장음표시 사용
31쪽
tra urbem, esuri extri ubis in bello defunctos publies sepeliebant , evocabant Ταφίους, quasi dicas , sepulcratos . Audiamus Thucididem , L 1. Hoc est, Reponuntur itaque in publicumsepulcrum , quod est in pulcherrimo urbis suburbii Quod Scholiastes explicat , ει το δημο- σημα τα καλου μενον Κεραφικον quod vocatur Ceramicum. Plura sunt in Atticis Pausaniae, Ne Hisportae ab Ueniensibus appellantur , quod Pinc ad sepulcra mortui esserebantur vi πυλα Adae M δια-τους νέκρους αφέρε2 ιυ Ἀλλὰ ἡ πι, ε τους ταγὸς Ita autor Etymologici Pulcherrimus est locus Plutarchi , in Τ ei: Minon. Ηροον , α νυῖ Περακα ονομάζουm Hoc est , E fep: lcra desideratarum Amazonum in platea quae fert ad portas secundam Chalcodontis monumen-
Hoc est, Comperiumque est illas coronas fuisse sumptas ex HEROICO O T D TORTO ex interpretatione Vallae quod en juxta januam aula exstructum, quod vocant robaci er Vates esse hunc eumdem HEROEM
esponderunt. Ad derivationem nominis juvat eZychi Iocus, in quo Pro mortuo scriptus est, quasi . inde Οἱ ον βειον Herolim pro monumento debet intelligi in Iapide Hierapolitano, qui ab erud Sponio descrip
ΤΩ ΒΑΦΕΩN: Hoc est , Hoc sepiacrum corona Communitas tinctorum. Ut Heroum&Herium pro sepulcro ita dictum est Caesareum , is inscriptione Gruteriana, pag. CCXXVI.
P. VEIDIUS P. F. POLLIO CAESAR EUM IMP. CAESARI AUGUSTO ET COLONIA BENEVENTANAI
ΚΛΗΡo No ΜΟΙΣ. Heredibus, scilicet legitimis , quibus ab intestato desertur haereditas . Sunt qui volunt ut ab haerede differat κληρονομήθεις , haeres inscriptus , ἀγχι δε agnatus , συγγεω ex eadem familia, s κί' familiaris . - νομ Iegitur apud Plutarchum in Romulo, Κληρονόμον μελιπεν ' πολύς κγ:- Hoc est,hmdem reliquit amplarum fori arum. Ceterum
32쪽
2Is inseriptionibus sepulcralibus stequenter hi erant sculpti characteres, H M, H. S. Hoc Monumentum Haeres sequaturi, vel H. M. H. N. S. Hoc onumentum Haeres Non Sequatur . Nostra vero apertu declarat haeredibus idem
ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΟΙΣ, Libertis . Gia δε λου ii ερώδεος qui ex servo liber factus erat , dicebatur libertus, Nyπelu 98. Libertorum filii diccbantur ,ελ. εεμοι libertini Hotom in distit. I. I. f. de excuDt. Frequens erat patronorum mos libertos libertasque setas, atque illorum posteros , sui sepulcri participes nuncupare , cujus cum multa suppetant exempla, unum se- legimus a Reinesio commemoratum, Jadae exstans , discriptione LXXIX.
Class. XIV. HELVIA VENERE V. F. SIBI
E in PETRONIO CAPITONI VIRO SUO ET PETRONIO APHRODISIO ET SUIS LIBERTIS LIBERTABUSQUE POSTERISQUE EORUM.
Viva Fecit Servis vero non competcbat iste honos , sed sepulcris carebant Ε μη δουλοι μνημεια ψωντα , αλάμευθροι, ex Artemidor, quod de privatis intelligendum est: Nam ea misericordia tenebantur Antiqui , iit etiam publica monumenta tenuibus hominibus4 servis aedificarent. Exstat tamen vetus epitaphium Graecum , quo Servus Domino suo gratias agit ob concessum sepulcri privilegium, quare ipsi studium, diligentiam, fidem mortuus pollicetur, quem ipse vivum liberis suis magistrum Malumnum praefecerat. Qi d se, inquit, praesenectute ad me Teneris, etiam in orco me s Y-γum hulebis Lib. 3.
33쪽
, Tim I m. Antonio . Nomen est Graecum Latinum Gens Antonia apud Romanos celeberrima fuit Antonius hic Melitini praenomen obtinet. ΜΕΛΙΤΙNΩ. Melitiniis videtur diminutivum a Mellio, cujus aliquot cxstant apud Guterum inscriptiones: Haec etiam Neapoli visatur.
1uveni Hrenlio, Vixit annos XII Fraeceptor . Supple . ofuit. Solebant clientes&manumissi patronorum nomina assumeres sic ab Elio
dicebantur liani ab milio , milianici ab Anicio, Anicianici ab Apronio , pronianici a Caecilio , Caecilianici a Cassio, Cassiani o Claudio, Claudiani a Clodiano , Clodiani a Caelio, Caeliani a Iuli, Juliani a Licini, Licinianici a Lucilio, Luciliani ; a Marcello, Marcellianici a Proculejo , Proculejanici a Quinctio , itinctiani o
Sentio, Sentianici a Valerio , Valeriani. Egregium est epigramma , . a. ἀνθολ. cujusdam Stephani qui e paupere dives iactus , Philostephanus appellari voluit. Inter Neptuni amasias numerat Hyginus .fab. CVII. leliten Busiridis filiam , ex qua filium habuit Metum , cujus diminutivus ese videtur Melitinus . Ieieci unius ex accusatoribus Socrati , mentionem acit Laertius in Plat postmodum capite damnat . Illum commemorat Plutarchus , de animi tranquisiitate , Socratem inducens ita loquentem rantescere me μο- tus Melitus pogim , nocere mihi non possunt Lapidis inscriptionem inter meas schedas jacentem eo minus praetermittam, quo TRYPHAENAE nomen una cum MELITINA uncta st ME A1ΤΙΝ Η ΑΤΤΑ
ΛΟΥ ΤΡΥΦΑ IN A. TΥNAΙΚΟΣ. Uxor dignitatis nomen est, non voluptatis quam ideo unam duccbant Atheniensic , juxta legem , Ἐλίνδρα μιας vi αικος τυχειν : nam tantam uxorem ducit, Id Athenaeus commemorat, . XIII. Ε ΑΘGeticoris et K d μία εν ἔζευθεν Athenis primus Cecrops unam mi unxit. Cui
34쪽
III postea derogatum esse videtur ante Socratis tempora, qui duas dicitur habuisse uxores legitimas, γαμετας viso a. Quamvis non desint qui alteram veram uxorem censeant, alteram pellicem , uxoris loco retentano
προ is αδοποιιι , ad suscipiendos liberos . Quo etiam sensu Nuptiae demniuntur ab hac lege ἐπ' αμιν, Liberorum quaerendorum causa Porro ex uxoris vocabulo intelligenda venit Antonii Melitini conditio, ho minis scilicet libah Servi nim nuptias non contrahcbant, sed σαυὰ-Ncque illae quibuscum consueverunt, Uxores , sed positis conjuneiae consem vae quibus baseam Aios, nuncupabantur ut scribit Varro, de re rufr. I. I. c. Xm Idque uxta Solonis legem Ser. foeminis utuntor: Μηδ
o MoΙΑΣ. mili inlid sibi veIit illa similitudo&paritas uxoris, ambigitum milia prima fionte visum est . quali in porro soricin conbutionem Interpretor, uxta id hucidi sis, λῖς ἴσοις ωω- Ouippe μοιον ἀνοαοιον sunt qualuatis, -- ννισον, quantitaa, Uxor ua id Erentiam perltrinximus superiori nota 1lla sorte similiti lo, urtur ad leo Famina dig. de senat. δ leg. mulum dig. l. Xil quia plandent honore mariti uxores: Et cum duo sint in carne una , sociique divinae humana domus di antlir l. ag. derit nupt L adversus C. de crimi excpi haercd. Incia nil mlex exi Imavit, arato in altis obonoris Iradu co ocato, uxoris die itatem pariter non concrescere . . ii tib ram. C. .ie nupt. Quid enim tam humanumeri, quam ut oravitis casibus pro piris vel adversis conjugis particip conium gem sera L secum dotem . . Si maritus .:ig. sol mair Merito absurdi
vcteres putaverunt, diquiae in quod non inter murum o uxorem com
mune sit. ΤΕΚΝΩΝ. Filiorum. λ ω pario, unde τατικJ δα tiberi. Τε minusitatum est. Τεκνον prostio , oboles, tilitatissimum ut de catulis canum
&iamiarum usurpetur , -- πιθήκων τεκνα . Filios autem tantum Iezmmos nominemus, Qui enim ex cra lacubina nati, naturales duntaxat dicrendi
35쪽
marito suo recordationis ergo nNMΣΑΜ ENH. Cum emisset. ινεφου, νουμ. verbum est νωμαλιν, cujus futurum νησομαι. Ampliatum hic cernimus sepulcri locum, empto vicino, quibus contractibus, nihil est apud Veteres frequentius. Ita interdum κα εσκευασα praeparaUit; ἔθηκε posuit επιέμησεν honoraῬit; σι ελυε- ριικο λ αυτω concedente ipsi, δωρησα dedi , ἀγορασας et Θωρε Mo τας μ' ω τι, σομ τρεις emensio thoraceum , e tria in eo sepulcra. Inscriptum marmori hoc vocabulum eodem sensu vulgavit in antiq. Lugdun. P. 183. elariss Sponius D. M.
M. LICINIO FILONI BENE MERENTI DE SE LICINIA ARETHUSA CONLIBERTO SUO FECIT CUI LOCUS EMPTUS EST LONGUM P. VI LATUM P. IIII
Addita interdum fuit emptionis summa , ut in hoc epitaphio.
TE GEDIAE FORTUNATAE ET L. CORNELI FIRMI VIVI SIBI FECERUNT QUEM EMERUNT HS XX.
36쪽
T TAI NON AN PEION. , quum Tar Monumento avito&semiatiari NOVUM VAS adjecit Tryphaena , in quod sola inferri jubet.
Denominationis simplicitatem miror, Cum jam Μνημειον, Μνημα, Θωρ κειον, Διαπιν, Καμαρα, Σοροι, νοορῶα voces fuerint receptae , designandis pleraeque locis ad peragendos sepularales ritus consecratis . Μνημειον primiim quidem significabat partem aedium secretiorem, postea sepulcrum, ut pote omnium secretissimam . Μνῆμα dictum est αἰ- της μνημης , a memoria, quod sepulcrum mortuorum, refricet recordationem viventium , viatores mortalitatis admoneret quare frequenter scriptum erat SISTE VIATOR. imo mentum est, inq-Fesstus, quod mortui causa ara castum eri e quidquid, memoriam alicujus factum est , ut fana , porticus , scripta carmina marmor Oxoniense n. CXLVII. egregium praebet hujus M EM ORI AE exemplum, Legati Hadriani Aug. mgiena restrens, cumba inscriptione: D. M.
Sepulcnim Othonis ejusque tenuitatem ob inscriptum μόραμμα MApxoΥosnNo irridens Vitellius , seu , ut fert Suetonius , c. IO. Lapidem, moria Othonis insen iptum intuens, dignum eo mausoleo ait Aucliamus Servium Locus Hrina dici solit operis conHructio , sepulcrum inscriptum nomen, memoria atque monumentum . Elcganter festive Cicero , lib. do Seneci. qec sepulcra legens , Tereor quod junt , ne memoriam perdam, his enim ipsis ligendis redeo in memoriam mortuorum. Adhuc Itali sibi mem riam erigere dicunt, pro monumento , tale defunto ad sua memoria in tale Chies, Pulcher est Ccus Artemi ori , I. I. Oneirocriti cic. c. 6q.
μνημο-τά οις , ἐν οδῶ καθάδει , - μ νοσουα , Θάνατον προσαγορέυει onmonumentis , sepularis e viis dormire , o rotantibus mortem prouxtiat. Convenit & memoriae definitio a iccrone tra ita I. a. de Invcnt. Fit inquitan quam repetit animus ea quae fuerunt. Quare in veteri inscriptione ligitur:
37쪽
SERVILIUS TROILUS SE VIVO COMPARAVIT MEMORIAM SIBI ET SUIS.
υρώειον latinis maceria dicebatur, a θώραξ pectus, quia septum illud alti tu finem pectoris humani aequabat Plerumque palis terrae infixis , aditioribus marmore factum erat. Intus hoc septum erant Δι et 1, Καμάρα, Σο- ροι, νσονα, Cenaculuin erat , in quo epulum sepulcrale exhibcbatur. Atque id videntur Graeei ab H braeis acidi licisses Archolaum Herodis filum septem dies patri r mortem Hiero Obmis luxisse s funebre epidi populo exhibuisse , juxta solitos Hebraeorum mores autor est oseph Q. a. debell. Iudaic. Et apud EZechialem c. q. v. II 8 22. Cibos lugentium non comedas Cecropem illud etiam instituiste autor est Cicero , l. a. de leg Sequebantur epuinquas inibant parentes coronati Funebrcs has epulas u πνα appellabant , ut legitur apud Plutarchum , in problam. Ita autor Ecymologizi Ῥε υδειπνον - οις ποθανοῦ γενη*11 F - . In Hectoris quo que funere epuli sepulcralis mcminit Homerus, Iliad. s. Xέυαντες δἰ ἡ σημα πάλιν κίον ι ωτα ἔπισα μα- ἐν Πριαμοι , Hoc est , gesto a tumulo redibant, atque deinde Bene concti conῬiῬabantur splendidum con,iῬium AEdibus in Priami. De quo vide Artemidorum ' l. q. νειροκρ. c. 8; Lucianum de lucti, Cia ceronem, . a. de legibas , Athenaeum, . . Apollonium, . . AC naui. Ex quibus adagium est celebratum ab Erasino , Ne in funebri quidem caena laudaῬeris . L. μανεθω o nataδ νυ, te peratio homine, cui nulla prorsus laus conve Hebat , nam mentiri nefas habebatur , inquit Cicero In fine quippe convivii, lauac mortii celebrabantur. Audiamus D.Augustinum , de morib Eccles Cath. c. q. 2 γγ multos I Alcrorum picturirrum adoratores, no i mrelios qui cum luxuriosi4sime super mortuos bibunt crepulas cadaveribus exbibenter , up sepultos seipsos sepeliunt. Animadvertenda porro venit lex a Solonestata rari icerone relata l. a. de leg S ERVILIS UNC FUI A OMNISQUE CIRCUM POTAT 1O TOLLITOR: Uunde liberis concestas fuisse epulas istas patet servis vero minime.
38쪽
Καμαρα domus erat concamerata, subterra condita , in qua erant AcΕνσοροα, in quibus ipsa cadaVera Vel cadaverum incres recondcbantur Σοροι enim cavamma quadrata' oblonga erant in parietibus Camerae circumcirca factae , in quibus ponc bantur arcae lapideae , recentioribus Latinis darcopbagi , Graecis vero νσορία dicta , quae cadavera defunctorum , urna quaecIncres eorum, cremata essent, continc bant. Adco ut in sua- Eulis Καμαραις plures Σοροὶ in singulis Σοροῖς plura ΕΛ σορία crant. In vesi-Dulo autem τ1wΚαμαρα , titulus sepulcralis marmori inscriptus erat, quo indicabatur ad quos ille sepultura locus pertinebat, qui inco sepulti erant, quo leo, ut apud A. Gellium legitur , I. 18. c. 7. Glosam lina mortuorum vocabatur . Horum omnium exempla passi conspiciuntur in P.
Aringlii ROMA SUB TERRANEA Ossarii a legitur apud Ulpianum, Q. . C. defepulcro uioL- in Jure Canonico despulturis
scilicet ut Sarcophagi με opia, in quo si reconderentur , Gr cis dictas podi1κ- οςολκεια . Etiam probatur ex veteri inscriptione
IULIA FUSCINIA OS SUARIUM VIVA SIBI FECIT.
Conditivum conditorium a classicis Autoribns usurpata sunt. Ita Seneca , epist. 6O vero latitant e torpent, sic in domo sunt quasi in Ct NPlinius, . . c. 6 de proceristima staturae hominibi is sub Augusto tuorum corpora ejus miraculi causa in C O D II I salustianori erΥabantur hortorum . Petronius de latrona Ephesina o
λERARI Ubi locus scilicet urnarum ossium fragminibus cineribus ref rtarum: Ita Domus tomis it rna hoc sensu dictae sunt. Maii leum quod primiti a Cariae Rcge nomen habuit, pro sepulcro etiam a Romanis prolatum est Ita Suctonius, in Augusto , c. I CC. Reliquias αρο-
rura Trinores equestris ordinis, tunicati di ci i , pedibussu midis, SOLEO iderim Arbitror aequioris aevi vocabulum esse EO UIETORIUM quod tamen in bina Inscriptione veteri
PHILETUS FECIT SIBI ET i Ni CE LIB. EO UIETORIUM. Et in alia RE
STUDIOSUS FUI. Hinc Cassiodorus I. s. p. 8. Dcsuinctorum Gram quietem dicit.
39쪽
ΠΡΟΚΟNNET ION. Proconnesium . Turbavit me , fateor , hae vox quam ad insulam unam e Sporadibus 'OMAEσον revocare non sustinebano, de qua sic Stephanus , Προκονησω μία των Σπορια εν τη Προποπίδι Ο πωλώτης , Προκον, in di memoratur ipsa a solomaeo l. 3. c. II apud quem perperam Προ- σω scribitur, c Strabonem I. Iῖ Προκόννi σν, quantas
memorat urbem habere refodinam Iapidis albi valde laudati , ex quo vicinarum ursum opera confedia erant. Πολα ἔχουσα , μέταλλον μέγα ἐκ λίθου
Equidem felicissime , classis VII inscriptionem XXIIX. interpretatus est Th. Reinestus , Σορὸς Προκονν, α en oculus e marmore Proconnesim fabrefactus . Similem prorsus locum nominat marinor Oxoniense XXXII Appendicis, ΚΑΙ ΕΘΗΚΕ ΣOPo Π Ρ Ο Κ Omma ΣΠΑ, ab interprete doetissimo ita latine redditum , Et posui sepulcrum loricatum . AtquOetiam aliud scilicet 'CXXXVIII quod quamvis mutilum sit, nec explicatum , nostrum maxime illustrat , a quo vicissim illustratur:
ΣΙΑΣ ΚΑΙ ΤΩm ΛΟΙΠΩ ΠΑNΤΩΝ ΚΗΔΟΝΤΑΙ ΟΙΣ ΚΑΙ ΔΙΑΦΕΡΟΥΣΙΗ ΚΑΤΑ ΓΕΝΟΣ ΚΑΣΥΡΙΚΙΟΣ ΑΤΤΙΚΟΣ ΚΑΙ ΑΣΤΡΙΚΙM APTE ΜΙΔΩΡΟΣ Ar ... ΜΙΑΝΟΣ Ο ΗΡΩΟΝ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑ.... Ο ΠΡΟΠΑΠΠ ΑΥΤΩΝ, ΑΣΤΡΙ xi .... ΟΣ ΚΑΙ ΡΑΡΙΑ Ο ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΕΠΕΡΗΣ Ε ΦΑΓΙΣΜΑ ΑΠΟΚΕΙΤΑΙ ΕΙΣ ΑΡΣΕΙΟΝ ΡΕΟΦΥΛΑΚΙΟΝ. Qui dni celebraretur marmor Proconnesium, ut Caricum, Thessalicum Pindicum, Bithyiaum, Synnadaeum Numidicum, Thasium, Thaenarum , Troadens , Carystium , Lunense, Parium , cum Proconnesus a marmore nomen habuisse Videatur , παρα σο τὼ πρῶ-- μαρμάρων μετα- δουναι Marmoreum itaque declaratur illud vas ab Aurelia Tryphaena coemptum , c quidem Proconnesium, cui multum favet locorum vicini: s
Metalli Proconnensis meminit Vitruvius , LX. c. VIL
40쪽
223Monumenta autem alia ex silice vel saxo , alia e marmorea Egregius est Suetonii locus , in Nerone , c. C. In eo monumento folium Porporetici mirmoris superstanti Lunnensi ara circumseptum est lapide Thasio . Ditioribus e honoratioribus parabantur ex marmore , cujus exemplum memorat Cicero , in epist fam l. q. okteaqi a curaUimus , ut jidem Athenienses in eodem loco monumentum es marmoreum faciendum locarent; iro Archia 4
Ennius insepulcro Scipionum putatur esse constitutus e marmore . Ita Iulisti dicitur Martialis, in Licinium tonsorem Augusti ;Marmoreo tumido Licinus jacet o Cati, parvo rn Tompejur , nulla : Credimus esse res si, TOXATA TOΥΣΩΛΑΡΙΟΥ; situm juxta solarium . Solarium
nomen est hominis quidam opinati sunt , potius loci ritus. FIMοκάμεινος legitur in marmore Arundelliano donaria ad gymnasii Smyrnensis ornatum recensentes, pro loco ΚΑΤΕΣΚΕΥΑΣΘΗ ΔΕ ΚΑΙ Η ΗΛΙΟΚΑΜΕΙΝΟΣ ΤΩ ΓΥΜNΑΣΙΩ, τ λ. Quod Ita interpretatur
doctissimus Seldenus , sed constructum etiam S LARIUM in gymnasio dcc Heliocaminus seu solaris sornax legitur apud Plinium , vaporarium scilicet solare in aprico loco situm ad Solis calorem excipiendum . Ita udaeus , in Pandectis. Locus est concameratus totus Soli expositus , inquit Plinius junior, in epist. Nos juvat alia inscriptio marmoris Oxoniensis , . XVI.
Appendicis , quod prius Seldenianum fuerat, e Smyrna pariter allatum . Concedente issi intemidoro , in nomine suo fliorum suorum composterorum ,
usum conces horam quod sub SOLARIO est , -κά ω τὰ ΩΛΑ- Ρ1 ore Deinde ins a P usi potestatem habente pretio alienare aliquid eorum quae pertinent ad primum Thoraceum , aut ad PO LARIUM supra-ffructum , cs c. μήτε τοῦ κατεπα κοδομ, ιβ ου ΣΩΛΑPIO τ λ. Ad id puto referri legem ab Athenientibus latam sepulcrorum magnificentianias
minui jubentibus : Ne quis sepidorum facite operosius quam quod decem bo- mines effecerint triduo , neque id OPE E E in C T. I exornati, nec Hernnas imposta . Hanc legem laudat Marcus Tullius , lib. a. de