장음표시 사용
361쪽
alius pro alio occisus est, occisori ordinaria homicidii poena irrogari non debeat, vel ex jure divino doceri potest. Etenim Deus ipse, Deut ron. cap. ιβ. vers. . I. urbem refugii adiri, atque ita vitae periculum evitari vult ab illo, qui proximum suum, queri nec oderat, ignoranter spercusserit .quod ipsam repetiit Deus in cap. 1o.
libri inua , vers. 2. I. alloquet: inquiens filios Israel his verbis: Date urbes' refugit,ut fugiat oilluc homicida percutiens animam per erro-tem absque scientia&c. Cum igitur vel divino jure ordinaria homicidii si vel Corneliae desicariis poenaeos denaum maneat, qui consul id quempiam interent erunt: ter,consultδ' tinteremptus is dici non possiti qui per errorem praeter voluntatem interfectus est: consequens
est ne est gladii poena plecti posse eum, qui er sirore quodam occid filium , de quo necando non cogitavit. Siquidem & factae t ter hoc ea su inter trotem non distinguunt, unde nee nobis quoque distinctio liqua attendenda hic
erit , argunte ro . de pretio 3.1 p. depublic in rem actian praesertim chira nec argumcnta, quae protontraria sententia priori loco adductassent,ita sese habeant, ut hanc sententiam, quemadmodum mea fert opinjo, infirmare ponitar. Quod enim T ecd.l.eam qui nocentem. .sit inis 3 Fia. in contrarium allatum est, id huic sententiae revera non adversatur praeterquam enim auddinjuria, de qua vindicanda totus iste titulus loquitur.
362쪽
3 quitur, privatum ' est delictum, non publicum, sicut homicidium, de quo hic sermo est, perl.isi Aepublic.judic. ol.injuriarum. 7.C. injuriquibus suffragantur ea, quae tradit Iul. Clarus in Lita. I. ct s. M'. I .sentent hoe quoque constat, 1 t actionem quantumvis criminalem injuriae
nomine competentem, ordina iam non esse, quemadmodum est illa actio, quae ex . Cornelia de homicidio datur. Quo accedit, qubdin 36 casu d. g. si injuria, error i in qualitate magis, quam in ipso objecto fuit. Voluit enim is,
quem Paulused loci injuriarum teneri scribit, Gajum Sejum, a quo convenitur, injuria affectuin, qua sillum ipsum L. Titium esse putarit. Qu1re contrarium dicendum erit de illo, 3 qui ejus mentis non fuit ut G umn Sejumin-juria assiceret sed L. Titium duntaxat injuria affectum voluit: siquidem a L. T: tio comveniti non potest, quoniam injuriam ipsi nullam intulit neque etiam Gajo Sejo tenebitur, quia volens ac de industria ipsum injuria non affecit. Atque eodem hoc modo oppositum . injuria.
pretatur. Quod si verum est in actione injuriarum, quidni verum quoque sit in accusationes tex hac l. Cornelia de sicariis instituta, quippe quae longe majoris momenti est, quam actio ista, quae ex injuriis promanat. Unde perspicuum esse opinor, oppositum .si iniuriia ex inte pretatione Zalii hanc sententiam potius confir
363쪽
mare quam infringere. Ea videlicet, ut homiciadae ejusmodi ori inaria homicidii poena irrogari non possit, tam,qubd occidit eum, quem o cidere nobiit,tum veri 'ubdis,cujus occ dendi animi in habuit, occilias non et . Quin & exeo,quod Tito mingius in .M: IL .aο ex quorundam octorum seu celitia statu i delinia quentem 1 secundam exitum sive finem insecutum puniendum este, si animus propositum ad finem subsecutum verisimiliter tendat, ego contrario infero, delinquentem puniendum non esse, si animus ipsius ad finem subsecutum verisimiliter non tendat. Neque enim ad hoc, ut quis ordinaria poena assiciatur, do
ibi lum,t quemadmodum nonnulli volunt, in es onere subest sussicit, sed requiritu praeterea, ut dolus, qui in genere animo inest, sese in specie exerat in homine isto, quem quis sibi propositum habet quoniam alias, ut eleganter cribit Vesen becius in M.trem ex Cornelia.n. a. ci ca percussionem tantum dolus esset, non in cae hde, de cujus poena quaeritur. Neque etiam t. i. g. itaqze. V. injur. silc xcomparata est, ut contrariam sententiam firmiter stabilire possit quoniam ab actione civi lude qua Ulpianus 5 loci loquitur, ad criminalem illatio recte non fit, sermo etiam ibi est de ejusinodi delinquente, qui in t genere ani imum injuriandi habuit: qao casu ad hoc utin-jutias cta dicatur, necesse non est, ut delin- quens
364쪽
quens sciat, i injuriam inferat, sed satis est, ut homini illam intulerit. Secus seres habet, ii iii 43 specie animum injuriandi habuerit tum enim si in specie siv persona, cui injuriam facere voluit erret, in ea causa est, ne inpariarum teneatur, veluti videre est ex d. l. eum qui nocen-ὸ Quod verbattinet ad ' oppostlam l. silentiam. s. pen. βρ. ad i. qui neci nil essententiae quicquam obest, qu niam iri scriptio ostendit Paulum ebloci det Aquilia loqui in quacumlevissimat etiam culpa poenam mereatur, ' l.
sputator. 3ι. ead mirum non est errorem in easu s.pen. comitat illam, L. Aquilia vindicatum fuisse: si quidem error iste culpa non vacat, ut refert Iason in d. l. i.n .i S up.ria.' Denique nec ex eo, quod delicta impunita
manere non debeant.' ii quam recte evicerit,
ei, qui asium pro alio interfecerit, ordinariam homicidii poenam infligendam esse, alioquin quaevis' caedes, quocunque tandem modo sa- sit, ordinarie punienda esset, id quod nemo ICtorum unquam statuit Proportio igituran puniendis delictis servanda est, ne poenar delicto maior fit, argumento .sicrilegii . in princ. U. adi. Iul. peculat. Quamobrem, ut homicidium commissum ordinaria L Corneliae de sicariis
8 poenit plecti possit, necesse est. ut ille ipse occisus sit,de quo necando percussis cogitavit, siquidem aliter se res habet, si occisus sit alius,cu-
365쪽
mentanus in egula 'D. 2 3us' occidendi animum pecusta non habilit: sconnexa quippe nunc sunt animus occide di, reipsa caedes, nec sola taedes attendirur, ni si in specie animum secuta sit. Caeterum si quis indefinite sibi hominem so l occidere proposuisset, tum sicut indefinitus
fuit antimus: ita caedes sabseeuta definita est. ideoque cum animus caedi, caedes ait Imoreis spondeat, merit hoc casu poena ori maria locum habet,sicutiri illo casu locus illi est, si quiscet tum hominem occidete constituisset, illum ipsum quoque occidasset: quia animus Acaedes hic in uniana concurrunt, quod non est, si quis animum occidendi Titium habuistet. nec tamen Timam, sed Sem: ronium intersecisset. Queinadmodum igitur caedrs ordinaria poena coerceri debet, sin aequalitas animi ac si caedis adest ita vicissim , data in qualitate caedis atque animi poena ordinaria locum non liabet veruntamen quia caedes hoc casu culpa non caret ideo in ordinariae poenae locum, ut paul ian mii extraordinaria succedet: quod ipsum cephesias in consa. a .η. ast. ιb.I. tradici
L. IT Gajus libro decimo octavo ad edictum provinciale.
Bona es novatitur, ut bis Hem ex gestin
366쪽
Exactum qua semel est,exigi denu non debet. Solutione quaru obligati perimitur. Obligatio plurium reors debendito itur, su-nvi ex iis totam debitum solvat. lane 3 3 se si uerumss.de legat. t.conciliatur cum Liana des.srss. ha. , Legatum Ania duo iis restatoribus relictum bis pe-iijιtes: secus est ab una restatore in eodem te- flamentosaepius reluctum unisui t. 6 4.bana des. I. .b.r. κania lacus t 'Res eadem ex diνes obligatiant,u plurie peti parest.
i Dona figes non patitur, ut quod semel ex-- actum est, denub exigaturci cum omnis obligatio expiret, quando id, quod debetur, semel x t solutum est, teste Iustiniano in princ.Instit.quib. 1ne .lo2.Oblig. Quam ob causam quoque si plua res sint trei debendi, unus ex his debitum solidum solvat, omnium obligario perimitur. F. pen. in i de dueb. rai stipui. ct promitt. Neque ob-
stati huic ubi eadem res legata bis peti pote st: quia loquis tur Ulpianus eb loci de ejusmodi re que an duobus in diversis testamentis uni legata fuit: quod si in eodem testamento eadem res ab eodem uni sepius legata uiuot amplius culari semel
367쪽
semel peti illa non posset, quemadmodum tidem Ulpianus refert in L . plane. f. i. Ergon re sgulae huic locus est, quando ex una eademque obligatione uua eademque res debetur. Nam si ex t diversis obligationibus eadem res petatur, singulae Tobligationes singulas desiderant sta IutionesIDndum.at V.de norat.
L. 8. Ulpianus libro a Disputationum. Exparnalibiu causis nonstat inpat des
Potestati alteriis subjecti nihil propriiam habere possunt. . a culti admini batis cur filius . a parenti inlim concessast 3 Peculii appetation qnid en cetur ' Peculium illisam pater pro arbitrio fasas me:
minuere,velprosin adimerepotes,moct insta dem alimus id nonfaciat. Pater obligata ex tantra Iustii m. recussum concessit. Fili am.delictum patrem nos obligat. Peculium liosum.in rem concessum τε est, ut delinqueret. Administratisne concessa icitam qui concessum non lare igitur.
368쪽
Filii Gum ui delicti nomine ipse convenitur. i Pater quando ejus delicti nomine, quod situ fam.
ii ait fani post litis contestationem mortuus p
ac Pater obligatur,si liusfain.munus publicum sibi,
praesente nec contradicente patre, demandatum male admissi raperit.
13 Pater ex delicto lisam tenetur,si locupletior in sfactus sit. i Filiusfam iiijudiei condemnatuspatrem obligatum reddit. Non sine maturo priscorum Romanorum consilio filiis iam licet subi potestate es sent, atque iccircorroprium nihil habere pos
nivi. libera tamen peculii administratio permi Laria fuit Etenim ex t ista administratione patresfam videre soluerunt, quales aliquando filii siti juris facti sese praestituri, quamque operam Reipub.ac suis navaturi essent. Peculii autemst appellatione denotantur ea bona, quae filiussam patris permissu a paternis rationibus separata habet, deducto inde si quid patri debetur l. depositi. . f. uus . depecia Pe- culium ' itaque ex voluntate patris totum pendet, ita quidem, ut pro suo albitrio illud augere, minuere aut prorsa adimere possit, dummodb in fraudem alterius id non faciat. Mu
369쪽
non statim.S.ct .summa at in princaeod.Quam ob causam quoque filiusfam. t patrem ex suo con stractu obligat, quoniam ipsius consensu tacite contractum vide tui, per si quis cum lissam ...eod secus se res habet in delictis, si quae filius asam admisit inorum namque nomine pater de peculio conveniri non potesta quoniam in hune fineni filio peculium concessit, ut re γculiariter contraheret, non ut delinqueret,
quemadmoduin&alias, concessat administra glione, delictum aut illicitum quid concessum non intelligitur, veluti notant Doctores adl.βprocurator . len.sup econdire indebit. Atq; hinc filiusfam si injuciam alteri intuleri , aut damnum dederiti ipse sui Helicti nomine convel divitat .argumento t. si ἰ fam.si .debis qui essu . vel dejecer. Eodemq; pertinet . ult. Instit.de noxa act. Fit tamen i aliquando,ut ejus delicti nomi ione,quod filius admisit, pater quoque teneatur, velutit si filius post litis contestationem mor it tuus sit. l. tam ex contractibus 1 .sup dejudic. Si inmunpre publici, quod patre praesente ne ix contradicente ipsi demandatum est,irale versatus sit. l. a. s. ad municipat si ex delicto filiit pater locupletior factus sit.ls. leu. V. depe iacul 4 deniq; si si liussam. t injudicio condem-i natus sit, quasi judicio tum cum filiosam. contractum sit, sicut ex Marcello refert Ulpianus in . 3. idemscribit
370쪽
. Heredeme, dempori stati juries esse, cuju/
. Hereditas qui sit 'a meres ea dei muris acpotestatis est cujus defunctita
fuit. Heredis appessatio non proximum solum, seduli riorem quo G heredem complectitur. Petitio hereditatis etiam heredi heredi competit. Haeres heredu ex dolo Uuncti aque ac heresproximus conveniripotest.
Bonorum possies. heredulac habetur. Bonorumpossis agnis aquipo et adeptioni rurshereditarii. . Lonarum possessis agno ci non pus eo casu, quo nec heredita capi potest otiorum possessor poinde ut heres se commoda Oincommoda defunctisubit. ro ieres magistratus ejus nomine conveniri non potes, equo magistratus ipse non teneretur. ti Magistrassi imputari non debet i tutores, quos initis idoneos pupitispra fecit, postra idonei essct crint. I ere e loci litigare utar, ubi defunctus judicia πτηα itit Exc