De primatu et infallibilitate Romani pontificis. Edidit Laurentius Veith, ss. theologiae doctor, ejusdemque in lyceo catholico augustano professor publicus et ordinarius

발행: 1781년

분량: 207페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

181쪽

petita . & Concilium Balileense ab ipso Eugenio 1 Tiuit approbatum in Bulla Dudum: ergo negari nequiti illa decreta a Pontifice fuisse approbata. R. dist. antiquoad a. membrum. Concilium Basileense suit ab Eugenio IV. approbatum, hoc est, omnia ejus De Creta fuere approbata. Nego. Eugenius lx per bub Iam Diuium praecise revocavit suum Decretum dissisis lutionis hujus Concilii, & declaravit, quod Concialium Basileense a suo principio legitime iuerit contiam itum. & in posterum sit continuandum. Concedo. ita teste Munne Turreeremata , qui ipse praesens aderat.

Florentiae in Disputatione publica θusiano Caesaritis

Cardinali. praedictam bullam Dudum in favorem Coninei lii Basileensis alleganti, respondit Eugenius IV. praesentibus aliis etiam CardinAibus. multisque Praelatis , dicens: Nos quidem progressum Basseensu Concilii

approbavimus, volentes, ut procederet, ut inceperat ἔ inon tamen approbavimus ejus decreta. Addit idem Tum recremata L. a. summae de Ecclesia cap. c. Quod E genius, opprobando progressum Comisit, non approbaverit

decreta illius, exinde manisse colligitur, quod, licet Basia Denses cum magno studio repetitis vicibus supplicaverunt.

Oraverunt, requi urunt per Oratores 1-s, ut Dominus Eum ius eorum decreta approbaret, b confirmare nunquam tamen talem probationem aut confirmationem

habere ab eo potuerunt. 1mo idem Engenius IV. in Co cilio Florentino post discessum quidem Graecorum. sacro tamen approbante Concilio, quod adhuc comtinuabatur Florentiae , edidit Constitutionem, quaa

incipit Moyses, in qua propositiones illas , in quisbus PP. Basileenses superioritatem Concilii supra P pam definierant, tamquam impias ρο scandes u. neo non in manifestam Melisus Dei Icissuram tendentes damnas G reprobes. Neque haec damnatio & reprobatio ab L

182쪽

De Romani Ponti se finfalliinsitate. 16r

Eugenio IV. vel ab ejus Successore Nicolao V. aut aliis Romanis Pontificibus unquam fuit revocata; sed duntaxat Nicolaus ex motivo charitatis & pacis. eo sacilius Ecclesiae reddendae, Basileenses ad obedisentiam revertentes a Censuris absolvit, quas vi Con. stitutionis illius incurrerant, in qua declarabantur haeretici, schismatici, excommunicati, privati on ni dignitate, honore & beneficio. Praeterea Nicolaus Q ratificavit quasdam dispositiones, a Concilio Basileensi circa Beneficia Ecclesiastica factas: minime vero approbavit illius decreta contra authorit tem Sedis Apostolicae coneepta; prout patebit i

genti ipsam Bullam Nicolai in summa Concilio.

rum extantem.

Oppon. IIL Authoritatem Summorum Pontificum,gusii L. Liberti, Zomi, Leonis V, Gregorii M. &c. Qui ultro lassi sunt. se canonibus conciliorum subjectos esse. 1 I. Ipse Innocentius III. in Epist. ad Philippum Galliarum Regem, rogatus de vinculo conjugali dissolvendo. respondit: Si super hoc absque generali deliberatione Concilii determinare esiquid tentar mus, propter divinam Ofensum Drsam ordinis F Officii nostri periculum immineret: eum confra pramillam veritatis sententiam nosm non postfit authoritas disipen arti III. Pontifices in Concilio praesentes non solent ed

re decreta, nisi cum hac clausula r Sacro approbante Concilio. IV. Infirmum est argumentum, quod contra Superioritatem Concilii supra Papam ex eo petitur, quod Concilia a Pontificibus confirmari soleant. Nam eonfirmare stylo Ecclesiastico nibit aliud est, quam consentire. Sic in actis Conciliorum saepius legitur, a Synodis Provincialibus Decreta Romanorum Pontificum fuisse confirmata. Imo ipsi ' Pontifices non semel asseruerunt , confirmari a se

Praedecessorum Pontificum constitutiones, quin ideo Sy

183쪽

Sessio IL

IssSynodi Provinciales Pontifice Superiores sint, aut uinnus Pontifex sit supra alterum. R. ad primum. Hos summos Pontifices vel l qui de Canonibus & Statutis, in fide, seu jure divinci positivo & naturali landatis, quibus derogare neci Conciliis Oecumenicis, nec summis Pontificibus fas est, cum Papa sit quidem supra Concilia . non in men supra Deum, supra Fidem, aut sanam ratio nem : veΙ si loquantur de canonibus, ad Ecclesiae disciplinam spectantibus, id ita intelligendum est,quod illis derogare, aut in illis dispensare licito nequvant, nisi id ipsius Ecclesiae necessitas vel utilitas exhgat; quia potestas suprema in Ecclesia a Deo. Ponti-sei data est in aedificationem, non in destructionem. Quamvis igitur Pontifex nec ab Ecclesia . nec a ca nonibus Ecclesiasticis, vel Decretis Conciliorum Generalium obligetur , cum ipse superior his omni.' bus sit, tamen obligatar jure naturae & divino, nopotestate sua suprema abutatur; ferme sicut quivis Princeps aut Monarcha obligatur non quidem legis bus suis . sed ipso jure naturae , ne Leges suas cu seandaΙo subditorum passim violet, aut potestato

abutatur.

Ad didum dieo , ibi actum fuisse de dispensati ne aliqua . quae neque R Papa, neque a Concilio o cumenico fieri poterat , eoquod juri divino advers retur. Philippus quippe , abjecta Ingelburga, legitima uxore sua , Mariam, Ducis Meroma filiam, matrim nio sibi iungere cupiebat, ideoque ab Innocentio exino tebat ut divortium istud , novumque conjugium ratum haberet et qua in re contrarium votis suis Pontificem semper expertus est. Quod vero lan tentius, quamvis id etiam Concilii potestatem exc dors sentiret , nihilominus scripserit, se id non posese absque generalis deliberatione Concilii indulgere.

id prudeutiae Pontificis tribuendum est, qui pia ce-

184쪽

m Romam ponti iris Infallibilitate. Id qeonomia uti viiluit, ut se nectens moras, opportu. nam nancisceretur occasionem, Regem ad ossicium revocandi.

Ad 3f- R. praxin hanc esse recentiorem, cum in Concilio Lateranensii IlI. primum caepta sit. Demtiis verbis, sacro approbante Concilio, non indicatur Nuperioritas Concilii supra Papam, sed tantum ex. primitur consensus Concilii , sive sententia Patrum Concilii conjuncta & subordinata iudicio Pontificis. - tum dico , si confirmare idem esset ac con sentire, non majorem haberet Romanus Pontifex authoritatem, quam novissimus Episcoporum: hic enim quando Synodalibus decretis consentit, ea non se. cas, ac Papa confirmaret. Illud adversariis Bella d mus , confir ndi verbum ab Ecclesiasticis Scriptoria hus latius interdum usurpari, ut ea nimirum, quae satis firma sam sunt, confirmari dicantur etiam abus . qui nullam vim rebul tribuere possunt: ade que non temper confirmationem intelligi, quae a thoritate sua vim ac robur tribuat, ut allata in ob- rectione exempla recte ostendunt. At vero cum a climus Marcianum Imperatorem sollicite Detentem o ut definitio Concilii Chalcedonensis a Pontifice confirmetur ad tollendam omnem, quam maligni interpretes de hoc Concilio sparserant, dubitatio

animis , qui Eutychetis etiam nune pravam opinionem ει perversitatem, ambi itatem multam inieci utrum tuaBeatitudo,

m 'nodo decre' sunt, eo. maverit. Et ob eam rem

etas tua titeras mittere dignabitur , per quas omnibus δε-

co Nicaena Synodus II. Aelion. s. auctoritatem abrogavit Pseu

185쪽

t) sensa de hac ret eum denique novimus, Roman Pontifices alia probasse, alia autem reprobasse, quae in Conciliis Generalibus fuerant constituta , liquidum est , confirmare hic idem dicere, ac robur addere , authoritatem impertiri. . Oppon. IV. Authoritatem Ioannis Gerson Canis cellarii Academiae Parisinae . & Petri de Alliaco Ca dinalis , Archiepiscopi Cameracensis, qui do trinam de Superioritate Concilii supra Papam strenue propugnarunt in Pisano & Constantiensi : item auctoritatem Clari Gallicani, qui Anno i 682. pariter declar ravit, Pontificem generalibus Conciliis inferiorem esse. R. ex illuitrii limo Petitdidier, Macrensi Epitcopo , exigui momenti hac in re esse Gersonis authoritatem. Quamvis enim alias suerit Vir doctus & pii simus, ideoqueDoctor Chi istanissimus appellatus, tamen

ex indiscreto gelo turbulentis, illis temporibus Ecclesiae pacem restituendi. gravissimos errores docuit. Sic in Trastatu de mediis readunandi & reforma

di Ecclesiam cap. V. ita scribit: Si ergo prop r su

vationem unius provincis deponitur unus Rex , unus Princeps saeviat is multo magis unus Papa, unus Proelatus

es depoκendus &c. atqui haec doctrina evidenter est e ronea , & execratione digna , quia concitandis Seditionibus est aptissima. in eodem Tractatu potesta tem clavium Gerson vult pendere a probitate ministri, eamque in Praelatis, aliisque, vitam impiam Mgentibus Pastoribus agnoscere renuit. Taceo plures alios ejusmodi manifestos errotes.

Pseudo - synodo 339. Episcoporum, propterea, quo/ non

habuerat auratorem illuta temporis Romanum Papam - -

quemadmodum ΝΛ. Iex dictat Conciliorum. o S. Sixtus III. Illyrici Episcopos fila epistola admonetr e his vos, fratres chari simi, constitutis, qua pra ter nostra praecepta orientalis Zynodus Mernere voruit, credatis

teneri.

186쪽

o Romani Ponti is ni fallibilitate. Irt

Moderatior fuit Petrus de Alliam , nec tamen ab omni errore immunis. Similiter doctrina Cleri Gallicani hac de re An. i 682. parum curanda est,eamque mustiGalliarum Episcopi retractarunt atque ipse Christianismus Rex Ludovicus X lV. in literis ad innoc/nlium ML datis hujus tenoris : Latera sanctitatem vestram nolo. jam a me provisum ese, ut edictum , quo Paristensum O mitiorum declaratio Anno 168 a. die secunda Martii munita fuerat, quodque eorumt temporum conditio ιν me evresserat, essectu deinc s careat, suspensumque censeatur. Verum mihi ad finem properandum. Qui plura de his roscire cupit, consulat Eminent. Θοn

oppon. V. Ex Rutioine. I. Totum est in us sua parte. Atqui Concilium est totum Pontifex est tantum pars Ecclesiae. Ergo Concilium est majus Pontifice. Hoc argumentum erat Achilles Gersonis& Bustrensum. li. Jus naturae dictat. quod membra , quae totum corpus inficiunt, possint amputari. Atqui Papa flagitiose vivens est tale membrum, qu Apravo suo exemplo totam Ecclesiam inficit. Ergo potest per excommunicationem a reliquo Scelesiae

corpore abscindi, deponi &c. III. Papa potest se ipsum abdicare Papatu. Ergo etiam potest invitus deinponi. IV. Quamvis Romanus Ponfisex sit super omnes Episcopos, singillatim & distributive sumptos, probari tamen nequit, quod sit super omnes, etiam collective spectatos . seu in Concilio Genorali congregatos. U. Est de Fide ,. quod C cilium generat sit insallibile ; non autem est de Fide, quod Pomsex se solo sit insallibilis. Ergo hic tenetur suum judicium subiicere judicio concilii generalis. VI.. Senten- , M a tiacu Regale saeerdotium L. q. eap. ulti.

187쪽

li. Nego majorem universaliter iuniptam. At Tas Rex inferior esset statibus regni congregatis: Dux exercitias inferior esset suis militibus : immo Christus ipse inserior esset sua Ecclesia , cum Christus non totam Κωclesiam constituat, sed tantum sit invisibile Ecclesiae caput. Praeterea falsa etiam est minor. Concilium enim absque Romano Pontifice non repraesentat sussicienter totam Ecclesiam, non est totum aliquod, sed truncus sine capite , quod est pars praecipua & -- bilissima. adum dist. maj. Jus naturae dictat, quod membra possint amputari ad praecavendum majus malum, nimirum si sint minus principalia, sine quibus vita hominis prorogari potest , coae. mai. si sit membrum principale . quale est caput. Neg. mai. Dein haec objectio videtur viam sternere ad seditionem, quia ex illa sequeretur, Regem, regno noxium; posse deponi ad servandam bonam constitutionem regni. Ad alium nego cons. Papa potest libere abdicare se jure suo , quod habet : contra vero Ecclesia, Pontifice inferior non potest sibi hoc jus arrogare, quod a Deo non accepit ; ferme sicut subditi non possunt Regem invitum deponere; quamvis Rex sponte se regno abdicare valeat. Ad 4tion dico , hanc responsionem & distinctionem esse prorsus novam , & ante tempora magni Schismatis in Ecclesia Dei inauditam , atque authoritati S. Scripturae, SS. Patrum , & sanae rationi contrariam. Quis enim dicere audeat, Petro fuisse omnes oves distributive sumptas,a Christo commissas non vero collective 3 Certe Pastor omnibus ovibus, tam

collective quam distributive sumptis, est Superior: M

188쪽

o Romani Auti u Iuallibilitau ars lioquin dieendum etiam seret, Episcopum simulis

quidem suae Duecesis Presbyteris superiorem esse, non tamen omnibus collectim sumptis, ideoque illumSynodo Diaece nae labiacere; Imperatorem quolibet duce . aut mjlite superiorem esse , non tamen toto exercitu simul sumpto. Profecto S. Ber Mus cy) ad Eugenium Papam scripsit, ipsi in B. Petro uniuersos Chosti grem eraditos esse : non , inquit, sed universos, quod potestatem in omnes, collective a ceptos, designat. Concilium quoque morentinum et ait, Romano Pontifici in B. Petro plenam a Christo datam esse potestatem gubernandi uniuersalem. Ecclesiam. Et nunquid Chiacedonenses ca) cum de se, in concilio collectis, ad Leonem Papam scripserunt. quibus tu quidem, sicut membris,ca put praeras. Verbo pr es e superiorem in is collective sumptos authoritatem eidem competere lassi sum , qualis nimirum capi in membra collective sumpta competit 3 Unta me rito inter ipsos recentiores Sectarios . . Laurenti Moiaemiui b) in Dissertatione de Gallorum Appellati . nibus ad Concilium universa E Iesar &c. hanc eorundem eelebrem distinctionem de potestate summorum Pontificum in omnes distributive, non vero collective. sumptos refellens scripsit: Quod - Ingulis Ecclesiis . praesse Ponti cem dicunt, non universae Ecclesia, id tam mihi ficitum videtur, ae s quis si maret, membraquide

a capite regi, non vero, quod ex membris constat, corpus .

aut urbes quidem omnes villas ει praedia subessa Dei

non vero, qua his continet , ipsam γ ovinciam. i

pertinentes edit. Attonariae x733. Tom. L pag. 6 a

189쪽

ri stum dist. ant. quoad I. memb. est de Fide . ouod cohcilium generale, conjunctum & conspirans cum suo capite , lau Romano Pontifice, infallibile sit. conc. quod sejunctum a Pontifice de quo ultimo emisu hic loquimur) insallibile sit. Nego. M 6tum. dico, nostram sententiam adhuc no. die a plurimis defendi, & nemini argumenta oostra penetranti vileseere. Ceterum si qui sunt, qui eam vili pendunt , caveant, ne tueantur propositi nem ab Alex indro VIII proscriptam , ordine vige simiam nonam huius tenoris : Futtiis re toties conυti su εδ afertio de Pontificis Romani super Concilium c .cumenicum a late , atqμι in Fidei quasionibus decemnendis infallibilitate.

NOTA Saepius in He opustula insem ess mentio de s inosa melarationis Gari Gallicani an. x682. ' ' defensione,Al:lleig. BENIGNO BOSSURTO. Meldensi Discopo , attribui

solita. Verum hic Mimadvertendum cosemui , cam lures Lrtaratos Viros non abs re vehementer dumtare , utrum 'radicia

SEARCH

MENU NAVIGATION