장음표시 사용
171쪽
Francosordiense sub CaroloΜ.circa cultio imaginum. ae Basil nis sub Eugenio IV., quamvis Romani Pontifices ad ea Legatos suos miserint. III. In quaesti nibus theologicis, praesertim iis, quae ad jus divinum spectare videntur . adhaerendum est communissimae &antiquissinae sententiae , pro qua solida pugnant Auctoritatis sacrae & rationum momentaia Atqui talis est se itentia illa, quae docet, Romanum Pontificem ense Conciliis etiam generalibus superiorem. Inprimigest communi flma. quia, exceptis Gadis Theologis . iisque non omnibus, & exceptis iis, qui hac in re Gallos imitari student, reliqui catholici orbis Doctores ae Theologi serme omnes illam tuentur, quamvis nubia peculiari Ecclesiastica aut Politica lege adigantur . Iiberrimumque sit illorum judicium. Nemo autem mhi sacile persuadebit. Nationes omnes caecutire. Dini in est antipιissi'MA Opposita enim sententia ante inbtium Saeculi XU. sive ante tempora magni schismatis. quo tres eodem tempore . nem de Gregorius ML am uis XXLIL , & Amrictus XHL. de Papatu contendebant, incognita erat in Ecclesia Latina, utpote quam Tl ologorum nullus ζGraecos Schismaticos post tempora Photii & sursi, aliosque haereticos exci- Pio , quorum authoritas hac in re omnina nulla ex antea tradiderat. Iamin Gerson, Cancellarius' Academiis Parisinae, novae hujus opinionis aut fabricator . aut saltem strenuus propugnator L, de Potestatu Seelesse Consideri I a. scribit: Ante celebrationem
Sacro linatae hinus ConstantisUs Synodi, pc occupaverat
mentes furimarum Iiterorum magia quam siteratorum illa
traditis nempe quod Papa sit inlallibilis , & supra
CGntilia, etiam generalia), ut oppoflorum dogmatiza-'ων filbet de has tua pravitate vel votatus , vel damnatus. Ceterum pro communissima & antiquissima hae sententia pugn/re solida authoritatis sacrae & rationum
auorneuin, ostendu't probation eS nostrae ; sicut viacissim
172쪽
Essim infirmitas urgumentorum, quae Adversarii pro se & contra nos aflerunt, patebit ex solutione objejectionum.
ponunt L Authoritatem S. Scriptum. Chrbitus Matth. 13. , generatim praecipit: Si te non audierit stater, qui in te peccavio die Ecclesiae: quod s siccisam non audierit, sit tisi scut Ethnicus est
Publicanus. Atqui etiam Petrus , vel ejus Successor, Romanus Pontifex, frater est, qui peccare potest: e go etiam ex Christi lege ad Ecclesam . id est, ad R ,ctores Ecclesiae , sive Episcopos in Concilio generali congregatos, deferri & puniri potest. Ita Gerson, cita mala, . &alii. R. Sensus objeAi textus est : Si peccaverit in te frater tuus , dic Eerismi, hoc est . Praepositis ac Praelatis raclesiae , uti Episcopo, Papae , aut Concilio
cum Papa unito. Si nempe peccaverit Diodcesanus. Ec correptio privata non susscitat, deserendus est ad Episcopum. Si Episcopus p ccaverit, deserendus est ad altiorem potestatein , uti ad Archiepi copum aut Patriarcham. Si summus Pontifex peccaverit, ad altiorem in torris deferri non potest; sed si nullae monitiones & adhortationes proficiant, judicio Dei est relinquendus, rogandusque Christus, ut Uicarium situm corrigat. Certumque est . Deo curae sore salu- tem suae Kcclesiae : unde Deus talem Pontificem, qui niteretur destruere Ecclesiam , vel converteret, Vel per mortem de medio tolleret. Ressti etiam eidem posset, scut Pacuus restitit Cephae ad Galat. a. v. II. m . Imo si Pontifex caeteroquin certo legitimus, & de haeresi non suspectus , sed continua &
173쪽
non emendata vitae licentia, vel perversa aut negligenti gubernatione gravissimum Ecclesiae scandalum. seu damnum asserret, congregari posset, vel etiam deberet Concilium generale, ut ipse Bellarminus L. r. de Conciliis c. q. admittit: quo ille certius efficaciusque communi totius Ecclesiae voce de cohortatione emendaretur. Itaque poterit Pontifex ab 1fiserioribus quoque , debita tamen cum caritate ac reve
rentia, sui ossicii admoneri , & positis quibusdam
regulis ad morum emendationem vel regiminis reformationem dirigi : non tamen posset Legibus, vel praeceptis stricte talibus a Concilio ad id obligari &cogi, aut inobediens puniri vel deponi; sicut Rex vel Monarcha , quantumvis vitiosus & noxius Rei. publicae , a suis subditis deponi, aut puniri nequit rsed deberet precibus & supplicationibus, ut dixi. emendatio Papae siquidem iste casus emergeret Deo commendari. & ab operibus ejus malis abstineri; de cetero tamen ei, tanquam Ecclesiae Capiti. reverentia &obedientia praestari juxta monitum Christi Matth. 23. : Super eathedram Mossis sederunt Scribaere Phariseri : omnia ergo, quoeeunque dixerint vobis, ser- sate re facite: secundum opera vero eorum nolite facere. Ratio est, quia Pontifex summus Superiorem se non habet, & de nullo crimine, excepta haeresi, ab E elesia judicari potest. Unde Innocentius IV de Co secratione Pontificis ait: In tantum mihi Fider necessa. ria es , ut . cum de ceteris peccatis Deum iudicem habeam. propter solum peccatum. quod in Fide committitur, polymab Ecclesia iudieari. Denique ex Adversariis quaero :Quis errantia Concilia generalia, Ariminensia, taphesina latrocinalia &c. correxerit; si supra Papam
sunt Ex his liquet, verba illa Christi: Si te non a dierit stater peccans, dis Maestur, non esse intelligen,
174쪽
De Romani Ponti cis Infallibilitate. 15oda de Pontifice peccante. Potuit enim Christus generatim dicere : s sevcaverit -- frater tuus - die Eessor, quin exprimere & explicite addere debuerit hanu exceptionem : nis sit Iupremus mea Achsar Rector. Hoc quippe ultro subintelligitur. Immo supremus Rector. seu Pontifex Fratris nomine non intelligitur. Quamvis enim natura frater i ster sit, & ut Episcopus Fratres Episcopos habeat, potestate tameu& dignitate Vicarii Christi communis est omnium Fidelicim Pater. Aut num recte Laicus vel Sacerdos Episcopum fratrem dicit; etsi iste , ut homo , vel ut Sacerdos, stater etiam Laici, vel simplicis Presbyteri appellari queat. Paucis; nisi Adversarii aliunde ostenderint, Romanum Pontificem subjici Ecclesiae. in quem illa proin pollit animadvertere, frustra ex alutato textu , peccaverit in te frater tuus se die Ecclistae , evincere conantur , Papam subbectum esse Ecclesiae m ve Concilio generali cn . Inflant. in Missali antiquo in Missa seriae tertiae post Dominicam tertiam Quadragesimae Evangelium
de fraterna correctione hoc modo legendum inveniatur : In isto tempore res iciens Iesus in discipulos suos dixit Sim oni P e tro: Si peccaverit in te frater tuus si te non audierit; die Eleliso . Ergo etiam Petro , ' ejusque Succeitaribus superest altius tribunal Ecclesiae. ad quod suae potestati inobedi tes deserri possint. Neque dicas . correctam postea esse jussit Clementis VIIl. & Pauli V. hanc Misalis Romani lectionem in
hunc modum: dixit JUus discipulis fuit . f pe
ea verit in te frater tuus m. Sed haec correctio videtur praecise in gratiam Romanorum Pontificum facta , ne altius tribunal, cui subjiciantur, debeaut agnosce
175쪽
bore. R. Miror tam frivola argumenta in tanti momenti ab Adversariis adferri. Quasi vero S. Scripturae textus hebralaus & graecus, consensusque divertarum i atinorum exemplarium de citato Matthari. loco in Polyglottis. & alibi non superesset, qui j stillimain illam antiqui Missalis Romani correctionem ad oculum demonstrareti Interim S. Matthaeus -- mediate ante haec verba, si peccaverit in te frater tuur . nec hoc praeceptum a Christo datum esse Petro, nec datum esse Apostolis singillatim asserit; sed solum initio totius capitis verL I. memorat, in illa hora rueres se discipulos ad , dicentes: quis putas, major est in regno coelorum. Postea Christus in continuatione sermonis denique v. 15. simpliciter pergit: peccaverit in te frater tuus &c. Unon. IL Facta Consiliorum Generalium. Conciliam CPlanum III. damuavit Honorium Papame ergo Concilium generale est supra ripam. R. dist. antidamnavit Honorium vivum. & actu Papam. negoanti jam diu desunctum. conc. Inprimis damnavit Honorium, Maudo non amplius erat Papar ergo ex hoc facto non probatur superioritas Concilii supra P pam. Deia vel Concilium conjunctum cum Aguia ne Pontifice tuae regnante , & cum hujus consensu damnavit Honorium , vel sine hujus consensu ' Si primum: cessat Status quaestionis; quia non est quaestio , utrum Concilium cum Papa comunctum sit supra Papam. Si adum: Concilium fuit destitutum sustidiente authoritate. & hoc factum suit illegitimum, adeoque ex eo probari nequit. Concilium esse supra Papam. Et profecto non desunt Viri nostra aetate eruditissimi,qui Honorium non solum ab haeresused etiam ab Omm culpa in supprimendo Monotheluiuo Q
176쪽
immunem, proin ab Orientalibus Episcopis in mem rata Synodo injuste damnatum esse, contendunt.
Inflant: Concilium Pisemum deposuit Beneditium XIII. & Gregorium XII. Eundem iurisdictionis actum in eosdem simulque in Ioannem XXIII. exercuitCoi cilium Constantiense: ergo Concilium generale est supra
Pontificem. R. conc. ant. dist. cons. est supra Pontificem indubitatum, & certo legitimum. nego cons. est supra Pontificem dubium. cone. consΤempore diuinturni illiusSchismatis erat dubium,quisnam ex duobus vel tribus . qui de Papatu contendebant, sit verus &Iegitimus Pontifex Dices: Eugenius erat verus & legitimus Pomtifex : & nihilominus a Concilio Basileensi inter cujus Patres eminebat Ludovicus Alamannus Cardinalis A latensis, Vir teste AEnea Sylvio, postea Pontifice sub nomine Pii II., sanctitate & miraculis clarus) solenniter suit depositus: ergo Concilium generale est supra Papam etiam certo legitimum. R. D positio haec Eugenii N. . a Basileensibus tentata. fuit ausus seditiosus , invalidus , non solum a Concilio Florentino . sed a tota posteritate reprobatus. Quod attinet Ludovicum Alamannum Cardinalem, potest esecusari per bonam fidem , qua hoc secit, firmiter sibi persuadens, in Concilio Constantiensi esse decisum,tanquam rem Fidei, quod concilium sit supra Papam. simulque existimans, turbulentis illis Ecclesiae temporibus ad pacem Ecclesiae restituendam expedire, eligere alium Pontificem, nempe Amadeum Sabam diae Ducem, ex Duco & marito Eremitam factum,& Uirum ceteroquin piissimum, sub nomine Felicis V.; quamvis in hac sua opinione errarit. Nam etiam Sancti saepe errarunt in rebus magni momenti, saltem materialiter & bona fide; sicut S. Cyprianira S. Stephano Papae vehementer restitit, erronee pMinus , sententiam S. Stepham de non rebaptizandis iis,
177쪽
qui baptigati sunt ab homine heretioo , esse salsam.
Ceterum , quae Ludovicus Basileae perperam egerat. , seria poenitentia expiavit . ut testantur Spontanus .
mimiarg , & alii apud Bollandistas ad diem 16. Mintembris. Praeterea Felici V Antipapae persuasit, ut Nicolao Q, qui Eugenio IV. successerat, se subjic ret: ipsoque L dovicus in pratiam rediit eum Nicolaci V. logitimo Pontifice. Urgent: Concilium Constantiense Seis. 4. & s.
decrevit, concilium esse supra Papam: ergo. R. dirianti osse supraPapam dubium, cono. supra ripam cerinto legitimiun. nego. Accedit, quod haec decreta concilii Constantiensis a nullo Pontifice legitimo su rint approbata. adeoque non habeant vim Legis. Nequa dicas cum Natali Alexandro r Concilium Coninstantiense in Sess. s. statuit, Papam obedire debere mam datis hujur Synodi Constantiensis ρο cujuscunque est riur Concilii generassis: ergo loquitur non tantum de casu Schismatis aut Pontificis dubii, sed de quolibet eata pol sibili. R. dist. anti ut prius. Statuit, Papam
dubium obedire debere cujuscunque alterius concilii generalis mandatis. conta Papam certo Iegitimum nego. concilium hoc tantum statuit . ut Papa tenea.
tur mandatis hujus Synodi re cujusevnrue alterius Concilii generalis legitime congregoti super pra missis , seu ad ea pertinentibus factis re faciendis m. Ergo tantum statuit. Papam debere obedire concilio super praemiβε, hoe est, in casu praesentis Schismatis, cujus medela in hoc eonciliis quaerebatur. Atque hoc ideo statuerunt PP. Constantienses . quia , cum Schisma . quod jam ante
concilium Constantiense per o. annos duravit, a Pisana Synodo extinctum non esset. timebant, ne
ipsum quoque conellium Constantiense similem sortem experiretur, &.Schismate necdum finito dissolveretur: proin statuerunt, de declararunt, Pontifices dubios
non tantum Syaudo constantiensi, sed cuicunque ab
178쪽
De Romani Pontificii Infallibilitate. x6ateri concilio generali, hac in causa sortassis aliquando
At reponit Natalis AIex der, & ait, Synodi Constantiensis Decretum complecti non tantum odo ca. sum exsirpationis Schismatis, sed etiam reformati nem Ecclesiae tam in capite , quam in membrit, & ea, quae ad fidem spectant, ut liquet ex Sess. q. Ergo. R. I. haec verba : Θ reformationem Melesor in capite Gin membris, item verba ad sdem &c. desiderantur in multis exemplaribus Concilii Constantiensis. R. H. omi illa , non Concesso , quod genuina sint citata verisba , ea iterum intelligenda sunt duntaxat de tempore Schismatis . seu Papae dubii. Nam illa verba: Θ' reformationem Ecelestae in capite V in membrir, Synodus non distinguit ab exstirpatione Schismatis. Uno enim contextu ait, quod Papa obedire teneatur in his, quae pertinent ad exstiryationem Schismatum . Gad generalem Ecclesse Dei reformationem in capite F in membris. Nimirum hoc decretum respexit reformationem E elesiae tunc temporis necessariam, ut ii, qui se Pontifices gerebant, cum tamen, quisnam sit verus Pomtifex , dubium esset, in ordinem redigerentur , &reformarentur. Similiter ad Schismatis tempora r ferenda quoque sunt verba: In his , quin yertinent ad fidem. Nam jam praecedens Concilium Pi a1rum Gregorium Xll. iu Benedictum XIII. nolentes compar re in Concilio, ad tollendum Schisma congregato. de claravit haereticos, quia isti Pontifices dubii, nolentes in bonum Ecclesiae abdicare Papatum, habebantur suspecti de haeresi ; quasi articulum unam. Rom, Catholicam Messam non crederent, vel Ecclesiae unitatem aut, sanctitatem in moribus ac d ctrina non curarent. Hinc Petrus AIliacensis. qui temtiae. Sessioni Concilii Conmmtiensis praesedit, hanc. propositionem octavam habet e In eou pro dicto. dum
179쪽
ret , Pastam tanquam hareticum ει Schisematicum condemnant PP. Constantienses, dictam condemnationem D sam ae canoni, am fore similiter asserunt. Igitur Concilium Consta alienis. ut viam sibi sterneret ad deponen, dum Ioannem XXIII. nisi sponte ipse Papatu ced ret , declaravit, Papam tempore Schismatis obedire debere Concilio Generaai in his, quae pertinent ad fidem, ut, nisi obediret, eum haereticum declararet Ceterum , etiamsi Decreta Sess. q. & 5. Concilii Constantiensis loquerentur etiam de Papa certe legitimo , nostrae sententiae non obessent; quia illa deinereta a nullo legitimo Pontifice fuere confirmata . proin vim Legis non habenti Nam Martinus V. ad finem hujus Concilii, nempe Sess. gr. legitime electus solum approbavit ejusdem Concilii decreta Conciliar ter facta, id est, more in aliis Conciliis recepto , pra missa matura deliberatione, auditis rationum momemtis ac collatis libere suilragiis, plena omnium Episc porum consensione concordique judicio statuta & definita ; prout ipse Martinus V in Sess. s. seu ultima expreta significavit. Atqui decreta illa Sess. 4. & s.
de Superioritate Concilii Generalis supra Papam, non fuerunt facta conciliariter, sed admodum tumultuaris.& pluribus renitentibus Concilii Patribus; prout patebit legenti f historiam hujus Concilii. Nam D ereta illa ab iis solis , qui prius adhaerebant Poama XXIII. concepta erant. & iis aliae duae obedientiae
Gregorii XII. & Benedi, XIII. hoc est, ii, qui his
duobus adhaerebanu vehementer se opposuerunt.Hinc etiam in camera paramentorum Palatii Constantiemss ante Sessionem V. protestati sunt Cardinales, quod duntaxat propter scandalum vitandum ad Sessionem
irent, non vero antino consentiendi iis, quae audium Tant
p) Vide praeter alios Sardagna Tom. HL p . 1 b
180쪽
. De Romani Pontillati Infalsiinsitate. 16s. Nint, in ipsa statuenda esse. Atque ideirco Decretum Seisionis V. ab Episeopo Posnaniensi lectum suit, cum illud promulgare detrectaret cardinatis ZarabeIIa Fl
t Addo quaedam argumenta reflexa. I. Teste ipso Gersone Martinus V. duobus ante finem Concilii
mensibus in pleno Consistorio Bullam q) publicavit,
qua prohibet, ne a Papae judicio ad Concilium Gene. Tale fiat appellatio : atqui haec bulla suisset ridicula,& contradictoria ipsi Martino V. , squidem hic Pontia fer Superioritatem Concilii supra Papam eerto legit, mum approbasset. Nam si Concilium est superius Pa-
PR, utique a judicio Papae appellatio seri potest ad Concilium; cum a judicio Judicis inferioris licitumst appellare ad judicem Superiorem. II. Ex hacMa tini V. bulla denuo colligitur, PP. Constantienses in Sess. q. & s. haud definiisse , Concilium Generale niseris & etiam extra casum Pontificis dubii, aut in manifestam haeresin incidentis esse supin Papam; secus non permisissent, dictam Bullam publicari. III. Neque petiissent.confirmari Concilium Constantiensea Papa , siquidem credidissent, Papam certo legit, mum , qualis erat Martinus V., inferiorem esse Concilio ; eum utique acta Judicis superioris non indigeant confirmatione & approbatione a judice inseris ore obtinenda. IV. Si Concilium Constantiense universim superioritatem Concilii Generalis supra Papam defendisset, & Martinus v. hoc approbasset. non fuissent ausi plerique Theologi cum S. Antonino &Cardinale Turratremam post Concilium Constantiense, eui hic Cardinalis ipsemet intersuit, defendere &publice docere superioritatem Papae supra Concilium