Commentarius Caroli Patini in tres inscriptiones Graecas Smyrna nuper allatas

발행: 1685년

분량: 77페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

22쪽

instauravit hoc aVitum monim

mentum, si1bi, haeredibus suis, libertis, Antonio Melitino, cum ejus uxore simili, filiis eorum,

Pamphilosolo, cum emisset nOVum Vas Proconnesium, situm juxta Solarium, nullo alio habente facultatem, Ut ponatur innoVumias, nisi

sola Tryphaena Et pariter ne in

aliud vas avitum, neque ut alienet monumentum V si quis alisus fuerit praeter haec facere, pro mulcta pendat Matri Deorum Sipylenae denarioru duo milliavi quingentos Hujus inscriptionis se Vatur exemplar in Archivis, repositu tempore Stephaniphori Aelii Bionis mense tertio.

23쪽

Postquam e lapide characines apprime delineati fuerunt rio prorsus m

do quo scripti erant , eosdem aeri diligentissime consignari id primiim mihi consilium fuit Atque ut legenti tum in m modo obviam iretur , ODdem usitatis characiteribus nostris , distinctis ut ecci vocabulis , typis imprimendos curavi, cum nobis aliquot quae mihi scribenti occurrerunt Monumentum hoc sepiitorale fuisse neminem fugere potest ad cujus interpretationem mire faciunt binae leges Attidae a Tullio lib. a. de ligibus relatae r Prima erat , SUPER TERRIS TUMULUM NEQUID STATUITO NISI GO LUNT IUDA M TRIBUS CUBITIS NE ALTIOREM AUT MENSAM AUT LABELLUM. Altera vero, ME OUIS EPULCRA DELEAT NEVE ALIENUM INFERAT SI QUIS TYMBON hoe est bustum , AUT MONUMENTUM, AUT COLUMNAM VIOLARIT, DEJECERIT, FREGERIT, POE-

T O. Ad eas accedit Ulpianiae 11. Digest de Sepulcro Violato r

ITA DE STATUA DE MONUMENTO EVULSA CEL-

Ra PT sive a fixa siυ sit applumbata sepulcro, commentatur

Fr AcCurtius . cenae etiam obnoxium esse qui vestes cum mortuo conditas furaretiir, docet Synelius epist . CXLII: o I ασε ίς μνώ ποθαι - των .ογους κλεήω , G, θοιμάτια καλῶτα ειμβωρυχειν Hoc est , Censeo autem scelestius esse deflvictorum Cerbasurripere quam Vestes. Ex XII tabularum lege, sepulcrorum violatores gravissime plectcbantur: Hinc emanarunt leges Pandect arum&colicis, de sepulcro tolat, Antiquorum morem vel militer callantibus notum est Athenienses jam a Cecropis primi p-1brum eo is teniporibus , mortuos suos terra con bilis, quod tes atur Cicero , l. a. de N. Antiquissimum sepulturae genus qlio apud Xenophontem J-

rus utitur 'dditur enim terr e corpus , C ita locatum ac stum, quasi per mento matris obdi citur . Arnobiusque lib.6 ad . gent Cecrops autem regnavit aerae Argivae an CCLV. Post LX annos coeperunt Graeci igne suos mortuos comburere ritus initium ad Herculem reserentes, qui Argeum famili rem in besto caesum coinbustit, scilicet ut fidem liberaret , quam de illo reducendo obligaverat. Videratistalli narrationem ad Homericae Iliad. a. Ideo scribit Lucianus, O Panta ἔκ-σεν In Graec exliris. Nona me exolevit prior ille mos humatuli scilicci corpora , sed uterque apud ipsos remansit pro arbitrio . Illum imitati sunt Romani, iit videre si apud Plinium , . . c. q. Ciceronem M. a. de legibus Platonis quidoua institutio fuit ut in agro in in cundo ferili sepulcra constitvcrentur, ne viventibus olliceretur. Mati autem veteres sepulturam existimarunt , ut cum gravilla me imprecari vellent , imprecarentur ε-εων χθονος tit legitur apud Sophoclam , Κακος καιαως αθαή λεκπεσοι χθονος , ut insoliti iacerent. Quare Atheniensium lige sanctum crat, ut liqbis in insepultum incidat cacia veri, fallem terram ei injiciat O αν τάς -τύχη σωματιαιθρώπου , πυαντυς μι-

24쪽

, typis

N EBUS

E AT

e suos geumam de

Iliad.

apud are

aver a

ejusmodi observabantur , quas cerimonias sepulcrori iuncupat Cicero, in Tusc. brevitatis causa nunc omittenda in tu in praesentiarum non silebo , ab Alberto Magno l. I. Eth. commemoratum , Omnes antiquos de quacunque lege fuerint , sepulcra solemma abere Notus . Pleraque porro cadaver Antoninorum temporibus cremari desiisse doctis viris persuasum est , donec mos sensim obsoleverit Christiani quidem sua cadavera nun- qnam cremarunt, totamque hanc ustrinam sustulerunt, Judaeorum exemplo qui integra sepeliebant, juxta AEgyptiorum morem, fisos mortuo condere non cremare solitorum, ut docet Tacitus , se lib. s. c. s. Et christiani quidem fiducia resurrectionis quam non Ionge abesse ipsius Ecclesiae primordio, abi persuaserant. Ex quo tot lucernae sepulcrales , Christi Salvatoris nomine abbreviato inscriptae. Ita omnia faciebant ut brevi excitandas mortales exuvias , a tabe praeservarent immunes et Et qui in totum unguenta abdicaverant , ea solis funeribus reservabant , inquit Octavius, apud Min.Felicem . Audiamus D. Augustianum , de ciῬitate Dei, . I. 3 ubi de ossicio Christianorum circa suprema, praecipue de unctione cadaveris disputat Et laudabiliter commemorantur in Evangelio , qui corpus, cum de cruce acceptum , diligenter atque bonorifice ungendum sepeliendumque curarunt Verum is autoritates non hoc a monent, quod insit aliquis cada eribus sensui, sed ad Dei protidentiam , tui placent etiam talia pietatis vicit, corpora quoque mortuorum pertinere significant, propter fidem resurre tionis adflauendam. Ad quod maxime respexit primus Poeta Christianus Prudentius, in hymno S. Fructuosi doso ciorum , qui ignis supplicio martyrium expleverant: Tum de corporibus acris fa illae Et perfusa mero leontur ossa , c. Apud Min. Fesicem in Octavio , Ethnicus contra Christianos declamitans de resurrectionem irridens, inter coetera ait. Inde idelice execrantur rogos , c damnant ignium sepulturas. Quasi non omne corpus es sammis fultrala tu , annis tamen O aetatibus , in terram resolvatur Pie intersis Mirum ferae diripiant , an maria consumant , an humus contegat , an flamma subducas Cum cada peribus omnis septiaturi, se sentiunt, poena sit se non sentimit, ipsa consciendi celeritate medicina . Sed ante inutium , Tertullianus de resurrectione , carpens Ethnicorum supcrstitionem, qui mortuis cibos deferebant : At ego, inquit, magis idebo libus , tunc quoque cum ipsos defunctos atrocissim'exurit, quos postmodum gulosissme nutrit. Cippis saxeis ηλαις se κύβια plurima posteris consulentes famae cupidi

consignabant Hinc certiores temporum atque rerum gestarum rationes Sic leges, decreta, cederes, eorum mortuorum tituli, vota , Iudi, certamina , aliaque solemnia incidi solemne erat. Sic Euhemerus Siculus autore Lactantio, de falsa relig. cap. II. res gesta Jovis coeterorum qui

Dii putabantur collegit , historiamque contexuit, ex Titulis ex Inscriptio nibus

25쪽

vibus sacris , quae in antiquissimis templis habebantur. In sano Joris Triphylii columnae aureae erant politae, Nil minis gesta continentes. In Si-cvoneo αναγρα*u erat seu descriptio ejusmodi lacrata , in qua Junonis Argivae Antistitum, Poetariim etiam musicorum celabriorum nomina erant consignata . Columellae quibus Cretenses sacra dcscripserant Corybantum a Porphyrio I. a. - άρχοῦς μψύχων memorantur . Qui obvium cst quod de columnis illis Sesti nepotum, latcritia altera , altera fax a , quibus sideralis scientiae inventa sua mandarunt, habet Fl. Josephus Erant praeterea γράαματια inscripta sepulcris, ideo Bτακια die a ' ιν τάφον. Ita Antyllus scriptor, de Thucidicas mon Lment . M ' η δε λωκεν ἐν τη Κόι Ἀουκυδίδ,1ς λιμίαν ἔχουσα γραuu E. Hoc est, Et columna

erat sve arca Thucididis , ex tribu Alimini, babens inscriptionem hialis solebat esse illa inscriptio , docet Theopratiis ,-- ηγώς. o. κος δετε τι urασης, γραψα. 'hi μνημα , τοῦ ι, α ροῖ, αιτης, ἡ τ παβρος ζ τοι πα-χηςοῖ ἔσαν. Hoc est, Et uxore defuncta, inscribere mora. mento Niri eius, ct patris a matris , s ipsius uxoris nomen , T quesis sit, ei a scribere singulori isdes. . in . Omnes fere Graeci Romanique cxtra muros singuli sua sepulcra in suis fundis habuere Lex xi I tabularum in postea Duillio Consules, Senatus decreto iterum sancita HOMINEM IN URBE NE SEPELITO NEVE URITO. Hac autem Imperatores, Virgines Vestales a Quiri clariores, qui ob ingentia merita privilegium sepulcra in urbe habendi consec uti fuerant , non tenebantur . I igitur soli intra muros , α- teri omnes extra in agris sepeliebantur, & plerumque juxta vias publicas , ut humana conditionis e fiagilitatis viatores admonerentur Inde toties

sepulcrorum titulis praemissum erat, ASPICE SISTE, CAVE, VI AT O M, c.

Tam amplum nobis superesse monumentoriam numcrum miretur nemo qui norit ipsa eorum loca rcligiosa sancta habita fuistes De quo audianitis Ciceronem l. a. de leg A Majoribus nostris Ratirae malis decretasunt f lilcra autem paucis . Statuae intereunt tempestate , , votuktate; scpulia ori ratem sanctitas in ipso solo est, quod ita vi moveri neque deleri ten. Et ibid. Sepulcrasunt sanctiora vetustate Sepulcrorum tanta est religion extra sacra o gentem inferri fas negent esse i c. Solonis lege, pinn Constituta est, u sepiilcra violassent ι vide supra , Ni SPULCRA DELEAT c.

Vir immortalitate dignus Thomas ovvar Ariandelliae Comes , multa marmora ex Asiae Graeciaeque ruinis conquisiverat elapso saeculo , quae in Angliam cportari curavit. E Smyrna praescrtim plura habuit , quod etiam a GastEndo , in ita Terres ii memoratur . .ed m. 629. Et quae primum in hortis Arundellianis Londini reposita erant tandem inomensi Academiae donata sunt, cscrisi olim a nata

26쪽

INIO seldeno, nuper veryab eruditissimo Humpstido Pridean . Inde certe nobilitantur monumenta haec nostra de quoruna, custate nil ausim amr- mare praeter id quod primo intuitu Persuadebat opinio , scilicet riginti saeculia esse vetustiora.

His in unietversum ita explanavi, facilior Dia sternitur

ad nucleandas singulas praeclari monumenti partes

ΑΥΤ Amelia . Quin hisce characteribus rei Π Λ I significetur ,

non ambigo coeteros characteres desiderari designante puncto . Non obstat nomen apud Romanos usitatum fuisse , siquideira eodem saepe Graisci usi sunt Crescente scilicet imperio Romano , exteros Romana etiam nomina assumpsisse certissimum est. Evangelillam Marcum Graecum fuisse quis dubitaret Romani porro Marci praenomine multo prius usa fuerant. ΑVM E VI AN gentem Romanam fuisse , camque pubejam, multis numismatibus celebrem , exponere nunc superfluum . Sic docet Festus ,

iis locus pullire datus sit, ubi soli sacrificium fuerent.

ΤΡΥΦ AINA Iphaena . Elisos quamvis postremo characteus cerna mus , procul dubio injitria temporis , ex reliquis apicibus eosdem supplere ficile est Ladde quod circa mediam inscriptionem, id nominis iteratum legi tur: Cetera inscriptio integerrima est , nec ullam vel minimam patitur

exesionem . Tryphonis nomen non adeo rarum est Tryphon Diodotus memoratur a Machabaeis l. I. Diodoro Sicci T. Livio, in epist. l. LV. Strabone I MUNAVI Justino , . ANA I. c. I. Josepho G. XIII. c. XII.

Athenaeo , I. VIII qui caeso pupillo Antiocho I viis fraude regnum Syriae occiipavit. Alter Tryphon erat Origenis discipulus, Ecclesiae nascentis anno CCL. Alterque ejusdem nominis , martyr insignis, qui sub Tr. Decio, Niceae pastus est , cujusque festum Kal. Feb. celebrat Eedlesia Romana . Tryphaena apud eumdem Augustinum egitur , I. XXXIX. c. commentante doctistinio Graevio , qtiam pere impic scribi vult Schesterus Ptolomei hystonis filia , Antiochi VIl uxor, viilgo Epiphani Grypidicti , tamdem ab Antiocho Philopatore seu Cyziceno interempta Inter Marmora Oxoniensia una TRYPHAENA occurrit, inscript LXIV. cujus sepultura hi erant inscripti charaetcresci

27쪽

C. IULIUS IASON ET COCCEI TRYPHAENA FECERUNT SIBI ET LIBERTIS LIBERTATIBUsQUE SUORUM DUMTAXAT QUI EX FAMILI EORUM FUISSENT.

IN FR. P. VI. S. IN AGR. P. VII. Idem celebrat nomen inscriptio CXV elast . XVII apud Reinessium,quam 1 Cl. Barthosino acceperat , qui eam Patavii viderat in ara quadrata

SI IMPRONIANII TRYPHI INA II.

D. M. ubi notandum duplex II pro e sumptum esse , ut in pluribus aliis saxis 'egitur Mapud Petr Arbitrum M PHAE quae lacrymas effudit deceptasuplicio deo. Hoc exstat monumentum Bri tae, ut rcferunt Musa Lapidariae Io B. Ferretii.

MINICI FORTUNAT SIBI ET MINICII TRYFEN E LIB. QUAERERE CESSAVI NUNQUAM NEC PERDERE DE si MORS INTERVENIT, NUNC AB UTROQUE VACO. VIVITE FELICES QUI LEGITIS.

Aliud ita inscriptum vulgavit Th. Reinesius, quod Romae visitur in domo Aneeli Rubaei.

ile e

PIID. M

28쪽

D. M.

M. APRONIO MUSONIO ANTONI TRYPHAENA

MONUMENTUM . CONIUGI B. M. CUM in V. N. XXX. E SIBI ET S. L. L. LE.

Ad ulteriorem hujus nominis seu cognominis indagationem , transcribe da hic venit inscriptio XXXII Appendicis Marmorum Oxoniensium , quae Londinum olim deportata, in popinae vestibulo conspiciebatur . Haec autem cum nostra tantam habet assinitatem, ut magna sit conjectura illam Smyrna in Angliam delatam, una cum aliis ibidem descriptis Marmor in quo exarata erat, figurae quadratae 3 extensionis undique pedis sesqui alterius egregie cum nostra convenit , ejusdem plane magnitudinis . Sepulcralis

est ut nostra , utraque emptionem ulteriorem dcsignantes, des vas Proconnesiκή, quamvis altera Gi O vocem admittat , altera m ΠΕΙΟΥ

Τ RYPHONI filii mentionem facit, qui TRYPHAENAE forte nostrae consanguineus fuit. ALEXANDRAM celebrat, ut nostra ALEXANDRUM haec patrem, illa filiam. Alca filia Timos iis, filii

Caa ram , ct carnaculum,

quod stra eam est, ct loculos

emit , cum Decimo filio

29쪽

D. M.

C. ALLII C. F. VOLT. MACRINI EUPORUS E TRYPHAENA

LIB. Ceetersim inscriptio Clariss Graevii opinionem firmat ' 'H EN A M per diphtongum scribentis, doctissimo Schester volente e simplex Ana vocem Pri derivatur, quae luxusin deliciarum indulgen- tiam sonat, atque etiam nitere dc splendere ρΛΛΕ NΔΡΟΥ . Alexandri nomen requentissinum suisse tum apud Graec tum apud Latinos nemo dubitat Hunc porro Tryphaenae patrem valde obscurum fuisse censebimus , donec ab alio monumento celabratus

aut controversii , ut in tabulis publicis privatisve in Omni negoti papertis,aterni nomen poouli adscribereturi Προὶ παραγραφειν

trium. Ouod, ut e Varrone refert B. Augustinus I. XVIII. ae Dei , re Cecropis temporibus institutum est ubi de contentione qua inter Neptunum c Minervam fuit, ob imponendum Atheniensium urbi nomen

a it. Cum ut iracundia placar fur, triplici supplicta dicit idem Vtitor ab Theniensibus assectas esse mulieres, ut is ulterius smint ragia, ut ulas nocentium maternum nomen acciperet, a ne quis ea ΛΘl Mας vocaret. ΕΠΕΣΚΕΥΑΣΕ prael ab in ασω reconcinno reparo , fimo quod fractum 1t A quo non novum sepulchrum a Tryphaena sectum esse declaratur , sed instauratum ampliatum Frequenter occurrit in sepulcris ΠPOTONNON aTituni, scilicet ab a vis, &progenitoribus , qui a Graecis πρόγονοι dicebantur . -ῆν olim solorum 1-rorum erat, it τί ι mulierum Tamen apud Marcum, E ε γεννησει ιιο σοι fabet pariet situni tibi. Unde γεννάω genero , de utroque sexu dicitiir, k, leo προγονικά . Virgil. Eneidos M. I. V. 62 I.

30쪽

Tossessiones a majoribus acceptae dicebantur πριγορικα κ ος ι solebant enim Veteresserifamiliaequesepulcra consiluere, ut ait Cajus, . de reIe. ΗΡΩΟN, Sepulcrum. Hoc vocabulum eadem sagnificatione cernitur in alio lapide Smyrnae effosso , cujus ectypum vulgavit doctisi . h. Rcine-irus, class. I. inscr. XLIII qui quoniam cum nostro azimam habet assini

sibi es miro, ct

cretera desiderantur , sed c similibus inscriptionibus ita pos sunt suppleri ,

moni estio seu sepulcri, quamvis ab antiqua Graecia minit usurpatum notaret idem Reinetius Dilatio scribente, pro parte domus secretiore, pro sepulcro Lucianus , in Charontes, jungit Ηνιι τυμβου , τάφους Dior Halicarnassaeus I. I. ωον usurpat pro sacello . Egregius est locus Jamblici 1. Iuthag. XL ubi de intersectis ab Eurymene decem Pythagoreis , quos ex insidiis capcre vivos jussus fuerat a Dionysii: η ἐπαμήσανγες

postpsam terram injeconico, HER OUM insuper iis adgerasse scribit:

H P reo, itaque sive ρωι, sit monumentum insigni viro erigi solitum , , quod Cicero , de g. 8a pro Nestibulo sepulcri usurpat . h. apud

Homerii legitur . sta apud Suidam, τα δε τη γ ιαν, μαJα monumenta in terra, iis οἰ τάφοι Φα δε τινες κοιιότερον - παντας τὰ τ ους τως νομα εPM

καθ' ἐύου μῆον τὰς μη ἐν up ὰς 2 1rmilli uom censent omnia ingencre fcpulcra ita nominari pectiliariter ero ea quae non I sint in altitudinem exseructa . Sit itaque sepulcrum, subterraneum aedificium , arcuato opere exsiluctum , pavimentis stratum, ac parietibus circumseptii , in quo tanquam inicitam quamdam per gradus aliquot descendebatur, soribus con ,

SEARCH

MENU NAVIGATION