장음표시 사용
511쪽
ambiguus sermo ita explicari debet, Et νε tar Hiin, quisermone istum pratulit,magu corruar. Obseurumfactum ex ectione cis, qκimit, in re pretationem capit. Sententia obscura explicandas a iudice, qui iulam tulit. Legu dubia interpretatio ab eo petenda es, qui ita iam tulit. Defuncti mens in ultim voluntatibus maxi θ βλη as. Testator voluntatem Diax, quemadmo um Baiadis loquitur,sequi is, scut venator leporin. Heres tenetur ad praestatianem rei aliena, quam sator siua uxori legavit etiam eam alienam esse nescirerit. Mariti assectio erga uxorem summa praesumitur. Ambigui sermonu interpretatio in cautractibino cienda est adposui eum,qui sermonem babuit. Contrahens imputeobi, quod contractui,cis posset,apertiin larem non dixerit. Pacti obscura enitori nocet. β.ris vasit.
512쪽
a L. Contractvi non nisi ex contraebentiam consensu
i Penditor verba a se prolata interpretari aliter non potest,quam em tor it ea consen fit. iam Emptor in dubio in id saltem consen se uitur, quod sibi quam minimu=ύ nocet. it Iuditia in invitos redduntur. y Judex mago spectatii, quod Actor petere voluit.
quam quod Reu de inteatione Actorulensit. a L.Labeo. ai. . de contrah.ensrion. conciliatur cum principio l. inemptione. 3 .f. eed.tit. a L. ii emptione. φ .a Cujalio corrigitur,se male. a Emptori pactio dubia noι et, quando ipse legem contractui dixit. a Paetidnis obscurae interpretati adversiue et salum a est, qui pactionem sum interposuit. Quindo 'bipa occurrit oratio, de qNam erit qu's dubitet, utrum hoc vel illo sensu accipi debeat, ex praescripto hujus reguidae ea assanrenda erit interpretatio, quae menti ac voluntati ejus, qui illam protulit, magis congruit. Quam ob causam quoq; Paulus in La rapiexda. άδ. g. r. ins h. t. refert, factumn obscurum ex affectione ejus, qui fecit, interpretationem capere Cujus exemplum extat in I. o. s. I. 3 sup de appellat. ubi J Ctus Macer sententiam' obscuram explicari vult a judice, qui illam tulit. Sic Imp. Instinianus in I. nit. f. I. C. GR inter-
513쪽
. Commenrarim tu, 'ututuris. Quippe qui illam condidissat. Qualiter autem
illud&quo demum momento fieri debeat, ex iis, quae ad Isemper in obscum. ysup. b. t. notavi, ab unde satis constat. Illud tamen hic omittendum non est, requ-lae hujus usum in ultimis' volantatibu in i qmum esse: in his enim mens ac voluntas dei ut Et potissimum attendenda est, argumento . inconditionibin ις. in pr. β' de condit. 9 demonstrat. Unde etiam Baldus in i quidam ob sup de heria. instit inter caetera scribit, quδd judex voluntatem testatoris sequi debeat, sicut venator e GPorem cum Omnia regat, primumq; illa Io-
Atque hinc heres rem alienam, quam te stator ignorans eam alienam esse, uxori legavit, praestare tenetur, quoniam affectio, qua defun- stus uxorem est prosequutus, arguit eum uxo 8xi rem istam relicturum fui illa, etiamsi alienam esse scivisset .veluti docet Pomponius in I. Quhi-rtu Muttin Io. ult sup de aur 9 argent ligar cui consentit rescriptum Imp. Alexandri inu unia
Secusseres habet in contractibus, quippe in quibus interpretatio et orationis ambiguae fit, adversus eum, qui orationem istam protulit, cum in potestate ejus fueris legem' apertius iocontractui dicere per I.veteribus. 3, Dp. de pact.ubi pactio ' obscura nocet venditori , eique qui ut locavit quod ipsumti Paulus in I. Labeo a ι .d i i
514쪽
Pomponius in I. cum in He 'p. de cνntrabea lit pr. assirmant. Eodemq; pertinet principiem iii
Quod verb Paulus in .r.ejusdem Iijs.subjun lititit, ambiguam intentionem ita accipiendam elici ut res salva actori sit eo ipso significat in ι judiciis' libellum actoris ita interpretandum iesse,ut res actori salva siti qua in re judicia a con ' tractibus discernuntur siquidem in judiciis in Μtentio ambigua ira interpretanda est, non ut noceat , sicuti fit in contractibus, sed potius ut 4 prosit ei, qui intentione ista usus est squis in xtentione. b.βp. de udis Cujus diversitatis ratio lanem Paulus in Linter judant .r3.3.1 v.dejerb. Oblig. hanc assignat, quod contractus ac conven tia tiones non nisi ex utriusque partist consensu valeant, l. i.f. ijup. ', ' proinde venditor ver i bal ab se prolata aliter interpretari non potest, quam emptor in ea consensit Demptor autem mr in dubio in illud saltem consensisse creditur, quod sibi quam minimum nocere possit Datq; hac de causa interpretatio pro emptore contra venditorem facienda ex sibi enim vendito cim putet, quod non apertius locutus sit. At ve- I 4δjudiciar etiam in invitos redduntur, ideo
ιν judex non spectat quid Reus de Actoris' in tentione senserit, sed potius quid actor petere voluerit alioquin semper Reus negabit te in ejusmodi intentionem consensisse. ao Veii hisce plutimum adversari dividetur Prin Ἀ
515쪽
principium' i in emptione.3 .siv. contrab.emptis ubi ex eo, quod emptori iste demu debetur Stichus, quem venditor intellexit,non quem emptor petit, haud obscure inferri possit, pactionem ambiguam contra emptorem pro vendistore interpretandam elia. Cujacius t in cap. io rilib. i. inerrat. O ina Lintersiρulantem textum mprinc.dus in emptione corrigit, ac pro his verbis. quem venditor intestexerit egi vult, quem emptarintellexerit. Vertam mihi correctio ista non placet. cum discrepantia ista conciliari possit, licet uuia garisvi hactenus recepta lectio retineatur: hoc
nimirum modo, ut cum Accursio respondeamus, temptorem eo loci hoc ipso, qudd Sti 22chum fundo ab se empto accedere voluit, gem contractui dixisse venditor enim fundum 1olum, quim fundum cum Sticho dare maluisset atque iccirco adversus ipsum emptorem interpretationem fieri, cum initi' apertius dicere potuisset utrum Stichum sibi dari vellet. In contractibus igitur regulare hoc est, ut interpretatio ambiguae rorationis contra eum Is fiat, qui contractui legem dixita seu orationem istam obscuram protulit, sive is emptor sit, sive venditor , locator sive conductor sive alius quispiam contrahens. Sed in judiciis judex intentionem ambiguam ita interpretabitur.ut illa prosit ei, cujus intentio est, quod ipsum Iul. Pacius in quas. r. cent. a. si conιiliararum pluribusezponiti
516쪽
L. 97- Hermogenianus libroes. juris
Eastola eportationissententia aufert, qua M
Deportatin qui injure censeaturia Princeps solvi insulam assignare pote ei, qu Praeses provincia deportandum esse pronunciavit. Deportatus qualiter in insulam a Principe siduatam transferebatur elegati ct civitatem o libertatem refinent. Deportatus a relegata in qu driserare Deportati civitatu jura amittit. Deportalia patriapotestate excidit. Deporta testamentum candere ηοη potest. Departatus ex testamento id saltem capere,otes, quo necessariis ipsius usibus inserrit. ι Deportat bonasisto cedunt, non tamen omnia sed ea, quae deducto aere alieno supersuxt. ι Fi copraeferuntur raditores ejus, cujus bonasib scus arrogat. ra Ere aliena deducto quo veres id demum ij ο- ais cujusis esse dicitur.3 Ficto an debeantur ea bona,qua deportataeps dein portationem acquisvit' i
517쪽
Commmimiri in regulabaris.' o. is Dona publicari possunt etiam sine piris diminu
Damnatis iure Norollarum bona non auferuntur. nisi ob tisam majestatem quu damnatu, t. 1 Exules hodie relegatu aquipolrent , nec ciνitatis im
1 Banniti hodie deportatis equiparantur, asproinde omnia bona amittunt.
th Eportatus et jure civili is dicitur, quem r
Praeses provinciae sua sententia in insulam deportandum esse pronunciavit cujusmodi sententia tamen,test Ulpiano in Li. deportatos.sup. elegat.3.ctinta .f. ι .sp. de poen rata ante non erat, quam a Principe confirmata, certaq; t in asula damnato assignata fuisset. Nam tum demum deportatus t servis publicis tradebatur, vinctus, ut navi impositus, veluti ex Terentio probat Menochius lib. i. de arbitr iudic quaestion. et sy.rcin. iab. in insulam assignatam transferretur id quod his, qui in insulam relegabantur, non fiebat Etsi enim relegati in insulam quoq; ex finibus regni aut regionis alicujus excedere jubebantur, deportatorum tamen numero non erant, sed tam civitatem, quam libertatem retinebant. relegati aurem.Instit quibamoLjus patri pot)δεὶς.Ut igitur sciatur utrum deportatus quissu an relegatus, verba sententiae Praesidis, ut refert Cujacius inparatit. torum. interdict. re-kgar attendenda sunt, ita videlicet, ut hic tria stem
518쪽
tem deportatus intelligatur, in quo ejiciendo Praeses deportandi verbo usus sit: relegatus,et,ille,qui verbo relegandi finibus sit jectus.
Deportatin civitatem amittunt,epq modo caput eximitur excivitate, cujus persona enumero civium Romanorum tollitur,s minari Instit. δε cap dimin.93.ι. Inuit.quib.m.d. iinpar. porijsis. Menochius lib. a. de arbitr. iudic qission cas33ο.ct calf13ο.n.3.o quin&βqq. Quam ob caus am 'deportati patria potestate excidunt. nec testa- 1 mentum condere, neq; ex testamento quads capere possunt, nisi quid victus' vel necessarii
usus ratione iis relictum sit Hulus enim ex conastitutione Imp. Antonini capaces sunt, veluti videre est ex I. cum Ulpianus. ιώ.sup de interdici. releg Itaq; bona, generaliter quaecunq; jucis Io civilis sunt,' deportati amittunt, fiscumq; succetatem habent, sed in iis duntaxat bonis, quae, deducto aere alieno, supersunt. Neque e-
inim fiscus quid praejudicii t creditoribus adferre potesta praesertim cum id demum inra bonis cujusque esse dicatur,quod deducto tre alieno superest, i non possunt. iisup.detur sic. Atque haec quidem usque aded vera sunt, ut I Imp. Alexander etiam ea bona , quae post ' deportationem a deportatis quaesita sunt, fiseci inferri velit, sicuti patet ex l. a. C. de bon proscript-M cui non obstati si mandaνero. aa. .uc M. Dp.
mandat. ubi Paulus negat fiscum sequi id, quod
publicatis bonis postea acquisitum est i quoniata
519쪽
Comm rim in regulas uris os Elam loquitur de eo, cujus bona' publicata lysunt sine capitis diminutione. quemadmodum respondet C acius in t ovi qui t. . i. sv qui Osam. sacer. s. eamque responsionem non paruin juvat suηdin. 33. sv locat. Et haec quidem dejure civili ita se habent. Nam jure t Novel ictarum damnatis, crimine laeta majestatis exce- to,bona non auferuntur,verum descendentius, vel his non extantibus, ascendentibus, vel ex latere ad tertium usque gradum coniunctis deferuntur veluti docet cap. vlt. Novesi. 3 . Ex aa desumpta est authibona. C. ben profripi. Quibus&hoc addere libet, nostris, omnlisumque fere Christianorum inoribus hodie omnes, qui in exilium ejiciuntur it numero 'telegatoriameite, non deportatorum,ideoque jura civitatis retinere, ut e de iis, quae habent, testamenta facere, ex testamentis aliorum
quidvis capere possint. Quod tamen de iis accipi non debet, qui obdeli tum aliquod per sententiani inibannum ut loquuntur xim iaperiale declarati sunt: hi enim exempti depo
talorum omnia bona amittunt, ac civiliter mortui sunt, quemadmodum id And. Geil. msbo .nao .a .practic.observat. res aliιm iacit.
520쪽
, uoties utri causa lucri ratio vertitur, upraeferendis es, usus in lucrum causa temporepraecedit.
L. 99. Venui ejus lib. I 2. stipulationum.
Non potest improbui videriqui ignorat quam
Iuterpretatio huius regulae petenda est ex iis, quae notavi adl. ursine. or. . s.fisi sup l. t.
I. OO. Gajus lib. I. Regularum. Omnia quae iure contrahuntur,contrario jure
pereunt. me .exposita est sub cnihilia naturabas.nasM .h.ri
Paulus libro singulari de cogni
stabile duorum mensium fecis mentionem, o qui sexage .c primo die venerit, a diendus est ita enim es Imperator Antonia vincum Divosra; reseo refri it.