장음표시 사용
61쪽
Commentarius in regulaburo. . Psiam quoque ab Imp Diocletiano Maxisti laniano rescriptum est in l. i. . auror. praesi. O in I nc29 . C. econtr. 9 commit.stipulat atque erudi-hi te declaratur a Donello II. IIb. I. comment. de fare civit. Caeterum quod dixi pupillum sine tutoris autocitate aliis non obligari, illud acci-
Pieridum est de eo catu, quando pupilli persona duntaxat in considerationem venit. Quod si illo enim non persona, sed res ipsa attendenda es h et,adeoque tex re actio pro manaret,&pupil- III us ac furioiias obligantur, etiamsi tuto iis au igtoritas vel curator non intervenerit: queadmo-dam exemplo id declarat Paulus inllariosus 6.
1 Ap. de oble. act. Idem obtineti si pupillus ex
et contractu, quem sine tutoris auto litate iniit, 'fachias fit locupletior, veluti patet exl. Illin. . I. up deaut. cous stur. 9 curat.l naturaliter s. .ult. up. condict. indebit. l. quamvis ulcsup ad SC. Velloan. 2 l. o. ,. qaupupillo.)υ de dot ma
Atque ex his plis l. res olvi potest dubiuni illud, quod tantopere interpretes movent: An videliceti pupillus absq; tutoris autoritatena asturaliter obligetur Naa sunt LL.quae indisti A te tradunt pupillum eo casune naturali qui- dem jure obligari, ut videre eit exi. quodpapillis. t. v.de condici. in leb. se ex .pupillus Ist π.de oblig. acI. Sunt etiam quae simpliciter contrarium statuunt, veluti l. i. infims . norat. l. si pupilrus. H. ι .m principio.Dp.a l. Faui asou . O . F. ι .sup. ad
62쪽
SC. Trebell. OL in nunerationibus. - .se . de solui. Quae LL. omnes satis ostendunt pupillum ex sua promissione, vel mutui acceptione natur liter obligari,quantumvis line tutore id fecerit: cam tamenin promittendo, mutuum a accipiendo pupillus t conditionem suam noniae liorem, sed deteriorem faciat, quemadmodum patet ex principio In sit deautor. tutor Haec contrarietas, inquam, ex supra scriptis it appri-mὶ decidi potest, ita videlicet, ut priores duasit accipiamus de pupillo, cujus res ex contra diu aucta non est: Sed posteriores quatuor li. de isto pupillo, qui ex contractu, quem sti e tutoris autoritate iniit, locupletior fictus est. Neq; enim hoc universaliter verum est, qudd pupillus ex mutuo conditionem suam deteriorem faciat:Cum fieri possit, ut pecuniam ex con tractu mutui acceptam in rem suam converterit, vel etiam in vicem promitonis, quam alteri st..cit, aliud quoppiam emolumentum acceperit. Proinde pupillus ex contractu sine tutoris autoritate inito tum demum naturaliter obligatur, sieonstiterit ipsum factum inde esse locua pletiorem. Etenim juret naturae aequum est, nequis cum alterius detrimento fiat locupletiori I nam hoc.I si .de condict.indebI.juresuccursum Linsnlup dejurit.Ol.jure naturae. Iob.in h.r Uerum huic conciliationi plurimum obstare videtur Papinianus in .chm4Pud.as Ilup.quando di legat. m. unde interpretes communiter concludunt,
63쪽
pupillum ex mutuo naturaliter obligari, etiam 1i locupletior factus non sit Iohannes Robemtus. quemadmodum' colligere possum ex cap. 3a I .lib.3.animadvers. respondet naturalem obtig tionem, cujus in l. opposita fit mentio, referendam esse non ad debitum praesens, quippe quod nullam erat pupillo necdum locupletiore fa Oloci sed ad illud debitum, quod postea contingere possit, si videlicet pupillus locupletior factus pecuniam exolvat. Quae responsio mihi haud displicet, pr sertim cum fieri possit,ut pupillus pecuniam quam sine tutoris tautoritate a mutuam accepit, in negociationem aliquam conferat, ex qua protinus non locupletetur, sed interjecto longior aliquo intervallo demum lucrum inde nanciscatur. C ter 'ubd vj cius adi pupillus. iar U.deverb obligat. O in cap. in lib. II.o particulam,nec, in d. f. tollendam 1- se existimatri ei tanto minus assentiri possum, quantbabsurdior intellectus inde resultat. Hac enim ratione affirmari oporteret pupillum to teupletiorem factum ex pecunia, quam mutuam imi sit , ad restitutionem illius non teneri, nisi sponte illam solverit: maxime cum Papinianus eo loci astismet pupillum, quem Cujacius locupletiorem factum esse statuit, respecta praesentis debiti nihil us debere. Cujusmodi
sententias .ult .qIamvis, e diametro repugnat.
Quod iter,attinet ad LStichum ρ1.gisitio. IV. Ide lut:on qnae similiter praedicta decisioni op-
64쪽
Γoni solet, cum Papinianus diserte ed loci seri- dat, creditorem pupilli ex hereditate ipsius non tantum id, in quo locupletior ille factus est, sed totum debitum deducere p9sse Re a spondendum it, Papinianum ibin de retentione loqui, qua majorem injure favorem sortita est, quam acquisitiori cum multa retineri poLsint, quae acquiri nequeunt , per ea quae tradit Sichardus ad L. . ni.C.deu ur. Unde facilius creditori indultum est, ut retia eatri Odiam habet, quam ut consequMur quod non tribet. Quod uenim cred. tot heres institutus non est et, aut
hereditatem non ad illi et non plus quam in quo p pillus ex mutuid tione locupletior factus esset, consecuturus fuisset. Itaque pupillusa locupletior factust naturaliter obligatur cim jusmodi tam e naturali obligationi D. Pius postmodu eam vim tribuit, ut pupillus ex ea est caciter actione utili conveniri polleti sicuti videre est ex Ly. .pπ:llum.sup. eneg.ges. d. l. pt illud. s. in a principio. 2II. iii prs . commodat. licet aliast naturalis obligatio producenda actioni non susticiat, argumento I. creditores Io sup .de verb igni f. Ls jugsor. b. s. naturales, ibidems Accursus ad perci. actio aliqua. sup. de dejussor. At vero cum his pu- styanat Scaevolatii d. sp ullus up de ver b. obligat. ubi pupillam, qui in tradendo Sticho, quem sine tutoris autoritate promiserat, moram fecit, ex mora ista obligatum esse negat, propterea
quod nec Stichus iste ab ipso peti potuisset:
65쪽
Commentarius in regulasjuris saeCum tamen in specie istiust eum locupletiorem factum fuisse ex eo pateat, quod pinis obligationi fidejussor accessit, cui accedere et non 3 potuisset, nisi ad minimum naturalis illa fulciet, per d. l. dejussor. 6.9. dejussor. Institi eod. C acius ibidem respondet Scaevolam ad rescriptum D Pii animum suum non advertis se, sed anteriorat temporalespexisse, quibus si pupillus ex promissione ejusmodi conveniri non potuerit, etiamsi in ipsius commodam illacessiiset Plura de hac quaestione qui scire volet,
Ulpianus libro septimo ad Sabinum. Non musti esse, quia alium transferre
SuM MARI A. Hereditas solo animo aditur.
66쪽
di ante ectus luerit.II.f.de acquir. vel omitt.bered. . Heres solo animoviminium rerum her editariarum consequitur. . Mi Animus unde digno catur
Urinam pro herede habendus sit u Hereditas cui deserendast, subiere scripto illai, repudietur . lx L essemelfactus heres esse non desinit. ιιι Heredit semela extraneo repudiata adiri ampliat in non potes. 'ra eius; his rebuι hereditariis adhuc integris , intra triennium immiscere sepotes, etiam ante cis
is eius sutu asia se a coheredis repudiata quota hereditaria abstinere potest, quantumvis antis
Ain etsist solo animo hereditas aditur, nea dubium est ullum, quinjure civiliquis heres factu intelligatur, simulatq; oculum hereditati adjecerit eamque sibi acquisitam velle in animo constituerit, .ult instit de hered qualit Crdiiser.l pro herede.ao. in pr. V. de acq vel omiti heria. Is avia. b. C. detur delib. Verasilinum tamen est, pro herede sese gerere videri posse neminem, neq; quasi heredem creditoribus obstrictum este quemquam, nisi tale quippiam fecerit, ex quo heredem se esse negare non possit,
67쪽
peri.potuit. C. detur. lib. Ol. I. C. de repud. hered.
Etenim' gestio pro herederi facti esto animi, a d. pro herede. Atque is demum pro fherede sese s
gerere dicitur, qui posteaquam heres esse vo-Iuit, aliquid etiam quasi heres facit, veluti aedes hereditarias locat, hortos colit, praedia distrahit, vel alio quopiam facto, sive etiam verbis animum suum declarat d. g. vlt ubi Iustinianus
satis aperte docet, hereditatem quidem' adiri solo animo polle , sed gestionem pro heredecenseri non posse, nisi ad animi destinationem factum aliquod accesserit.Ergo aditio heredita tis pro herede gestio ut appellationibus, ita re ipsa in usu juris distincta sunt, sicut erudite
hoc explicat Donellus in cap. .libr.7.comment de iur.GVil. Neque gerit. ἴδs .de acquir.νelomiti h reaequit tantopere nituntur Dd qui in contra Iria sunt sententia, eo pertinet, ut quis pro herede sese selo animo gerere posse videatur: V rum l .istius sensus hic est, pro herede sese gessis se illum quoque censeri,qui re non hereditatia
quas hereditaria usus sit, veluti si domum defuncto pignori datam, ac necdum repignera tam,sicut hereditariam retinueriti aut remalienam quasi hereditariam possederit: quo certἡ casu praeter animum, factum quoque heredis intervenisse apparet. Quamvis Ulpianus in .siquis extraneus.a, Lis .de acquir.vel omitt.hered.
lo animo illud asscribat, propterea, quddine-jusmodi casu non tam factum quam animus a D A tenda
68쪽
tendatum quippe quo et solo etiam dominium
rerum hereditatiarii heres nanciscitur, licet earum possessionem nunquam adeptus siri, peris
sorori. i. C. dejur. delib. idque pluribus declaiat Andreas Geil in ob lay.n J. M. lib. a. practic. Observat. At ver, cum animus cerni non pos . sit, nisi per exteriora probetur, ni reser Sichard. in rubris. C. de iur. delib. n. I .iccirco quoties 2dibitatur, an probere de quis habendus sit toties attendi debent actus, quos circa hereditatem fecit is, de quo quastio incidit. Quod si enim contrariam adeundi voluntatem declaraverit, omisite atq; repudiasse hereditate censeri debet velut iri expresie protestatus sit, se hereditatem adire nolle, vel si precium hereditatis omittenda causa accererit aliave indiciae
diderit, ex quibus hereditas ab ipso repudiata intelligi possit,i recusari ys up. de acquir. yelomiti. hered. De quibus indiciis simul ac constiterit, successio substituto vel heredi ligitimo, cui tui deliςet ab intestato hereditas debetur, in favorem creditorum deferetur , etiamsi heres scriptus servos hereditarios pavisset, aut res tempore perituras distraxisset, vel quid aliud fecisset, quod gestionem pro herede arguere posisit: quicquid enim hujus fecit, non hoc animo secit, quasi pro herede sese gereret, sed ut consuleret ei, qui substitutus est, vel ab intestato hereditatem habiturus esset, sicut refert Ulpianus ind. l. proh ιrede ct in I.fuit quo is a .pup. de ac xir.nlemittImed. Caete-
69쪽
Commentarius in regulaburis. Π
tersim qui hereditate adiit &fici semelle iores factus est,is mutato consilio hereditatem ad alium transflire non potest, propter regulam juris qua asseritur sui semel heres factus est, heres esse non des nit, teste Gaio in l. ei qui. St. sup .de hered. in ii.Cui consentit titiam L. C.de, pud τι ut in .hered ubi idem statuitur iste eo, quit hereditatem semel repudiavit Nam&huic II postea regressus ad eam non datur, nisi as .annis minor fuerit, quo casu in integrum restituitur. si per repudiationem istam se laesum esse intenlexerit. Idque in herede extraneo obtinet Secusseres habet in filio sive herede suo. Hic enim eo casu, quando res hereditariae adhuc sunt integrae, h. e. si nihil ex iis est distractum, ipso jure non petita restitutione in integrum, Intra ilium annorum spatium immiscere sesse potest rebus istis, quibus antea abstinuerat, etiamsi annum aetatis a s. excesserit, atque quadriennium quoque petendae restitutioni in integrum destinatum effluxeritI. ult. C. de rapud.vel
ab linieredit. Quemadmodum de hoc' in here. 3 de suo peculiare est, ut, si coheredem habeat, i que partem suarn repudiet, Ma sua & coheredis quota hereditaria abstinete possit, quan-rtim vis ante suam quotam agnovisset, veluti notat Petrus de Ferrariis informItbest quo per.he
70쪽
x Una eadems res diverbojure nen censetur creditri est individua. i , redita personam defuncti repraesentat. Πι reditMunixιrsa vel cxlsamento, velabini mi cuipiam defertur. 1 sati ct inusati causa in uno eo mi homine concurrere nequit Hereditas quomodo adeatur, site te saltem decerta tonorum parte telamcnthmfecerit 7 Nereditati pars, quam ex pluribus coheredibus unus, pudiat, carer u heredibus aci risit, etiamstesator accretiansm sam prohibuerit. Eeres ex assescriptm nihil agit, stere iratis paratem adeat artem repudier.
insilui potest. ει ιm carere potes, ne inimae o suo leges ἰο-