Annotationum in Plutarchi vitam Caesaris specimen primum [microform]

발행: 1838년

분량: 38페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

3쪽

TITI E Annotationum in Plutarchi vitam Caesaris

specimen primum.

5쪽

ωc o

riga

- πικ

in OM

7쪽

S PIRENSIS

D. XXXI. AUGUSTI DCCCXXXVIII RITE HABENDOS

PRAEMITTITUR ANNOTATIONUM IN PLUTARCHI VITAM

9쪽

L γάρ κεν και σμαρον ἐπὶ σμαρω καταθειο

Tv Ηἐννα του μοναρχήσαντος θυγατέρα, Λορνηλiα est L. Comelius Cinna ex Anitia, ut videtur, uxore fcs Veliri Patex IL, 41 cum M. Piso eonsularis Anniam, quae Cinnae uxor fuerat, iniussae gratiam dimisisset duos habuit liberos, Corneliam, quam Caesari nuptam apud eundem decessisse infra c. V., Sueton vit Caes. QVI. docemur, atque filium, quantum temporum habita ratione conjici potest, minorem illa, L. Cornelium Cinnam, qui quo anno Caesar interfectus est 709 p. u. c. 44 a Clar. λpraetor, cf. Appiani'Pωμαικ. εμφυλ lib. II. p. 50 edit. GR. quamvis amnis esset Caesaris, maximisque ab eo flectus beneficiis L Suet. Caes. V L. etiam Cinnae uxoris fratri reditum in civitatem rogatione Plotia consecit adeoque ad praeturam provectus, Primus fisisse dicitur, qui interfectores ejus publice Iaudaret atque praemia iis decemeret, Caesarem invidioso tyranni nomine palam notaret. s. Valer Maxim. IX. 9, 1. Ciceron. Philipp. I l . 10, 26. Ipse Cinna, de quo Veli . Pater II. 24 Mi dignior, qui arbitrio victorum moreretur, quam iracundia militum, de quo Vere dici potest, ausum eum,qnae nemo auderet honus, Perfecisse, quae a nullo, nisi sortissimo perfici possent; et suisse eum in consultando temerarium, in exsequendo vimin postquam bello Marsico singularem plane rei militaris probarat peritiam, quater considatum gessit annis 666 667,668,669 a. u. c. cum Cn. Octavio, C. Mario, L. Valerio Flacco, post Marii mortem suffecto, Cn. Papirio Carbone collegis, ita quidem hi ut excepto uno octavio, cujus resistendi conatus quem fructum et ipsi et urbi tinerint omnibus notum, nomine tantum consules, ipse Vero is esset, ad cujus nutum omnia agerentur, qui ad suum unius arbitrium omnia regeret atque constitueret. Quare latinis scriptoribus si de Cinnae magistratu agendum est, Veram ut ejus indolem atque naturam indicent, modo dominationis , modo resia invidiosis

10쪽

utuntur nominibus. f. Cicer de nat. Deor. III. 32, 1 Cur omnium crudelissimus Cinna tam diu reyn it Id de harusp. responsis c. XXV, 51 Cum Octavio collega Cinnadissedit utrique horum secunda Ortuna restitim est largita, adversa mortem. Valeri Maxim. I, 9 6: Sulla, Cinnae domina sonem regit. etc. - Quae Si reputaverimus, vix opinor, in Flandri abibimus partes, de Vocab. μοναρχεῖ usu haec adnotantis: , usest hoc vocabulo Plutarchus hic aliquantulum improprie. μονάρχI Seu μ υναρχος tyranno, μοναρχειν Pro tyrannidem serere Pud Graecos saepe dicuntur etc. Nimirum id vocabuli tum eum denotat, qui solita rerum potitur idque injuste. μοναρχζς enim

in universum eum denotat, qui solus, ad Suum unius arbitrium atque Voluntatem exercet

imperium quoddam regit civitatem atque administrat, seu liberam illam antea, pluribus*ie utentem summis magistratibus, a quibus adeo provocatio esset ad populum Dπευθυνοις ,

seu antiquitus ita consormatam, ut Penes unum, rex qui et esset et Vocaretur, Summa

esset rerum Potestas, summa auctoritas, summa dignitas. Quod si tenebimus, id statim elucebit, num jure quis μοναρχυ Se gerat, an injuste, malisque artibus eam invaserit dignitatem, id ex totius narrationis indole sententiarum nexu, atque populi, de quo agit scriptor, institutis et moribus dijudicari, minime vero illam injusti, quo quis positus sa non, otiatur ' quod est apud Flandrum imperii significationem, neque Propriam, neque impropriam inesse in vocabulo illo. Quod ut per se est Verisimile, ita exemplorum nube

demonstrari potest, hac mente Sos esse Graecos Vocabul μοναρχία, quorum pauca assene lubet. Caes. c. LVII. πολέ/Mυν καὶ κακῶν αναπνοίγν ίγγουμενοι τι μοναρχίαν

). De hoc invidioso vocubui rex, reynum resnare pud Latinos usu cf. sis iv. XXI, 3. ibique interpr. imprimis qui nuper uno librum in usum studiosa juventutis egregie instructum edidit, abrum, prosessorem Orimbergensem Sallust Iugurth. e. LXIV, 1. e.

Kritκii nota Cati Iin. c. XLVII Ciceron de Divinat II, 54, 110. 0uorum SibyIIae

versuum interpres nuper, dicturus in senatu putabatur eum, quem re Vern restembribebamus, appellandum quoque esse .em, si alvi esse vellemus. -

SEARCH

MENU NAVIGATION