장음표시 사용
71쪽
13 uerela noscio usatorem pro parte intesatum
facerepotes. I uando praesenti huic Ilocmsit is Heres in universamjus defunctisuccedit. ab Substitutus litari vati impuberi pupillaria bona non consequitur. ιγ Bena arrogari impuberis arrogatori non cedunt. Ir Arrogator de bonis ejus, quem arrogavit, disponere non potes. ip samentum vigore consuetudinis vel tuti cenditum ad bona extra locum, tibi consuetudo vel fututum es in usu sita non extenditur. a In resament militari sela volanta testantis a
a Miles pro parietesatin, proparte intestatus dec derepotes. a Unius explaribus coheredibus a militescripti. p. tio repudiata coheredibus non accrescit,sed adlegitimum heredem devoisitur. a Vocabulam PAGANIS quid bo loco gni cet
a Milesproparte testari nonpotes tum,quando ini si is non degit. e Um absurdum sit, utique civili minime conveniens, et ut una eademq; res diverso rjure censeatur, r .eum qui s. v. de sucap. consequena est, nec hereditatem. t quae res indivi-
72쪽
dua est, teste Paulo in fine l. Pomponius . sp de rei 3 emia.adeoque inius de nancti personam repraesentat, ut refert Iustinianus in s. serum et- Dimalienus. Insit. de bere . insit diversum successionis genus sortiri posse, ita videlicet, ut pro parte te statorem reserat, pro parte non reserat. Necesse igitur est, ut universit hereditas vel ex testamento, vel ab intestato cuipiam deferatur:
cum natura non patiatur, ut quae pugnant in-
1 ter se, veluti testatus&intestatus, in eodem homine ceu subiecto concurrant. Hinc fit, ut si quis decedat tri de una duntaxat bonorum .parte testatus sit, de alia verytestamentum non codiderit, causa testati trahat ad se causem intestati, h. e. heres scriptus universiam hereditatem nanciscatur, excluso eo, qui alias ab intestato successurus sitisset, . hereditas .in n. Instit. de hi reri
instit.l.pen. f. iliu favi. IV. e caser. pecul idq; plum quoque innuit Paulus in . quamdiu. g. in .h.t. E-
andemq; lo causam si plures heredes scripti
sint, dc ex his nonnulli portionem suam repudient, pars deficiens accrescit coheredibus, qui hereditatem adeunt, etiamsi testator jus accrescendi prohibuisset, veluti notat Iulius Clarus
lib.3 sentent. .resamentum. ras. 7 .n .a .perl.unic. C.quando non pellari.petent.accres. At vero is, quir solus herest institutus est, si ex parte hereditatem adeat, ex parte repudier, nihil agit. h. e. neq; in totum heres erit, neque etiam hereditate exeludetur, sed est, quod aut totam hereditatem adeat,
73쪽
Commentarius in regula furis madeat, aut totam repudiet, ne testator pro par- It te testatus pro parte intestatus decedat. l. ex β-
misse. I. sup de acquir rei miti heres ct . quidam cti elogio. ao. C. dejiιr deliber. Neqqen cum hoc pu sti laxi sex asse io sup.de acquir. vel omiti hered ubi est Ulpianus heredem ex alle scriptum ex asse quo-el que heredem reait, etiamsi is partem here-ate ditatis habere constituerit : quoniam loquitur
ii Ulpianus de ejusmodi herede, qui simpliciter
ὀca hereditatis partem adiit, non expresso eo qundi, residuam hereditatis quotam repudiatam velit: hic enim ideo exasse heres erit, quia simpliciato ter adeundo totam hereditatem adire voluisseau censetur Diversum est in eo, qui expresse dicit. se partem hereditatis adir reliquam verbre-pi pudiare vellesia in hic cum secus adeat, quam leges jubent, nihil agit. Eodemq; pertinent ea lua quae Decius hilam. . tradit. PN
.i i Neque ratione bonorum, modb ea successi- onis dillinctio induci nequit, ut quis pro parte
tu, testatus detesiisse videatur Sed etiam ratione Λ teporis. Nam heresneq; ex certo tepore,neq; Ioeti ad certum tempus institui potest. l. hereditas. 3 .
temporis testatum, pro alia parte intestatum decedere velle, heres scriptus nihilominus de- , a tracta diei vel temporis mentione, universe .s. . rum bonorum statim ab ipsius morte successot is existat, atque ad dies vitae heres maneat. Si qui
74쪽
i dem nemo' cavere potest, ne in suo testamen-ro leges lociim habeant, .venio. IIJup .delegat. I.
. Quibus non' adversentur . nam etsi s. s. ult. l.circa a Jup. in . tes. ubi nec Papinianus nec Ulpianus pro abitudo habet, quem pro parte iii testatum videri: quonia aliud est, quem decedere pro parte testatum pro parte intestatu.& aliud per i querela in ossicion, quem pro parte intestatu effici. Illud enim ab initio fit, L .sili hoc ex intervallo, quidem per alium, quam testatorem vel heredem scriptum est quocirca illud regula juris, ut mode dixi, non permittit, qui vitium est vel testatoris, qui saltem de parte bonorum testatus est, aut pro parte temporis
heredem instituit: vel ipsius heredis scripti,qui
hereditatem pro parte repud re nititur, cum Lint omne defuncti jussuccedere, aut universum repudiare debeat, ri. hew37s . de acquir. vel omiti hered. Hoc verb, videlicet quempiam
per querelam in ossiciosi intestatum pro parte estici, jure non abhorret, quia praeter officium pietatis nihil in testatore desiderari potest, quippe qui testamentum recte fecit. l. a. de in .
testament. Et qui hoc modo pro parte intestatus efficitur, is licet revera testatus decedat, ex list facto tamen intestatus decessisse videtur, per t. amater decedensist .si .de in .testimeat id quod latius deducit Valentinus Forsterus in cap. a. lib. i. defuccession ubi simul Fernandi Va uti coim itarium sentientis opinionem refutat.
75쪽
Commentarius in regula uris orDeinde obstare huic regulta videtur l.sed si
plures. Io. f. in arrogato de Pal. r pupillsubstit. ubi is qui filio arrogato ante pubertatem mortuo pupillariter subititutus est, in iis saltem bonis is succedit, quae filius beneficio arrogatoris nactus est, reliqua pupillaria boni heredibus legitimis deferuntur. Aspondeo nec hoc casu arrogatorem pro parte testatum, pro parte intestitum decedete, quoniam bona ista pupillaria diversia sunt ab iis bonis, quae ab arrogatore provenerant: illae enim arrogatori non cesse irrunt ob cautionem, quam praestare tenetur in eum casum, si intra pubertatem pupillus decesserit, .cam autem impubes.Insiit.ds a Ut.proindeq; t de his utpote alienis nec testari arroga igior potuit.
Ptaeterea regulta huic locus non est, quando quis vigore consaetudinis vel statuti testamentum condit, hoc enim non extenditur ad bo isna extra territoriam consuetudinis vel statuti sita, sed haec perinde habentur, ac si intestatus decessisset, quemadmodum eleganter hoc dΘ- clarat Andreas Geil. in obsia . n. I. . lib. a. practic. observat. Praedicta de paganorum testamentis dunta-zat intelligenda lunt, quia diversum statutum est in te itamentis militum, miippe quorum 1σsila voluntas ex speciali privilegi oli intestando attenditur. d. . hereditas in n. l. I. in princ. l.
miis 3I. Ap. de resam milit uadest milites pro it
76쪽
parte testari possunt, ita quidem ut portio ista solummodo heredi scripto cedat, residua verb
dibus,quos miles scripsit, unus hereditatem repudiet, pars deficiens coheredi accrescit sed adlegitimum heredem devolvitur, nisi alia defuncti volunta, probata fuerit.d. l.siduoPas. Ex quia bus hoc quoq; elucet, vocabulum P AGAN is, hoc loco ad disserentia militum esse positum ,αhomines saltem paganos denotare,qui vide licet in castris non degunt, neq; etiam militiae sacramento tenentura quo senti accipitur et-a iam in .si ignoram sosi . locat Male igitur accursius hic vocabulum illud de bonis inpago, non in militia quaesitis accepit praesertim cum exl.idem est. ι3s.ι. sup. detestam milit. Jce princia a pio Insiit. . constet veteranum, adeoq; inadistem de bonis in militia quaesitis pro parte testari non posse eo tempore, quo in castris non degit Plura qui de hac regula scire volet, is legat
Valentinum Forsterum in cap.aodib.I. successo nibus. υ
-Pomponius libro quarto ad Sabinum.
Jura sanguinis nullo ure civili di ni pos
77쪽
Iui sanguin v quid hoc loco denotet 'a Consuauinitatu iura Ilire a nationis non dis nationis jusjuri sanguinis opponitur. - Cognationabit a jurejanguinu non differt. Civile jus nonperimit id, quod ratione ciνili consitum non est.
Agnati lice capite minuti tamen Iure cognarorumsuccedere possunt. Qipitis diminutio an jus cognationis allati Naturalia iura immutabilia sunt. I. .g.ult. degradib.cta suib.intellectis. ι Cognationis secta aliquando perju ιιvile impeii Servijuris civilis communionem non habent. ia Peregrini juris civit capaces nonsant. is Filiae non dUmi esse lius,licetjiu cipiis aliquando fac at, uepari usiosuccedat. i. oh
Uras inguitiis, inquit Pomponius, nullo jure J civili dicimi pollunt. Per urat languinis Ac- curtius hic intelligit jura cons inguinitatis, sed
males Cons anguinitas enim ab Ulpiano in l. . sv.und cognarran gnationem refertur,&4Justiniano etia in in vulgo quaestos Insiit. de succcs cognat agnationis species nuncupatur: Sicut αjus comanguinitatis re jus agnationis promisiacae ab eodem accipitur, in s. i. Insiit. e legit. na
78쪽
alsi At.dejur. nai. gent. 9 cipit. Verum graviter' his ' ix adversi ividetur d. l. .9 ult. gradib. 9 in. ubi pol Modestinus ait, eum, qui ita capite diminutusi:co est,ut libertatem & civitatem amittat, cognati- ω ones omnes, quas habuit, amittere: usque ad eb po quidem, ut illas nulla ratione recipere possit, ita teste eodem Modestino in I. u qui sup Andecognat cui consentit Iustinianus in s. pen Instit de by p.rimino. Respondeo,textu oppositos ita ac- κι cipiendos non elle, quasi ipsa cognatio perma-lgat imamri mediam capitis diminutionem reve-tdjli raperimatur haec enim etiam post capitis du imi minutionem durat, ut videre est ecl. adoptivus.
leo i .s serviles seup.demit.nupt. Verumjus civili co- Io justi gnationis estectus duntaxat justas ob causas aisti liquando impedit. Veluti in casu proposito suc-,ut cessio legitima, licet sanguinis ratione deserat, e tur, peregrinis tamen, iisque qui in servitutemcce redacti sunt, adimitur, quoniam inuris civilis ra ct illa est, cujus comm tinionem servi ac t peregri ra
ni ustam fac. pos sol. I. ubi Sichardus, 3. 91. C. de ii heres instit. Sic jus t civile, quamvis facere o i is sit, ne filius patri, aut frater fratri succedat ta- to mei nullo modo hoc emere potest, ut filius isti, Vel frater, qui succedere nequit, propterea fi- ω lius vel frater esse desinat,' l. i. s. pensvp.desu. ctilia uit hered θ .jus agnationu.3M up depact. Quod ibi de successione dixi, idem intelligi debet dei
telain reliquis effectibus, quos jus civile vel , prae
79쪽
Semper in ob curis quodminimum est, quia
1 Dubium quod ex contractu existit, quomodo ex plicari debeatia , Contrahentes quod tacite cogitarunt, idprimum in dubio sequendum est, etiamsi cogitatum illud expressum no uerit. Ambiguum ex cu in affectione interpretandum. Expressum illud censetur, quod in contrahendo a gitur. mutuo quod datum est aeque bonum reddi debet. Creditor atis non sit, nisi quantum dedit,tantun-rim ipsi reddatur. , Deterius vel minus qui reddit, tantundem non reddit inficiumsuum nemini damnosum esse debet. . Mutuum es contractus ricti uris. Io Contractus frictioris an eam semper praestationem exiga qua nominatim expressa est 'ri quicquid.ρρ. mb.obligatantellectin. a Con-
80쪽
Commentarius in regula uris ora Contractu rictioris aliquando recipit id, quod
tacite actum est. Is abii interpretandi ratio eadem es in pactis aetransactionibus,qua in contractibus.
r Verisimilius quod est, ct ut plurimum in ejusmodi negotii seri solet, id equendum est, quanis
non apparet quid tacite actum sit. ι Interpretatio illa assumenda es, qua circumstantiis ejusfacti, de quo agitur, magi contenit. 16 Carisse quis non sibisolum sequo quos heredi in dubio praesumitur. II Aureorum palor in dub: intedigi debetis,qui in loco contractiu in usu es r Morem sua regionis contrahentes flectasse censen
I Minimum in dubio tum demum sequendum est,
qtrando nec bo ninum, nec regionis mos ob parιetatem apparet. a Iaclausuum nemo praesiumitur.
a Poena motienda potiussunt quam exasperandae. a Poena delictorum ubi dissura Iudicibus statuta est. qtranam eligi debeat ras pondere quis id demum intelligitur quod minis sia . uuando legatum quid est e pluribus ejusdem nominis,sed di persi precita arum in dubio illud intel-gitur,qMd vilius es. 3I .si qui argenton 31. . simili modo C. de δε-nat. l. semper in obseuris. q. sf. h. t. concilia