장음표시 사용
41쪽
Iam coniunctionem inter lobum par. et iob. temp. inspiciamus; ubi in uacacia et Cynocephalis rationes simplicissimas Videmus; idem typus apud simias superiorem locum tenentes hominesque est. Quae quidem analogia quamquam aperta nobis videtur, tamen, quod Singulae partes et diverSe nominantur et perVerSe eXplicantur, omnino evanuit. Res autem ita se habet: A nostro gyro par. ins, qui post fissuram Rot. oritur quae radiX etiam ad gyrum centr. post. referri solet) et iam inde ab initio latus est, et in parte eXteriore sulci par. postice usque ad sive in fissuram occip. eXt. porrigitur, duo no Vi gyri in Parte laterali oriuntur, gyrus temp. su p. et medius. Gyrus temp. Sup. oritur inter finem fissurae Sylv. et Sulcum temp. Sup., gyrus temp. med. inter finem sulci temp. su p. et finem gyri par. ins. i. e. inter sulcum pariet. et fissuram occip. ext.) Uterque igitur gyrus ab initio usque ad eXtremum Iobum temp. profundissimo suleo temp. Sup. sescissure parallele ) distinetus est.
Gyrus temp. sup. antice fissura Sylvii a gyro par. ins ulterius a lob. front.), gyri temp. med. parS Superior smediatis) fissura occip. ext. a lobo occip. distinguitur set in superficie et in profundo). Atque partem inferiorem lateralem) gyri temp. med.
hoc loco praetermittamuS. Quam distinctae apertaeque sunt hae rationes t - Si cerebrum, quale descripsimuS, cum Cerebro animaliS Carnivori comparamus, iam licet, ut de alia explicatione huius rei iudicare hoc loco omittamus) id ita considerare, ut in cerebro Simiae, nsulco par. et a si8Sura occip. eXt. infimos duos gyros Leuretii .,UrWindvngen ) terminatos habeamuS, quorum parteS Posteriores Sulco temp. Sup. distinctae, priores Coniunctae gyrum no Strum par. in f efficiunt. In LeInure ubi Sulcus temp. Sup. non longius ascendit quam 58sura Sylv. porrigitur, etiam aliae rationes, ut idem fere iudicemus, nos adducunt. - Aliter autem hae rationes se habent in aliis Maea is set Cyno- cophalis. Nam in his gyrus temp. sup . non in superficie βλ), sed in profundiore parte oritur. In Singulis cerebris bene conspici potest, quo pacto gyrus paullatim in Profundum sulcum delapsus sit, tanquam a parte posteriore et Superiore preSSUS. Gyri
igitur temp. Sup. finis Sup. acuminatuS esse, neque cum alio gyro coniunctu S Videtur,
itemque fissura Sylv. in Sulcum temp. sup. procurrere. βη) Profundissimum locum tenet finis gyri temp. sup. in Cebo, ubi cum hoc coniunctum e S Se gyrum par. infminime apparet; finis autem ille gyris finitimis obtectus est, simili modo, quo lobus centralis a labiis fissurae Sylv. exstruitur. - Αteles, Hylobates, Semnopithecus paullo
alias formas sulcorum liubere Videntur; sod quoniam ipsa eorum cerebra non RSPeXimus, EX solis Grati oleti imaginibus iudicare non conamur. - Progressi autem ad
β'J Cur Gratiototus huic origini gyri temp. nomen septi de passage non tribuit 3β'3 Quam longe igitur porrigat fissura Sylv., in superficie nunquam accurate di Stingui po
test. Indo fortasso Grati oleti error, qu0m infra exhibuimuS, Ortus est.
42쪽
cerebrum Troglodytae, in quo Grati Oleto te8te compluria apparent, quRe Variorum Simiarum generum Signa Sint, iam fatemur, etiam in his partibus anulogius apertas esse. Hie quoque et Suleu S temp. SUP. fere HS que ad finem gyri par. Sup. porrigitur et gyrus temp. sus'. inter finem 58Surne SylV. et Sulcum temp. sup . oritur; quod quidem initium sicut in multis simiis non superfietale est. - Prorsus idem omnino de hominum cerebro affirmamia S, quod Cerebrum Saepe multo minus quam Troglodytae abest a Cynocephalis. Nisi enim fallimur anomaliis, quas saepe diXimus, certis legibus adstrictis, sulcorum parte S Plane e VaneScere et gyros sive totos sive eX parte separari sulcis novis -- facile in cerebro humano partes anulognS demon Strare POSSUmUS.
Quod autem in univerSum et hominem et Troglodyten ab aliis sim iis discernit, id unum hoc loco asseramus. Gyrus enim par. in s. in iis multo maior est, inprimis quod attinet ad latitudinem. Iamque ad Singula, quae di Versu fortas Se Videntur, aggrediamur, praemissis, quae Waynerus et Grati oletus hae du re disputarunt. Grati oletus Mem. p. 27) haecce scripsit: se Un aiatre pii nuit uia devant de tu scissure de Sylvius vers te sommet de cette scissure. Il monte ii 'abord parallelement au 2 me pii ascendantismais il l 'abundoniae bientot potir se re eo urbser aut our dia sommet de tu scissure et sedescendi e dans te iobe temporal. Nous apellerons ce pii pii eo urbe . . . RVEC Une partie ascendunte et clescendante.) La partie descendante est sepureo de la Heissure
de Sylvius par uti pii, qui in borde dans totale son et undiae spli marginal posteri eur.)-Ce pli et in branche descendante dii pii eourbe marchent parallelement, une scissure treS profonde les separe Scissure parallele.) Atque deinde, quum iobulum
temp. tractat: se Le pli temp. SuP. Se continue directem ent avec te pii marginal post. et Ii'en est poliat distinet. Le pli temp. moyen D 'est autre elioseque la partie descendante dii pii co urbe se continuunt jusqu' au sommet dia lobo
Quae discriptio ut optime ad cerebrum Corcopitheci apta est vel potius videtur) ita pessime typum communem Significat. Ubicunque enim gyrum temp. Sup. insuperficie oriri videmus, iam eo adducimur, ut quaeramuS, unde ille gyrUS temp. SUP. oriatur 3 Nam et ipse fortasse e gyro curvo pli eo urbe)3 Quorsum igitur refert Gratio letus nostrum gyrum par. inf.8 Num forte solum ad eius Secundum gyrum ascendentem y Quid sibi vult novum nomen septi marginal post. , quod quidem nullum commodum affert 3 - Ante omnia autem hoc affirmandum est, illum gyrum spli
COUrbe), quem de Seri P Simus, minimo se autour dii sommet de tu seissure de Sylvius curvari, quod Gratioletus iudicat, sed circum Verticem Sulci temp. Sup. ,, Sci88lare Parallele i. Nemo autem, nisi qui tantum superficiem cerebrorum perquirit, illam sententiam probare potest; praeterea, Si compluria cerebra Comparam VS, erroreS hi BPPurebunt, qua re miramur, quod Gratio letus ipse, ubi reliqua simiarum cerebra describit,
haec fere omnino praetermittit. Quod praeterea apud Cercopithecos sis Guenon 8 )dicit p. 3b idemque apud Maos eos fere p. 43): iste sommet de la scissure de Syl-
43쪽
sevius) est presque to violars cache par la branche descendante dia pli eourbe , nos
quidem aseendunte pro sedescendante esSe Scribendum credimus. Adnotavimus supra, unde hic error natus Sit.
Iam videamus, qua ratione Gratio letus de Troglodyta et homine disputet. Qua0 ad Pithecum et Troglodyten pertinent, haec sunt spag. 50): -L' origine dia pli eo urbe est rem arquabie. Dans l'Orang it nait du sommet de la scissure de Sylvius. , Dans l0 Chim pange it nait ali devant de ce sommet par une eXtremite elargie, et deerit autour de lui une eo urbe fori etenduse. - Quod attinet ad cerebrum hominis, hae partes accuratius deseriptae sunt δ): isDans Phom me ce pii nati du somniset de ista Scissure de Sylvius, qu' en consequenee ii ne circonscrit plus. It y a done en treola racine de ce pli et celle du pii par. ascend . un interValle, qui est rempli par unisdeuXieme pli ascendant. Sive istobule dia pli marginal su p. ) Ce deuXieme pli is existe jam ais dans les singes et ne se volt pas toriours dans l'ho mane. - et paullo post:. cette portion est rensee en uti petit lobule quadrilatere, que de petites inci-
Quae cum legimus, putamia S, e SSe hic reS maXime inter se di Versas, nam
Grati oletus praeter originem gyri curvi diversam, etiam iobulum totum homini alienum profert. At si, quae descripsit, pro Sequimur Vel in tabulis Vel in cerebris ipsis, non fauile est statuere, quid velit, praesertim quum Vi S et natura gyri curvi, quem circa finem fissurae Sylv. curvatum esse dicit, minime per Spicua Sit. At Si non praeiudicata opinione ducimur, de analogia harum partium dubitari non potest, nam facile intelligitur, differentias, quas praecipue commemoravit Grati oletus, nihil nisi mutationes eiusdem typi fundamentalis Supra de Scripti non modo haberi posse, sed etiam habendas esse. Nam etiam in Troglodytae, Pitheci, hominis cerebris gyri par. infrationem unam eandemque es Se, et gyrum temp. Sup. et in f ipso illo modo oriri, iam supra diXimus. MaXime autem con Spicuum est, idque effecit, ut Gratioletus illa diceret) quod gyrus par. in f tantopere amplificatUS e St, gyTUS RUtem temp. SU p. RD-gUStu S eiu Sque ortu S Saepe obtectus. Sane dicas, e gyro par. ins simiarum hic lobulum proprium factum esse; sed novi nihil habet lobulus, nam incisurae et impressione S, quas Videmus, duae Vel tres nihil valent, et in ipsius Cynocephali cer0bro indicatae sunt. Deinde huius modi mutationem in alii S quoque gyri S e. gr. in gyro par. Sup. inVenimus. βψ) Quare etiam si gyrum curvum spli co urbe) accipiamus, id quod,
qualem Grati oletus eum deseribit, non opus est, quin etiam impedimento, tamen tantum de eius ortu dicere possumus, videri eum di Verso modo oriri. Idem fere contra Wagnerum dicere non dubitamus. Ium Supra enim comme-βδ9 Leurot et Grat. l. o. T. II, p. lib. δ') Dicit quidem Gratiototus hic quoque iobulum, olobule du deurihme pii a8cendant.
44쪽
moraVimia S, omne S, qui Opinione ante concepta non ducti Wagneri d0 scription0s β )praecipue auXilio imaginum Cogno Scere Studeant, re S parum Se intelliXisse sentientes librum duposituros esse. Quamobrem hoc loco non BCCuratiuS QXPlornmu S, quas Partos Wagne rus dixerit. Quod attinet ad ortum gyrorum temp., nihil dicit, nisi gyrum temp. Sup. aut inter gyrOS Par. quo S habet SecuDdum et tertium, aut ex solo secundo oriri. Quantus in difficultates hoc modo Wagne rus in simiarum cerebro eXplicando Abh. II) incurrerit, iam supra commemoravimuS. Qua de re facere non potest, qui de gyro, quem habet Par. in ed. , haec dicat: ,, DieSen Seli, Si nun we iter gu besehreiben, sed avon haran Umgang geno inmen Werden - Scilicet, qui nullo modo describi possit. Quod deinde p. 36ὶ dicit, gyrum temp. SUP. pisrtim e gyro Suo par. tertio, partim e gyro occi p. se Cundo oriri, e X ii S, quae Supra e X ploraVimu S, hoc nunquam fieri posse intelligitur. Inducti autem sunt in hunc errorem, quod sinem POSteriorem iobi par. parum intellexerant. Nam etsi in homine gyruS temp. Sup. POStice Sue Pe Coniungitur, tamen nunquam ipse adlobum oue. pervenit, Sed interpositi Sunt gyrUS eurVUS et, quem no S diXimVS, gyrus temp. med. - Deinde Wagii erus de sim iis disserens, haec ipsa quidem verba habet: hos litigi auchishier der geschilderte Plan, und gwar in der grossien Eius ach heit vor quibus tamen maXime indicare Videtur, gyro S tem P. Semper tre S udosse. Nam in ceteris paucis, quae hac de re habet, inter alia dicit, gyrum temp. Sup. e gyris par. , qui ei Sunt Secundus et tertiuS, oriri, gyrum autem temp. med. tantum e gyro occip. in s.
originem ducere, quod alio prorsus modo in homine fit. Nihilominus autem paullo post hisce verbis finem facit p. 37): is Ueberali hier ist nauli oben das Zusammon- 1liessen buider Schlas uti viii iungen mit deri Parietat Windvngen serster und gwe iter 'iistincti oben So, Und ZWur So einfach, dasS eben da lurch jenor pli eourbo Gratiotot' s
Iam progrediamur ad tres illos gyros temporale S Spectando S uecturatiuS. AC primum quidem eXPlorem US Sulcum quendam, paene Semper eXStantem, qui fere terminum constituit inter superficiem eXternum et inferiorem. Est hic sulcus noster temp. in is, quem terminum tuis gyri temp. inis, neque, quod agri erus et Gratio letus volunt, terminum inter gyrum temp. med. et in 1 . esse mOX demonstrabimus. Plerumque hic suleus in uacaci S et Cynocephalis curvatura primum in partem po Steriorem, doinde magis in medialem verSus procurrit. Si cerebrum totum inferne inspicimus, Semper cerni poteSt eiuS PnrS anterior, quum cerebello non obtegatur, in media fore lobi temp. parte ins. EX Oriens. ParS po Sterior petit sinem posteriorem fissurae Hipp.,
quaeum saepius Sulco Superfici uti coniuneta e St. Deinde Si in partem eXternum nosvsertimus, ordine fere parallelo Pro Currentem Sulcum occi P. med. Videm US, Cuius Purs δὶ Vorstudieii, Abh. I, p. 19-2l. ββ Nonno dicere voluit: Zweiter land dri iter γ
45쪽
posterior in superficie inferioro cerebri P Sitni Θ St. utque untiee curuuturia Sulcum temp. inis petit, in eum nonnunquam Se inferen S. Qui Sulcus t0mp. itis. Qtsi aliqua ex parte mutatur, tamen in Omnis Simiae cerebro facile reperitur, quod Gratio letus et Wagne-rus iam observurunt. Iam Vero in Troglodyta eundem Sulcum Uaurentes primum incerti erimus. Nam si parum diligenter rem Spectamus, facile fieri potest, ut sulcrum quendam plane eXpreSSUm et bene apparentem, eodemque quo fiSSura Sylv. tractu usqu0 ad apicem iobi currentem, illum Sulcum temp. in s. ESSe putemus, quod Waynorus et Grati eletus non nutiquam fecerunt. Sed diligentius rem spectantes, mox hoe falsum esse videbimus. Nam hic perspicuus Sulcia S et mugis in Superiore parte positus est et finis eius poSterior eo, quem Supra cogno Vim I S, Sul Co occi P. med. Continiantur. Quod nunquam fieri potest in Sulco temp. inis, quippe qui Semper lato gyro
ordine parallelo Procurrente a SulCO OCCi P. med. Separatia S Sit. Quamobrom quaero Ddus est, ut in sim iis, in Supersi vie inferiore t Obi Occi p., at, quod mireris, talem sulcum illio invenimus nullum: Sed illo loco adsunt nonnulli Sului parvi, quos illius sulo ite In p. in . analogos dioere non dubitamus; qui quidem directionem illius benti indidant in ambobus Troglodytarum cerebris. sty) Quae quum ita sint, quaeritur, quidnam sibi v0lit ille sulcus bene evolutus in laturali parte lobi temp. 8 Certe nihil aliud 0st nisi
sulcus temp. med. , qui in ceteris Simii S fere nullus est. Nam illi duo sulci brevos qui sulcum temp. med. in Simil8 in dicunt, quorum unus praesertim in apice lobi facile animadvertitur, non aliter atque in Troglodyta Spatium inter Suleum temp. Sup. et infiti duo dimidia uti qualia dividunt. MaXime autem haec analogia eo probatur, quod ulcum temp. med. Semper ad finem lateralem fissurae occip. ext. dirigi videmus. Quae igitur reperimus, haec sunt: Supersic te S eXterna una eum margine superfiet ei inferioris sulcis tribus in gyros tres dividitur. Quorum sulcus temp. med. in simiis,sule. temp. in s. in Troglodyta minus e St evolutus. Hoc lo Co autem commemorabimus,ntique in Gratio leti neque in Schroederi Troglodytae imagine sui Cum temp. med. tam evolutum Videri, quum in nostris ambobuS Cerebris.). Gyrias igitur temp. SUP. emedia parte gyri par. ins eXoritur, gyria S temp. med. radicibus duabUS hoc e St. quae
in superficie videntur) e posteriore parte gyri par. inis sispli co urbe ) et e puri eunteriore gyri occip. med. Gyrus autem temp. inis recta linea Continuat gyrum occi p. in . Iam aggrediamur ad eXaminandam illam, quae restat, superficiem inferiorem iobi o rei p. et temp. i. e. illum partem, quae e Si inter Sialeiam temp. in1 . et fSSurum
Hipp. 8. marginem medialem Superflui ei inferioris). Ac primum sulcum longitudinulem, qui Saepe quidem intermissus hanc partem in duo fere dimidia dividit, notemus.
46쪽
Eius postica pars Significatur Sulco quodam purVo, qui in plerisque Simiis perspicuuAsaepe e fissura Hipp. oritur. Anteriorem autem partem habemus in illo fere constante sulco, qui apicem iobi complectitur atque usque ad fissuram Sylv. porrigitur. β') in Troglodyta pariter atque in Sulco temp. inf. nonnulli sulci parvi abnormes ei analogi sunt. Quem sulcum, quippe cui aliud nomen non sit, sui Cum occipito temporalem nominem US atque qui eo Separantur gyri: gyrum occipito - temporalem lateralem et medialem. Hunc fiSSurae Hipp. adiacente in Gratio letus , , gyrum Hipp. appellat. Quos gyro S Si lobo temp. adnumeram VS, huic quinque omnino gyri Sunt, quod Wagnerus recte notavit. - Hic Abh. I, 9 21 - 22) gyros temporales tres breviter, Sed eodem modo quo nos descripsit. Gaudemus optime seu in hoc indicasse in tabulae seXtne cerebris ambobuS, e quibuS Prae Sertim, quomodo Cum iobo occi P. et par. coniuncti sint, facile apparet. Deinde autem, quηmquam plane dicit, gyro S tem p .
secundum et tertium fere totos in unum ConfuSOS e SSe, tamen mox decipitur cerebrore Vera non bene formato Cercopitheci, quem dicit is simiam typicam. Nam pag. 36
segetrenni und ange de utet, Nahrenii die gweite nauli hin ten in die utit0rste occipital--windvng sit δ) libergelit, Wo der mens liliche Typus kuum metir kerintlich ist undis verschwindet . Quanta haec esset mutatio i Et tamen censet, hic quoque adesse seder oben geschilderte Pluti und gwar in grossier Eintactilivit . In Pitheci autem otTroglodytae cerebro Abh. II, p. 37): --Wird auuli die Combination mit dem linternisHinterhauptsi appen im GegensatZ gia der Forination hei Cercopithecus ei ne viol, men Sehena liniichere. Sane, quum hoc dixerit, cerebrum Simiae non aspexerit, nisi
illud Corcopitheuit Non ita Grati oletus, qui et in commentationibus et in imaginibus semper idem
habet. Quum autem semper a Simiarum cerebro profici8ceretur, fieri non potuit, quin gyros nostro S temp. med. et ins gyrum temp. med. e SSe putaret, et infra Suleum temp. in . i. e. in no Stro gyro occipito- temp. laterati gyrum temp. in s. quaereret. Semper autem, ut iam diXimus, ad eam Sententiam eius gyrorum notationes 7. 8. 9. bene referuntur, ita ut in Troglodyta, Pitheco, homine, in quibus Sulcus temp. med. bene e VolutuS e St, partem Superiorem no Strum gyrum temp. med. 3 8, partem inferio rem stio Strum gyrum temp. ins.) 8 ' notarit. Quod attinset ad superficiem inferioresui, Wagne rus nihil de ea. habet. Gratioletus gyro no Stro occip.-tem p. med. nomen imponit is gyri unciformiS , is gyri temp. med. int.' , pli temporal moyen interno ) eiusque parti anticae nomen ,,lobuli Hippo-
δ') Hos parvos sulcos etsi tantum in uno Troglodyta Κil. coniunctos vidimus, tamen hane coniunctionem accipiendam e88e etiam aliis de ouussis eum Grati oleto existimamus. δ', Ea notatio non est in imagine, quae sola eat a parte laterali delineata
47쪽
campi . Quum autem de sulco oeci P.-temp. iam supra accuratius disseruerimus, nihil restat, nisi ut CommemoremuS quod recte Grat.), Suleum occip. temp. fere nunquam
in homine circum apicem iobi temp. usque ad fissuram Sylv. pertinere. Quo fit, ut illius ipsius partis, quae in simiis semper adest, in homine nihil restet, nisi parva im
At hominem d0 sulco temp. in L disserentes omnino fere negleXimus, quod eo magis fieri potuit, quod de his partibus minus ob Servatis Controversiae esse non possent. Leuretius hanc superficiei partem non depinxit; Huschkius eam perbene et depinxit si descripsit. Hoc, quod ille vult, eum nostra sententia et eum Simiarum cerebri rationibus consentire apparet. Sulcum temp. ins, quem saepe intermiSSum esse supra cognovimus, ignorari ab Hia schhio, mirari non possumus. Sulcus vero occipito-temp. statim cognositur in sulco, quem dicit Minnere uritere Langsfurche . Gyrum occip.-temp. nominat ille se LungenWulsi , lateralem isSpindelivulsi . Commemorat etiam, sulcum oeeip.-temp. in Simiis abesse; unde fieri, ut unum tantum gyrum temp, ins habeant. Ceterum inferiorem cum eum dicit in definiendis ut comparandia gyris temp. tribus, in eundem in quem Wagnerus errorem incidisse videtur.
49쪽
Ex iis igitur, quae de sulcis et gyris singulorum ioborum disputavimus, hoc
effecisse nobis videmur, cerebrum hominis et simiarum omnes in partes consentire.
Quodsi fieri potuisset, ut unicuique parti suas imagines adderemus, Summa harum quaestionum magis stabilita esset; quod inprimis de lobo centrali et fissura occip. ext. operculo) et int. Valet. Itaque descriptiones pleniores facere Visum est, Ut Sic
omneS rem bene Cogno Scerent. In tabula, quam addidimus, cerebrum simiarum aquatuor diversis lateribus delineavimus, ita quidem, ut, quo magiS re S perSpicua eSSet, non duas certas SpecieR Secuti SimuS; eas autem sum Simus, quae apud Gratioletum nondum depictae erant. Atque ut novum exhiberemus, Lemuris imagines integras addidimus quem sicuti Troglodyten alio tempore accuratius describemUS.)PlureS autem tabellaS, quae continerent sulcorum et Superficierum cerebrorum Simiarum mensioneS, quas H. Nagnero auctore μ') fecimus, adiicere Volebamus, Sed ne haec commentatio nimis longa fieret, eas in publicum dare in aliud tempus distulimus ; quae quum noVis inVenti S tunc auiae erunt, SperamuS fore, ut et is Sus conclusiones, quae inde efficiantur, dicere possimus. - Sed iam ea, quae Vulgo de Proportionibus loborum cerebri simiarum existimant, tunc valde mutatum iri Videntur. Sic, ut hoc unum asseramus, lobum occip. simiarum iobum hominis magnitudine multum Superare, ViX crediderimus. Postremo gravisSima quaedem, quae ex his disquisitionibus effecta sunt, bre-Viter componere nobis liceat: et ) Cerebrum hominis est cerebrum simiae valde evolutum. - Nulla Sunt discrimina specifica inter cerebra simiae et hominis. - Unamquamque partem cerebri humani parti cerebri simiae analogam esse pro certo affirmari poteSt. - QuamViS formae partis alicuius valde diversae sint, tamen multa hominum et simiarum Cerebra, in quibus transitus paullatim factus appareat, inveniri poSSunt.
50쪽
2) Hominis et simiarum cerebra, quod ad ratione S rorum cerebri attinet, unum eundemque typum habent, qui ceteri S omnibuS mammatibus maxime praestat sulcis transversalibus fissura Itolando et fiSSura occip.) sty). Gyri igitur, qui in manimalibus non intermissi, totum hemisphaerium circumdant, hic plus minusve in tres partes divisi sunt. - Itaque no8 prorsus discedentes a Leuretio et Grattoleto 62)cerebra mammatium nune quidem in duas tantum SectioneS magnas dividimus. 3) Sed etiam, quod ad hos duos typos attinet, eX alio in alium sit transitus, quem infimae simiae Arctopitheci) et pro Simiae efficiunt; hae enim sulcos transversos non habent, sed habent parvum lobum occipitalem, fissuram Sylvii plane apparentem,
4) In universum est continua evolutio a cerebris pro simiarum usque ad hominis, eaque Systema Zoologicum fere Sequitur. Sed hoc nonnisi in universum fit; Dum fieri potest, ut una pars in simia infimi ordinis similior sit eidem parti hominis, quam in Simia summi ordinis. - Hic quoque complures evolutionis Series iuxta alius positas ponere licet. 5) Mutatio formae simplicis in formam complicatam hoc sere modo fit: Sulci prirrcipales fissurae et sulci gyros terminantes) longiores rodduntur et incurvantur iuXta fissuram Rot. proprii gyri transversales eXStant.). Sulci, qui SinguloS gyro S Separant, magis conformantur, gyri autem ipSi magis magisque in alias partes dividuntur, quum novi sulci oriantur, qui interdum gyri longitudinem dividunt. Denique multi et parvi et magni sui eorum rami fiunt. In summis formis tum novum quiddam accedit, quod evolutionem fere irritam facere videtur, quum sulci principales et gyri saepe intermissi sint, et sulci mediocres Saepe ita se evolvant, ut sint valde profundi et longi. Atque hac ipsa re cognitio et comparatio gyrorum certibri humani difficillima
redditur. - At hoc quoque memorandum est, etiam in simiis e Sse Sulcos con Stantes et profundos, qui in homine aut toti evanescunt aut parvi momenti sint. noster Sulcus front. in f. et Sulci front. med. ramus descenden S.) Evolutionem sulcorum in cerebro foetus, quamquam e St graViSSima, o mi Simu8.)
6) Etiam in simiis et in homine nonnulli 33) gyri longitudinales s Urovindvngen ),
qui totum hemisphaerium amplectuntur, sumendi esse videntur. Eos autem Singulo Sut mon Strem VS, nunc ViX Contingat, quamquam nonnullae res SatiS plane loquuntur.