장음표시 사용
31쪽
occip. int.) sive appropinquantibus Sive coniunctis cum ramis horigontalibus partis internae fissurae occipitalis eXternae, iam typum duorum gyrorum superficiei internae Conspicimus, qui lobum occi P. et Par. inter Se coniungunt: quos nunc ad Troglodyteri persequemur. Quodsi praeterea nihil nisi finem inferiorem partis internae
fissurae oecip. eXt. e Uanui SSe animo nobis effingamus, vel si Cynocephalum hamadr. et illum Kiliensem, ubi haec ratio re Vera conspicitur, afferamus, iam et supra et infra sulcum illum horigontalem i. e. ramos partis int. fissurue Oecrip. ext.) Singulos gyros conspicimus, qui lobos occip. et par. Coniungunt. Quorum infimus sursum fissura Hipp. terminatur, ambo autem arcus duos concentricos circa partem int. fissurae oec. ext efficiunt. Hi sunt duo gyri transitionis interni Grati oleti , .plis de passage internes ). De quibus haeu: - δ) -Le pli de passage superieur interne descend du
sommet dv lobule quadrilatere et remonte au sommet dii lobule occipitat, Ou il se termine en S'unt 8SRnt Bia pli de paSsage Superie Ur eXterne. Ce pli est cache dans, te fond de la scissure perpendicula ire. Mirandum est, quod postea in reliquis sim iis nihil dicit de varia horum gyrorum forma, quam Vis quam maximi Sit momenti. Quorum formae etiam multo constantiores mihi quidem videntur, quam in gyris transitionis externis. Inum ad Troglodyten Hamb. progressi, in hemisphaerio dextro eandem fere, quam in Cynocephalo hamadryade rationem conspicimus, nisi quod pars int. fissurae occi p. eXt. paullo brevior, ipsa autem Vera fissura occi p. int. longior apparet, quam in illo Cynocephalo. In superficiem externam ingreditur, id quod etiam in Gratioleti ut Schroederi imaginibuS animadVertere nos putamus. Porpendicularis praeterea est, ita ut hominis sssurae maxime sit similis. - Sinistro eiusdem Troglodytae hemisphaerio nil alia etiam intelligenda ducimur. Nam hic ea pars gyri tranSitionis superioris, quae a lobo Par. descendit, in profundiorem locum propulsa est, ita ut non nisi suprema et infima pars in superficie conspiciuntur. Inde efficitur, ut fissura ocei p. int. et eXt. in unum
confundi videantur. Quod idem in Troglodyta Hamb. et Cynocephalo Uiliensi conspici potest. In hac simia tota illa pars doscendetis gyri transitionis in s. in prosundam fissurum demersa esse Videtur. Quoniam autem praeterea in altero hemisphaerio fissura occi p. ext. in profundo tota in fissuram Hipp. ingreditur, contra in superficie a fissura Oeei p. ext. gyro transitionis ext. sup. hic bene eVoluto separatur re Vera i. e. : sisSura occip. ext. illo gyro trans. EXt. sup. discernitur in partem medialem, quae in si8Sura, et partem lateralem, quae in superficie sita est) - iam ho ecerebrum simiae proXime ad hominis cerebrum accedit, quod quam maXime apparet, si hominis cerebrtim, quod maxime Simiae Simile est, ambobus interponis. Quam rR
32쪽
tionum etiam distinctius vidimus, in foetus cuiusdam cerebro. --) Igitur has mutationes sic complecti pOSSum US: Superficiales et apertissime et maXime eVOluto S umbos gyros trans . int invenimus in nonnullis Cynocephalis, ite inque fere in Cercopitheco, nonnunquam etiam in Troglodyta. - Inter quos et Macae OS POSi tu S e St Inuus ne me Strinus. Hie gyrus trans. int. Sup. in medio intermi Ssus invenitur, aut in profundo paullum tantum
coniunetae sunt eius parte S) qui quidem, quod attinet ad reliquas partes, cum gyro
trans . int. in . coaluit. - Gratio letus rem ita explicabit: Gyria S trans. int. sup . ubest,inf. maxime evolutus e St. - In aliis Cynocephali S Kiliensi) gyrus trans . int. Au p. maXime evolutus est, Sed in profundo latet; in1 . autem modo abest, modo omnino in profundum depreSSU m. Ut hominem addamus, haec habemus: In homine gyrus trans . int. ins . Si Vesbest sive minimus est et in profundum depreSSUS, gyruS autem truns. int. SUP. BPertus et superficialis est, ad Superficiem autem eXternam progreSSuS. Quem ut iam Significemus, parVia S gyruluS are UniuS e St, qui in Superficie eX t. prope murginem medialem situs est post ipsam fissuram occis'. int. Iam ha 8 quoque Parte S primum
describamus, deinde probare studeam VS, eus intor Se nnulogRS QSSe.
Fissura occip. int. hominis semper u fissura Hipp. fere media proficiscitur, ita ut ipsa pars ant. 68Surae Hipp. prolongatio esse plerumque Videntur; Semper paullo postico inclinata plerumque ad supersciem eXternam transit; in qua paullo arcuata lateraliter procedit. Si prima fissurae occip. eX t. initia apparent, en poSt illam Sem per sita sunt. Circa snem lateralem fissurae occip. int. gyrulus ubique Circumfunditur, qui modo disti nutus, modo cum partibus adiacentibus concretus apparet. SisiSSurn Oeei . eXt. 0XStat, gyrulus ille postice propagatur arcu circum sinem medialem 5SSurae oeci p. eXt. circumfuso. Plerumque totus hic tructus in supersei e situs est, ita ut in eo quodammodo lobum occi P. et lobum par. PraeclaneVS et cuneuS apud Husuli hium) coniungi appareat. Quare Gratioleti nomen gyri transitionis eXt. Sup. in uni Vel Sum Optimum est, nisi quod, ut infra videbimus, hic gyrus non respondet illi Parti in cerebro simiarum, quae eodem nomine significata est. Itaque Huschkius etiana in homine unum tractum gyrorum descriptum eXhibuit, qui a siSSura Rol. u Sque ud posteriorem cerebri apicem, atque inde in Superficiem inferiorem progreditur. SaepiuS autem quaedam partes, inprimi S ea parS, qURe inter si S Surum. OCCi P. OXt. et int. Sita e St, in profundum deprimuntur. Quodsi etiam fissurs occi p. ext. distinctius apparet, iam in homine quoque lobum ouei p. et lobum pur. ab eXteriore parte seiungi
με Cerebrum erat geminae, quae septem hebdomadibus praematura nutu e St, atque POSt septimum diem decessit. Idem in Pitheco apparere videtur.
33쪽
Ad fissuram autem occipitalem int. reSPicientes, ramum in Vonimus in partem superiorem et posteriorem VerSum, qui quidem fere Semper agnosci potest. Plorumque, ut opinor, a Superiore parte Superficiei int. proficiscitur, Sed modo profundiore, modo altiore loco, nonnumquam etiam in ip Sa superficii eX terna; quod si fit, directa Via postice progreditur, alioquin Plerumque in margine Superiore hemisphaerii finitur Quoniam autem hie quoque sulcus profundUS e St, si SSUra occi p. int. sursum in duos ramos diverti videtur. Inter quos lobulus triangulus situs est, Cuius apeX introrsum vergit s. in partem mediat.)'In hoc lobulo ubique parvus Sulcus vel potius parva impressio invenitur, quam, qUonium Saepe in partem eXteriorem producta ost, ipsam fissuram occipit. eXt. esse, Sati S indiuntur. Deinde eo, quod ille ramus ut supra diximus) varie situs est, sequitur, ut hic iobuluS, Vel hie gyrulus modo magis modo minus deorsum, i. e. ad fissuram Hipp. Versus progrediatur. Si autem asserimus hominis cerebrum quod habemus ante oculos optimum), in quo lobulus hie longe d0s otidens fissurum oeo. eXt. una detralint, aut si gyrulum inter lobum par. et ocei p. alium ab alio romotum detrahimus et deprimimus, nihil nobis restat, ut haec cum iis, quae in Cynocephalo halna dr. et Troglodyta Hamb. eXStant, consentiant, nisi quod partes inflariores lobi occi p. et lobi par. coniunctas esse putamus. Haec ita eXplicare istin eo adducimur, quod et situs et forma in homine quam maXime Variant; affirmare autem possumus, nullum fere cerebri gyrulum eodem modo ConStantem tam diversum apparere, quam hune, Si in cerebrum humanum simiae simillimum et in id, quod a simiarum formis longissimo distat, oculos iniicias. Diuere igitur possumus: Hau in ro duo curebra humana saepe multo magis disserunt, quam Cynocephali et hominis quamvis sit modio ero. Num maximum dis urinatin hoc: est, quod in hominis Cerebro partes in- fori oros lobi occip. et lobi par. profundiore loCo Seiunguntur i. e. quod gyrus trans.
. 0s sonti fori reduit' utrophi es et caches au sonii de in Scissuro. Primum autem hoc addamus, nostro quidem iudicio minime certis finibus circumscriptum esse notionem septis de paSSage . In iis, quas descripsimus, Simiis, in Troglodyta et Cynocephalis, plane sufficit. Quamquam enim alioquin iobus occipitalis cum ipso lobo pari utali coniungitur, hic Sulco seiuncti Sunt, Circum quem gyro Satis separato in unum concurrunt. Gyrus igitur transitionis in directa Vin eos coniungit; est hic separatus gyrulus. Quod etiam nomen indicat. Sed Gratialetus quod quidsem eX descriptionibus et imaginibus certe cognosci non potest) nomen gyri trans . latius patere videtur velle in primis in gyro trans. ext. sup )- β). Minime autem hoc nomen quod ipse Gratioletus sentit) ob eas quas diximus caussas aptum est iis partibus, quae inter
34쪽
gyros temp. et gyro S par. Vel occip. tran Situm faciunt. Eodem jure alias nonnullus partes ita nominari liceat. Praeterea punctum quidem transitionis statui potest, neque tamen gyria S totia S, qua re etiam Partium numerus nimium augetur. Adhibeatur quidem, si breviter dicere Volumia S, hoc nomen, Sed omnino nos intellectum habere oportet, quid significet. Iam ad explicandum ii SSurum occi P. eXt. Vel eaS partes, quae quidem a Grattoleto gyri trans. eXt. septi S de Pas Sage eXt. ) nominantur, progrediamur. Atque primum
Macaciam tructare non a re erit; tamen non Deglegatur marginem unteriorem iobi
occipitulis operculum quod dicitur, de quo infra di Sputabimus) paulum removere ad
has partes melius Conspiciendas. In uni Vei Sum 6SSura occipituli A eXtertia perpendi Cularis et profunda Videtur esse, inprimis quod attinet ad me diu lem finem. Quonium autem Sulcia S par. no Ster neque profundu S in ipsam siSSuram ingreditur, duo gyri parietates efficiunt duas partes vel toros in profundo modo magis modo minus prominentes. Inter quo S, alterum in ulterum Partem Submotos, tertius toruS eiusdem fere
generis a purie anteriore lobi occi p. progreditur, qui quidem in supersei e videri non potest. TOri autem, quem gyrus Par. Sup. efficit, baSis modo distinctius modo minus in duo brachia egit: quorum alterum directo lateraliter inter gyrum pur. in . et illum torum iobi ocei p. vergit, alterum medialiter tib illo toro porrigitur, ad medialem et
poSteriorem partem VerSum, in materiem lobi occi P. Penetrans. Quam rem Si accurate per SpeXim US, reliqua quae mutantur in Simiarum serie
quaeque efficiunt gyros trans. Gratio leti, facile inde eXplicari possunt.1) Illud quod modo diximus brachium mediate gyri par. Sup. Deque minia S enlobi occi p. pars, quae in inferiore sine fissurae occip. lutet, reSpondent gyro qui dicitur trans. int. Sup. Eo ipso, quod tantum in Profundiore parte cohaerent, eXplicandum e St, quod Supra disseruimus, fissurum Occi P. eXt. uSque ad eum Silicum descendere, qui gyri trans. int. in s. termitiuS in s. eSt. De reliqui S, quae mutantur, jam Supra disputaVimuS.
2) Brachium vero luterale gyri par. Sup. et torta S, qui a lobo ouei p. proficiscitur, gyrum tran8 eXt. Sup. efficiunt. Hic gyria S imprimis inde mascitur, quod illud brachium iobi par. , quod in Macaco saepe ViX conspici potest, multum ampliscatur, et POSt marginem posteriorem gyri par. in s. in altum crescens eum toro illo lobi occi p. coalescit ita μ') gyrulum ab mediati parte apertum fissurum oceip ext.) effici videmus, qui quidem lateraliter profundo sulco, qui productus Sulcia S Par. Videtur ESSE, n gyro Par. in is eiusque prolongatione gyr. trans. eXt. in s.) Seiunetus est. Qui gyrulus si ad ipsum superficiem porrigitur, iam habemus Gratio leti gyrum trans.
μ') e. g. apud Cynoceph. hamadryas et Cynoo. Icil. Ituque quod GratiOletus contendit,
35쪽
ext. Sup. Superficialem, quem inter alia S Pithecus, Hylobates, Ateles, Lago-thrix habent. 3) Etiam a gyro par. inis in profunda fissura occi p. torum postice surgere vidimus; cuius margo mediatis fere semper oblique lateraliter Vergit. Huius pars profundior cum iobo occip. coniuncta est, quiam rem a CuratiuS tractare Opus non eSt.
Qui quidem transitus quo magis in latere est, eo magis superficialis sit, denique in
fine fissurae oc Cip. eXt. omnino in superficie apparet. PIac igitur parte superficiali Gratioleti gyrus trans. 0Xt lII, contra ea parte, qUne in si S Sura latet, gyrus traDS. EXt. in L efficitur. Haec res quamquam in ceteris Simiis eadem fere e St, tamen in posteriore superficie gyri par. inf. gyri trans eXt. in s.) impreSSiones, etiam sulci saepius apparent. Murgo autem mediatis arcu medialiter aperto procurrit eodem modo, quo gyrus trans. su p. Similes fere impreSSione S Vel potius eminentiae respondentes etiam in ea lobi occi p. parte, quae Super hunc dissu SSa est, in Veniuntur. Iam consideremus in Troglodyta ea, quae Secundo et tertio loco posuimus. Grati oleto teste, gyro trans. ext. sup . Troglodytes caret, quod concedamus; in Hum- burgensis altero hemisphaerio eXstare, sed gyro trans . int. Sup. ordine parallelo ad incere videbatur. Torus lobi occip. in gyrulum procurrit litterae S. formam habentem, qui in fissura oeci p. ext. faciem anteriorem iobi occip. occupat, ita Ut gyrus tranS. ext in muXime in partem lateralem Urgeatur. Denique cerebro hominis in quaestionem vocato, in superficie eXterna iam facile ambos illos gyros trans. eXt. reperimuS; nam supra Cogno VimuS SuleUm Pariet.
accurate distinctum; qui plerumque etiam in iobo occip. continuatur. Lateraliter gyrus trans. ins, medialiter superior porrigitur. Lateraliter etiam iam conspicimus latum gyrum vel lobulum fere constanter porrectum, in quem quaSi gyria S temp. SI P. et med., tum gyrus par. in L concurrunt fisau Ateigende Windvng gum hintern nussern Scheitellappchen , et seliinteres ausseres Schpitellappellen selbst. Ηuschhe.) Hoc
quidem loco ipsum illum gyrum trans. ext. ins esse necesse est. Saepe profundum Suleum conspicimus, qui transVersaliter Super eum porrigitur, SiVe po Si eum iacet, qui quidem Sulcus, quod ad cetera attinet, Valde Varius est. Atque nobis quidem analogus esse videtur parti laterati s Ssurae occi p. ext. De gyro autem tΓRI S. EXt. SUI'. notemUS, fere semper in superficie coniunctum Videri gyrum par. Sup. cum iobooeci P. Iam supra demonstravimus, gyrulum, quem ipsum illiam gyrum tranS. SUP. ESSe facile credas, prorsus diversum esse hic est gyrulus medialiter apertus, qui sint obliquo fissurae Oeci p. int. circumfunditur). Post hunc altser gyrulus conspicitur lateraliter apertus; qui et ipse neglegatur; nam e S Se gyrum tranS. int. SUP. CognoVimu S. Iam nihil restat, quod huic parti analogum sit; atque, Ut Verum illicam, gyruS tranS. EXt. SU p. hominis plerumque non superficialis est.
36쪽
Supra eam partem, quae gyrum tranS. int. Sup. efficit, accuratius descripsimus,lobulum autem esse cognovimuS, cuiuS Superficie S impres Sionem Sive parvum sulcum
oblique porrectum habeat. Ea autem gyri pars, quae huic impressioni lateralis est, analoga est illi gyro trans. Sup. Iam eo, quod ille gyrulus, qui antea gyrus trans. esse putabatur, latius Patebat, ipSe gyrus in profundum compressus, saepe ad minimum redactus est. Quo fit, ut ille Sulcus parvus, qui in superficie eXstat, lateraliter
prolongatus distinctam et Veram fissuram occip. eXt. efficiat, praesertim cum ab illa parte oriens alter Sulcia S ObliquUS cum eo conlutigitur. Atque haec de gyris trans. diXisse satis habemus. Longior fuisse videtur disputatio, sed cum sententiaS nostraS omnino no Vas demonstrare opus fuit, tum regio fissurae occip. maXimi momenti est. Ut autem, postquam has rationes correximus, ex sententia Grati oleti complectamur, quae in gyris trans. hominis inveniuntur,
4) se se se ins. - magnus eSt et superficialis. Ut ad superficiem eXternam lobi occip. progrediamur, notum est, quam Similes in hac fere omnium simiarum sulci sint, ita ut, eXcepta Troglodyta, iam ab initio, quantum respondeant, appareat. Idem autem in homine nos affirmare posse putamus. In describendis igitur duobus sulcis simiarum iam pauca verba sacere nobis liceat. Quos, ut prioribus re Spondeant, appellemuS HSulciam Oeei P. SUP. et med. , itemque partes superficiei inde factus Ogyrum occip. SuP. et med. Sulcus oecip. med. ab hemisphaerii Superficie externa eXoritur curvaturn in partem Super. et poster aperta, quae quidem gyrum temp. med. et in s. sepli temp. moyen. Grat. ) transversaliter abscidit. Sulcus autem temp. med. in mediam hunc curVuturum Vergit eadem ratione, qua in parte uperiore prope ipsum fini A fissurae oeci p. eXt. situs est. Inua auo fere horigonialiter porrigitur, ita ut ad superficiem inferiorem perveniens fere ad fissuram occip. int. Vel ad posteriorem finem fissurae Hipp. progrediatur; neque tamen attingit. Cuius inter finem et ramum infer. fissurae Hipp. i. e. subiis sura Hipp. pars inclusa est ei similis quae super eam inter ramum Sup. sisSurae Hipp. et fissurae oecip. ext. partem int. iae est. - Eadem in Cebi cerebro ratio est itemque in Cercopitheci, excepto hoc, quod fissura Oeei p. ext. fere in eum is Sum Sulcum porrigitur. Alia autem ratio est in Cynocephalis, ubi sulcus non in superficiem inferiorem, Sed fere directo postice porrectus est, sed etiam hic ad finem fissurae Hipp. versus) et iam in medio lobo occi p. finem habet. Et in anteriore et in posteriore eius sine sui ei nonnulli apparont, quorum UnUS Sulcum temp. med. indigni.
Fere Similis, paullo quidem magis evolutus hic sulcus est in Troglodyta Ha in b., in quo SulcuS tem p med. in eum ipsum porrigitur. Ceterum longiuS in partem poste-
37쪽
riorem non propagatur, Sed potius ad superficiem eXternam lobi occi p. transit. - τ) In Troglodyta Kil. in facie inferiore hic Sulcus potius est, qui quidem nonnisi sulci temp. med. prolongatio esse Videtur; partis autem urcUBine tantum p BrVa impressio restat. - Denique in homine hic sulcus nunquam omnino continuus est. Diligentius quaerentes semper fere, Ubi terminii S inter Superficiem externam et inferiorem est, in linea a sulco temp. med. ad finem 58Surae Hipp. producta, unum vel duos Sulcos modo longiores, modo breViores inveniemus, qui eo conspicui sunt, quod linea recta proceduDt. Sulcus Occi p. Sup. lateralem tertiam partem superficiei externae lobi occi p. secernit a cetera parte; quae quidem gyrUS OCCip. med. Vocatur; Sed nunquam ut videtur sulcus usque ad fissuram occipitalem accedit. Macaci alii alium formam proe bent; modo omnino perfectus eSi Sulcus, modo sines tantum lenibus impressionibus distincti. Etiam in Cebo exstat. Cercopitheeus et nonnulli Cynocephali ab antpriore eius fine ramum obliquum medialiter prominentem habent, qui in aliis sulcus per se exstatis videtur esse. Quod etiam in Troglodyta Hamb. apparet. Quum autem praeter alios parvos sulcos ab hoc ramo obliquo Sulcus oblique in partem posteriorem et medialem vergat, Saepius sulcua quidam curvatus DB Scitur circa finem rami anterioris fissura se Hipp. μη) In Troglodyta Κil. Sulcus occipitalis Sup. propterea, quod lobus occip. operculum) ab anteriore parte minuS e X plicatus est, brevi Ssimus est, et quum in parte exteriore appareat, facile fieri pote St, ut a SpectantibuS eum sulco Oeeip. med. confundatur. Ubique autem directo ad SulCUm tem P. Sup. procedere Videtur. Quod si respicimus, facile etiam in homine inVenitur, Sed ubique fere et ipse tam distinctus apparet, ut semper terminia S lobulorum diverse vocatorum habitus sit. Nonnunquam etiam hoc loco sulcus continuus Videtur, qui directo in sulcum temp. 8uP. producitur. Sulcos autem superficiei inferiori S , i. e. eiuS parti S lobi occi p., quae inter fissuram Hipp. et sulcum occip. med. Sita est, hoc loco praetermissos, in tractandolobo temp. et ipsos tractabimus, quum et in simila et in hominibus cum his continuo
His omnibus latius eXpositis unicuique, qui nos SecutuS eSt, Putamus, de harum partium superficiei eXternae analogiis omnino sibi persuaSiSSe. Item Auleos, qui adsunt, facile in quovis cerebro re SperieS. Iam audiamus Gratioletum et Wagnerum. Ille haec Mem. p. 61) dicit: isSes piis d'une extreme irregularite semblent de Voir echapper a totate description ; nihilominus autem in simia tres gyros et tres sulcos bene describit. Et iam postea Leu-
μ') Fieri potest, ut hoc tantum e formae huiuS cerebri mutatione na8eatur.
' ') In Troglodyta Hamburgensi si in imagine Gratioteti.
38쪽
ret tit Grat. II, p. l 16) iu describendo lobo occip., tantum gyros trans. affert, ipsis gyris occi p. superficialibus fere neglectis. - Atque quid de Wagn0ro dicamus 3 Quase de simiae lobo occip. asseri, Abh. II, p. 38) minus diluuida sunt, quum iam ubinitio omnia ad gyros, quales in homine eXStare ei perSuaSum est, redigere conetur. Nonnunquam ipse, in quae inciderit dubia atque errores, intelligere videtur. Undessequitur, ut squod idem in iobo par. Vidimus) parte S, quae haud dubie analogae sunt illis, modo hoc, modo illo Signo adposito denotatae sint; quare fit, ut nemo fere res,
quas descripsit, accuratiuS indagare poSSit. - Quae autem, quaeSo, de Cerebro humano CugneritS affert 3 Perpauea certe, nam nullas partus a natura distinctas hic
inuti uiri credit. Dicit haec: is Da di e se Hinterhaupiswindvngen melir mit ei nanderisverssi essen, Weniger Schars marti iri erscheinen, ais die librigon, so isi di se Eintheiiung, dedens alis hiansilicher, auch voti Gratiotet und Huschke abw0ichender. Sanel num Huschkius, quamvis nomina quae dedit animum facile turbant, tamen partes quales oXtant naturales describit. Quod ugnerus et ipse intellexit, quoniam post illa ipsa v0rba, id quod mirari licet. hoc addit: Auch get gen die eitigetnen G0hirno hier. Weniger aussi illige Unterschie do. Quaerente S autem, Unde factum. Sit, Ut haec Omnia, quae analoga Sint, mini Sintelligantur, HX nostro iudicio fere sola operculi forma est, quae rem difficiliorem reddat. Quae quidem forma tam Singularis est, ut una cum profundu fisSura ocul P. eXt. per longum tempus talis habita sit, in qua discrimen inter hominem et simiam ac uratissime con Spici POSSit. De magna, quae inde nata est, differentia satis disputatum est; nostrum autem nune est, ut disserentiam ad minora momenta redigamus.
- Grati oletus demonstravit, operculum, quod dieitur, utque si SSuram OCCip. EXt. ab QSSenon solum in hominis, Sed etiam in simiarum quarundam μ') infimarum uerebris. Neque minus in ceteris similes quaedam inveniuntur, quibus simias ad typum illum humanum ne Cedere cognosci possit. Quae Cum ita sint, unde factum eSt, ut quaestionem non pro Ponerent, quaenam e S Set natura opereuli et quomodo ortum eSset, ut Sic formae maXime inter se discrepantes uno vio de Inque modo eXplicari possent 8 - Gratio letus, qui rerum tantum, quae Sunt, rationem habet, ut de gyris trans. fere nihil accuratius dicit, nisi aut ades Se aut abesse eos, ita de operculo quoque, quomodo
et quibus legibus Sit formatum, verba nulla habet. agri erus autem Abh. II p. 39, haec edit: is Daduruli, dasso sicli litui ne Windlangen, diu beim Mensu heu j0d0n- falis fret liegeu, gwischen iob. oeci p. und die Temporat aucti Parietat winduti genissuli iuben 1-4 pli de p.), die loli titulis gum Parietat-, thetis gum occipitali appen
'b Ante omnia Atelum, et Lagoiluichem dicimus.
39쪽
Negari certe non potest, novis quibusdam gyris inter lobum par. et occi p. et lobum temp. interpositis rem multo difficilius intelligi posse, qua de re Nagnerus bene eos
vel lobo occi p. vel par. addit, ut, quomodo Partium illarum formae mutentur, minime inde intelligitur. Quas res etsi non parvae operae est eXPlicare, quum etium Cerebris ipsis ante oculos positis, maXima diligentia opus Sit, tamen speramus fore ut hisce quae sequuntur res satis planae Sint. LobuS occip. et lobus par. non minus in homine quam in sim iis separati sunt; lobus autem temp. et in homine et in Simiis ni Si eX parte a lobo par. et Oeei P. Separari non potest. Sulcum iobos illos terminantem fisSura oeci p. eXt.) Saepe eXStare, et vestigia eius semper fere inveniri posse, supra probavimus. Sed sulco huic terminali non ea, quae in superficie simiarum Cerebri RSpicitur fissura oeci p. eXt. analoga est, sed eiusdem fissurae fundus. Nam hic quoque linea terminalis saepe atque Vario modo interrupta apparet. Quae quum ita Sint, fissurae oecip. eXt. facies anterior Vel
quodammodo facies posterior lobi par. Simiarum, respondet parti posteriori lobi par. hominis quae hic aliquantum producta est.) Quod facilius intelligi potest in sim iis
quibusdam, quarum fissura occip. e Xt. non perpendiculariter incidit. Operculi enim parte ablata statim lobus par. partibus obtectis amplificatus apparet. - Quae omni tam ulto magis probari possunt, si gyro S ipsius huius partis lobi par. eXploramus. Iam Supra, quomodo gyri tranS. Paullatim mutentur usque ad illam, qua hominis cerebrum eX cellat, formam prosecuti Sumus, atque Vidimus partes, quae initio in sacie post. lobi par. opertae so Sitae erBnt, in cerebri S ma Xime evolutis totas fieri superficiales. Idem magis perspicue apparet, Si duorum eiu Silem Speciei animalium Cerebra compares, in quibus operculum inaequaliter evolutum est, β') praesertim quod attinet ad gyrum trans. 0Xt. in s. Nihil novi hic diximus, omne S idem hoc Aensisse putamus Scriptores, Sed nusquam plane id dictum invenimus. Multo autem difficilius est, operculo bene expresso quid is it analogon tu homine perquirere. Recte quidem faciunt, qui demonstrant, eum creScendo inde a parte poSteriore i. e. e margine anteriore lobi occip. obtegere lobi par. partem posteriorem. Gyro autem trans. ho si illove in superficiem prodeunte, quae illo loco posita erat pars
operculi, quasi trita sive depulsa esse videtur. Ita in Cynocephali ut in Troglodytae Kil.
operculi margine anteriore excisio gyro tranS. faeta optime conspicitur. Aliae autem iobi occip. partes superficiales omnino non mutatae sunt. MaXimi momenti e 88et, cognoscere quod et quantum in simiarum foetibus operculum Sit. Fieri enim potest, ut operculum priore tempore vitae Metalis fere sit nullum. In Troglodyta Kil. operculum fere nullum est, ut fissurae occip. eXternae pars eXt. multo magis postice Vergat, atque nullo modo ex hoc cerebro probari possit, lobum occi P.
δ') Inter alia optimo hoc habent cerebra Troglodytarum ambarum.
40쪽
in simiis multo esse maiorem, quam in homine. - Deinde operculi margo anterior semper continuus eXtenditur utque tenuis eSt. Deciso illo otium lobi occip. gyri omnino disiuncti sunt. Fingimus igitur, lobi occip. marginem anteriorem Superare partem posteriorem iobi par. Vergentem in profundum, illi US parte Superficiali in contrarias partes progressis. Sulci lobi occip. quodammodo protrahuntur, anterior autem eorum pars eVane Scit. Ita omneS, quaS VidimUS, mutationes non fiunt, nisi legibus ubique comprobatis: nam Sulci principale S e X Parte Saepe evanescunt, haec parS superficialis valde amplificatrir, illa submergitur et obtegitur.
Rationes lobi temp. quum simplicissimae tum apud simias et homines eaedem esse Videntur. Cuius rei caussa est, quod unuS Vel duo Sulci exstant, qui ordine parallelo sissurae Sylv. adiacent, ita ut nihil omnino certius visum sit, quam lobum temp. et ipsum tres gyros alium iuXtu ullum porrecto S habere. Quoniam autem res tam aperta Videbatur, rationes diligentius comparare omissum est, ita ut inciderint in errores eis similes, quos in iobo front. animadvertimus. Sed praeter quod hoc correctum habere volumus, etiam in superficiem inferiorem fere neglectam nobis inquirendum est et efficiendum, quae sit ratio inter hunc lobum et lobum par. et occi p. Hic Sunt tertius et quartus gyrus tranS., quos dicit Gratio letus, itemque gyruS CUI Via S
Etiam quod ad lobum temporalem attinet, hoc primum affirmandum eSt, inprimiS in superficie EXterna analogiam inter hominem et simiam distincte demonstrari POSSe, quod Si antea minus creditum sit, non nisi comparatione neglegentius instituta
hoc factum esse. Atque primum singulos sulcos ConSideremus, quo nium e Oriam ratione S Simpliciores sunt; atque hic quoque a simia initium faciamus. MaXimi momenti e St no Ster Suleu S temp. SuP., qui jam mature apparet, cui quidem Grati olutus nomensisSurae parallelae sis scissure parallele ) tribuit. Totus 1 ro suleus fissurae Sylv. ordine Parallelo adiacet, utque profundissimus ubique est; apud omnes fere simiaS Cernitur. Omnino abesse videtur, Gratio leto teste, soli Hapali Jaccho. Etiam in Lernia re eum invenimus 16 min. long.) Sed minus profundum. Fere tertiam partem Superiorem SVPΘΓ-ficiei eXternae secludit hic sulcus, qui ab omnibus gyrus temp. Sup. nominatur, porri gitur autem prope usque ad posteriorem et medialem finem nostri gyri par. ins. plico urbe Grat.) Qui quidem finis mediatis multo longius porrectus est, quam s8SUI RSylVii, atque fissurae occi p. eX t. fere ordine purullelo adjacet.