Annotationum in Plutarchi vitam Caesaris specimen primum [microform]

31쪽

XXVIII de Iibera republica, quae, ne legitimo statu dejecta in pejus abiret, timebant,

dictum est: ευστε του νουν χοντας γαπῶν, ε προς μηδεν χειρον ἀλώκ. μοναρχιαν ἐκ τοσαυρον παραφροσυνζ etc. εκπεσεῖται τὰ πραγματά - aut cursu suo dejecti, quominime tetenderant, abripiuntur. erod. III, 138. 'Aναχθεντες - οἱ Περσα εκπίπτουσιτοῦσιν νυσὶ εἰς 'I'πDγivmi huc reserendus usus ille, de quo Baehr ad Philop. XV, p. 18S: κ7r de iis dici, qui in vadosa et arenosa loca delati, impacta navi, in litus quasi Hic timur monuit Locessi ad Xenophonti Ephra. p. 239. Consere potest riiger ad Anabas. VII, 6, 12 u. 13. de iis denique, qui quam conceperant alicujus rei spem, ea dejiciuntur, conatuque rustrantur, quem usum nostr Ioc obtinere non est, quod susius moneam, id unum addens, de caussativo εκβάλλειν idem adnotasse Heldium ad Timol. X. p. 429. hisce verbis , ἐκβάλλειν autem patet . I. non ita dictum, ut significet eum, qui loco alia quo sit, inde expellere, sed potius eum, qui jure quodam suo in locum aliquem tendareumque obtinere studeat h. jure Privare, ejusque Potestatis reddere expertem. Ceterum de Verbo παρασκευάζειν accus. c. ins juncto adeas Hesd Timol. XVI, p. 11.ῶς υκ χο λογον, ration non esse consentaneum, caussam justam, idoneam non

adesse, probari, defendi nullo modo esse etc. sineId Timol. VI, p. 340. qui simili

modo dici φυσιν ἔχειν, naturae esse consentaneum, demonstrat Sinten Pericl. I, p. 56. ἀπογιτ ιννυναἐ Forma Verbi attica, L. Butim II, P. 175, Plutarcho admodum familiaris praeter infinitivum tertiam . sing. Praes. Saepissime ab eo inVenies usurpatam, Larist XIX. Mia o Μαρδονιον - ἀνῶν Σπαρτιά ς ἀποκτίννυσι. Cati m. III. 3 ρῶ-τησε τι δὴ τουτον . ἄνθ ρωπον Ουδεὶς ἀποκτίννυσι. Cic. XXXV. M- ταυτα μόδιον με ἀποκτίννυσι λυν. Recte formam hanc duplicato scribi p. demonstravit tim. l. l. - Οὐκ ecpy νουν χειν αυτους. Cod. Μοn. - χειν νουν εφν αυτοDς, quod praeserre se, nisi quis synchysin statuere mallet, Hessius ad Timol. V. p. 83. professus est addidit Schaeserus, ignorare sese, Vulgata qua laboret sync si in cujus viri sententiam, quod ad synchysin illam libenter concedo; attamen haud diffitear, habere hanc C. n. lectionem, quo blandiatur magnopere atque sese commendet. Verum quidem est Cod illum saepe verba sunt Hessi I. I. verba transponere solere sed ita sere, transpositiones Ita ut manum prodant librarii male seduli in eorum Iocum, qua nova, inusitata, audaciore paullo ratione dicta atque collocata videntur, vulgarem talia dicendi ordinandique rationem su stituentis. Ita in Marcell. c. XXX. ceteri codices cum Praebeant: παραλόγως Droa v

ram haud dubie Plutarchi servantes manum, cf. Baehr ad Philopoem. XIII, p. 48 I9.

in C. Monac. exstat Dτω παραλογως. Caesar. c. XVII pro Vulg. lectione: υτ δε των ἄλλων αυτος, Monac. αυτυς δε μετὰ τ. ., qui Verborum ordo ut haud dubie est sit tior, ita c. Schaes probabiliorem eum non dixerim. Ibid. XXXVII. pro ceteror. I t. πάλιν ω Μ. - πάDν, quod frequentissimum esse apud Iuti, rarius παλιν - demon-

32쪽

XXVI

stravit Hattinger Act Monac. T. III, lasc. III p. 297. Talibus igitur in locis si cod M.

auctoritate nixi, suspicionem de Vulgata movere essemus, ne nodum in scirpo quaerer mus, summopere Verendum esset; at nostro loco contraria plane obtinet ratio. Nam sosemesa νουν χεt quamvis saepissime utatur Chaeronensis, nusquam ita id fecit, ut subst. νOD Verbo εχεti postposuerit. s. emlat. V. o D ODκ χειν λοιδορουντα. Coriol. XII. εδοξεν ουν τοῖς νουν χουσι. Cat. m. L. νουν χοντος ἀνδρος εστιν. Aemil. Paul. X. νουν χοντα. Dion. l. νουν χουσι ἀνθρωποις. Caes. XXVIII. ευστε του νουνεχοντας ἀγαπῶ et q. s. r. Quod igitur nostro loco suppeditat Monac. υκ εχερννουν etc. pro librarii vulgaria sectantis correctione haberi nequit, Immo Vix me contineo, quin hac lectione eram scriptoris manum a Monae servatam esse censeam, Pl tarchumque, concinnitatis studi ductum, cum paullo ante Caesaris amicos dicentes seei set is o χοι λογον etc., quo quae Sulla am dicturus esset, ad amussim responderent deprecantium illorum orationi, atque OD illud magna cum vocis atque sensus εναργεία efferretur Verborum Ordinem usitatum immutasse Paullulum, atque a Vulgata haec disponendi ratione deflexisse putem. Quid voluerim, haec si sorte minus perspicua vide-huntur, optime senties, si OD illud voce intenta Pronunciaveris. ε μη πολλους εν τε παιδὶ τουτω Μαρioυς ενορωσιν. Hue Pertinent,

quae remius ad Sueton. I exposuit: Ter igene lame vir gesthi in ben Sharaster die

me quaestiones Im XVII, p. 451 . Utimur autem nominibus sic, ut aut simpliciter certam quandam e rem e Personam declaremus, Haut Vim ac natiu am ejus vel rei, Vel Personae, quae certo aliquo nomine designatur, complectamur. . est Marii

Casa on ad eundem'. I. provocans ille ad Velid. II, 18, ubi Mithridates, Ponticus rex odio in Romanos Hanniba Cferas praeterea Appian 'Pωμαικ. εμ φυλ. Lib. I, p. 421 de Sertorio Oiλεν αυτον και ι Λελτίβζρες διὰ τὴν ταχυεργίαν κάλουν Αννίβαν

et a. l. - De Verbo ενορα modo soli dativo adstructo, modo ita Posito, ut e praep.

iteretur, adeas praeter Wyttenb. Morat T. II, 891 Hatting. Actimonac. III, 2, p. 165,

qui locum nostro plane geminum attulit ex Demetr LXI: καὶ πολλοῖς πρει λέγειν τι Μακεδώνων ως εν ονεμ τουτε των βασιλευον Pyrrh. scilicet ειδωλον νορωτ της 'χλεξάνδρου τολμVς- Ταυ της τῆς φωνῆς νεχθείος προς Λαισαρα 'Aνενε x Θείσθ Cod. n. lectionem, quae Schaesero placet, equidem alteri, nil cunctatus, praetulerim Cum enim pauci illi , νiων λεγόντων , quos praeter virginum Vestalium sanctissimum ordinem fuisse Mamercum Aemit et Aiu elium Cottam, viros propinquos Caesari et amnes, Sueton. Inarrat, Caesaris voluntate atque rogatu de venia ipsi concedenda cum Sulla egerint quod

33쪽

cum per se satis est probabile tum Suetonii quoque firmatur testimonio, dicentis donec per

etc. etc. eniam impetravis hujus Viri responsum ago quodam rumore, fortuito aliquo casu ad Caesaris aures penetrasse credi omnino non Potest Potius Statuamus necesse erit, Vir illos Caesari amicos, quem habuisset successum deprecatio sua, statim ad Caesarem restitisse, quae referendi, renunciandi noti inest Verbo ἀναψέρειν, α. underi Soph. Antig. v. 272, non inest simplici φέρει , atque ita Amyot vertit Ceste Parole Vant est rat morte Caesar. - Simili modo cap. XVII. οππιον κελευσεν ἀναπαυσασθαι, primam Verbi compositi particulam aut scripturae compendio excidisse, aut ultima vocabuli praecedentis Ullaba esse interceptam puto. Legendum ibi est ναναπαυσασθαι. Nam omnes quidemdνεπαυσαντο; in tugurio praeter oppium, infirma utentem valetudine, nemo. Quodsi igitur e praepositionem omiseris, languebit antithesis, Vel nulla potius erit. Praefixa vel e in compositis librariorum incuria saepius intercidisse, aut inter se esse confusa, COMnoscas ex chaeseri not. ad Caes. XIV, p. 189, 15. Staten ad Aristid. XXV. eld. Aemil. Pauli. XI, provocante ad ast Comment palaeogr. P. 14. - νυνῆ V ab utlatta vox de praegnanti alicujus dicto saepius invenies usurpatum. s. Caes. XIV. ODκαίαν ζ περ αυτον ἐδου etc. φωνίν ἀκουσαντας. Consolat ad Apollin. QIX ed.stereot. I, p. 246. ενταυθα γαρ ἄν περ εL Dσειε πι ν OB Σωκράτους φευνn i . In plurali

de hominum sermonibus. Plut Aemil. Paul. XXXI. καὶ τὼ μεν πληθος εν φωναῖς ηναπρακτοις, et quem ibi citatield Demetr. XXXIV, 4.

πλανώμενος εν Σαβίνοις κλεπτεν αυτον - πλανωμενος ' ad de tram modo, modo ad laevam deflectens, transvorsis itineribus huc illuc se vertens, in alium semper ex alio loco commigrans, nec unum eundemque commorandi locum Iongius retinens. s. Sueton I: ut etiam discedere e medio et, quamquam morbo quartanae aggravante, Prope per Singulas noctes commutare latebras cogeretur etc. Quod ad vocati.

εν Σαβίνοις, eandem notabis synesin Graecis quoque usitatam atque apud Plutarchum frequentissimam A. Caes. XXV ιιΙ. εν Πάρθοις. TimoL εν Λεοντίνοις etc. etα , qua Latini praepositionibus, quas hoc sensu non nisi terrae alicujus nomini conjungere licebat, gentium nomina adstruere solent, terram gentis nomine significaturi. f. Fabri Liv. XXI,

5. - κλεπτεν αυτον, abscondidit sese, interfectoribus se subtraxit, sesellit eos, qui ea loca Perscrutabantur, ne comprehenderetur se eripuit, de qua verbi 'κλεπτε ν notione veri eimstinen verbergen quam equidem eam duxerim, ex qua aliae omnes h. V is significatione suxerint, adeas Held ad imoL XVII, p. 421, qui laudat Wytteis ad Pluti Moral. II, p. 884. Addas Pindar Pyth. IV, 170. ubi de Pelia: κλεπτων δε θυμῶ δε μαπροςεννεπε , quem locum ne assov. quidem in Ierico praetermisit. επερτα δι' ἀρρωστίαν ἐς οικίαν τερα μετακομιζομενος κατὰ νυκτα. Interpri a Reiskr Inde dum Metudinis eatissa aliam in domum transfertur, incidit etc. Amyot mala unciour commem se salini transporter 'une maison a ne mire, earuse

34쪽

XXVIII

quia estvit mriade ambo, quod Vides , κατα νυκτα In versionibus non reddidere ; Merim Our m une grande malassi Ie orcait a se Dire transporter dune aison a ne au-tre, it tombat pendant Ia nuit etc., notae adspersa, in qua Rualdi amplectitur interpretationem. Xylandem Deinde ob aletudinem noctu in aliam domum translatus. - Jam videamus singula. Et primum quidem id optime Videtur monuisse Rualdus falli eos, qui putarent j στέαν Caesari fuisse in caussa, ut mutaret domum, in qua usque dum latuisset. - Mutavit domum, quod aliter sicariis, quos in omnes ItaIiae partes a Sulla

dimissos sciebat, subtrahere sese non poterat; quorum sagacitatem atque insidias nisi timui set, ut erat aeger ac languem In eodem certe maluisset remanere deversorio, per quietem corpus aegrum curaturus, quam ut ob hanc ipsam corporis infirmitatem domicilium mutaret. Quod cum sentiret Rualdus, duas proposuit rationes, hanc ut difficultatem expo-diret, ex quarum alterarat praep. re Vera αλιολογικῶς esset Posita, sed ita ut caussam aperiret ipsius returae sive senationis, non autem aedium subinde mutandarum, altera, quammultentus ampIexus est, ita Plutarchum culpa liberare studet vir doctus, utrat si luat, ab auctore usurpatum esse ενδεικτικῶς, et statiun indicare ipsum, in quo Caesar esset, cum Sullanorum inquisitorum metu alio atque alio commigraret, provocans ad

Homer Odyss. XV, 9. νυκτα ὁ ἀμβροσί μελεδήματα πατρος εγειρεν ut ibi διὰ νυκτα,

per noctem, cum nox esset, sic OStTO IOCO δι' ἀρ=ωστίαν esse, per morbum id est 'ρωστῶν, quum amrotarem Verum est, Pico Vocab. νυξ saepius accusandi casu aptasma praepos. διὰ, sed ita sere, ut spatii subsit aliqua notio, L. l. II. 57 3Πλθεν νειρος ἀμβροσίην διὰ νυκτα , Il. VIII, 510. a1 πως καὶ διὰ νυκτα καρζκομοωντες Ἀχαιοὶ φευγειν ὁρμήσωνται, Minos burd bi Nast 'liehen, i. e. burdi die au ber Megen Iagernbe, ite inhallende alii gleben, L. Latin .sub nocte silenti; nec ipso eo Ioco, quo nititur aldus, διὰ νυκτα idem est, quod mahren ber 8 qaint, sed hi ganι Nadit hinburin, per

totam riserem, ut etiam hic non status quidam quod Rualdus vult vocabulis illis innuatur obtinens Telemachus cum curis cruciabatur, sed id dicatur, filium illum patris amantissimum totum nocturni temporis spatium, alii ubi leniunt curas et corda oblita laborum

emensiam quasi esse Vigilantem, curisque de Patris Vita se exercentem. f. de hac remem-hard p. 236 6. ithne S. 606, II. Thierach S. 274 5. - Haec vero cum ad sermulam illam J άρρωστίαν transferri non possint, nec aliud ullum exemplum praep. tia acc. hoc sensu Positae, nec ipse Proserat Rualdus, nec, quos inspexi, grammatici suppeditent hac quidem explicandi via non possumus iii decedentes alteram ingrediamur, quippe quae nullis difficultatibus impedita acillimum ad locum intelligendum praebeat aditum. Supra dixerat, Caesarem , πλανωμενO evasisse insidias inquisitorum jam cum voα μετακομ έζεσθαι utatur Iut., quod de iis dici, qui transportantur aliquo, non suis eunt pedibus, recte monuit Ruald. cferri potest Cic. XLVI. κοιμiζοντο ν φορείοις ἀπειρvκοτες πω λυπζς caussam debebat addere cur hac proficiscendi ratione, quippe

35쪽

XXIX

quae majorem magitaret apparatum, certe altera periculosiore usus sit Caesar quod fecit addens J ἀρρωςτίαν, ob corporis infirmitatem Senties . explicationis Veritatem, in pronunciando Voc. μετακομιζομενος si Vocem intenderis. Ceterum jρωστία vo non tam de certo quodam morbo intellexerim, quam potius de infirmitate quadam corporis ex morbo illo, quam Sueton febrem quartanam nominat, exorta, aut cum eo CO juncta, id quod absentia indefiniti te suadere mihi videtur. Significationem vocabuli ipsius non obstare, et etymologicae ejus rationes ostendunt, et usu quoque Probatur; cs Plut Caes. XVII. O μαλ κίας ποιέσατο τῆν ρρωστέαν προφασιν, ἀλλὰ

μεγάλMς ἀναλαμβάνουσαν - Jam si quis mirabitur, quod Iemmati Voc. κατὰ νυκτα apposuerim, is sciat ab ea me stare sententia, ut Voces illas Voc. μετακοροζομενος- jimgenda, ideoque commate interposito a sequentibus sejungenda censeam; non enim est enoetii quod interpretes dederim omnes, sed per institis noetes; re similes formulas

καθ ήμεραν, a fur Tag, κατὰ μέρος Thri fur Theis Bahr ad AIcib. XIII, p. 127. Philop. IV. Cic. XXXIII. Aemil. Paul. . utae S. 60 etc. etc. - otius igitur

sententiae hic erit sensus Caesar transvorsis ab initio itineribus, nulloque o die nec noctis habito discrimine, percussoribus Sullanis ut se subtraheret, in Sabinis circumvagatus est; tum, quum corpus ex morbo infirmum, ita quominus pergeret, obstaret, dies quidem, uno eodemque loco abditum sese continuit, quavis vero nocte in aliam domum trans setandum se curavit. Quod cum ne sic quidem satis occulte fieri potuisset, factum est uli inquisitorum manus incideret. - De particulara post Voculas iτα, πειτα, ubi pra

cessit m constanti sero usu omissa adeas Heladors Plat Phaedon p. 6. . Sophisti P. 254. C.

περιπίπτει στρατ ῶται του Συλλα διερευνωμενοις κε ἐν τὰ χωρiα. περιπίπτειν τινί cum saepissimo de iis dicatur, qui praeter opinionem ita incidunt in rem aliquam, haec ut ab omni parte eos circumdet, urgeat, redituque arceat, L Ormul.

87. κινδυνοι περ πίπτειν - nostro loco usu haudquaquam Vulgari ita est Positum, ut significet, inopinato in manus alic incidere, capi ab aliquo. - κεῖνα τὰ χωρία, αδι' ὁ δε ομίζετο Λαχαρ, Sabinorum agros. Nορν, γλιον, Phagitam cognomine es Suetou. α LXXIV: Comelio Phaselum cujus quondam noctumas iusidias aeger et latens, ne perduceretur ad bllam vix praenuo

36쪽

dato evaserat, nimquam nocere sustinuit. Schmi erus allat h. Sueton. l. additi nisi ab n otio abominando Sphasiis dictus erat. Quod praetermittere satius erat. ajore eum Ductu idem animadvertit Caesarem totidem talentis vitam a Cometio redemisse, quot Sylla cuicumque, qui unum ex proscriptis interemisset, daturum sese promiserit. Ad Qemam δυσέ Iutarcho imite sere amatam Cie XVII, Cat. m. XXXVIII. Pomp. LIII et vici CL Butim. I, p. 267 ad orist so . φείδ eundem I, p. 21. ἐπὶ θάλατταν; mare ubi in universum terra opponitur, V. ἁλαττα jure Caret ari culo in nostri Cat. m. LXV. καὶ τὰς μέν ἄλλας ἀπεκλει σε θυρας, μια δε τ προς Θάλασσαν φερουσο eici, quare addas id iis nominibus, quae, quando non de uno quodam a definito, sed de genere in universum dicuntur, articulo carere docuit Stalla ad Platon Criton p. 51 A. s. praeterea ithne S. 4M 'inmerti, alm Iementarb. vergr. sint. g. 4 rinmert. - Η θάλαττα - nisi praecessit certi cujusdam maris mentio, idem est, quod alias την καθ' i rati dicunt Graeci, mare inte tim CL Stalib. ad Iat. Phaed. p. 109, . quod insta tenebis, ubi piratae jam tune obtinuisse dicuntur: o νθάλατταν. Hoc totum eos tenuisse in potestate, cognos . ex Appian 'Pωμαικ. εμφυλ.

p. 233 - ου γνης τι τῆς ωας ἐκράτουν, ἀλλά θ εντος Ηρακλείων στvλῶν ἁπάσVς. εξεπλευσεν - εις Βιθυνίαν. Pertinent huc quae Ar adnotavit ad 'nis. X II, p. 174 τδυ χυν εἰς Ηπειρον ἐκπεσοντι τυ Πυρρω , saepe Vectis, quae, tum ex aliquo loco indicent adjici Praepositionem, irae motum in aliquem Iocum exprimat, Iaudans esseling. ad Diodor Sicut II, 60 et C. G. Jaeob ad Luciani Toxar. p. 5. eou. p. 133, quibus noster Iocus addi poterit. Νικομηδην τ βασιλεα. s. Sueton te desedit apud Nicomedem. - Est autem hic Nicomedes III, Philopator, mortuus a P. u. c. 79 74 , Postquam OPulum Omanum haeredem scripserat. s. Liv. Epitom L. XCIII. De Caesaris inhonesta cum Nicomede consuetudine, quae grave ac perem ei tulit opprobrium, adeas Sueton. XLIX. Schaeserus eur Ni κοριν δην scripserit, quamis e codicibus praeter uicobianam MYOμν δους, quae sensu est cassa, nil variae lactionis enotatum sit, omnes editiones, Reiskii,muttenti, Bryant. Corais Schmiederi retineant Nικορο δη, vix dixeris certe aliis in locis ubi codices suppeditabant formam accus. - η , eam usque adeo neglexit, ut ne mentionem quiadem ejus faciendam putaverit, L Philop. XV ubi pro eo, quod in textu posuit Schaeser. Λιοφάνη, Monac. et Palat. Λιοφάνη exhibent, Vid. Bahr ibid. p. 58 et ad Flamin. XII, p. 111. - quidem in talibus numerandos esse testes contendo ambas enim has

accus formas V ab in 7 terminantium apud serioris certe aevi scriptores promiscue usu certe non esset. e Ri sequeris, levissima acribes mutatione languens, et vertes franium lethen v mmath; redundantia quadam rationis ne ab optimis quidem scriptoribus

alient.

37쪽

auctor Sum.

libus nominibus4Σκοτουσσα, ἈργινOsσσα observandam, L. Schaes adnot. ad Pluti Tom.

I, p. 420 V. 30. Bahr ad Iut Flamin. VII, p. 5. Hel Aemil. Pauli. VIII, p. 168.

Ceterum notandum, insularum nomina Pariter atque maviorum, cum Proprie Sint ale

tiva, nomen appellativum 6σO ubi addatur, hoc inter et articulum collocari. δ ν τοτε. De origine atque incrementis potentiae piratarum s. praeter Plut Pomp. XXIV et XXV, Appian 'Pωμαικὰ p. 233 Μιθριδάτος- έγγου/ιενος υ ες πολυ καθεξειν τῆς 'Ασίας, τά τε ἄλλα ἐλυμαίνετο πάντα, καὶ ἐς τ Θάλατταν πειρατα καθῆκεν, οι τὰ μεν πρωτον λέγοις σκάφεσι καὶ μικρο ἐς Ια λύστα περιπλεοντες ἐλυτ υν ιυς δε ὁ πολεμος μηνυετο, πλεέονες ἐγίνοντο καὶ ναυσὶ μεγάλαις πέπλεον γευσάμενοι δε κερδων μεγάλων, ου δ' , ττωμένου καὶ σπενδομένου καὶ ἀναχωρουντος ου Μιθριδάτου τι παυοντο. - Λατέχειν τ θάλατταν, formula legitima de imperio maritimo L. Them. IU. καὶ κατεῖχον ι ἐγινῆται πλέγθει νεῶν . θάλατταν etc. etc.

Jam vero vel sic statutos huic scriptiunculae fines egressi, ne longius procedamus eum moneamur, ad id properandum est, cujus caussa haec qualiacunque sumus praelati. Rediit enim sestus ille dies, quo campi sudore atque pulvere absterso nitidi juvenis, Su cessuque laeti in lucem vestram prodire solent adolescentuli, quibus victoriae palmam