουσίαc, ζῆ τοῖεν και- πολέμιου , Q τ ριέχον της διάς υποςασείους ἐάα ανὲ σψκειν Censius tabulafuit, seu charta in qua Romam suas,cultates defcribebant. t tempore bem pro modo substantiae qui Tu conferret. Ita Suidas censum definit, τλέξiso m. ρωμια ἔπληθους , Recensionem Romani popu- In In censum reserebantur personae,in praedia cuiusque eorumque nomen, situs, fines , dotes, seu qualitates. l. forma censuali. f. de Censib Mapud Di nys Halicanass. lib. I v. Census, inquam, fiebat pers narum rerum, ut pro modo substantiae cuiusque tributum imponeretur, unde census accipitur pro tributovi vectigali, vel qualibet publica pensitatione a.
a. a. C. sne cens. vel reliq fundum comparari non posse, l. liberto xxi. g. vlt. T de ann legat. Sc hoc significatu Suidae κῆνσος dicitur, νόμιπμα ἐτν ωον τέλοe, Nummus annuum tributum in Matthaei xx II. census est nummus ipse, qui tributi nomine soluitur, νοματρια τουκηνσου. Vnde Augustinus Homil. xLvUI. Maiores nostri, inquit, ideo copiis omnibus abundabant, quia Deo decimas dabant, in Caesari censum reddebant Lmodo autem quia disecessit deuotio Dei, accessit indictiosi ci Capit, res censebantur,4 tributum personis imponebatur propter praedia inde census praediarius dicebatur caritatio, i si minor C. de Aist empl. Censum agrorum, capitum agnoscit Tertullian in Apologet. cap. XIlI. Agri tributo onussi viliores , hominum capita stipιndio censa,
icnobiliora. Census vero, id est, professio censualis a quoque fiebat in loco originis, non domicilij. Ideociam Augustus censum egit in uniuerso orbe Romano,
152쪽
Maria& Ioseph Nazareto ubi habitabant, Bethleemum, qui erat locus originis, censendi gratia profecti sunt,ut recte animaduertit Epiphan. haeres. LI. Huius instituti forte ratio fuit, quia potior est causa originis, quam domicilisquod mutari potest,unde ciues origo, incolas domicilium facit. l. ciues C. de incolis. Fraudati census poena erat seruitus, publicatio bonorum, Halicarnas loco modo laudato: M.Tuli pro Caecinti. Vlpian .lib. Regular. tit de tutet xl ex certis v. s. de iudic. Simili locutionis genere, census nomine veniunt pensiones quae praestantur Deo,& Praelatis Ecclesiae in signum subiectionis cap. i. de Censib. de
Censem ali Dominici, ali Canonici. Census Dominici t oblationes, Primitia Deciama. Oblationes a delibus osserebantur im
gulis Dominicis Imperator non accedebat ad altare me oblatione. Oblationes per Diaconos altari imponebantur, sia Presbytero lene dicebantur. Oblationes ferebantur post lestiionem Euangelus. Fideles non communicabantsine oblatione. Oblata.
sacros census alij sunt Dominici, qui Deo pens tantur, quales sunt oblationes, Primitiae, Decim. alij Canonici, qui Summo Pontifici, vel Episcopis, inferioribus Praelatis per- Σ
153쪽
solliuntur, de singulis dicemus suo ordine: ac primum de oblationibus. Oblationes dicuntur quaecunque de propriis, licitis rebus, Ecclesiae a fidelibus offeruntur, cap. causa Carpensis, cap. cum inter de verb. significat oblationes sunt voluntariae & spontaneae, unde sic dictae , quia ex volantate offerentium descendunt: tamen fideles pia ex consuetudine a primis Ecclesiae cunabulis recepta,vix die Dominico, vel alio solenni festo ad altare accedebant sine oblatione , primaeuam Dei legem obaudientes. Non apparebis in conspectu meo vacuus tum Pastorum Regum exemplo edocti, qui primi mortalium Christum, Deumque in cunis i
tentem non sine donis, Muneribus adorarunt. Harum oblationum usum elanguescentem suscitauit Concit Matisconense II. can. Is Decernimus ut omnibus D minicis diebus aliaris oblatio, ab omnibus viris o mulier bus fratur, tam panis quam vim, ut per has immolationes peccatorum suorumfascibus careant m cum Abel, vel e teris iuste ferentibur, promereavtur eis consortes inde delibatum Capitulare Caroli M. lib. I. cap. CLxul I. Veterum oblationum ritum agnouit,4 pari studio commendauit Gregor. v I. in Synodo Romana, can. XIII. Omnis Christianus procuret ad Missarum olennia,aliquid Deo efferre, o ducere ad memoriam quod Deusper Moysem dixit, Non apparebis in conspectu meo vacum, etenim in colleΠιs Sanctorum Patrum liquido apparet, quod omnes Christiani sterre aliquid Deo ex usu Sannorum Patrum debent canon. Omnis de consecr. Dist. 1. Oblationes non uno loco suadet Augustinus, ut sermon. Cc v. de tempore: Ante omnia fecundum vires vestra eleemobnam pauperibus exb bete, blationes quae in altario consecrentur serte, erub secre
154쪽
debet homo idonei,si de aliena Oblatione communicauerit,qui possunt aut cereolos, aut oleum quod in cicindetibus mittatur, exhibeant. Midem serm seq. Ita bonus Christianua est, qui quando ad Ecclesiam venit, in oblationem quae in altario mittatiι exbιbet, C pauperibus secundum quod vires habet, argentum porri it,aut buccellam. Et rursus idem Augustinus, vel alius quisquis est, serm. Lx Iv. ad fratr in eremo. Oblationes per dies Dominico pro vobis, , veLiris secundum flatus vestri possibilitatem De Offerte Imperatoris solenne dignitatis argumentum fuit, quod offerendi causa sanctuarium ingrederetur, nunquam sine oblatione altari aduolueretur: hoc more cum Valens Caesaream venisset morte fili perculsus statim Ecclesiam petiit,&consueta dona altari obtulit coram Basilio , ου τύλεια, ρ υ υλα Θου-3-ηνοχε δουρο, teste Theodorito lib. Iv.cap. xvi I. Idemque Valens vertigine correptus sertur, dum in die Epiphaniae coram Basilio Sacrae mensae dona oblaturus esset de more , ἐπέτο δύο τη Θέα παπε η σοσενεγκειν εθει , Ut auto est Nazianzenus Orat. xx. Et cum Theodosius post caedem Thessalonicensium Mediolani sacrarium templi ingressus esset, oblationis causa,& oblatis sacris muneribus intra cancellos, ut solebat mansisset, ab Ambrosio per Archidiaconum templi vestibulo actus; c ius rei memor heodosius reuersus Constantinopolim, cum die festo ad templum veniret, statim ut dona sacrae mensae obtulerat exivit, ut narrat Theodori t. lib., cap. xv Ii επε ιδ δε ρ καυς in αλει τ ὰρ ἐ
155쪽
autem rempus postulauit, ut dona sacrae mense ferret, Argis atque non minorem lachrymarum vim, quam antea fundens insanctuarium ingressus est , cum vero dona uti solebat obtulisset irtus prope cancellos mansit. Constan Linum Lacape num quod numquam in conspectum Dei venerit κεν cxκctis προ vacuus , sine munere , laudat Cedrenus in eius vita. Hae oblationes a fidelibus offerebantur,&per Diaconos altari imponebantar, tum a sacerdote solennibus conceptis precibus benedicebantur,&offerentium nomina inter sacra recitabantur,& ipsae oblationes commendabantur. Innocent epistol. i. ad Decentium De nominibus vero recitandis antequam precem sacerris faciat, atque eorum oblationes quorum
nomina recitanda sunt sua oratione commendet, quam si permum si in ipse pro tua prudentia recognoscis, i cuius hostiam necdum meo feras , eius ante nomen in ues quamuis illi incognitum sit hil, canon vltim deco secrat. distinct. I. unde oblationes υλο νέας benedictiones vocat Synod Laodicena, canon. xxx II. Eulogias
Conc Martini Papae, can. Lxx can non oportet can.
non liceat. I. qu. i. Oblationes a fidelibus offerebantur post lectionem Euangelij, Concit. Valent in Hispanicum , canon. I. Ut lacro ancta Euange i ante munerum illationem in Missa cathecumenorum in orame e Bonum post Apostolum legantur: fideles ad sacram com munionem non accedebant sine praeuia oblatione, velut numinis sibi conciliandi causa. Ideo Theodosius cum post oblata sacra mensae sua dona intra cancellos staret, Ambroso stiscitanti quid sibi vellet, respondit, se expectare diuinorum mysteriorum
156쪽
ut auctor est Theodorit loco modo laudato Sole bant,inquam, fideles in procinctu sacrae communionis oblationes offerre sed ne consuetudo exactioni locum daret, ne quidquam communionis causa exigeretur, vetuit Syi,odus v I in Trullo canon. x m. can. nullus Episcopus, . qu. I. ubi Balsamo notat consuetudinem sua aetate inolitam apud plebeculam, sacerdoti offerendi sacra communionis gratia, panes ex ouis confectosis salsas carnes, Malia esculenta, unde id genus liba, quae Deo sanctisve offerre solabant,vulgus Latinorum Oblatas appellitauit. Iso Sangallensis, lib. ii de miraculis S Othmari, apud Surium dub capite autem in circa pectus viri Dei quaedam panis rotuia , quae oblatae dicuntur il ae, atque ab
omni corruptione extraneae ab eodem Episcopo iniseniebantur Burhard. de Casib Monast. S. Galli,cap. I. apud Goldastum:Fratres amauit, praebendam adauxit, in hebdomada paschali et m in meridie vintim o oblatas fratribus dar constituit S Ioannes Monachus, lib. I. Hist. Gau-fredi Ducis Hispanibus quos oblatas appellant, idiotismus, Obties.
157쪽
Oblationes spicarum s uarum, vel olii ad luminaria oblatio lactis, mellis semel ij anno. Obutiones Pallarum,seu Palliorum
altaris Oblationes cereorum Cereus a fi
ebatis oblatio pultis , panis es vini.
U. 9AM res vel species offerendiesnr,non quaecumque, sed idoneae et licitae, id est, lege, vel consuetudine Ecclesiastica permisiis: ne quae species altari offerantur praeterspicas, vel uvas recentes suo tempore, vel oleum ad luminaria vel incensum, siue thus adolendi causa tempore sanctae oblationis imprimis ne lac, vel mel o
feratur, vetat canon Apostolicus Di ex quo liati sunt&alij canones nimirum can. xxIv. Concit Carthag. III. can. xxvIi I. xxx II. Synod. I. in Trullo. n. in sacramento can didicimus de consecration. dist. i. Velabatur oblatio lactis & mellis , nisi in sacro solenni quod fiebat pro infantibus semel in anno Conc Carthag. can. L. apud Zonaram αρχ η χέρα Θίμιω is, e I νηπιων αυώριον. Primitia autem siue mei siue Le offerantur uno die consueto ad infantium m fierium. Qua de causa illud sacrum, in eo mellis& lactis oblatio fieret pro infantibus, nihil certi ausus est assirmare Zonaras hoc loco : quidam me delae pro infantibus offerri solitum putant, ut ea paru
158쪽
iis sacrorum mysteriorum loco praeberentur, quod ipse non probat, alij vero lac pro infantibus offerri solitum , quasi primitiarum nomine, quod i solo lacte
alantur ego vero me .& lac pro infantibus offerri nihil miror , nam & baptizati post egressum e lauacro poculum melle dacte mixtum porrigi moris erat, in
symbolum infantilis innocentiae. Tertuli de Coron. milii cap. Iv. Dehinc te mergitamur, inrisuscepti lactiso mellis concordiam praegustamus: africani styli aemulus Hieronymus,aduersus Luciferianos , Nam ulta alia, quaepe traditionem in Ecclesiis obseruantur , autoritatem sibiscriptae legis usurpaverunt velut in lauacro ter caput mergitare, Hinde egressos lactis in mellis praegustare concor, diam ad infantiae senificationem. Istud vero solenne Derum factum crediderim pro salute infantium,aduersus laruas daemones, quos etiam paruulis infestos esse agnouit Augustinus lib. I. Contra Iulian cap. In Huc accedant quidem ilia, quae non quidem omnes paruulos .s tamen plurimos cernimus perpet multa e varia mala,
usque ad daemonum incursius offerri solebant pallae,id est, pallia altaris , oleum vel cera ad luminaria Augustin.
sermon. III. de tempore e Sint enim multi qui vovent, alius pallam, alius Otium, alius eram ad luminaria noctis.
Etiam ad tumulos Sanctorum cerei iunalia offer bantur, Gregori Turonens lib. I. de Miracul cap. LI.
Ad bo ετ imur loquitur de Benigno Diuionensi
sepulchrum, quidam dum exinde multa beneficia perciperet, cereum detulit, quo Meense domum rediit. Et Fortunatus in
159쪽
gijproperauiti quo peru mens de pane o carne eeruistis matrici,iario, mi Danritiam ad sepulchrum lancti Misit, o eius auxilium untra oppriment 1 si si catinos expetiit. Eadem religione pereurio ante antequam iter capesserent cereum altari offerebant pro felici sacrae expeditionis euentu, vel ad fores Ecclesiae suspendebant. Flodoard in Chronie ad annum DCCCXx Rhemis in monasterio Sancti Petri ad portam basilicarem cereus, quem ibi posuerant ciues, qui Romam ad visitanda Apostolorinnlimina profecti fuerant, accensus es etiam ter ene caelem. Idemque narrat idem Auctor lib. iv. Remens Histor. cap. xLvI. Milites etiam cum militare cingulum assu-niebant, cereum altari offerebant quo die villelmus Comes Saresberiensis cingulo militari donatus, cereuna ante altare Diuae Virginis iugiter arsurum dicauit. Mathaeus Paris ad ann. M. C. xx V. Siquidem illiamus Comes Sarisberiensis die qua primo donatus cim gulosuerat milieari, cereum unum ante altare beatissimae,
tris Dei assignauit, ut ad Missam quae diebur singulis in hom-ram eiu demDugenitricis cum horis Canonicis deuote soleta cantari, iugite arderet , in pro lumine temporali lucem commutaret aeternam. In Sabbatho Paschae Parochiani solenni more cereum offerebant in honorem Dominicae resurrectionis Almoinus Floriac libri v. de Mirac. S. Benedicti, cap. I. Cui tum reJonfum esset, .mla cerae ilheba-beripraeter Paschatim cereum in honorem vides et Dominicaeae sarrectionis a paroebialibus solenni oblatum more, iubet eum
propere aferri. Et ex instituto Zoeti mi Papae cereus iste Paschalis benedicebatur per Archidiaconum , de quo
160쪽
Iuris Canonici, Lib. III. a dii
puerperae e partu surgentes ad aras non accedunt με oblatione cereia cui mori alludens Guillelmus Senior Rex Anglorum, cum audisset Philippum I. Regem Francorum per ludum dixisse, eum Rothom agi lecto decumbere,quasi puerperam LC--d Missam, inquit,
post partum iero centum millia candelas Egi ruminabo, Α istor est Matthaeus Vestmonaster ad ann. MLx in Pari ritu Presbyteri dioecesini circa Pentecosten comiteniebant ad matricem, id est, Episcopalem Ecclesiam, certum cerae pondus,vel aestimationem altari offerebant ad luminaria. Conc Calete. . habitum a n ML xxx. apud Orderic Vitalem, lib. v. Presbyteri semel in anno circa Pentecoste cum processioni 'ir ad matrem Ecclesiam veniani, inde singulo domibui cera denar
rant. In Africa offerri solebat puis panis, vinum sVnde cum Monica pijssima mater Augustini Medio lani ex patria consuetudine hare offerre voluisset, his abstinuit vetante Ambrosio, quod eiusmodi oblatio esset quasi parentalium Gentilium imago testis ipse
Augustin. I.Confession cap. II. Itaque cum admem rias sanctorum siccut in AfricaDubat, pultes, o panem,
merum attulisset, at e ab Ostiario prohiberetur,ubi hoe Disi σα 'ctingi cognouit,pie, atque Ob umor amis s.