장음표시 사용
151쪽
etient. quae ridesibus ex Petri cathe 'in eredenda proponantur. Secunda est ex parte personae, quae renidefinit, ut illa sit libera ad deliberandum , ac defininiendum Si enim Pontifex illata vi affigatur. aut gravi metu inducatur ad aliquid asserendum, non docet ex Cathedra , quod i psi videtur: sed solum dicit, quod dicere cogitur. Hinc actus metu extorti,i tanquam non omnino liberi, ex ipio civili jure nulli judicantur. Itaque neque definitio fidei est, nec dici potest illa. quae non libera pleneque voluntaria, sed per vim manifestam metu extorta est. Ubi de solemnibus Pontificum & Conciliorum doenaticis decretis agitur, eorum vis & authoritas e sensu ac sententia,
Spiritu S. inspirante edita. oficiscitur: Visum ενι Θ
ritui S. o nobis. Actor. II. v. 28. ac propterea ubi conmstat decretum vi ac metu externo extortum fuisse,& non ex intima decernentis sententia; idem decretum pro sus necessaria & essentiali conditione, ad definitionem dogmaticam requisita, caret. Tertia couditio est ex parte modi, quo Pontifex ad di niendum progreditur: ut non temere & quasi ex abrupto, nullaque consid ratione praemissa, edicat, quod ipse nescit, utrum a Deo revelatum , aut verum sit; sed ut praevio maturo examine, vel consultis etiam Idris rei, de qua agitur, peritis, maxime S. R. E. Cardinalibus, definiat, quod sibi persuasum habet, in S. Scriptura, vel in antiqua Romanae Ecclesiae traditione ac dottrina contineri. Deus enim non vult Pontificem ad ipsius arbitrium subito, & quasi per miraculum illustrare, finon faciat, quod est in se. Quarta est ex parte mori. quo Pontifex rem ipsam definit: ut scilicet eam toti Ε Aestire proponatfrmiter eredendam fide divina. vel sabiem Ecclesiastica , atque ita, ut pro haereticis, vel saltem pro inobedientibus habeantur, qui post suffieientem sententiae promulgationem ei non acquieicunt
152쪽
M Romani Ponfimis Infisibilitatin Isr
ore & corde. Ratio est; quia Pontifex, cum loquitur ex cathedra , est publicus Doctor omnium fidelium : ergo tunc totam Meselam docere debet. Idem ast Doctor certae veritatis : ergo rem , quam docet, proponere debet. ut firmiter credendam. Hinc patet, pleraque rescripta Pontificum nequaquam esse definitiones dogmaticas, sed duntaxat judicia particularia, vel responta ad dubia eisdem proposita circa practicos casus, quin ullum definitionis dogmaticae indicium praeseserant. Resipondent enim se e Pontibus, inquit Nelehior Canus L. 6. de locis theol. c. 8. 3d 8. . ad privatas hujus aut illius Epistopi quasiones, suam opinionem . de rebus propostis explicando , non sententiam fere Ho, qua Melas obligatos esse velint ad eredendum. Et similiter Card. Bellarminus L. 4. de Rom. Pontifice e. I . nintavit. multa e be in Epistolis Decretalibus, qua non faciunt
rem aliquam esse de fide, sed solum opiniones Ponti cum ea
in re nobis declarant. His apostolicis rescriptis summa quidem observantia debetur pro summa rescribentium dignitate atque authoritate, & explicanda ac invicem concilianda sunt modo meliore, quo fieri potest: in- isallibilia tamen non sunt. Accedit , quod saepe tam tum incidenter aliquas veritates fidei contineant; ferme sicut similes sententiae saepe in aliorum Patrum scriptis & Libris inveniuntur, quin eaedem fidei definitiones stricte tales dici queanti Fidei enim definitiones stricte tales , illa tantum , ut supra dixi, apost Iica decreta sunt . in quibus. ob excitatas controversias, vel dogma aliquod omnibus fidelibus de fide diu, na aut Ecclesiastica credendum decernitur, veI error. alicui do ali contrarius, damnatur, ut ex primatus officio unitas fidei servetur, fratresque conrumentur
153쪽
s. XLV: Ex dictis colliges, verissimum esse, quod ipsct
Eripuitur Adversarius dylatetur, unum tantum . Rutduo faθa esse , quae molestiam & negotium secessunt. si quis omnes Romanos Pontifices ab errore contra Fidem excusare velit, nempe lapsum Liberii , atque Honorii ut ait. Venim lapsus Uberii nostrae senten. tiae de inlassibilitate Romani Pontificis non obest ;quia . . etiamsi Liberius formulae haereticae Arianae sub scripsisset, quod plurimi se ex gravibus fundamentis merito negant: tamen haee non fuisset definitio Pon. tificis ex cathedra Ioquentis, quia vi & metu extorta 'prout itemin latentur ipsi Adversarii, qui pro se adducere solein uia S - f verba in Epistola ad Solitarios: Porro Uberius se post: biennium denique se aut est, minisque moreis perterritis subscripsit. Sintuliter nobis non obost lapsus nonorri ; nam etitamsi geminas Epistolas, Monothelismi veneno insectas ad Minium Patriarcham CPlanum seripsis
set quod tamen, hodie eruditissimi Viri u negant .
cleri Gallic. L. Io. al. 1S. cap. z. 5. & 9 se Hune Iuberii lapsum Ionge prob ilius. commentitium. era. solidissimis rationibus cist ndit Stistingus , Socius Bollandianus in Actis SS. ΤΘm. I. Septembris e cujus sententiam hodie eruditulimI Viri amplectuntur. Dixt. Adversarios hunc textum A: pro se allem are. Est autem magnum dubium , utrum sit genuinus , vel hnius sancti Libris ab impetito. quodam intrusus, pro ut solide probat Stιltin rus cap. 8. ceterum. etiamn v nim esset, haes scripsisie S. Amano umi potuit hic Sanctus, qui tunc in dekrtis birebat, sparso ab Atiann is Libarii lapsu falso rum ' decipi. im Uustrissimus 'an. Baptista Bartioli, qui olim In Unuv-2tato Patavina M. canionum Professor, postea Episco
154쪽
De Romani Pontificis Insui ibystate asy
tamen hae literae non erant Bulla dogmatica, aut d finitio Papa'. ex cathedra loqueritis, ad omnes totius orbis Episcopos directa; sed erant literae privatae nam p. erant inscriptae seu directae ad fohim Sergium. a. Primum suerunt inventae & ex Scrinio Eceleum. Constantinopolitanae extractae tempore Concilii gene ratis V . . seu CPtani HIL id est . annis sere quadraginta post mortem Honorii Papae. s. De neutra Epistola, aliquid sciebatur Romae, excepto I xime quodam,
primam Honorii ad Sergium Epistolam j Honorii. et us Amanueusis erat. scripserat ad Sergiussi
Addo adhue aliquot alia exempla ad rem magis illum andam. Sic I. non fuit, tanquam res Fidei ab omnibus Fidelibus credenda. missum illud responsum RGregorio HL ad Nomyacium Episeopum Causa 32. q. Π n. I 8., in quo hic Ponti x dicit. licitum esse, ducere aliam Uxorem Viro, cui sua ob infirmitatem cor poris debitum reddere non valet; sed est Rostriptum ad casum propositum. Addunt alii & excusant Gregorium ill . dicendo , Dod loquatur de impotentia perpetua ac naturali , ipsumquo matrimonium ante eedente , sed post initum matrimonium detecta, quπι est impedimentum dirimeas, & matrimonium antea contractum irritum reddiderat: vel certe, quod loqua. tur de matrimonio valido quidem, sed into tantum .
pus MItriss iactus est, eruditistimam pro Honorio LP pologiam squam hodie elasissimi Doctores amplectu tur in lucem edidit, in qua solide ostendit, Honoriam Bee haereseos, nee malae me nomiae, aut nimiae indura gentiae in cauta Monotheletarum reum se Deisse, Epist iam ejusdem primam,sd Sergium scrIptam.fuisse a Mono-theletis cornustam , alteram vero. ex integro in iisdem eonfictani S: Ηc noeio affetam Sc.
155쪽
mos Papae , iusserimique iterum ordinari. quos For mosus orainaverat; led errarunt errore secti: quia exodio in Formo in jusserunt ordinari eos . quas ille M. dinaverat; de hoc facto peccarunt. non tamen dei, nitionem aliquam ediderunt aut decretum, quod o dinationes. ab Episcopo degradato,aut deposito factae. sint inetalidae. Imo non satis constat, quod ipsi su alui in privata etiam hac opinione. Saepe aliqua exo lio & passioue fiunt contra propriam auimi tentemtiam ς quia nempe impetus irae & odii praevalet m liori animi sententiae. vi. Quamvis Gissimis III. docuerit . uno coniugam in haeresin lapso, ditatui matrimonium, ait
rumque posse ad alias nuptias transire. Ianoeem Mur 1H. vero e. quanto γ de div.fio statuat coa-trarium : tamen neuter erravit in fide, quia haeo quaestio tunc necdum erat definita , nec illi Pon.
itfiees aliquid circa ilIam definierunt. sed uterque, tanquam privatus Doctor ad privatas literas respondit, quid sibi videatur probabilius. Ulide Innocentius Fe rariensem Κpiscopam , Iuris Canonici Docitorem, qui hanc quaestionam, tunc dubiam, proposuerat, laudat, quod in dubiis quaestionibus ad Sedem Apostolicam xecurrat. Deinde vero respondit, licet quidam ex suis Praedecetaribus aliter sensisse videatur, se tamen id non credere. Ex quo patet. i eutrum aliquid dein finivisse, sed tantum privatam suam opinionem retulisse. In Concilio postea Tridentino Sest . a can. 5.da definitum habemus, propter haeresin non ditatui matrimonium.
Hinc patet . illa solum Fidei decreta, seu desinutiones Papae ex cathedra loquentis esse, in quibus albquid ab omnibus Fidelibus ex Fide credendum. aut damnandum decernitur, ita, ut qui aliter sentiant,
156쪽
De Roma, Pont s Infallibilitate. x xa Catholica Fide alieni existant, & ab Ecesesia prae
cisi , anathemate aliisve similibus censurae formulis indicentur perecussi. Si nihil ejusmodi notarum adsit, etiamsi materies, circa quam locutio Papae versetur. possit ad fidem referri; decretum tamen non erit certa dogmatica definitio. At opponunt quidam ex Adversaritis: Haec restri. ctio infallibilitatis pontificiae ad solas Definitiones fides , est nova & violenta; imo hac ratione nulla diperpauca assignari poterunt decreta dogmatica , seu definitiones Pontificis ex Cathedra loquentis. R. cum doctiss. Petro Baeter o h), qui hoc objiciunt, debere
considerare duo. Primo ammadvertant, in utroque Evangelico textu, Matth. c. I 6. v. I 8. Et Luc. c. 2
v. 32. ex quo gemino insallibilitatem Papae, ex Cath dra loquentis, probamus promissiones Christi res e re fidem Petri, eui tanquam fundamento & centro unitatis omnes adhaereant. & quae fides Petri omnes ex praecipuo fine primatus si in ejusdem fidei Unitate confirmet, quod definitionibus efficitur. itaque solas ejusmodi definitiones pronussiones Christi respiciunt. & in his solis insallibilitas Pontificum require
da. Secundo cogitent, communem esse Theologorum
doctrinam , in ipsis generalium Conciliorum Actis solas definitiones fid i vim insallibilem habere , Ac ad
assensum cogere , si vel ratio definiendi. vel alia qua dam, Actis obiter inserta difficultatem facessant, aut averitate abesse videantur. Itaqueiatis mihi, ceterisque pontificiae infallibilitatis propugnatoribus est, fihoc privilegium iis decretis apoctolicis asseratur, ad quae promissiones Christi. & finis ac officium prima. tus Pontificii resertur; promissiones autem Christi &priis h) In Appendice de infassibilitate tantis. I. M-a7 . M
157쪽
T 2 Sectio II. immatus officium ac sinis ea solum Pontificia decreta respiciunt . quibus in controversiis & dissidiis circa fidem Pontifices fidei unitatem vindicare & custodira student. quod solis definitionibus proprie dictis. asse sum Fidei ab omnibus Fidelibus exigentibus, fit. cum
ob dirimenda dissidia. quid credendum aut condemnandum sit. expresse declarant, atque decernunt. Adversarii, qui vellent definitionis nomen indicatis com ditionibus nequaquam restringi, idcirco vellent. ut e ror aliquis in fide iacilius inveniretur, quo insallibilitas Romanorum Pontificum manifeste revinceretur.
Nostrae Sententia non obsunt viis Adversariorum Ratio-
on munt L Christiis in sua Ecclesia non instituit
V regimen pure Monarciseum , sed Ilisonarchic Pisi iocraticum , in quo Proceres cum Monarcha . id est , Episcopi cum Romano Pontifice pol statem regendi habent juxta illud Actor. Io. V. 28. , Spiritus S posuit Epi copos, regere Messiam : ergo in controversus Fidei decidendis fas est, ut Criudices Episcopi simul suum interponant judicium. R. i. Non negamus. Episcopos esse judices in controversiis Fidei a Papa definitis, sed in sensu f. XLIII. explic to. R. H. dist. ant. Episcopi cum Romano Pontifice teitatem regendi habent, subordinatam tamen Romano Pontifici, & talem, ut Papa non in omnibus de finitionibus suis necessario adhibeat jumium Episcoporum per orbem dispersorum, aut in Concilio conis gregatorum. Conc. ant. Episcopi habent potestatem regendi fine subordinatione ad Papam . aut ita, ut P,
158쪽
judicium exquirit. Nego ant. Hoc enim Adversariis probandum restat; imo contrarium positive probatur ex sensu & persuasione ipserum Episcoporum . etiam Gallorum. Saue ipsimet Episeopi, quando pro decisione quaestionis dubiae aut coiitroversae ut saepe fit ad Sedem Apostolicam recurrunt, non aliud petunt, quam ut Pontifex per se doceat, quid credendum, d finiatque, quid tenet dum sit . quin ulterius definiti nem Pontificis exciniane mi kiso st) examinare vesint,& judicium autho1 statis interponere. sic Galliae Episseopi in Epistola. ad Innocratium X. missii, petiere, ut declararet, quid ellet de quinque Jansensi propossitioniblis sentiendia m. Maiores musar, inquiunt in illa Epistola , ad Sedem oro'olicam referre solennis Ariolamor es, quem morem H in Petri M. nunquam de se perpetuo retineri pro iure suo postulat -- uuamobrem ηαμ tamus, Reatissme Pater, ut clara firmaque, de propossiss- num istarum squinque Iansenti sensu, prolata sentent a. cci Reverendar ime a senius, morti proximus , πω suum subjecit, ealinem omnem discutias μα Instant: Si Papa nihil sine consensa Episcoporiam decidere possit, facilius obtinetur concentratio ι 'ter Pontificem , & corpus Pastorum , sine qna non est A ma & stabilis pax in Ecclesia. Certe ea ui a trium C . pitulorum non potuit prius finiri, quam Episcopi cum Pontifice Vigilio , de hie cum illis concentraverit, seu consenserit. R. imo longe facilius & certius dicta eo centratio δt pax ac unitas fidei in Ecclesia obtinetur, si Episcopi sibi persuasum habeant, prout huc queplerique, aut plurimi persuasum sibi habuere , Pontia ficem in Definitionibus Fidei jam ante assensum Em- scoporum esse insallibilem. Turiae enim probe gnari, se esse obligatos, ut cum Pontifice in unam Fidei dominam
159쪽
nam eonspirent, facile consentient ejus Definitio. nibus; sicut defacto plerique semper consensere. Imo v promissionis Christi, qua Ecclesiam super
Petrum, ejusque Successores, tanquam sundamentum sumissimum, aedificatam semper duraturam. & in Fide indefectibilem fore promisit, fieri nequit, ut a d finitione dogmatica Romani Pontificis omnes rapiscopi seu tota Ecclesia docens suffragiis suis disesentiant. Cessaret enim S. Petrus, vel eius Suc- Successbr esse iundamentum Ecclesiae Christi, nec Christi Ecclesia huic suo fundamento maneret in aedificata contra expressum Christi promissum. Ergo nec summus Pontifex unquam solus in rebus Fidei a se definitis relinquetur . nec sine illo totus coetus Episcoporum aliter. atque ille, decernet; sed semper aliqui Episcopi una cum subditis quibusdam Fidelibus
perpetuo insistent, de inaedificabimtur huic sundamenisto, nempe Petro, ejusque Succetaribus , ac cum horum judicio consentient. Profecto vera Christi Ecclesia adhaesit semper semperque adhaerebit Cathedrae S. Petri, seu doctrinae Fidei, quam Petrus & Succeta. res ejus proponunt, ac docent: neque alia erit,aut esse poterit vera Christi Ecclesia, nisi quae huic cathedrae. unitatis Catholicae centro, adhaerescit, & adhaerebit. Oppon. IL Antequam Papa aliquid definiat, adhibenda ab eo est moralis diligentia in inquirenda rei veritate, interrogando etiam alios, tanquam Consiliarios: sed haec moralis diligentia melius explicatur . si plurium N praecipue eorum consensus expetitur, quieonstituti a Domino sunt regere Ecclesiam Dei, id est.
Episcoporum. R. Licet Pontifex possit, si velit, &interdum etiam valde expediat. Episcopos per orbem dispersos, aut in Concilio congregatos consulere de re definienda : tamen hoc non est ab blute neeessarium
ad insallibiliter definiendum. Infallibilitas enim non
est in praedictis consiliariis, sed tu ipso Pontifica, n
160쪽
De Romam Pontistris Infallibilitate. I sque Adve arii probare possunt, eam Pontifici a Deo
en omissam esse duntaxat hac conditione , si prius alios Episcopos interrogaverit. Ceterum Pontifex nihil solet definire. nisi magna prius adhibita diligentia. consultis Viris doctis , praecipue Cardinalibus, qui sunt ordinarii Papae Consiliarii.
Dices: nunquam sumus absolute certi, utrum Papa definiens omnes conditiones, ad insallibilem desinitionem requisitas, debitum examen Scriptura-xum & traditionum , consultationem , preces &c. adhibuerit: ergo nunquam sumus certi de insallibilitate alicujus Pontisciae Definitionis. R. nego anticum enim ex promissis Christi, & Traditione PP.
aliisque rationibus ostenderimus, Papam ex Cathedra loquentem esse insallibilem ; hoc ipso sequitur, nos esse sat certos de impletis a Pontifice conditioni. bus, ad insallibilem definitionem requisitis, quandocunque ex Cathedra loquitur. Deus siquidem sapienter suaviterque disponens omnia. dum finem prospicit, me dia etiam prospicit ad finem necessaria. Cum ergo ut probavimus insallibilitas summis Pontificibus,quando ex primatus ossicio aliquam fidei controversiam definiunt.ob Bdei unitatem servandam a Deo promissa sit; promissum etiam iuisse intelligitur, ne ipsis , cum definiunt , quidquam desit, quod ad definitionem edendam uecellarium fuerit. Eadem sane quaestio moveri posset, quoad definitiones editas in generali Concilio. Sicuti ergo, cum eduntur definitiones Concilii generalis. de conditionibus, ad infallibilem definiti nem necessariis , nemo Catholicus dubitat; ita & da summorum Pontificum definitionibus judicandum. Urgent : Si Papa non nisi cum consensu Episcoporum controversias Fidei definire potest, cessant Sectariorum cavillationes sugillantium, quod miraculosus quidam liatus tu corpus visibile Ecclesiae indu