장음표시 사용
491쪽
Commentarius in regulaburis elisabeo tempore,quojudicium perlitis con-Is testationem acceptum est, usuri aeque ac fru- ρ etias debeantur, quemadmodum patet ex . sed : es aues stantes p. e heredierit. l. τι amindr Lisja si actiεnem. U. e usuri se sub verbiaulus in fine hujus l. adjecit z particulam plerums eo ipso signincare voluit, ct fieri aliquando, ut i qui litem contestatus est, II
iit deterioris si conditionis, qukm ante litis con- αἱ testationem fuit. Etenim post litem contesta ira tam Procurator' non nisi causa cognita muta-IShj ri potest, qui ante litis contestationem libere si- in ne ulla cause cognitione mutari potuisset, Lanos recitem.ib.cum L eq.-p.de Procurar. Sic etiam quit, vis dominus, si servit communis nomine no Is i tali actione conveniatur, post litem contesta- tam in s lidum tenetur, cum ante litis conteisis stationem parte sua cedendo securitatem conis
sequi potuisset,lini serviu.r Ap.de noxal.amon. , Deniq; ex plerorumq; interpretum sentenis la actor libellam suum post litem contestatam mutare non potest, cujus tamen mutandi
ili potestatem ante litis contestationem habuic
492쪽
quaestioni fa b. quamvis ibidemn.s.ctar ibet itilum in judiciis universalibus teneralibus, 'aci post litem contestatam eo demum casu mu Ea 'tari non posse statuat, si res certae ac singulares ut abacto repetitae sint:tum enim alias res. de qui littbus lis contestata non fuit, peti non posse existi fit mat quod ipsum quoq; sentit Didaci Co varruviis in cap. ia.n. b. pract quaestion Atque nituntur
hi Doctores potissimum .non potestas sit p. de tu bi a dic ubi Paulus negat in judicium t venisse id , ἡ quod post judicium acceptum accidit ideoq; li: alia in terpellatione opus esse ait:unde isti libellum post litem contestatam mutari non posse, thsed novo judicio agendum esse concludunt. Verum contrarium statuit Martinus, di dix bellum t etiam post litem contestatam ad sententiam usque mutari posse assirmat: cuiri Al kiciatus in I.3.ibidemq; Donellus nar ct seq. C. e viedend. Eguin Bato, GV vesenbecius in L siminus adstipulantur teque his reluctari videntur V vittenbergenses ac Lipsienses Scabini in rquaest.3. n. ao. ct aliquoiseqq.partJ coiisultat. Saxonia caram Horumque sententiam verissimam esse hias ego ipse puto, praesertimi cum Li.3.ctis simi innus sine ulla dist: nctione loquantur, verba a ita Petereo iudicii , laorum et Lysiminin me imini talia jusmodi sensum est agitent. Nam vera tum petere, litis' contestationem denotat, Iumento l.amplius.ιs. U. rem rat haberi ubi Paulus
ex sententia Labeonis verbum illud ita accipit,
493쪽
Commemis A re a sinu. ssi judicio petitum sit. Iudicium tuerδ sine litis scontestatione esse non potest: cum a litis contestatione initium illud sumat, et eaque communiter Dd. notant in principio .I. C. iit.contest.
Nec probare possum, quod Accursius ejusque assecta ind. s. mis in verba haec, eodem judicio, sic interpretantur, quas Iustinianus dicere voluisset, coram eodem judice, sed alia tamen instantia reliquum peti posse. Quod si enim hujusmodi interpretatio admittatur, constitutio Zenoniana, cujus in Lysminin. fit mentio, si pervacanea esset: siquidem nemini dubium est etiam ante Zenonem reliquum in alia instantia peti potuisse, sicut liquet ex .non potest. a3sup. dejudic. o si m/ter.H. 1sup. de except.reijudic. Neque etiam huic interpretationi convenit verbum Girrigere, quo utitur Iustinianus in t squis δ' aliud in sta .ri actios. quoniam is,qui ad aliam instantiam confugit, novam actionem verius instituit, quam ut veterem corrigat. Nec movere quempiam debet d. l. non 'o 3 otest. quae Accursum ipsiu,q; sectatorer, secus ut sentirent, unice, meo judicio, movit: quoniam ante 4 Zenonem in judicium illud saltem veni frre dicebatur, quod in litis contestationem venisset. Post Zenonem in judicium venire etiam illud dicitur, quod post litem contestatam apud eundem judicem petitur,ac proinde si post litem contestatam error emendetur,' odi eminque illud in litis contestationem venisse cense-
494쪽
bitar, ac si disertis verbis mentio illius in ea saeta fuisset: id quod V Uesemb.in L .s minus. quitati, Alciatus vero ina.l.3.favori dirimendarum litium adscribit: tametsi Donellus in d Is. n. i . se priscorum chorum temporibus et-32 iam ante Zenonis' constitutionem idem non quidem in eodem, sed novo judicio obtinuisse scribat,idq; ipsum probet l. 4.3 ult. V. de noxal. action ubi Paulus haud obscure innuit, quod qui actioni noxali ab se intentatae quid adjicere vel detrahere post litem contestatam non prohibe uiar. Atque in eundem sensum quoq; 33 allegat cumfundi .ir. g. ust.=ρ. de νictviarismat. ubi is lai rei vendicationem instituit, si interdicto unde vi agere potuisset, errore cognito, etiam pendente judicio hoc est, postlitis contestationem , cum litis contestatione demum, ut dixi, res in judicium deducatur ex P piniani sententia ab rei vendicatione desistere, atque interdicto unde vi experiri potest. Ergo post litem contestatam Actori actionem in-3 tentatam i mutare, multoq; magis emendare licet,& quidem toties, quoties ipsa aequitas sua. 3 serit, dummodo damna, quae ob actionem
praecedentem temere institutam Reus fecit, actor ipsi resarserit, peri eum quem Ist in Iup. de Mic. Sichardus in . .u.ai. C.depact.& Matthaeistis de Afilictis in detis. Neapolit.bo .nS.
495쪽
Paulus libro I 3. quaestionum. Nemo enim in persequendo euriorem ea
iam, stedmeliorem facit. Denis post litem contestatam heredi quos proficitur, o M-
res tenetur ex omnibm causis, Haec . Iut ratio L proxum praecedentis apponatu
us quoq; interpretatione genuInum suum intellectum sortita est.
L. I 8. Scaevola libro I. quaestionum. Nulla intestigitur mora ibi feri,ubinus petiatio est.
Qilae ad , quisne. 63. Wr μ' h. t.notata sunt,ea ad huis juci explicationem sufficiunt.
L. 80. Paulus libro Io. quaestionum. uandi ossit valere testamentum,tamdiu legitimus non admittitur.
Tutela legitima uni locin est,quanis ex testamenis is tutor non steratur. x Successi levtima locum antὶ non babet, quamsheriaitas ex testamento adiri nequeat.
496쪽
Heredi institutio testamentifundamentum est. Testamenti contenta uniνerse ex institutiones
redas dependent Iegata, c tera' omnia, qua in testamento relicta sunt, are veteri non debebantur, sive heredomissamentum non bab eret,uel heres institutis hereditatem adire nollet.
ro Accessortium nonsubsisti ubi ipsum incipale non
st ri Testamenti cententa iure Novellarum salva nonent, etiamsi quoad hereduiUitutionem issu instrinatumst. Uccessionis leo timae, quae videlicet ab intestato defertur, eadem est conditio,quae tutelae legitimae. Quemadmodum enim tutelae le- gitimae tamdiu locus i non est, quandiu ex te stamento tutor speratur,t si qm. H.i pr.βp.dei e sam .intei.Ita etiam successioni t legitima locusante non est, quam hereditas ex testamento adiri non possiit . quandiu.3ρ sup de acq&ir vel omi ten. here se .proximus aritem Instit delegit agnat.
3 succesimam proviso hominis i tollit provisi se te si ficut do in Tib. Decianira in est. 3.
497쪽
Commentarius in regulas u. 73n.a3.vol. 3. per .cum exstio. 3 ρ. . seu de vulg/r. pupist. subsit. O l.ult. C. depact comm t. adeoq; Ultima voluntas defuncti T pro lege servanda it, ut refertam p. Iustinianus in p. a. Norestae a. Neque huic advertatur si quisita.Salup.de hered. insit ubi Sc volat conditionem teitamenti deficere ait,si heres legitimus hereditatem vindicet: quoniam idipsum ex testatoris voluntate fit, quippe qui heredem in suo testam e tuo sub hac conditione scripsit, si herct legitimus
hereditatem adire nolit. Eodemque pertinet l. s nemo. ιδι. in f h.t ubi idem Paulus ait, vim to snanem testamenti solvi, si nemo hereditatem subierit. Nam testamenti caputtac fundamen Ztum est heredis institutio, ex qua omnia, quae intestamen tot sunt disposita, dependent .an ste heredu.Insit.de legat. oci cassi testamen im heredem non habeet, aut heres talptias hereditatem non adeat, nec libertates, neci legata, saut fideicommissa in eo testamento reneti debentur, sed quicquid in eo dispositum est, id omne jure antiquo evanescebat, sicut videre est ex L Titia i 3 οἱ culminarer.aJ.sup de is . testam. Cujus rei ratio in I. nihil dolo. iast. s. I. ct in I. cum principalis i ἔ.in fh illaec redditur, qudd ea, quae eausam principalem sequuntur, locum non io
habeant, quando ipsa causa principalis non
consistit. Verum jure Novellarum 4 infirmato te iastamento, in quo liberi praeteriti, vel iniquε
498쪽
exheredati fuerant, sola heredis institutio eva. nescit,c tera vere, testamenti capitula salva manent, veluti patet ex fine capJ. Novellai 1. Quod ipsum ante Iustinianum ex rescripto Imp. Adriani in eo casu obtinuit, quando testator, postquam heredem ab se scriptum decessisse falsὸ audivisset, alios heredes instituit, daecum mater,ctauit v. de hered.instit. L. O.
Paulus libro I s. quaestionum. In omnibuου quidem, maxim amen injure, aequitassiectandasit.
Is uitatis ratisnem potissimam jura haberi vo
Iudex ante, quam adjudicandi munus accessit. rare teneturoe in judicando aquitatesequi velle. Pacta ex aquitate interpretanda sunt. - AEquita facit, ut a natura contractus aliquanda
Iuris selennia mutanias i,, ii aquila hoc ese flagitat. Testamentum intor liberas οηditum subsistitsi ο-ram duabus testibu factum sit. in id sit aequitas, quomodo attendi illam jure debeat, fatis constat ex iis,quae novavi
499쪽
tavi adis per in oscuri .st . . I.9 aliquorseqq v. h. t. Quibus hoc addςre libet, aequitatis, ne sub autoritatejuris scientiae,veluti excelso re fert Paulus in siserrum. io sequitur. U.de,oriar. obligat pernitiose erretur, ejusmodi rationem habendam esse, ut etiam ex constitutione Imp. Iustiniani judextante quam judicandi partes Passiimit, jurare teneatur, se in judicando, quia talem sequi velle, quemadmodum videre est formulajurisjuradi judicibus praescripta sub finem Novella r. Eodemq; pertinet,qubd Papinianus in . socius.risappro1 .pactumi ex aequita ste interpretandum elle scribit. Et a natura con tractus aliquando propter aequitatem recedi fatis docet Celsus in Iso me.3asup. Aeert. pet. Atque hinc est,qubd Marcellus in Ler inibit.iu. in fh.t solennia juris mutandit eis scribit, ubi saequitas evidens hoc poscit. Cujus exemplum extat in testamento et inter liberos conatio, si quod subsistit duobus testibus adhibitis, tametsi alias numerus septem testium ad solenne testamentum requiratur, veluti patet exl hac suit ima ai. C. de testam cujus intellectum And. Getici obsita .lib.a tracticar.obserνat. pleni
uotis duplici jure desertur alicui successio.
500쪽
repudiato novo jure quod ante defertur,
Iuis,ethru ac novi appellati quid iniquoties pi si h r signi uet. Successo restamentaria nava iuri adscribitur.3 in natura antiquissimum est.. Hereditas iure narura proximioribus defertur. Heres legitimus ab intestato succedere potest quamvis hereditate bri testammta relictam repudia set. Iis retus vocaturo illudjus,quod I.tab .coni
, qu praetorium, se qua ex SCti aut Impp. reser ptispro uxit,novum jus alicubi dicitur. 1 2 a:ι incisamenta filii em incipati praeteritis quomodo ejussuccessionepotiri fit ' mereouin paternabereditate non excIudita icta
bonorum phsesso ab ipso repudiatast. Uid sibi juris veteris ac novit appellatio-
ne Paulus hoc loco velit, inter juris interpretes non convenit. Nonnulli enim juris no- , vi appellatione successionem' testamentariam denotari existimant, quasi ex novo jure hoe profectum sit, ut hereditatem capiatis, quem testator in suo testamento heredem scripsit. At veri, per jus vetus intelligi volunt eam succeLsonem,quae ab intestato defertur,qutidiusci