장음표시 사용
161쪽
tribuitur. R. nego , quod tunc eessarent cavillationes Sectariorum. Nam aetne impugnant infallibiliatatem Ecclesiae dispersae & Conciliorum generalium psicut impugnant infallibilitatem Papae se solo. Ceterum semper ad insallibilem Spiritus sancti assistentiam recurrendum est . sive dicatur totus coetus Ep seoporum , sive Pontifex se solo insalii bilis; nam i fallibilitas semper superat hominum saltibilium eonditionem. Hinc etiam metus eorum retunditur, qui dicunt, rem plenam periculi esse, infallibilitatem indefiniendis fidei controversiis unius PontificisPersonae attribuere, qui ex aliquo praejudicio, aut sinistro assectu posset aliquando opinionem minus veram , quam in animum induxerit, veluti certum dogma definire.
Hi profecto , qui id timent, definitiones dogmaticas
metiuntur humano more; nec cogitant dogmata fidei esse rem divinam, & insallibilitatem Romanorum Pontificum divinis promissis , Petro lactis ac alSuccetares ejus una cum primatu traductis, inniti. divinamque providentiam variis & occultis modis posse efficere. & ne divinae promissiones sint irri-rao certo effecturam. ut, si qui Pontifices ex aliqua
praeoccupatione animi, aut sinistro affectu vellent aliquid , salsum definire, vel mutent consilium, contrariumque definiant, vel a definiendo impediantur omnino, vel contineant suam sententiam inter eorum decretorum limites. quae proprie definitiones non sunti
pon. LII. Papa potest errare in quaestionibus meri facti: ergo etiam in quaestione juris, seu fidei. a. Papa potest in alia peccata incidere v. g. sum' perbiae, avaritiae. luxuriae: ergo etiam in haeresin. s. Quod Ecclesia docens, hoe est, Papa cum conlausu Episcoporum sit infallibilis. scimus ex revelatione divina: ergo non solus Papa est insalubilis. R. ad
162쪽
o mmmi Ponti iris Infallibilitate. . I 7
primum: cranc. anti nego cons. & paritatem. Disparitas est; quia in quaestione puri facti, immediate a
Deo non revelati, nec cum jure connexi, Papa errare potest absque notabili damno Ecclesiae r neque Christus oravit pro Petro , ejusque Succetaribus, ne in aliqua quaestione meri salii errarent; sed tantum, ut eorum fides nunquam deficiat. Contra si in quaestione fidei & morum erraret Papa , ' evacuaretur oratio Christi, ac ipsa Ecclesia, deficiente Capite, plurimum perturbaretur. Ceterum haec o ectio ab 1psis Adversariis solvenda est in Conciliis aecumenicis, si dicatur: Concilia cecumenica possunt errare , in quaestionibus lacti: ergo etiam in quaestione juris.
adum: cone. antec. dist. cons ergo Papa potest
etiam incidere in haeresin, ut persona privata. Τranseat. Ut persona publica , & Caput Ecclesiae, quam do ex Cathedra loquitur. Nego cons. Rationem paulo ante assignavimus ; quia nempe innumerae perturbationes in Ecclesia orirentur. & promissa Christi quae se solum extendunt ad Hidem, in Petro ejusque Successbribus conservandam) non videntur impleri, si Papa ex Cathedra loquens erraret. Ad alium: Conc. antec. dist. cons ergo Papa non solus est insallibilis , attamen se solo infallibilis est. conc. cons secus.
nego cons. Non dicimus, quod Papa solus sit insallibi- .lis nam etiam Ecclesia sive dispersa. sive in Concilio generali congregata, si eum Capite, id est, cum Romano Pontifice consentiat, insallibilis est); sed dicimus,
ut Papa se solo insallibilis sit, id est, etiamsi no
Meesserit consensus Episcopo m
163쪽
Λ mmmm Pontifce ex Cuthedra laquenti V definiente non solo feri Iegitimo appellatio ad Concidium generale.
Appillatio in genere definitur a Iuris confestis, a minore judice ad majorem , rytione gravaminis, facta provocatio. In quaestionibus fidei & morum a Romano Pontifiee ad concilium generale nunquam a Catholicis appellatum suisse. constat ex historia ecclesiastica. quae id a solis haereticiis , usque paucii simis lactitatum esse ostendit. Primi suere Sreulo U. Pelagiani Episcopi octodecim. qui, oblata Zo- fms Papae fidei suae professione . id duntaxat ab eo eteibant . ut illam examinare digRaretur, & li erroneam in aliquo deprehenderet. id ipiis intimaret; Iecus se ad oecumenicam Synodum appellaturos sig-mificabant. Unde patet . horum haereticorum appellationem non absolutam, sed conditionatam duntadiat suisse. & ex titulo denegatae justitiae ab ipsis inte ponendam. Pelagianos audacia & fastu superarunt Saeculo XVI. Martinus Lutherus a Leone A , & Saecim D XvIlI. Pansient i a Constitutione Clementis XI. cuius initium, Filius. ad Concilium oecu- appellantes. Gesst Catholici multi dua Pomtificem Conciliis secumeniciSi mo= - , & le solo Iibilem esse defendunt, putruit, quamvis Id nunquam a Catholicis factum fuerit, a Pontifice ad generale Conoilium appellari posse. si deoreto Romam Pon ti-feis in quaestion ibus fidei & inorum univer His Eeclesiae consenstis nondum accessit; de quo si tussicinn- ter constet, tum vero talem appellationem v. g. 1ansentanorum ut illegitimam rejiciunt, & damnant. Pari modo existimant Galli, in rebus. ad disciplinam pertinentibus. sas sibi esse a Bullis Pontificum provocare ad Concilia oecumenica Per VPeuMinum,
164쪽
Certum est, harumappellatisnurn a Pontifieiis deiseretis , in materia etiam ad meram disciplinam speetante , nullum prorsias ita Ecclesiastica , ao Gallic na etiam historia exstare vestigium usque d initium Saeculi XIV. quo primum a Philippo Pulchro, Galliarum Rege, usurpata suit, quando a judicio Bonifatii
appellationem ad Concilium generale interpo fuit: in qua tameta adeo parum fiduciae reposuerat, ut
a Benedicto XI. & Clemente V. Bonifacii Succestarubus . instantil sine postularit absolvi G excommunic tione, quam vi censurarum Bonifacii se incurrisse haustinaniter verebatur. Nos hic potissimum impugnamus appellationes a Decretis summorum Pontificum in quaeltionibus fidei & morum ad suturum Conci..hum generale. & dicimus. : A Romano Pontifice, alis quid ex cathedra definiente,. non potest fieri. legitimλappellatio ad tale Concilium Prob. Z Authoritato Pontificum. S. Glastus FGPist. 13, ad Episcopos Dardaniae scribit: Cuncta permundum novit Ecclesin, quoniam - Sectis B. Petri Ao,.
soli jus habent resolvendi, utpote quod de omni Messa fas habeat judicanaei, neque euiquam is eius Beast ' rura, ruditio. Siquidem ad ilium δε qualibet mma parte C
nones appellari volatrint . ab illa autem nemo sta pellare: sermissus. Gelasium secutus est S. Molaur 1 8ad Michaelom Imperatore citans vecta S. Gelasii. Ini Concilio ata. 1418. m publilao dc generali Consistorio, nemine reclamante, promulgata fuit a Murtino V. Constitutio, ini qua haec conti bantur et
Nulli fas es msupremo Pudite , virilite: am lis Sede
seu PO nano. Pontifice, Q. Chri Psismo in terris. . t ire. aut illis; iudicium in cau' di et, quae tanquam maiorea ad ipsum. 9 Sedem Apost calicam deserendae fune, cidinare. Cumque Martinus. Papa Legatorum Paeoniae petiti hann aere nollet, qui petebant damnari libellum sis Furis v erib i iidem Legati appellationem in Con '-S 3, i liunt
165쪽
lium lacturos se minati sunt. At Pontilax flere 3ns is
hanc ipsam Constitutionem, de non appellando a Papa ad Concilium, ostendit; quibus auditis illi ab ausu deinstiterunt. Hur II. sub poena excommunicationis, ipso
facto incurrendae, quascunque appellationes a summo Pontifice damnavit in conventu Mantuano an. IASy.
per Bullam ExZerabilis. An. 1483. Sixtus IV edito diplomate Constitutionein Pii Il. confirmavit. illis anathema dicens qui a Papa ad Concilium appellant. Quae
Sixti Bulla teste odorieo Raynaldo in Annalibus E clesiasticis ad annum i 83. jussu Ludovici XI in Gallia
solenniter suit promulgata. Prob. II. Authoritare omnium sere Doctorum totius orbis Catholici, tum Τheologorum, tum Canon, starum,qui appellationem a RomanoPontifice ad quemcunque alium rejiciunt, tanquam Ecclesiae maxime perniciosam , ac veluti discordiarum Seminarium S cerdotium inter & Imperium. Prob. IIL Ratioue theologica. Ex una parte Pomtisicis, ex Cathedra loquentis, definitiones sunt insallibiles jam ante assensum Episcoporum , ut ostendimus Position. XV. & seqq.; ex altera parte Pontisex est supra Concilium etiam generale, ut sequenti seu ultima Positione ostendemus: ergo a Pontifice, aliquid ex cathedra definiente,non potest fieri legitima appellatio ad Concilium generale. cons. patet; quia si sententia Pomtificis est insallibilis, imprudenter & impie ab ea fit appellatio ad alium judicem: imo neque fieri potest, quia Papa est supra Concilium etiam generale, & appellatio locum non habet, nisi a Iudice inferiore ad superiorem , ut patet ex ipsa appellationis definitione ad initium hujus gphi indicata.
Opponunt Appellantes: Decreta Papae, si promulgarentur & observarentur, saepe turbas in regno cierent : possent esse injusta, & a veritate aliena &c. ergo Respublica necessario debet habere medium ad conser
166쪽
o Romam Pons scis Infallibilitate. Isr
v dam tranquilli atem publicam, nempe appellationem a l Conci um generale. R. ρο dico: Decreta Romanorum Potirificum in quaestionibus Fidei & Morum, si illi ex cathedra loquantur, esse irreformabilia justissima & salictissima; neque a Catholica veritate, sed ab haereti timendas esse seditiones. Dices: Jam a primis Ecclesiae Saeculis aliquando, M procurandam Ecclesia tranquillitatem, volentibus Imini peratoribus. Definitiones Pontificiae de novo examinal tae sunt. S, c,ut alia taceam. in Concilio Chalcedonen- si iterum discus, est quaestio de duabus in christo naturis. quam Leo jam deciderati: ergo appellatio a Papa ad Concilium generale legitime fieri potest. R. dist. l ant. examinatae sunt examine curioso, & excIusis Legatis Pontificiis. nego. ant. Uide Postionem XX. Examinatae sunt praecise examine instructionis & confirmationis , & quidem consentiente Papa & praesentibus ac praesidentibus ejus Legatis. Conc. ant. & nego cons. ac suppositum,quod haec sueritappellatio proprie dicta. Nam appellationis stricte talis tribunal penitus sejunctum est ab eo Tribunali, a quo provocatur.
Papa est supra Concilium etiam Generiae
l Ut haec Positio rite intelligatur,notandum, eam loqui de Papa indubitato seu tali, cujus electio certoi legitima fuit initio, aut qui saltem posua ab universalita clesia, absque notabili aut probabili contradictione, acceptatus fuit in nullam manifestam haeresin thi cidente. Omnes enim admittunt. in his duobus casi-l bus Rc manum Pontificem Concilio generali subjici.
l l . Si est Papa durius, hoc est, si sit rationabile dubium,l utrum sit valide electus, aut per subsequentem Eoel l sae acceptationem legitimus Ponti sex factus , v. g. si, duo elem essent Pontifices in discordia cardinalium.
167쪽
ita,ut prudenter dubitari posset de elections nutusque.
Etenim si in tali casu Concilium generale Pontifice suis perius non esset. Ecclesiae non spisset bene provisum a Christo, quae nullum haberet medium tollendi schisma, ignoraretque, Cujus potissimum sententiam in rebus fidei & morum sequi deberet. II. Si Pontifex, ut pedisona privata , exterius & palam cum pertinacia tueretur errorem in fide; quia hoc ipso desineret esse membrum , multoque magis Caput Ecclesiae ; taque Conciliorum authoritati, non secus ac alii haeretici, subjiceretur. Dixi, ut Persona privata; ut publica enim persona, atque ex Cathedra loquens, ob promissiones Christi. Petro ejusque Successoribus factas , haeresia docere non potest cui in Position. XV. & seqq. oste debamus negamusque casum esse possibilem. Extra hunc geminum casum Romanus Pontifex omnibus Conciliis etiam generalibus, superior est, ita, ut nullum Concilium quantumvis generale eum jud, care, deponere, aut alium jurisdictionis actum in eum 'dem exercere possit. Prob. I. authoritate S. Scripturae. Christus Matth. i 6.ait ad Petrum : Tu es Pet, us 9 super hanc petram aedi abo Eccissam meam. Ergo Petrus & ejus Succotares Romani Pontifices sunt fundamentum Eccle-sae; prout Galli aliique Adversarii Catholici nobiscumagentes de Primatu Papae docent, & latentur: ergo multo magis sunt fundamentum Concilii generalis, quod solummodo repraesentat universalem Ecclesiam. Atqui si Papa est fundamentum Concilii generalis.est e tiam isto superior quia landamentum in domo idem est. quodCaput in corpore Princeps in Republicp. Confran. illa verba, super hane petram aedificabo Ecclesum meam. vel dicta fuerunt Petro, ut ab Teclesia distincto, velut Ecclesiam repraesentanti , aut cum Ecclesia conjuncto, ita, ut promissio ad totam Ecclesiam dirigatur s primum; ergo Petrus vel ejus Successor Romanus
168쪽
o Romani Po rti si Bisalsibilitate. 353
Ponti sex independenter ab Mesesia est fundamentum,& Concilium a Papa separatum, tantum valebit quam tum domus, a fundamento divisa: si secundum ; ridi- 'culus & nugatorius esset sensus : idem enim est si Christus dixisset: Fundabo Ecclesiam meam si per Ecclesiam; nam Petrus, repraesentans Ecclesiam. nil aliud est, quam Ecclesia in Petro repraesentata, & Petrus com junctus cum reliquo Ecclesiae corpore est ipsa universalis Ecelesia. Prob. α ex ipsis Conciliis generalibus , quae non raro declararunt, se revereri Romanum Pontificem ut Caput Concilii. Sic Patres Chalcestonenses in Relatione ad S. Leonem Papam de gestis in Concilio Chalcedonensi dicunt: GuUM Patribus in Concilio congregatis tu quidem,sicut membris, Caput properas. Atqui Caput non solum membris seorsim sumptis. sed toti corpori praeeminet: ergo similiter Papa non tantum Episcopis seorsim sumptis . sed omnibus in Comcilio congregatis superior est, & cum potestate pra est. In Horentino , ut diximυη g. XXm . . definitum est, Romano Pontifici, in B. Petro , postendi regeη-di re gubernandi universalem Ecclesiam a Christo Domino plenam potestatem traditam esse. Quomodo autem Pontifici plena potestas tradua est, si Concilio incum e- 'nico subjicitur ν An Rex . qui Statibus sui regni subjicitur in Senatu congregatis , plenam dici potest ham in ibere potestatem, regnum gubernandi ' Phrro nota dum est, per verba illa morentini: Qu/madmodum etiam in gestis incumenicorum Comiliorum , re i fueris C nonibus continetur , Authoritati Pontificiae non figi cer, tos limites, ut Galli contendunt, neque modum pra
scribi, quo Papa Ecclesiam regere, & Canonibus su jectus esse debeat: sed cecumenica Concilia , sacro que Canones in testes vocari, quod Romani Pontifici. praedicta plena potestas. gubernandi universalem E
elesiam, ex institutione divina Christi competat. Ao
169쪽
ut aliorum generalium Synodorum testimonia in rem
nostrain taceam, in Lateranensi V. Leo X. Sess. II. Conltitutionem edidit, sacro approbante Concilio, ia. qua dicitur: Cum solum Romanum Ponti em, pro tempore ex: lentem, tanquam authoritatem super omnia Conci- Iia hibentem nedum ex S. Scriptura tesimonio . dictis Dinctorum Patrum, ae avorum Romanorum Ponti cum, eti Praedecesorum nosi orum . Derorumque Canonum
decretis. sed propria eorundem etiam Conciliorum confessione manisse constet. Praelecta fuit Concilii Patribus naee Cotistitutio , quaesitumque, num Patribus haec placerent' Et omnibus placuerunt simpliciter, inquiunt Acta,
excepto unico, qui dixit, sibi non placere revocationem illorum , quae originem habuerunt a Balileensi Concilio &c. Sed hujus unius renitentia non erat cumranda. Ergo in Lateranensi V. si non definitum, saltem sancitum & declaratum est . quod Papa authoriatatem supra omnia Concilia etiam generalia habeat. Atque hoc praecipuum . nulla solida ratione enervandum censeo esse argumentum. Hoc enim Concilium fuit vere oecumenicum . convocatum ab habente
legitimam potestatem, nimirum Julio lI. praesederunt ipsi Pontifices Iulius il . . eoque demortuo Leo X. Invitati sunt omnes Episcopi totius orbis : sufficiens Patrum numerus huic Concilio subscripsit . nimirum praeter Abbates & generales ordinum. Cardinales &Episcopi ri ., qui Basileensium Episcoporum numerum longe excedebant: acceptatum fuit ab universa Ecclesia, atque etiam a Ludovico XII. Galliarum Rege , tanquam verum, legitimum. & cecumenicum
agnitum, abjecto Pisano conciliabulo , ut patet ex Sess. 8. Ipsi Galli renuntiaruut in hoc Concilio appe, lationi factae tempore Julii II. ab hoc ad aliud coneblium , tanquam omnino illegitimae. Prob. ML Ex celeberrimo illo axiomate, in sacris Canonibus adeo decantato : Sumniis Sedes id est, R mana
170쪽
o Romani Pontiscis Infallibilitate. 155 mana a nemine iudicatur. Unde ipsi Galliae Episcopi,
olim a Carolo M. ad causam Leonis III, quorundam, criminum falso accusati, dijudicandam in Synodo evocati, uno ore contestati sunt, se judices Papae esse non posse. Nos, inquiebant, Sedem Apostolicam . quae est Caput omnium Ecclesiarum, judicare non audemus; nam ab ipsa nos omnes , Vicario stio judicamur , tria
autem a nemine judicatur , quemadmodum antiquitus mor M.
fuit. Leo vero summus Pontifex sacra Evangelia amplexus, ambonem conscendit in Basilica S' Petri, &coram omnibus Ordinibus palam juramento se pur- gavit, ut resert Anastasius Bibliothecarius. Porro ratio- nem . cur Romana Sedes a nemine judicari poisit, a
fert III. can. Io. istam: In Romana vero
Ecclesia aliquid speriale constituitur, quia non potes recursus ad Superiorem haberi. Posset autem recursus ad Sinperiorem haberi, si Concilium generale foret Romauo Pontifice superius. Prob. IV. Multiplici ratione Theologica. I. a sententia Papae definitiva non licet appellare ad concilium generale, ut 9. XLVll. probavimus: ergo Papa non est subjectus Concilio generali; secus enim ab ipso tanquam Judice inferiore, leotima appellatio fieri posset ad Concilium generale, t quam Judicem superiorem. II. Concilia generalia etiam illa, quae ab ipsis Pontificibus, vel de eorum consensu sunt celebrata , & quibus Legati Pontilicii interfuerunt, errare possunt, & turpiter errarunt. Ergo alteri subjecta sunt, qui errores emendet. Atqui hic non est alius, quam Romanus Pontifex, a quo ipsa Concilia petunt confirmationem. Ergo is est superior Conciliis etiam generalibus. Prob. ant. Ut enim nihil dicam de Conciliis, quae, praeter Romani Pontificis consensum, conis
gregata sunt, ut Trullanum , CPolitanum sub Copronymo A. 75q. quibus Legati Apostolici non interiae. runt, errarunt etiam Ariminense, Ephesinum II. .