장음표시 사용
341쪽
Commentarius in regalaesi is trorandi illam amovisse praesumitur. l. mertis II in princ si pro M. Ejusq; generis plura, quae ad hujus l. interpretationem faciunt, in L semper in obscuris.ρ p. h.t. prolixius exposita sunt. Quibus evidentius declarandi pr senti hoc addere libet, quod dissicilis ista quaestio, utrum videlicet is, qui,cum Titium t interficere vel 4let, Sejum occidit, ordinariat Corneliae desicariis poena plecti debeat ex fundamento hujus regulae potissimum a plerisq; turis interpretibus decisa sit. Ut autem momenta hujus quaestionis plana ac perspicua magis evadant, operae precium facturus videor, si&textus rationes, quibus in utramque partem illa diste-ptatur, in medium duxero. Etenim sunt, qui poenae ordinariae hoc casu locum esse assirmant: nec desunt, qui illud negant. Qui homicidam ejusmodi ordinari l. Corneliae de sicariis poena plectendum esse contendunt. hi praecipue nituntur textu Leum qui nocentem S. . si injuria.=p. de iniur ubi Paulus refert, injuriarum teneri eum, qui putans me L. Titi 1um esse, cum sim Gajus Sejus, injuriam mihi facit: qudd certus ego sim, licet ille putet me alium esse quam sum. Quam ob causam Ulpianus etiam in .s. itabo dem it ait, neminem' in σjuriam facere posse, nisi qui scit se injuriam facere, etiamsi nesciat cui faciat. Eodemq; facit textus in scientilam. i. .pen .sup ad L Aquil ibi idem Pinius scribit , I Aquilia teneri eum, qui cum
342쪽
vesterius succedit, jure ejus uri debere. Ergo si quivis successor, t sive singulatis siti sive univer-ralis, in re, quam accipit, aliud jus non consequimur, quam autor ipuas habuit. Unde fundus.7u servus fuit, cum servitutibus transit de si forte fundo servitutes debebantur, qui traditus est, cum jure servitutum debitarum transfer
Verum pugnare cum his non pauca injure nostro videntur. Primum namque e potissimis objicitur' .nones novum. d up. de acquir.rer δε- min. ubi Ulpianus refert novum non esse, ut qui dominium non habet, alii dominium praebeat. Idq; exemplo cred: toris confirmat, qui tuendendo pignus dominium in emptorem transfert quod ipse non habuit. i. Instit.quib.alim.lic. vel nῖ. Respondeo dominium hoc casu transferri ex voluntate debitoris, qui in distractionem pignoris consensit, si constituto tempore pecunia credita non redderetur. l. .Dp. depi'n .ac .
io Nihil autem injure nostro tinterest, utrum Lpse dominus per se alienet, an voluntate ipsius alius , teste G o in i qua ratione. q. . nihil autem. sup de acquiri rer domin. Quomodo filiusfam. ait num os peculiares alteri credere potest, quavis ipse dominus istorum num orum non sit per Isti fam. 3. Us.l quia videlicet num os istos eredendo alterius facit non ex se,uerum voluimia late patris siti, quippe et cujus concessione peculium habςt, .lum Tabereηπ. . f.IJEp. depe L
343쪽
Deinde' adversaturi interdum a I .in risi . de 3 acquir relamiti poses ubi Iavo lenus ait, polle quempiam alii pollessionem tradere, quam i-ἴse non hibet: idque ibidem illustrat exemplolius, qui cum sucapione necdum completa intelligeret rem, quam pro herede possidebat, hereditariam non esse, eandem ab herede veri domini precario rogavit accepit, quamvis heres possessionem istius rei nunquam apprehendisset. Respondeo id fieri fictione juris siquidem jus eo casu fingit illum, qui precariorem rogavit, verum heredem prius possessi, rem fecisse, atque beodem in continenti pocsessionem recepisse,quemadmodum id eleganter Tatas ibidem n. . declarat.
Tum opponi quoq; solet l. quod nostrum. O. sv. δε sist ubitis, qui fundum habet, dicitur i
usumfructum cedere posse, quamvis usum fructili non habeat. Respondeo verba istius . hunc habere sensum Is qui dominus rei est,
eamque pleno jure habet,' usumfructum, qui is
proprietati cohaeret, ac servitus non est, a proprietate separare,eumque ut servitutem alii ce- .lare potest, quantumvis ipse usium fructiim ut servitutem ea in re non habeat. Neque enimius patitur, ut cuiquam' res sua serviat, verum Idominus re sua non servitutis, sed dominii jure utitur, teste Ulpiano in princis l.ut i 1 su-m mct. per Nihil ergo in cassi oppositael trans 'isertur, quod uti tenuia Denissi
344쪽
Denique cum praedictis pugnare videtur
bi heres hoc ipso, quod ad petendam ristitutionem in integrum prolixius tempus habet, non ejusdem, sed melioris conditionis esse censetur, quam defunctus, cui successit. Respondeo 18 heredi prolixius' tempus , quὲm defunctus habuisset, non semper dari, sed tum demum, quando uterque quidem,& heresvi defunctusas annis minor est, sed tamen heres eam aetatem, quam defunctus tempore mortis habuit, necdum ingressus est: veluti sit quis anno aetatis silaea a. diem suum obeat, atque heredem O. annorum relinquat,hoc cassi heres ex constitutione ImpJustiniani,quae est in Iuli.C.de tempori in integ.rcsitur jure proprio ob suam aetatem petere restitutionem in integrum intra annos novem potest: cum defuncto adpetitionem illius ultra septennium indultum non fuisset. Extra hune casum heres jure hereditario utetur, proindeque plus temporis non habebit, quam habuisset defunctus, si vivus esset: Id quod Ulpianus in ned. interdum. setis ostendit. Cum itaque succestar regulariter melioris conditionis essenon debeat, quὲm fuit author, cui successit: consequens est, successori quoq; nocere id, quod amori nocuit. l. quρd ipsis. 6. in fh. r. Unde is, qui per sententiam judicis funisao dum obtinuit,non solum eum,quem' in iudicio vicit, si denuo is agere velit, sed eum quoq; ,
345쪽
Commorariis in regia uro 3 α qui victo succedit, exceptione rei judicatae sub-
i. ciptio ι v. de except.re judicat Succestarem inta telligo non tantum singularem, cujus d. quod ii Ulli saltem meminit sed etiam universalem. lu Namri heredi obstabit ea exceptio, quae testati tori defuncto obstitit.I. imo legatam.b sup.de ema cepi. Quemadmodum contrὶ aequum non hi est, ut succestari' noceat, quod adversus eum at non nocuit, in cujus locum illest successit, an rari, virin. 116. I. cum quis. ins h. t. Non nocuit inquam,
ut quia illorum lectio mihi non probatur,qui ne-: i gationem eo loci omittunt: cum l. 3. .squis abi se autore.*8.deitin.act.privat quae ejusdem Ulpianiliti est,& ex eodem lib. o.ad edictum desumpta sa- φ tis arguat, negationem verbo mouit addendam to esse: quod ipsum quoque evincit' inicula ple-lles runs , quam Ulpianus in pen. d.l.invitin appo ita nit, quippe ex qua liquet fieri aliquando, ut id succe libri non noceat, quod autori nocuilset: hi id quod de successore singulari intelligendum i est. Hic enim in vitiat sui autoris ita non succe 13dit, sicut heres se L. f. autom.*p. dedol.mal.9 is mei.except.cticum heres iis .de diversis temp.pra io script Sane vitia autoris ita demum succestarios singulari nocent, si ipsius possessione vitiosa utii si velit: quod si hoc nolit, verum suae saltem po L. a. sessioni insistat, vitia autoris ei non nocebunt,
346쪽
script Idque tum maxime locum habet, quando ex caula onerose successat.G. .s quu autem.
a meque pugnat cum rhis .pen. . acquir ct retinen . possesi ubi Impp. Arcadius Honorius indistincteajunt, vitia possessionum a majoribus contracta perdurare &successorem sui autoris culpam comitarici quoniam d. l. an vitium.
a loquitur de illist vitiis, quae person inhaerent, ut quia mala fide clum Arte, vi vel precario possidet rem, quae alias usucapi poterat. At vero opposita Ipen teste ibidem Accursio, loquitur de vitiis, quae inressent, quale est furtum, violentia,atque omne di per quod res per se usu capi prohibetur. 1 ira.Insit δε fucap. hujuLmodi vitia successori aeque atque autori ipsius
nocent quantumvis eam rem bona fide&ex justa causi possideat, sua tantum, non auto
apris possessione uti velit cum vitium, quod i in re est, quemvis ejus rei possessorem sequatur, tantisper dum purgatum fuerit. I. ubi lex a . . I. sup de usucap. Ac quamvis Donellus in cap. ao lib. I. comment dejur ciril hanc Accursito reliquorum interpretum solutionem respuat, quod vocabulum Culpa, cujus in opposita l. nult fit a mentio, satis t ostendat l. istam etiam de pei a nae vitiis accipiendam esse: quod' culpa ut personae, non rei vitium salvari tamen solutio ista potest, si verbum Culpa ad dictionem majoribus reseratur,4 vitium rei dicatur culpa majorum contractum Tametsi hodie in huiusmodi quoque
347쪽
querebas, de quibas . l. IV .loquitur, hoc jus constitutum est, ut 3 o. annorum silentio continuo praescribuatur, sicuti videre est exl. 9seq. C. de praesicripi. 3o vel o ann. Eodemque pertinet Aut bisula dei. C. praescript ong. temp.
G us libro secundo de testamentis, ad Edictum urbicum. Nullus videtur Lo facere, qui suo jure ut
Doli argui ita n pote', quifacit id, quad leges per in
Damnum non dat,quijure ibi concesso utitur.3 sim non infert, qui ordinaria actione experitur. - activo vis fibri nνicem opponuntur. Damnum is saltem dare censetiir, κifacit, quod facere in non habet. Domi sua qui puteum aperit, damni infecti non te- netur, etiamsi apertur tua ena putei vicini
praecis sint. ν i. ofectis non dicitur, qui insua fodiensfontem
icini avertit. Damnum ex igni subita vi venti long producto datum praestare non tenetur is, qui in sipulam suam ejus comburenda cauo illam immisit.
cu ita suum recipiem dolo nihilsapit,
348쪽
ac Cressitores Duda se non dicitur, quislatisne aeris alieni a suo debitore accepit, antequam bona ipsius ex edicto possessa fuerint. Vigilantibiu non dormientibus jura sitibveniunt. ra Intellect:.I. virilis 8. s. sadierit si de legat. pra- sand. 33 Heres adeundo hereditaten iure βο utitur, dumo modὸ alii ista aditione nocere nolit. I inte ectus . qui duobus .alsi. ad Cornel. Ual a La poena quando teneatur is, qui unam eandems rem duobus in sol dum vendidit 'Ibo quoties. C. di rei vend conciliatur cum squ; duobu3.aι. fudi Cornel. 'falsa Vendi cur una eadem, res duobus ihi solidum pos-
a itor liberatur siemptori pr/siterit, quod nolo interest. is Mendacium quempiamfalsi reumfuit.
Qui uteibi eoncesso utitiar, ac ficit id s
quod leges permittunt, i is dolo, ut Gaius hic loquitur, fecisse non videtur. Proines a neci damnum dedisse ncc vim intillisse inici I ligitur, qui jure suo utitur , 5 , ut refert Pau
4 peritur:siquidem vis c actio sibin invicem op ponuntur, in t extat r3. sup qua mei. ca gest. r. Atque is demutian damnum dat, qui fecit id, quod facere jus non tabet, veluti ii adit idem Paulus in I xessio damnum iit. U. eod Culus ex emplum
349쪽
εmplum priebet is lanias in l. suminum. a . . sit si . dedamn. insere ubi ex sententia Trebatii illum, qui in domo sua puteum aperit, damni infecti teneri negat, quamvis apertura ista venae putei vicini praecisae sint, qudd nemo operis sui vitio existimetur damnum Literi dare eam re in qua jure suo usus est. Cui rivile eit illud in L .f. denis Marcel . sup de q. Oaq.play.arcend. ubi is, qui in suo et fodiens fontem vicini aver γtit, dolo id fecisse non videtur, cum animo non nocendi vicino sed agrum suum meliorem faciendi id fecerit S re Paulas in . qai occidit. Io.spen.sup. ad Laquil eum, cujus t ignis, quem in stipulam suam ejus comburendae causa immiserat, ulterius progressus alienani segeten lae sit, tum culpa carere scribit, ii subita vis venti longius ignem produxisset. Ex eodem funda imento creditori dolo nihil facit, qui suum re 9 cipit, i. mihi dolo. f. in . inf. h. atque iccirco scaevola in .pcnjup.quae in stan .cte fact. siunt creditorem, qui pecuniam tibi debitam ante i Gquam bona ex edicto possideantur . oblatam recepit, edicto, quae in fraudem creditorum facta sunt,ut restituantur, teneti negat, Uamvis sciverit debitorem bivendo non esse quod ut jura vigilantibus, non dormientibus succu
luat prastin . ubi heres scriptus ex eo, quod ad-l it hereditatem , conveniri actione de dolo
350쪽
potest ab eo, qui in testamento isto praeteritur 3 est, clim tamen heres' adeundo hereditatem jure sito utatur. Respondeo cum Accursio, scriptum heredem in casu istiust adire hereditatem, non ut suo jure utatur, sed ut praeterito noceat, id quod ex detrectatione virilis portionis, quam praeteritus ante aditionem ei obtule-1at, quamq; adita hereditate habiturus alias eiarat, satis evincitur.
t Porrδ .huic obstare videtur id quid obis a Lr,sup ad i. Cornel .de fals ubi Paulus poena falsit eum coerceri vult, qui duc bus insolidum eandem rem diversis contractibus vendidit qua certe poena venditor non teneretur, nisi dolo fecisset per principium .impuberem a a. eod. ii mtamen venditorii uimodi jure suo utatur, ut 6 videre' est et quoties C. de rei vendic ubi rescripto Impp. Diocletiani maximiani hoc disertὸ cautum est, quδd praedium duobus insolidum jure distrahatur. Respondeo eandem xiquidem rem duobus t vendi posse, quia venditor non praecise, ut nonnulli statuunt, rem em-18ptori tradere cogitur, sed sufficit, sit praestet id, quod emptoris interest rem habere. l. I.i pr. si .de action. empl. Quod vero Paulus in oppositi a l. qui Obis venditorem hujusmodi crimine falsi teneri scribit, id accipiendum est de ejusmodi venditore, qui posterior emptori dixit rem si-am esse, quam tamen priori venditam amar